เสียงจากหนุ่มดอยเต่า
การโยกย้ายผู้บริหารในวันนี้ ดูดูก็ดีมีเหตุผล อยู่กันครบสี่ปีเกือบทุกคน ก็สมควรจะพ้นตำแหน่งไป แต่ท่านครับสดับบ้างเปิดทางให้ คนที่ใช้พลังช่างสับสน ทำงานวิชาการยังไม่ผ่านกันหลายคน เมื่อผ่านพ้นจากที่เดิมเริ่มอย่างไร อีกสักปีน่าจะดีนะท่านครับ ใครจะจับพื้นที่ไม่ให้หาย ก็ให้โอกาสอีกสักปีเป็นไรไป เพราะอยากได้สายสะพายเป็นมงคล เหน็ดเหนื่อยกับการทำงานมานานช้า อยู่อมก๋อยก็เป็นป่าน่าสับสน ไม่มีใครยอมไปอยู่กันสักคน ต้องอดทนทำงานทั้งวันทั้งคืน จวบจนวันพ้นผ่านนานห้าปี มีความดีพอเห็นน่าขบขัน ทำแทบตายได้สองขั้นมาหนึ่งพลัน (หนึ่งครั้ง) ทั้งที่นั่นงานจะทับดับสิ้นใจ ต้องบริหารทั้งงานล้นคนก็มาก ต้องลำบากมากล้นกว่าคนทั้งหลาย สนองบาทพระเทพรัตน์ฯ สี่ปีปลาย ชื่นหัวใจเป็นมงคลล้นดวงแด ต้องเดินป่าข้ามน้ำข้ามภูเขา ห่างไกลเจ้าจอมใจให้สับสน ทั้งเนื้องานทั้งลูกน้องทั้งผองชน ในกมลมีแต่งานไม่ผ่านไป ช่วงทำงานผู้บริหารใหญ่ให้เมตตา แต่ช่างน่าฉงนคนทั้งหลาย เงินเดือนช่างน้อยนิดคิดแทบตาย ทำอย่างไรจะได้ตามผลงาน.............. พอเปลี่ยนพ้นคนใหม่ได้ความชอบ กีปีกี่รอบก็ได้และได้ วาสนาไม่เหมือนกันพลันคิดไป ไม่เป็นไรตายดับก็กลับคืน สู่พื้นดินถิ่นเก่าเจ้าได้มา เมื่อเจ้าไปเจ้าจะหาไว้ที่ไหน เอาเถอะช่วงชีวิตก่อนจะตาย ทำดีไว้ฝากแผ่นดินถิ่นเกิดเรา
บันทึกนี้ถ้าจะยาวสาวสืบเรื่อง จะสิ้นเปลืองเวลาท่านทั้งหลาย ถ้ามีเวลาจะมาต่อพอเห็น line เอาไว้ใช้เป็นเวทีที่ผ่อนคลาย
ความเห็น (2)
ให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีครับ
ผมอบรมรุ่น 5 ยินดีที่ได้รู้จัก ครับ