ปิดประตูคุยกัน


<div style="text-align: center">   </div> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">     </p> <div style="text-align: center">(ทุกอณูของความประทับใจ ที่ชาวมหาสารคามจัดให้UKM.) </div><p align="justify">ทุกราตรีกาล ณ ห้อง210โรงแรมตักสิลา ซึ่งเป็นห้องที่ผมพัก จะเป็นที่ความรู้ความคิดมาเคาะประตูอยู่เรื่อยๆ เพราะเป็นที่ชุมนุมกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ใครๆก็อยากจะมาเล่าให้กันฟัง ห้องนี้จึงมีทั้งลูกหลานที่ยกโขยงไปช่วยงาน และเพื่อนทางไกลที่มาจากมหาวิทยาลัยต่างๆ นั่งกระจัดกระจายเต็มห้อง บ้างก็รายงานข่าวผ่านBlog บ้างก็รายงานผลการปฏิบัติงานของตนเอง บ้างก็สะท้อนคิด เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ฉบับเฮฮาศาสตร์อย่างแท้จริง พวกจับประเด็นเก่งๆจะฟังแล้วพิมพ์ข้อความส่งBlogไปด้วย </p><p align="center">     </p><p align="justify">พวกหนุ่มๆลูกชายผมแต่ละคนธรรมดาที่ไหนเล่า ช่วยกันออกความเห็นกันอย่างบรรเจิด ดังนั้นเบื้องหลังประตูห้องนี้จึงมีการเรียนรู้ที่เข้มข้นทวีคูณไม่แพ้ช่วงกลางวัน ผมสังเกตดูไม่เห็นใครออกไปเที่ยว ไม่มีอะไรที่นอกเหนือจากงาน และงาน..  ประเด็นนี้ถือว่าเกิดขึ้นในกระบวนการของเฮฮาศาสตร์ ในแต่ละคืนจะไม่มีการตั้งโจทย์ล่วงหน้า คนโน้นเล่า คนต่อไปเสริม คนถัดมาเติม จิกซอร์ความคิดเมื่อปะติดปะต่อกันก็จะเป็นการสรุปบทเรียนที่ไร้กรอบ แต่ก็ได้ผลลัพธ์ที่ไม่เลวเลย บางคนเก็บเอาไปเป็นการบ้านนอนฝัน พอคิดได้ตื่นมาปลุกเพื่อนตั้งแต่ไก่โห่ เพื่อจะเพิ่มเติมเนื้อหาที่นอนใคร่ครวญมาทั้งคืนแบบสดๆร้อนๆ  พวกเราจึงกลายเป็นพวกนอนน้อยแต่คิดมากไปโดยปริยาย  </p><p align="center"></p><p align="justify">ช่วงบ่ายได้เวลาขึ้นเวทีร่วมกับดร.ศักดิ์พงศ์ หอมหวล และเจ้าลูกชายสายลม ทำหน้าที่ดำเนินรายการร่วม เราเสนอผลงานที่ผสมผสานความคิดความรู้ผ่านการทดลองการใช้KMเป็นเครื่องมือ โดยใช้โรงเรียนบ้านเม็กดำเป็นตัวเดินเรื่อง และชุมชนที่อยู่รอบๆมาเป็นตัวเสริม จับมาเจอกับนักวิจัยนักวิชาการ ทำให้เกิดเป็นกรณีตัวอย่างมาเล่าขานผ่านนิทรรศการ ที่สามารถสอบถามกับเด็ก หรือผู้นำชุมชน เสนอกันพอหอมปากหอมคอ ที่จริงเราตั้งใจมาขอคำแนะนำจากชาวUKM,มากกว่า ว่าโจทย์ของเราพอจะเป็นแนวทาง  ให้เกิดการเชื่อมโยงวิธีบริหารวิชาการ ทให้หันมาช่วยกันแก้ปัญหาของเรากันบ้างจะได้ไหม?  </p><p align="justify">ผมคิดว่าUMK.ได้ดำเนินการมาช่วงหนึ่ง นอกจากเกิดความร่วมมือกันทางวิชาการระหว่างภาคีมหาวิทยาลัยด้วยกัน ยังได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการทำงานเชิงรุก เช่นการเชื่อมโยงกับมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ การเชื่อมโยงกับองค์กรต่างๆในส่วนกลาง หน่วยราชการ และภาคธุรกิจเอกชน แต่ที่ยังไม่ค่อยจะก้าวหน้าคือการเชื่อมโยงกับชุมชนและสังคมส่วนภูมิภาค  ทั้งๆที่มีมหาวิทยาลัยหลายแห่งตั้งอยู่ในต่างจังหวัด แต่ก็มองข้ามไปยังส่วนกลาง เกิดกระแสสนองตลาดแรงงานด้านเดียว ทั้งๆที่คนชนบทต้องการให้นักการศึกษา นักวิจัยและพัฒนามาอยู่เคียงข้าง เป็นเพื่อนคู่คิดมิตรคู่เรือน แต่ก็ยังกู่หาไม่เจอ ปัญหาและสังคมอีสานจึงถูกลอยเพ ได้แต่หวังใจว่าการจัดงานUKM11 ครั้งนี้ จะเป็นการสร้างความตระหนักให้ฉุกคิดมุมนี้ได้บ้าง     </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ตอนเย็นเจ้าภาพพาเรานั่งรถตระเวนเมืองสารคาม ผู้บรรยายนำเสนอสิ่งละอันพันละน้อยได้ดีเหลือเกิน มีมุขขำขันแทรกสลับให้เราฮาพร้อมๆกับรู้ว่าเมืองสารคามมีที่มาฉันใด สุดท้ายไปจบที่การเลี้ยงพาแลงที่อร่อยและการแสดงวัฒนธรรมอีสานที่สวยงาม มีพิธีบายศรีสู่ขวัญ หลายคนได้ถือโอกาสผู้ข้อต่อแขน และผูกรักสมัครเป็นแฟนคลับG2K </p> ..เสียดายที่ไม่ได้อยู่ลาท่านด้วยตัวเองวันเย็นวันนี้ ไม่อย่างนั่นจะจัดแถวยืนกอดส่งท่านทั้งหลายเป็นรายคน ด้วยความรักและอาลัย ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ ลาที มิใช่ลาก่อน อย่าอาวรณ์ไม่หายไปไหน วันหน้าฟ้าใหม่เราจะมาพบกันอีก.

