EHM คนพิการ เริ่มก่อเป็นรูป ยกเป็นร่างแล้ว

     หลังจากที่ผมได้มาเข้าร่วมประชุมเครือข่ายสร้างสุขภาพคนพิการภาคใต้ ที่ห้อง A301 อาคารบริหารคณะแพทย์ โดยเจ้าภาพคือ สวรส.ภาคใต้ มอ. ในวันที่ 13 มกราคม 2549 ที่จริงมีเรื่องเล่ามากมาย แต่อารามดีใจ และภูมิใจ ที่มองเห็นภาพในเบื้องหน้าว่าจะได้เห็นภาพความฝันของ “คนชายขอบ” อีกกลุ่มหนึ่งคือ “กลุ่มคนพิการ” เข้มแข็งขึ้น พึ่งตัวเองได้มากขึ้น เลยไม่ทราบว่าจะเริ่มเขียนบันทึกจากตรงไหนดี จนในที่สุดได้ตัดสินใจส่ง e-mail ไปหาอาจารย์ ดร.จันทวรรณ เป็นอันดับแรก ผมขอถือเอาเนื้อความที่ใช้ติดต่อกันเป็นตัวเล่าเรื่องก็แล้วกันนะครับ

วันที่: 14 ม.ค. 2006, 0:34 น.
หัวเรื่อง: สืบเนื่องจากวันนี้ที่ สวรส.ภาคใต้ มอ.
เรียน อาจารย์ ดร.จันทวรรณ ที่เคารพ
     อาจารย์ครับวันนี้ผมไปเข้าร่วมประชุมเครือข่ายสร้างสุขภาพคนพิการภาคใต้ที่ห้อง A301 อาคารบริหารคณะแพทย์ เจ้าภาพโดย สวรส.ภาคใต้ มอ.
     มี 3 จังหวัด (พัทลุง สงขลา และปัตตานี) ที่สนใจเรื่องระบบฐานข้อมูลคนพิการคล้าย ๆ กัน ในส่วนของผมสนใจทำ EHM มุ่งนำเสนอความสามารถ ทักษะชีวิตที่โดเด่นของคนพิการ โดยใช้เครือข่ายคนพิการเอง เราเป็นพี่เลี้ยงเท่านั้น ทั้ง 3 จังหวัด ได้คุยกันต่อในช่วงบ่าย และตกลงว่าจะนำ Outline มาคุยกันอีกในวันที่ 6 ก.พ. นี้ ช่วงบ่าย ทั้งนี้ผมได้เสนอให้ อาจารย์ และอาจารย์ ดร.ธวัชชัย มาเป็นที่ปรึกษาให้ อาจารย์พงศ์เทพ ก็เห็นชอบและบอกว่าอาจารย์ทั้ง 2 ท่านเป็นที่ปรึกษาของ สวรส.ภาคใต้ อยู่แล้ว
     และขอให้ สวรส.ภาคใต้เชิญอาจารย์เข้าร่วมด้วย เพื่อรับฟังและให้ข้อเสนอแนะในรอบแรกที่จะคุยกันโดยมี Outline แล้วในวันที่ 6 ก.พ. นี้ ช่วงบ่าย
     เรื่องความก้าวหน้าก่อนถึงวันนัดหมาย ผมจะได้เล่าผ่าน Blog ไปพลาง (http://gotoknow.org/tri-paki) ครับ
     ผมแจ้งมายังอาจารย์ก่อนเพื่อได้ทราบล่วงหน้า (ฝากข่าวถึง อ.ดร.ธวัชชัย ด้วยนะครับ) และขออนุเคราะห์เป็นที่ปรึกษาให้ด้วยครับ
     อนุชา หนูนุ่น

