...บางครั้ง การทุ่มเทใจรักใครสักคน กลับกลาย เป็นการทำร้ายใครอีกคน ที่ทุ่มเทใจรักเรา โดยปราศจากเงื่อนไขใด ๆ...
(..โดนใจหลาย ๆ ..ฮือๆๆ .-_-.)
....
บันทึกวาทะแห่งรัก (2) บางครั้งของความรัก ....
(๑)
บางครั้ง
การทุ่มเทใจรักใครสักคน
กลับกลาย
เป็นการทำร้ายใครอีกคน
ที่ทุ่มเทใจรักเรา
โดยปราศจากเงื่อนไขใด ๆ
(๒)
บางครั้ง
หัวใจของคนเรา
เป็นดั่งห้องหับอันกว้างใหญ่
แต่มีบานประตู
ที่ปิดไว้อย่างมิดชิด
และความรัก
ก็ซ่อนตัวอยู่ในห้องนั้นอย่างเงียบ ๆ
(๓)
บางครั้ง
ความรัก -
มักย่องมาเคาะประตูหัวใจอย่างสุภาพ
และท่องเล่นในห้องหัวใจ
อย่างละมุน ละไม
แต่บางครั้ง
ความรัก –
ก็ติดปีกโบยบิน
หนีหายไปทางหน้าต่าง
โดยปราศจากคำเอ่ยลา
(๔)
บางครั้ง
ความรัก -
เป็นดั่งฝนแรกแห่งฤดู
ฉ่ำงาม มีชีวิต ชีวา
แต่บางครั้ง
ความรัก -
เป็นดั่งพายุฝน
โหมซัดแรงและเร็ว
ทำเอาหัวใจ
บอบช้ำ – ไร้ซึ่งชีวิต, ชีวา
แล้วท่านล่ะครับ, บางครั้งความรักของท่านมีห้วงทำนองเป็นเช่นใดบ้าง ?
๒๔ สิงหาคม ‘๕o
๒๑.๓o น.
บนรถทัวร์ชานชลาหมอชิต
หมายเลขบันทึก: 121984เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2007 13:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:03 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (31)
สวัสดีค่ะ น้องแผ่นดิน...
- มีความรักกุ๊กกิ๊กกับเขาด้วยหรือคะ...น่ารักจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูแผ่นดิน ถิ่นสยามที่น่ารัก
สบายดีนะค่ะ ตอนนี้หนูกำลังหารายละเอียดเกี่ยวกับ มหาวิทยาลัยมหาสารคามด้วยเจ้าค่ะ เผื่อจะเข้าได้บ้าง คิคิ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ โควต้าเข้ามาเยอะมากๆ สอบไม่ไหว แต่ไม่รู้จะติดหรือเปล่า เข้ามาเยี่ยมเจ้าค่ะ
ขอบคุณเจ้าค่ะ -------> น้องจิ ^_^
ศิลปินหมอชิต
นั่งรอรถ เขียนกลอน
นั่งบนรถ คิดกวี
ลงรถ บันทึกคำกลอนและบทกวี
ทำได้ยังไงครับ
สวัสดีครับคุณแผ่นดิน
- คงไม่กล้าเปิดประตูใจให้ใครเข้ามาเดินเล่นหรอกครับ
- กลัวมาเล่นแล้วติดใจ ไม่ยอมออกไป ละแย่เลย..อิอิ
- และบางครั้ง ความรักก็หายไปจากใจฉันเหลือเพียงความงุนงง...โอ ความรักเป็นไฉนหนอ :-) ความคือความไม่จริง ความรักคือความสุข ความรักสิ่งที่ไม่ได้ทำให้พ้นทุกข์จริง ความรักคือความชุ่มชื่น ... อะไรนี่ :-)
- สวัสดียามพระอาทิตย์คล้อยลงสู่พื้นดินครับ ;-)
เห็นคุณครูแต่งกลอนถึงความรัก
พึงประจักษ์แก่จิตคิดสดใส
ครูแผ่นดินคือครูในดวงใจ
ขอฝากตัวเป็นศิษย์ไว้ในกมล
หนูอาจจะแต่งกลอนไม่ค่อยซึ้ง
อ่านอ่านไปรู้สึกอาจสับสน
ว่ากลอนหนูอ่านแล้วดูชอบกน
ต้องฝึกฝนอีกมากนักกวี
พยายามอยากเก่งเหมือนคุณครู
เป็นผู้รู้เรื่องกลอนแนววิถี
ทำประโยชน์เพื่อสังคมน่ายินดี
น้องจินี้ขอชื่นชมด้วยหัวใจ