หมายเลขบันทึก: 121861เขียนเมื่อ 24 สิงหาคม 2007 20:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)
พ่อครูบาฯ พักบ้างนะคะ หนูเป็นห่วง งานสำคัญแต่สุขภาพก็สำคัญเหมือนกัน ทานข้าวให้ตรงเวลานะคะ อย่ามัวแต่ปลื้มลูกๆ ทั้งหลาย : )

P

วันนี้นั่งดูวีดีโอ KM เชียงใหม่ ที่ท่านสมนึกส่งมาให้ ยังแนะนำคนที่บ้านว่างานนี้มีคนเกาหลีมาร่วมด้วย เหมือนจะรู้ว่ามีคนนินทา จู่ๆซูซานก็โผล่มาให้คลายความคิดถึง อิอิ  รักษาสุขภาพบ้างนะ มือห่างๆแก้วไวน์บ้างก็ยังดี

ตามอ่านค่ะ...วันนี้ตะลุยเก็บอ่าน...บรรยากาศ ความม่วนชื่น....อยู่ขอนแก่นค่ะพ่อ.....ผู้อื่นเขากลับไปนอน กรุงเทพกัน...หนูเลือกทางเดินชีวิต...ขออยู่กับตัวเอง...อยู่กับผู้คนมาหลายวัน...เพลียหัวใจ..

