จาก ปรัชญาภควัทคีตา ๑ ซึ่งผู้เขียนนำเสนอวัฎฎจักรแห่งความสมดุล ก็อ่านย้อนกลับมาจากโศลกเดิมในบทที่ ๓ เจอบางโศลกบอกว่า
เมื่อแรกที่พระประชาบดีพรหมทรงเนรมิตโลก พระองค์ได้สร้างมนุษย์ขึ้นพร้อมกับทรงบัญญัติพิธีให้เป็นแบบแห่งการดำเนินชีวิตของมนุษย์ว่า
"ด้วยยัญกรรมนี้ สูเจ้าทั้งหลายจะรุ่งเรืองและสมบูรณ์พูนสุขด้วยสิ่งอันตนปรารถนาทุกประการ"
เพราะเหตุนี้แล มนุษย์จึงควรเกื้อหนุนเหล่าเทพยดาด้วยยัญพิธี ด้วยว่าเทพทั้งหลายเมื่อได้รับการบำรุงอุปถัมภ์จากมนุษย์เช่นนั้นแล้วก็จักอำนาวยผลตอบแทนแก่ผู้ที่เซ่นไหว้ตน เมื่อต่างฝ่ายต่างก็จุนเจือกันและกันเช่นนั้น ทั้งสองฝ่ายย่อมจะประสบสิ่งดีงามร่วมกัน
ตามแนวคิดอินเดียโบราณบอกว่าโลกนี้มีกฎ ระเบียบ หรือแบบแผนวางไว้ เพื่อการดำเนินไปตามความสมดุล เรียกกันว่า ฤตะ .... และกฎระเบียบนี้ จะมีเทพเจ้าคอยควบคุมดูแลให้เป็นไปตามความเหมาะสม เพราะถ้ามีแต่เพียงกฎ แต่ไม่มีผู้ควบคุมกฎแล้ว กฎนั้นๆ ก็จะไร้ความหมาย (ทำนองว่า เมื่อมีกฎจราจรแล้ว ก็ต้องมีตำรวจจราจรคอยควบคุมด้วย ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีใครปฏิบัติตาม)
ตามโศลกที่ยกมา นั่นคือ มนุษย์จะต้องคล้อยตามกฎและผู้ควบคุมกฏซึ่งเรียกว่า การประกอบยัญพิธี... ครั้นแล้วเทพยตาก็จะควบคุมกฎระเบียบให้เป็นไปตามความเหมาะสมตามความต้องการของมนุษย์ ซึ่งเป็นการช่วยเหลือเกื้อหนุนซึ่งกันและกันนั่นเอง....
.....
แต่โศลกต่อมาบอกไว้ว่า....
ผู้ใดได้รับการหนุนส่งจากเทพยดาแล้วลืมตนไม่ตอบแทนการเกื้อกูลจากสวรรค์นั้น ผู้นั้นนับว่าเป็นมหาโจรแท้
นั่นคือ เมื่อมนุษย์ลืมตนไม่ประกอบยัญพิธีตามความเหมาะสม ปฏิบัติตนเองคล้ายกับจอมโจรผู้ปล้นชิงและทำลายล้าง ก็จะทำให้สวรรค์หรือเทพยดาจะต้องปรับปรุงกฎระเบียบเพื่อความเหมาะสมต่อไป.....
............
ดังได้เล่ามาแล้วใน ปรัชญาภควัทคีตา ๑ ว่า ยํญพิธี อาจแปลความหมายเป็นการปฏิบัติตามหลักธรรมชาติ หรือการดำเนินชีวิตสอดคล้องกับธรรมชาติก็ได้... การที่โลกปัจจุบันมีภัยธรรมชาติเกิดขึ้นมากมายเพราะมนุษย์ประกอบยัญพีิธี หรือดำเนินชีวิตผิดแผกไปจากธรรมชาติ ทำให้ธรรมชาติต้องปรับตัวเองเพื่อความสมดุล....
ประเด็นนี้ อาจมองได้ว่า มนุษย์ไม่เคารพเทพยดาด้วยการปฏิบัติผิดตามกฎธรรมชาติ เป็นการไม่เกื้อกูลต่อเทพยดา ทำให้เทพยดาเดือดร้อน ดังนั้น สวรรค์หรือเทพยดาจึงต้องพยายามวางกฎระเบียบใหม่ให้เกิดความเหมาะสม....
นั้นคือ เมื่อมนุษย์ไม่เกื้อกูลต่อเทพยดาแล้ว เทพยดาก็จะไม่เกื้อกูลมนุษย์ี หรืออาจกล่าวอีกนัยหนึ่งได้ว่า เมื่อมนุษย์ปฏิบัติผิดต่อธรรมชาติแล้ว ธรรมชาติก็ย่อมปฏิบัติผิดต่อมนุษย์ ทำให้เกิดความเดือดร้อนทั้งสองฝ่าย.... ประมาณนี้
ไม่มีความเห็น