คิคิ มาแต่งกลอนบ้าง....มอบกลอนบทนี้ให้ครูแผ่นดินเจ้าค่ะ อาจไม่ค่อยเพราะนะเจ้าค่ะ ...เพราะแต่งสดๆ 5555++ คิดยังไงก็พิมพ์ยังนั้น...ฝากเนื้อฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยเจ้าค่ะ
ขอบคุณเจ้าค่ะ -------> น้องจิ ^_^
- สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน
- นั่งรอรถแล้วคิดถึงใครรึป่าวคะ
- ป้าแดง ยังไม่รู้จักเลยค่ะ ว่าห้วงทำนองความรักมันเป็นอย่างไรค่ะ :-))
- เคยเป็นแบบนี้
-
แต่บางครั้ง
ความรัก –
ก็ติดปีกโบยบิน
หนีหายไปทางหน้าต่าง
โดยปราศจากคำเอ่ยลา
- แต่ทำใจได้ครับ
- บางทีเขาอาจไม่ใช่ของเรา
- ความรักไม่ใช่การครอบครองเนอะ
...บางครั้ง การทุ่มเทใจรักใครสักคน กลับกลาย เป็นการทำร้ายใครอีกคน ที่ทุ่มเทใจรักเรา โดยปราศจากเงื่อนไขใด ๆ...
(..โดนใจหลาย ๆ ..ฮือๆๆ .-_-.)
...หากโลก ล้วนคู่รัก
...ร้ายคงจัก หมดสิ้นได้
...เพลงรัก ดังก้องไกล
...กลิ่นหอมกรุ่น ขจรขจาย...
...หากแต่นั่น คือความฝัน
...วันนี้ยัง เป็นฝันร้าย
...รอวัน รักกลับกลาย
...เป็นน้ำทิพย์ อิ่มเปรมใจ...
"JasmiN"
บางครั้ง...
ความรัก -
มักย่องมาเคาะประตูหัวใจอย่างสุภาพ..
แต่แล้ว....
ความรัก -
ก็ติดปีกโบยบิน
หนีหายไปทาง....
โดยปราศจากคำเอ่ยลา....
....ทุกประสบการณ์..เป็นวัคซีน...ให้ชีวิตมีภูมิคุ้มกัน...
ชีวิตนั้น สั้นนัก อย่าชักช้า
เอ่ยความจริง ออกมา เถิดหนุ่มสาว
การจะรัก ชอบกัน นั้นเรื่องยาว
เมื่อถึงคราว อย่าเก็บรัก ให้หนักใจ
บอกความจริง ที่ในใจ ให้เขาจะรู้
แล้วติดตาม เฝ้าดู ได้ผลไหม
ทั้งคอยเสริม เติมสื่อรัก สลักใจ
เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ อย่าคิดทำ.
แถมอีกนิดครับ
ได้ยินคำ ว่ารัก ชักหนาวหนาว
ด้วยใจร้าว ราญแยก แตกสลาย
ทุ่มเทรัก จากหัวใจ ไปมากมาย
ผลสุดท้าย ต้องแยกทาง ห่างเหินกัน
แต่รักใหม่ ที่ฉันมี นั้นดีนัก
ด้วยเป็นรัก ยิ่งใหญ่ ไม่แปรผัน
รักจะให้ รักกันได้ ทุกวี่วัน
รักจะแบ่ง รักจะปัน สิ่งดีงาม.
สวัสดีครับ อ.ติ๋ว
ในยามเหนื่อยล้า ผมก็มักดูแลหัวใจของตนเองด้วยการเขียนเรื่องในทำนองนี้แหละครับ
สวัสดีครับ หนูจิ
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มีเวลาในการยู่ในบล็อกเลย จึงต้องขออภัยที่ตอบบันทึกล่าช้า หรือแม้แต่การไม่ค่อยได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนในบันทึก นะครับ
สำหรับในเรื่องการเรียนนะครับ, ขอให้ตั้งใจเรียน ไม่ว่าเรียนที่ใด หรือสถาบันใดคุณค่าไม่แตกต่างกันนัก ขึ้นอยู่กับเราเป็นที่ตั้ง
เชื่อว่า หนูจิ .. มีศักยภาพพอที่จะเรียนในสถาบันการศึกษาต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี
เป็นกำลังใจให้นะครับง..สู้ ๆ
สวัสดีครับ คุณหมอ
โดยปกติหากผมรู้สึกเหนื่อยและโศกเศร้า จะเป็นช่วงที่ผมสามารถนั่งนึกอะไรได้อย่างมากมาย เสมือนการได้กลับเข้าไปอยู่กับตัวเองอย่างลึก ๆ ถึงก้นบึ้ง และนั่นคือการสามารถที่จะกลั่นความรู้สึกออกมาเป็นลำนำได้ ...
บ่อยครั้งที่อยู่ระหว่างการเดินทาง, ผมมักที่จะแต่งกลอนสด ๆ ไว้ในหัวสมอง จากนั้นก็บันทึกเป็นลายลักษณ์
ระยะหลังเขียนในโน้ตบุ๊คเลยก็บ่อย, หรือไม่ก็เขียนใส่กระดาษคร่าว ๆ ไว้ก็มาก
ขอบคุณครับ -
สวัสดีครับ พี่สมนึก
ฟังดูไม่ธรรมดาเลยนะพี่เรา ..
...
แต่ก็เชื่อครับ....
คนบริหารเสน่ห์ได้ดีอย่างมีสมนึก ใคร ๆ ก็รัก ใคร ๆ ก็หลง ...อิอิ (จริงไหมครับ ครูอ้อย)
สวัสดีครับ
ขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงที่มาช่วยเติมเต็มมุมมองอันเป็นปรากฏการณ์ของความรัก
และจะว่าไปแล้ว ความรักก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์ บางครั้งก็ง่ายต่อการเข้าใจแต่บางครั้งก็ยากยิ่งต่อการเข้าใจ ...
เรื่องที่ผมเขียนนั้น, ส่วนหนึ่งจึงพยายามสะท้อนมิติความรักในสองลักษณะเสมอ คล้ายกับกำลังจะบอกว่า ความรักเป็นเหมือนเหรียญที่มีสองด้าน ...
...
ขอบพระคุณครับ
แท้จริงแล้ว ...ความรักอยู่ในความคิดของเรา...อีกคนจะรู้ด้วยหรือเปล่า...นาน..นาน เจ้ารักในใจเธอและฉันจึงจะดิ้น...จังหวะเดียวกัน...มองตากันก็ซึ้งสักที....
สวัสดีครับ ลูกศิษย์ ..คนเก่ง
....
เปิดบ้านรับลูกศิษย์คนใหม่
มาเรียนรู้ความเป็นไทยในอักษร
ดื่มเสพ - กาพย์กลอน
ยืนหยัด, สื่อสะท้อนวิถีไทย
....
เอาไว้คุณครูสมองผ่องใสเมื่อไหร่จะมาแต่งกลอนชดเชยให้แล้วกันนะครับ ....
สวัสดีครับ ป้าแดง
- สำหรับผมแล้ว,,,คิดถึงบ้าน... มากที่สุดครับ
- ไปไหนไกลทีละหลายวันไม่ได้ ...
- อาการคิดถึงบ้านก็มีอันกำเริบหนัก ...
- ผมเชื่อเหลือเกินครับว่า ป้าแดง... ไม่เคยร้างความรัก ...
- ซึ่งหมายถึง การเป็นที่รักของคนรอบข้าง ครับ -
สวัสดีครับ อ.ขจิต..
- เมื่อความรักเคาะประตูห้องเราแล้ว
- อย่าลืมรีบฉุดดึงเข้าห้อง
- ลงกลอนแน่นหนาทั้งประตู , หน้าต่าง
- ให้มันรู้ไปว่าจะหนีออกไปทางไหนกัน
- ปล่อยให้ตายทั้งเป็น ..เลยดีไหมครับ .. อิอิ
- .....
- พานพบ ..จากพราก
- คือ คำบอกกล่าวอันเป็นอมตะของ "ความรัก" ...
- ผมเชื่อเช่นนั้นครับ -
มาดื่มด่ำความรักค่ะ ... ได้รับความรักมากๆ นี่ มีอิ่มมั้ยค่ะ
สวัสดีครับ
นั่นนะสิครับ, ..
ลองหันมารักคนที่รักเราดูบ้างไหม...
เพราะความรัก บางครั้งก็เริ่มต้นจากการไม่รัก แต่สุดท้ายก็รักแบบหมดใจได้เหมือนกัน..
สวัสดีครับ...
ทุกประสบการณ์..เป็นวัคซีน...ให้ชีวิตมีภูมิคุ้มกัน...
....