  • สวัสดีค่ะ พ่อครูบา
  • เป็นปลื้มจริงๆเลยค่ะ

 

 

ปล. คารม แหล่ม มากค่ะ พ่อครู

P

เสียดายไม่ได้อยู่จนจบหลักสูตร น่าเห็นใจที่เพลียหัวจ๊าย เจอน้องเป็นสาวขอนแก่น อ.แป๋ว อ.ติ๋ว แล้วยัง ขอให้เดินทางปลอดภัยนะสาวน้อย

 P

เออ คารมแหลมเป็นยังไง ทิ่มแทงใจใครทะลุอย่างนั้รหรือเปล่า อิอิ

555 หนูไม่ได้ดื่มทุกวันหรอกค่ะ ปกติชอบสะสมเฉยๆ ปีนึงดื่มไม่ถึง 10 ครั้งเลยมั้ง น้อยมากค่ะ นอกจากเจอเพื่อนฝูงที่ถูกใจถึงจะเอาไปให้ชิมกัน คอลเลคชั่นพวกนี้หนูหวงอ่ะค่ะ แล้วแอลกอฮอร์อย่างอื่นก็ไม่ดื่ม เลยวัยเที่ยวนานแล้วค่ะ ขอบคุณคุณพ่อที่เป็นห่วง ^ ^

สวัสดีครับท่านพ่อ ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

  • เสียดาย..ไม่มีเครื่องบินส่วนตัว 
  • มิฉะนั้น จะขอไปแจมทุกงานเลยครับ
  • เห็นทีมงานท่านแล้วเป็นปลื้มจริงๆ ครับ

รักษาสุขภาพดีๆนะครับ

 

  • การทำงานคือการเสริมชีวิต เพราะร่างกายได้ใช้ทุกส่วน แต่ถ้ามากไปก็แบก ก็ฝืนความสมดุลนะครับท่าน ลูกหลานเป็นห่วงสุขภาพท่านครูบา
  • แต่ท่านคงรู้ดีว่าอะไร แค่ไหน อย่างไร  แต่ก็อดเตือนด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ครับท่านครับ
  • คุณพ่อขา....
  • แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ
  • ขอเตรียมการสอนก่อนค่ะ

สวัสคีคะพ่อครู หลับฝันดีนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยคะ

  • กราบสวัสดีครับพ่อครูบา
  • ผมมีความประทับใจและภูมิใจมากครับที่ได้เข้าร่วมงานนี้
  • อย่างที่พ่อบอกครับว่า .. อะไรที่ทำออกมาจากหัวใจ .. งดงามเสมอ
  • เสียดายที่เวลาบนเวทีเรามีน้อยนิด ไม่อย่างนั้นคงจะมันส์กันมากกว่านี้อย่างที่พ่อว่าแหละครับ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะครับพ่อ ..  อย่าลืมพักผ่อนบ้างนะครับ
  • หลับดีฝันสบายครับ

P

ดีใจที่ซูซาน ซู่ซ่าแต่พอดี รักษามาตรฐานจ๊าบไว้ ขอให้สบายใจตลอดปีนี้ ยิ้มดี ยิ้มได้ ฮาสม่ำเสมอตลอดไป

P

เปิดดูซีดีฝีมือท่าน 5 แผ่นรวด ชอบมากตั้งแต่ครูอ้อยเปิดรายการตอนรถไฟเคลื่อน ฯลฯ นับเป็นทีมงานที่เห็นความสำคัญของการประมวลบรรยากาศ มาเก็บไว้เป็นเป็นประวัติศาสตร์

P

ระลึกถึงท่านเสมอ ทุกคนอยากไปเฮฮา 3 กันมาก น่าจะเป็นมหกรรม ฮา ก็ได้

P

หว้าเอย ดีจังเลย ไม่ว้าวุ่น

ยังอบอุ่น อิงแอบ กับหน้าที่

เป็นครูที ขยัน หมั่นทำดี

ขอให้มี คู่มั่น ฝันดีเอย

  

