คืนสู่สามัญ (back to the basic) ..หลักธรรมประจำใจ
หลักการทำงานใด ๆ ก็ตามย่อมต้องมีหลักคิด วิธีคิด แนวคิด แนวปฏิบัติ การให้ความหมาย การให้คุณค่า (แนววัฒนธรรมชุมชน) เหล่านี้เป็นเรื่องกว้าง ๆ ของชีวิต จะกินอย่างไร? จะใช้ทรัพยากรอย่างไร? เป็นหลักเกณฑ์กว้าง ๆ ..........
แต่เมื่อลดระดับการดำเนินกิจกรรมลงมาที่เรื่องเงิน และทุน เรื่องอาชีพและรายจ่าย เรื่องปัจจัย 4 (บ้าน,อาหาร,เสื้อผ้า,ยารักษาโรค) ...
หลักคิดตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ก็คือ เราต้องไม่ฟุ่มเฟือย, ใช้หลักพอประมาณ เรื่องโภชเนมัชตัญญุตา (ประมาณในการกิน,ไม่ทิ้งขว้าง,ไม่กินใหญ่กินโต,ไม่กินสวยกินงาม,ไม่กินอย่างยาเสพติด เป็นต้น) เรื่องเสื้อผ้า ก็ไม่บ้ายอยี่ห้อติด ไม่ติดยึดราคาน่าหมั่นไส้ ไม่บ้าเห่อปริมาณบานตะไท ไม่คลั่งไคล้เหมือนสาวก พกแต่แบรนด์ดังดัง.....เป็นต้น
การคืนสู่สามัญ (Back to the basic) หรือความเรียบง่าย ในปัจจัย 4 และสิ่งฟุ่มเฟือย ให้คำนึงถึงเรื่อง ความจำเป็น กับ กำลังของเราทางด้านเศรษฐกิจ(กำลังซื้อนั่นเอง) จะต้องสมดุล กัน ...........
ปัจจุบันเราได้นำเอา ระบบการใช้เงินที่ไม่ถูกวิธีมาใช้กันเป็นจำนวนมาก เช่น การนำเอาเงินในอนาคตมาใช้ (ระบบเงินผ่อน)มี 2 ประเภท คือ เงินในอนาคตแบบมั่นคง (มักจะเป็นราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจ) กับเงินในอนาคตแบบเสี่ยง (นักธุรกิจไปจนถึงบุคคลทั่วไป) เมื่อระบบเงินในตลาดมีความต้องการสูงขึ้น ผู้แข่งขันสูงขึ้น การดึงเงินจากกระเป๋าของผู้บฺริโภค จึงต้องคิดถึงเรื่องของการเงินในอนาคต เพื่อนำมาทำกำไรในยุคปัจจุบัน.... สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ความไม่มั่นคงในอนาคตของคน ๆ นั่น (จะกลายเป็นยุคที่เรียกว่า กลียุค หรือยุคข้าวยากหมากแพง)
ทำไม่เรา? ไม่กลับไปสู่สามัญ (ความเรียบง่าย) ......... มีเงินก็ใช้ ไม่มีเงินก็ไม่ใช้.....มีน้อยใช้น้อย.....ค่อยประหยัด แต่ไม่ถึงตระหนี่ถี่เหนียว...เพราะขี้เหนียวก็ผิดหลักธรรม เป็นมัจฉริยะ พึ่งผ่อนคลายด้วยการบริจาค หรือจาคะ.....เหล่านี้เป็นต้น หรือมีมากแต่ใช้น้อยก็ไม่ผิด (ไม่ต้องใช้มาก เพราะวันใดหมดขึ้นมา ก็ไม่มีใครเหลียวแลได้)
แต่สากลประเทศ เช่นเยอรมัน ญี่ปุ่น เขาคืนสู่สามัญ โดยใช้หลักการออม และสหกรณ์ภายในประเทศ ไม่เน้นการใช้พลังงานอย่างฟุ่มเฟือย ไม่เน้นการใช้สารเคมีอย่างไม่คำนึงถึงสิ่งแวดล้อม ........ การกลับสู่สามัญจึงมีค่า มีความหมายอย่างยิ่ง ในโลกที่มีความเจริญถึงขีดสุดแล้ว
ความเห็น (2)
มาเยี่ยม...
อ่านแล้วได้มุมคิดว่า...
การเริ่มต้นไปไกลเท่าใดท้ายสุดก็ต้องหวนกลับมาสู่จุดเริ่มต้นของตัวมันเอง...
เช่นเราเริ่มต้นขึ้นรถไฟที่ใด...เราก็จะกลับมาลงตรงจุดเริ่มต้นอีก...ฮา ๆ เอิก ๆ
สวัสดีครับ.....อาจารย์ยูมิ ครับ ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ ผมช่วงนี้ไม่มีเวลาดูบล๊อกอื่นครับ เพราะระบบG2K ด้วย ผมก็ยุ่ง ๆ ครับ ช่วงนี้กำลังขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียงอยู่ครับ......กำลังออกมาเป็นแนวทางการปฏิบัติที่เป็นจริงขึ้นครับ.........