ผมเองก็เชื่อและเห็นด้วยในประเด็นเดียวกันนี้ ซึ่งหมายถึง ไม่ว่าสุข หรือทุกข์ย่อม ล้วนเป็นประสบการณ์ที่ดีแก่ชีวิต , เป็นวัคซีนให้ชีวิตได้มีภูมิต้านทานต่อโลกและชีวิตได้เป็นอย่างดี
ขอบคุณนะครับ, และขออภัยที่ตอบบันทึกล่าช้า ..
สวัสดีค่ะ..ท่านพี่ แผ่นดิน 
...ลองหันมารักคนที่รักเราดูบ้างไหม...เพราะความรัก บางครั้งก็เริ่มต้นจากการไม่รัก แต่สุดท้ายก็รักแบบหมดใจได้เหมือนกัน..
... การทำใจให้รักคนที่เราไม่ได้รัก ..ก็เป็นอีก หนึ่งความเจ็บปวด...
...และ การรักคนที่เค้าไม่ได้รักเรา เจ็บปวดยิ่งกว่า...
... สรุปแล้ว..รู้จัก รักตัวเอง.. อาจทำให้ ความเจ็บปวด คลี่คลายลงได้บ้าง...ไม่มากก็น้อย ..ใช่ป่ะค่ะ ท่านพี่แผ่นดิน...
.-_-. แง ๆๆๆๆๆๆ
"JasmiN"
กำปงธมระทมจิตด้วยคิดถึง
คนที่ซึ่งเฝ้าภักดีไม่มีหาย
คงต้องโศกระทมเศร้ามิรู้วาย
เหตุเพราะชายคนเขลาไม่นำพา
พิรุณหลั่งฟ้าอาดูร
รามสูรพิโรธไล่เมขลา
กึกก้องฟ้าคำรามถึงพสุธา
หลั่งน้ำตากับฟ้าเถิดหนานาง
กำปงธม วันฟ้าพิโรธ
มิถุนายน 50
สวัสดีครับ
ได้อ่านกลอนอาจารย์ครั้งใด อดนึกถึงนักกลอนในอดีตไม่ได้ เคร่งครัดฉันทลักษณ์อย่างน่านับถือ ... และไม่วายที่จะส่งสารทางความคิดที่กระจ่างชัด
รวมถึงการบอกเตือนสติอย่างน่าประทับใจ ดังว่า
ชีวิตนั้น สั้นนัก อย่าชักช้า
เอ่ยความจริง ออกมา เถิดหนุ่มสาว
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ
นาน..นาน เจ้ารักในใจเธอและฉันจึงจะดิ้น...จังหวะเดียวกัน
ผมชอบคำเหล่านี้จังครับ.. และถือโอกาสที่จะนำบทกวีของนักเขียนท่านหนึ่งมาฝาก ...ซึ่งที่จริงก็นำมาแสดงไว้ในบันทึกต่าง ๆ บ้างแล้ว คือ
ฉันเข้าใจเธอบ้างในบางสิ่ง
สิ่งทุกสิ่งก็ดูจะมีค่า
เธอเข้าใจฉันบ้าง บางเวลา
เวลาทุกเวลาก็ดูจะเบิกบาน
.....
ถ้าท่องจำไม่ผิด.. ก็ประมาณนี้แลหะครับ
สวัสดีครับ
การทำใจให้รักคนที่เราไม่ได้รัก ..ก็เป็นอีก หนึ่งความเจ็บปวด...
และ การรักคนที่เค้าไม่ได้รักเรา เจ็บปวดยิ่งกว่า...
สรุปแล้ว..รู้จัก รักตัวเอง.. อาจทำให้ ความเจ็บปวด คลี่คลายลงได้บ้าง...ไม่มากก็น้อย ..ใช่ป่ะค่ะ ท่านพี่แผ่นดิน
ผมเห็นด้วยทุกประการเลยครับ...
เพียงแต่อยากให้รู้ว่า ไม่ว่าสิ่งใดก็ล้วนมีสองมุมและสองด้านเสมอ ... ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่อง ความรัก !
....
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
พิรุณหลั่งฟ้าอาดูร
รามสูรพิโรธไล่เมขลา
กึกก้องฟ้าคำรามถึงพสุธา
หลั่งน้ำตากับฟ้าเถิดหนานาง
....
เขียนกลอนได้อย่างน่าประทับใจ ผูกโยงไปถึงเรื่องราววรรณคดี, เรื่องเล่าอันเป็นมุขปาฐะได้อย่างงดงาม
ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก แต่บางครั้งความคิดถึงก็ทำให้คนเราร้อนรนและหม่นเศร้าไปบ้าง แต่ทั้งปวงก็คือส่วนหนึ่งของความรักด้วยกันทั้งสิ้น
ขอบคุณครับ