P

พวกBlogger เจอกันดึกดื่น เพราะต้องบริหารเวลาให้พอดี ย่ำค่ำอย่างนี้จึงเป็นที่นัดพบคนคอเดียวกัน ฝันดีเช่นกันครูMoo

P

เจ้าเป็นลูกชายที่พ่อภูมิใจมาก

สวัสดีค่ะครูบาฯ...ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

  • ขอบคุณค่ะที่เล่าบรรยากาศให้ได้อ่าน  อยากไปเก็บประสบการณ์ด้วยจังค่ะ   แต่ภารกิจมากมายเหลือเกินค่ะ

วันนี้ต้อง  สู้สู้สู้

ความผ่อนคลายสามสิ่ง เรื่องเล่า AAR จากห้องพ่อครูบาฯ
มหาสารคราม

หลังเสร็จการเสวนาเครือข่ายการจัดการความรู้มหาวิทยาลัย UKM-11 เมื่อวานนี้ที่มหาสารคาม ีมงานเฮฮาศาสตร์ก็นัด AAR กันกับลองกอง(เมืองใต้)ลังใหญ่จากพี่เมตตา  ดังนั้นงานนี้จึงประกอบด้วยเรื่องเล่าเคล้าลองกอง

 และยังเชื่อมโยงที่ช่วยเรามองภาพกว้าง ๆ และย่อยออกมาเป็นเรื่องเล่าดีดีที่ผมนำมาถ่ายทอดวันนี้เป็นฝีมือของท่านอาจารย์ beeman ที่เข้ามาร่วมดูเราเคล้าลองกองที่ห้องของพ่อครูบาฯ 

เมื่อมองภาพความผ่อนคลายของการจัดกิจกรรมในวันแรกแล้ว ท่านอาจารย์beeman  ่วยให้เราค้นพบสิ่งที่งดงามในการจัดกิจกรรมครั้งนี้ท่ามกลางแอร์เย็นฉ่ำของห้องประชุมและอากาศร้อนข้างนอก

 

 

สามสิ่งที่ว่าเป็นสามสิ่งที่ลดความแข็งของการประชุมเสวนา สามสิ่งนี้ช่วยให้บรรยากาศผ่อนคลายและงดงามและที่เจ้าภาพครั้งต่อไปจะเก็บเอาไว้และใช้ในอนาคตอันใกล้ สามสิ่งที่ว่าคือ 

§        สุดยอดพิธีกรผ่อนคลาย พิธีกรของการเสวนาคราวนี้(ว่าที่ พ.ต.กิตติกรณ์ บำรุงบุญ)นับว่าทักษะสูงมากเนื่องจากสามารถดำเนินกิจกรรมและเชื่อมโยงกิจกรรมในแต่ละช่วงได้ดี ราบรื่นและไหลดั่งแม่น้ำชียามหน้าฝนนี้ 

§        สุดยอดกิจกรรมผ่อนคลายจากทีมอาจารย์จันทร์เพ็ญ ภูโสภา(อาจารย์จากครุศาสตร์) ที่นำผู้เข้าร่วมประชุมหายใจเข้าหายใจออกอย่างมีสติและผ่อนคลายโดยใช้เพลงของคุณแม่ศันสนีย์ แห่งเสถียรธรรมสถาน ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกที่อาจารย์น้อยออกหน้าเวทีแต่ท่านอาจารย์ beeman ก็ชมว่าเป็นกิจกรรมที่ช่วยผ่อนคลายจริง ๆ  

§        สุดยอดทริปแห่งความผ่อนคลาย งานนี้ก่อนเดินทางไปรับประทานอาหารเย็นที่มหาวิทยาลัยรถได้พาคณะเดินทางรอบเมืองมห่าสารคามโดยเชิญวิทยากรที่เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์ชุมชนมาบรรยายสถานที่ที่ผ่าน งานนี้ท่านอาจารย์ธีรชัย บุญมาธรรมและคุณแม่ทองเลี่ยม(ทายาทเจ้าเมืองมหาสารคามเก่า อายุ 82 ปี)ได้นำพาคณะเดินทางย้อนประวัติศาสตร์ได้อย่างผ่อนคลายและงดงามซึ่งใช้เวลาพอดีไม่มากเกินไปและวิทยากรนั้นรู้จริงรู้แน่น