วันที่: 14 ม.ค. 2006, 2:00 น.
เรียน คุณอนุชา
     ดิฉันและดร.ธวัชชัยเต็มใจเป็นที่ปรึกษาให้คุณอนุชาคะ ด้วยว่าเห็นความตั้งใจความเอาจริงเอาจังของคุณอนุชามาตลอดนั่นเองคะ
     แต่อย่างไรก็ตาม ดิฉันและดร.ธวัชชัยจะมีงานรัดตัวมาก ก็เกรงว่าจะไม่สามารถช่วยได้เต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราทั้งสองคนจะไม่ค่อยสะดวกกับการต้องเดินทางไปต่างจังหวัดนะคะ เพราะต้องพัฒนาและดูแลระบบอยู่ตลอด อีกทั้งมีงานวิจัยของ สกว. อยู่ด้วยคะ
     ก็คงต้องเรียนคุณอนุชาไว้ก่อนถึงข้อจำกัดนี้นะคะ ไม่ทราบคิดเห็นประการใดคะ
     อีกอย่างหนึ่งคือ วันที่ 6 ช่วงบ่าย ดิฉันติดสอนคะ จะไม่สามารถเข้าร่วมประชุมได้นะคะ ส่วนใหญ่แล้ว ดิฉันและดร.ธวัชชัยจะสะดวกวันอังคาร พฤหัส หรือไม่ก็ ศุกร์ นะคะ
     จันทวรรณ

วันที่: 14 ม.ค. 2006, 3:14 น.
เรียน อ.ดร.จันทวรรณ
     เวลานัดคุยกันก็จะนัดที่ ห้อง สวรส.ภาคใต้ ชั้น 6 อาคารบริหาร คณะแพทย์ครับ เพราะเป็นจุดศูนย์กลาง ซึ่งก็จะสะดวกกับทุกฝ่าย ครั้งแรกนี้หากอาจารย์ไม่ว่าง ก็คงต้องขอให้อาจารย์ช่วยติดตามแนะนำได้ที่ Blog

     ส่วนทีมงานของสงขลาที่จะเป็นโปรแกรมเมอร์หลัก คือ อ.อำนาจ และอ.ศศลักษณ์ ทองขาว ภาควิชาคอมพิวเตอร์ (ศูนย์คอมพ์) มรภ.สงขลา (อ.ศศลักษณ์ จบจาก มอ. คอมพิวเตอร์) ทั้ง 2 ท่าน ก็เคยเป็นอาจารย์ผม ตอนที่ผมมาเรียน คอมพิวเตอร์ศึกษา ที่ มรภ. 2 ท่านนี้ในเบื้องต้นสนใจเรื่องการนำข้อมูลพื้นฐานคนพิการขึ้นเวบ แต่เน้นที่ข้อมูลพื้นฐานครับ

     อีกท่านหนึ่ง เป็นอาจารย์การศึกษาพิเศษ จว.ปัตตานี ซึ่งเน้นที่ความต้องการของคนพิการ หรือปัญหาทางด้านการศึกษาของคนพิการ ซึ่งปัจจุบันขาดข้อมูลทำให้ไม่ทราบปัญหาที่เด่นชัด หรือ Supplier มีแต่ไม่รู้จักกับ Custommer และกลับกัน กลุ่ม Custommer ก็ไม่ทราบว่า Supplier จะทำอะไรให้ได้บ้าง การประชาสัมพันธ์วิธีการปกติไม่ถึงกลุ่ม Custommer นี้ ทำให้เป็นปัญหาคนพิการที่ไม่ได้รับการศึกษาอีกเยอะมากโดยเฉพาะ "คนชายขอบ"

     ส่วนผมมองว่ากลไกราชการยังรุมทึ้งคนพิการแบบแยกส่วนอยู่ โดยเฉพาะช่วงนี้ Policy แรงขึ้น ก็โดนรุมทึ้งเอาแต่ข้อมูลไป แต่ไม่ช่วยให้คุณภาพชีวิตเขาดีขึ้นมาเลยในภาพรวม จากการทำงานปี 48 (บันทึกไว้ประมาณ 40 บันทึก) พบว่า หากใช้กลไกราชการดี ๆ ก็ทำให้คนพิการเข้าถึงสิทธิได้ ที่พัทลุงทำได้ 91% จากเดิม 48% ภายในปีเดียว และจัดทำเป็นฐานข้อมูลโดยใช้ PID เป็น Index ไว้แล้ว

     ตรงนี้ก็เท่ากับมีฐานข้อมูลพื้นฐานอย่างที่สงขลาคิดจะทำแล้ว แต่ที่พบคือคนพิการขาดแรงใจ และขาดการรวมตัวกันเพื่อเข้ามามีส่วนร่วมกับคนปกติเฉกเช่นคนปกติธรรมดา เพราะสังคมตีค่าว่าเขาเป็น "ผู้ด้อยโอกาส" "เป็นคนไม่มีความสามารถ" ทั้ง ๆ ที่จริงแล้วเขามีศักยภาพสูงอย่างที่เราคิดไม่ถึง เช่น ที่อ.เขาชัยสน มีคนพิการตาบอดแต่สามารถเคาะโคนมะพร้าวแล้วรู้ว่าเหมาะสำหรับทำอะไร ก่อนที่จะรับจ้างขึ้นทั้ง ๆ ที่ตาบอด หรือคนพิการที่ขาดขาดทั้ง 2 ข้าง แต่กลับว่ายน้ำได้ดีมาก (ผมขาดี ๆ แต่กลับว่ายน้ำไม่เป็น) มีอาชีพประมง (ราวเบ็ด) มีรายได้เลี้ยงลูกเลี้ยงครอบครัวเองวันนึงตั้ง 400-500 บาท หรือมีเรื่องเล่าอย่างนี้มากเหลือเกิน ผมได้เก็บข้อมูลเชิงลึกเพื่อเป็นตัวอย่างเพียงไม่กี่ราย

     ผมสนใจตรงนี้คือใช้การทำ EHM ความสามารถ ทักษะชีวิตที่โดเด่นของคนพิการ โดยเน้นไปที่ เป็นเครื่องมือให้คนพิการกลุ่มที่ช่วยเหลือตัวเองได้ ได้ออกมามีส่วนร่วม และช่วยเพื่อน (ชมรมเพิ่มพูนพลังคนพิการ) โดยให้เขาทำเอง สืบเสาะค้นหาข้อมูล เก็บรวบรวมข้อมูล เราเป็นพี่เลี้ยงในเรื่องระบบฐานข้อมูล (GIS) ผลลัพธ์ขั้นต้นที่เห็นคือระบบฐานข้อมูล Impact คือ พลังของกลุ่ม การรวมตัวกันช่วยเหลือกัน KM ของคนพิการ "ทักษะการเผชิญกับความพิการและการดำรงชีพต่อ" ประเด็นที่ผมสนใจนี้ก็ได้มาจากการทำกลุ่ม (forcus group) ร่วมกับแกนนำชมรมเพิ่มพูนพลังคนพิการ จว.พัทลุง ที่เพิ่มเริ่มก่อตัวขึ้นและได้ผ่านการตกผลึกจากทีมมาแล้ว

     เมื่อผมนำเสนอต่อที่ประชุมวันนี้ ทุกคนให้การสนับสนุนเห็นด้วย (เอกฉันท์) โดยสงขลา และปัตตานีขอ add ด้วย ซึ่งผมมองว่าผมขาดอยู่คือเรื่องหลังทำ GIS ของ EHM คนพิการแล้ว ผมไม่มีความสามารถทำให้เป็น Web Dinamic ได้ ตรงนี้ทีมสงขลาโดย อ.อำนาจ และอ.ศศลักษณ์ ทองขาว จะช่วยได้ และอีกส่วนหนึ่งที่ผมไม่ได้สนใจแต่ควรสนใจคือ ประเด็นของปัตตานีที่มองที่ตัวปัญหา และความต้องการของคนพิการที่แท้จริง ฉะนั้นตรงนี้เมื่อรวมกัน 3 ส่วน ก็สมบูรณ์ที่จะเป็น EHM คนพิการจริง ๆ ตามข้อสรุปที่ประชุมกลุ่มต่อในช่วงบ่าย สรุปว่า 3 จังหวัดนี้จะเริ่มอย่างนี้ครับ โดยนำมา Add เข้าด้วยกันครับ และตอนที่จะ Add กันนี่แหละครับ มองว่าคงต้องพึ่งที่ปรึกษาได้ช่วยดู ช่วยแนะนำในขั้นตอนทำ System Analysis และตอน Nomalization ให้ครับ ก็หมายถึงทั้ง อ.ดร.จันทวรร และ อ.ดร.ธวัชชัย

     ประเด็นแถมอีกเรื่องคือ ผมได้ลองเช็คเรื่องแนวคิดและการทำ KM จากทีมทั้งปัตตานี และ สงขลา พบว่าท่านยังไม่คุ้น และไม่ค่อยรู้จัก (ผมตัดสินผิดก็ได้นะครับ) อ.ศศลักษณ์ บอกว่าสนใจอยู่ และเพิ่งเจอ Blog GotoKnow.org เมื่อ 2-3 วันที่ผ่านมา และสนใจมาก เรื่องนี้ผมคิดว่าควรจะได้นำมาใช้ในกระบวนการพัฒนา EHM คราวนี้ไปด้วย ซึ่งก็คงต้องหากลวิธีจุดประกายทีมงานอีกที ซึ่งคาดว่าจะใช้วิธี Integrate ไปด้วยในแต่ละขั้นตอน อย่างวันนี้ก็ได้ทำ AAR ไปแล้ว ตอนแยกมาประชุมกลุ่มย่อย ผมจะสรุปเล่าใน Blog อีกทีครับ

     ผมได้รับปากกับท่าน ผศ.พงศ์เทพ ผอ.สวรส.ภาคใต้ ตามที่ท่านได้ขอให้ผมเป็นคนเขียนเรื่องของแผนงานสร้างสุขภาพคนพิการภาคใต้ ในช่วง 2 ปีแรก ในภาพรวมในได้ดำเนินการในแต่ละเรื่อง แต่ละพื้นที่ และแต่ละช่วงเวลา ลงใน Blog เพื่อสร้างเป็นขุมความรู้ไว้ ซึ่งก็จะได้เริ่มดำเนินการโดยใช้ keyword ของ Blog http://gotoknow.org/tri-paki ว่า "แผนงานคนพิการ ภาคใต้"  ครับ

     เขียนมาเสียยาว ขอเอาไปลง Blog หน่อยนะครับ

[ณพ บริบูรณ์สุข]

ขอบพระคุณที่ในโลกสีเทาๆจางๆใบนี้ยังมีคนคนหนึ่งและอีกหลายคนที่พยายามจะผลักดันและให้ความสำคัญกับผู้พิการอย่างจริงจัง ทุ่มเททั้งกายใจ แม้บางครั้งเขาเหล่านั้นแทบไม่ได้อะไรตอบแทนจากผู้พิการเลยแม้เพียงนิด จะด้วยหน้าที่ซะทั้งหมดหรือก็ไม่น่าจะใช่ ใจใช่ไหม หัวจิตหัวใจของคนอย่างพวกคุณที่จุดประกายความหวังของเหล่าเพื่อนพ้องชาวพิการได้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปอย่างใจมุ่งมั่นและเข้มแข็ง กำลังใจที่ทำให้ใครซักคนที่เคยท้อแท้ กำลังใจที่ทำให้ใครซักคนที่เคยสิ้นหวัง กลับมายืนสู้อีกครั้งก่อนดวงอาทิตย์จะดับลง ผม อยู่ณ.บ้านเล็กๆ หลังหนึ่งใน อ.รัษฎา จ.ตรัง ขณะนี้ชีวิตดำเนินไปอย่างเรียบง่าย กับครอบครัวบ้าน บริบูรณ์สุข ในตำบลเล็กๆ ความพิการของผมที่มีไม่มากนัก ก็แค่ กระดูกสันหลังหักทับเส้นประสาทส่วนล่าง ตอนนี้ ก็แค่เดินไม่ได้ แต่ใจนั้นอยากทำอย่างคุณบ้าง อยากช่วยเหลือสังคมคนพิการ ไม่ใช่ด้านเงินทองหรอกนะ แต่งานด้านคอมพิวเตอร์ หรือประชาสัมพันธ์ด้านต่างๆ หากมีอะไรที่ผมพอช่วยเหลือได้ ผมเต็มที่เท่าที่ร่างกายจะพึงกระทำได้ กรุณาโทร.05-8848493 ผมพร้อมที่จะเป็นฟันเฟืองเล็กๆของพี่น้องชาวพิการ จังหวัด ตรัง

[ศศลักษณ์ ทองขาว]

    ดีใจมากที่มีคุณณพ บริบูรณ์สุข แสดงความคิดเห็นใน Blog ค่ะ ปกติจะอ่านของคุณชายขอบอย่างเดียวจนปวดตา ใจจริงอยากเห็นการรวมกลุ่มของคนพิการในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง แต่ก็ยังมีข้อจำกัดอยู่มาก เรื่องสถานที่ และการเข้าถึงคนพิการในลักษณะต่างๆ กัน สำหรับโครงการที่ร่างเอาไว้ ขึ้นรูปไว้ 3 จังหวัดนั้นไม่ได้หมายความว่าจังหวัดอื่นจะไม่ได้ทำ แต่ต้องการทำ 3 จังหวัดเป็นตุ๊กตาก่อน เพราะหากได้โครงสร้างแล้ว สามารถต่อยอดไปยังจังหวัดอื่นๆ ได้ แต่การจะได้มาซึ่งข้อมูลที่ถูกต้องนั้น จะต้องค้นหาความจริงของศักยภาพผู้พิการทั้งหมดที่มี ซึ่ง เราจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ส่วนเรื่องเทคนิคเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก สำคัญว่าหากระบบต่างๆ ตั้งตัวแล้ว จะให้ใครเป็นคนสานต่อ หรือเป็นผู้ดูแลระบบต่อไป ซึ่งวันนั้นในที่ประชุมก็ยังคงเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบ

      อยากเห็นระบบสำหรับคนพิการที่เอื้อประโยชน์ให้สำหรับคนพิการจริงๆ และก็อยากให้คนพิการเองมีแรงใจในการคิด หรือพัฒนาตนเอง และหากเป็นไปได้ อยากให้มีระบบที่จัดทำโดยคนพิการเองเป็นผู้มีส่วนร่วมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

[ชายขอบ]

     อาจารย์ศศลักษณ์ อ่านจนปวดตา (ผมคิดหนักเลย...ฮา) ใช่ครับดีมากเลยที่คุณณพ บริบูรณ์สุข จาก จว.ตรัง ได้เข้ามา ลปรร.ด้วย ผมได้ติดต่อไปทางโทรศัพท์ จนได้พูดคุยกันแล้วครับ มีอีกคือ จว.สตูล ที่ติดต่อมาทางผม และผมกำลังขอไปยัง สวรส.ภาคใต้ มอ. ว่าอยากเรียนเชิญเครือข่ายนี้ทั้ง 2 จว.มาประชุมในวันที่ 9-10 มี.ค.49 นี้ด้วยเลยครับ

     ถือโอกาสนี้แจ้งข่ายให้ทีมงานได้ทราบไปด้วยเลยนะครับ

[ธีรยุ]

สวัสดีครับ...ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนเลยนะครับผมอ่านข้อความทั้งหมดแล้วผมคือผมอายุ23ปีตอนนี้ประกอบอาชีพ......เฝ้าร้านอินเตอร์เนต..งผมก็เป็นคนพิการเหมือนกันครับ...คือผมดีใจที่ทุกคน(ที่พิการมารวมตัวกันแบบนี้)

ตอนผมอายุ18ประสพอุบัติเหตุตกจากที่สูงกระดูกสันหลังหัก...นอนเป็นคนสิ้นหวังอยู่2ปี....แต่ตอนนี้ผม23แล้วครับชีวิตเริ่มดีขึ้น...ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ

ผมอยากทราบข้อมูลเกี่ยวกับการกู้ยืทมเงินประกอบอาชีพหน่อยครับ(ของปทุมธานี)แต่ตอนนี้ผมมาทำงานอยู่ที่ภูเก็ต...ใครรู้ช่วยกรุณาบอขอ้มูลหน่อยนะครับอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเองครับแต่ไม่ทราบว่าต้องทำยังไง([email protected])

นั้นอีเมลของผมนะครับใครรู้ช่วยส่งข้อมูลมาให้ทีขอบคุณครับ

[poonoikhonkean]

พวกคุณคือคนที่เก่งและมีความสามารถไม่ว่าคุณจะมีสภาพอย่างไร  แต่ฉันเชื่อว่าด้วยหัวใจที่แข่งแกร่งของพวกคุณ....คุณจะสามารถผ่านวิกฤตการณ์ของชีวิตไปได้อย่างแน่นอน....สังคมยังต้องการพวกคุณเสมอ...ขอให้พวกคุณมีกำลังใจ

    ฉันคนหนึ่งแหละที่ติดตามและชื่นชมพวกคุณเสมอมา.......................ขอเพียงเราสู้และมีกำลังใจ....

     ร่างกายพิการแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าใจพิการใช่ไหม....สู้ๆค่ะ...

                                           ด้วยความห่วงใย

                                                 poonoi..

สู้ต่อไปนะค่ะ อย่าท้อคนไทยทุกคนขอเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