ก่อนจบบันทึกขอขอบคุณท่านอาจารย์ beeman ที่มาช่วย

สวัสดีครับพ่อครู

  • ยังปิติไม่หายเลยครับกับงานในครั้งนี้ คุ้มค่ากับเวลาที่ให้ไปจริงๆครับ
  • เป็นประสบการณ์ที่งดงามและน่าชื่นชมมากๆครับ
  • นี่แหละกัลยาณมิตรที่แท้จริง 

สวัสดีค่ะ

            ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จของงานครั้งนี้ด้วยค่ะ

ติดตามข่าวมาตลอดค่ะ น่าปลื้มใจมากค่ะ

   ไม่ได้ไปก็สุขใจเมื่อได้ติดตามเรื่องราวที่งดงาม จากงานนี้ครับ
    คนทำงานด้วยใจมักเห็นการทำงานเป็นการพักผ่อนไปด้วยในตัว ... อย่าพักผ่อนมากเกินไปนะครับ .. ด้วยความห่วงใย + รัก และศรัทธา

  • พ่อครูบาขา ... พักผ่อนและรักษาสุขภาพมากๆ นะคะ
  • ส่วนทุเรียนกวนของพี่แป๊ด  ทานวันละนิดพอนะคะ ... พี่แป๊ดฝากพี่เมตตามาบอกค่ะหนูได้ยิน 
  • ฟักทองทอดของหนูก็เหมือนกันค่ะ

    รัก .. เคารพ .. และ อบอุ่น  .. ทุกครั้งที่คิดถึงพ่อครูบาค่ะ
  •   วันนี้  ผมอยู่กับพ่อครูบาเกือบทั้งวัน  สังเกตว่าพ่อครูบาค่อนข้างไอถี่
  • ก็เป็นห่วงนะครับ  แต่ไม่กล้าถามว่าเป็นเพราะไม่สบายชั่วครั้งชั่วคราวหรือไอแบบเรื้อรังเป็นปกติ
  • อยากเล่าประสบการณ์ของตัวเองว่า "เห็ดหลินจือจากตอหรือต้นมะขาม (มะขามเปรี้ยวบ้านเรานี่แหละครับ) เมื่อนำมาต้มแบบเคี่ยวนิดๆ เหยาะเกลือ น้ำตาล และน้ำมะนาวนิดหน่อย  พอให้รสกลมกล่อม จิบหรือดื่มบ่อยๆ  จะช่วยลดอาการไอได้ดีมาก
  • เป็นประสบการณ์ตรงกับตัวเองและครอบครัวครับ  เพราะเมื่อก่อนถ้าอากาศเปลี่ยนแปลง ลูกชายคนโตจะไอตลอดเหมือนเป็นหอบและติดเชื้อ  ยาอย่างอื่นใช้ไม่ได้ผล จนปัญญาที่จะรักษาด้วยยาสำเร็จรูปทุกรูปแบบที่มีในท้องตลาด  เลยลองสูตรนี้โดยอ่านจากสรรพคุณของเห็ดหลินจือ  แต่หาเห็ดหลินจือตามท้องตลาดไม่ได้ จึงใช้เห็ดจากตอมะขามแทน เพราะเหมือนกันจนเชื่อว่าน่าจะเป็นเห็ดหลินจือชนิดหนึ่งแน่ๆ (แต่ก่อนให้ลูกชายกิน  พ่อก็ลองมาก่อนแล้วล่ะครับ)
  • สรรพคุณอื่นๆยังมีเยอะแยะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท