อวสาน กาษา นาคา ( มรณานุสติของวาดจันทร์ )


ขณะจิตจะดับ ก็จะบังเกิดภาพของกรรมในอดีต ผุดขึ้นมาทบทวนชีวิต ที่ผ่านมา บาป หรือบุญ สิ่งไหนจะมีกำลังมากกว่ากัน เพื่อการตัดสินการไปสู่ภพภูมิใหม่ของจิตนั้น เป็นภาพยนต์แห่งชีวิต ที่แก้ไขไม่ได้อีกแล้ว

  โบราณเคยกล่าวไว้ ว่าเมื่อคนใกล้จะตาย จะมีความรู้ตัวว่าคราวนี้ต้องตายแน่ และขณะจิตจะดับ ก็จะบังเกิดภาพของกรรมในอดีต ผุดขึ้นมาทบทวนชีวิต ที่ผ่านมา บาป หรือบุญ สิ่งไหนจะมีกำลังมากกว่ากัน เพื่อการตัดสินการไปสู่ภพภูมิใหม่ของจิตนั้น เป็นภาพยนต์แห่งชีวิต ที่แก้ไขไม่ได้อีกแล้ว

        วาดจันทร์ มีอาการป่วยหนักขึ้นทุกที การไม่รู้สึกตัวหลายๆวัน เนื่องจากร่างกาย อ่อนแรง แต่จิตใต้สำนึกนั้น ยังรับรู้ได้อยู่ ต่อเมื่อมีอะไรมากระทบใจรุนแรง เธอก็จะลืมตา มารับรู้และแสดงฤทธิ์เดชเสียสักครั้งหนึ่ง แต่ในขณะที่วาดจันทร์มีอาการดังกล่าว พงศ์พญา ไม่ได้ละจากความมีหัวใจ แห่งกัลยาณมิตรเลย จะคอยนั่งปลอบอยู่ข้างๆ ด้วยความห่วงใย และให้ธรรมะตลอด ครั้งหนึ่งวาดจันทร์แอบได้ยินพงศ์พญา พูดโทรศัพท์กับแม่ และกล่าวอย่างตัดสินใจว่า จะต้องบวชตลอดชีวิตให้ได้ และถ้าหากวาดจันทร์ได้มีจิต อนุโมทนาเมื่อไหร่ เธอก็จะได้รับบุญ เพื่อถ่ายบาป ที่ทำต่อพระศาสนาได้บ้าง วาดจันทร์ได้ยิน ก็บังเกิดความโกรธมาก แต่ด้วยสังขารที่ไม่เอื้ออำนวย จึงไม่สามารถจะเอ่ยคำต่อว่าพงศ์พญาได้ และขณะหนึ่ง จิตสำนึก แห่งการหมดหวังที่จะเหนี่ยวรั้งต่อพงศ์พญาเกิดขึ้น ก็มีภาพในอดีตชาติ เข้ามาฉายในห้วงสำนึกให้ดู คือ นับครั้งไม่ถ้วนที่วาดจันทร์ต่อต้าน ห้ามไม่ให้พงศ์พญา ไปปฎิบัติธรรม อ้างแม้กระทั่งการเป็นเดรัจฉาน ไม่มีทางเป็นพระได้ แต่พงศ์พญา กลับไม่เคยเชื่อฟัง และไปจากวาดจันทร์จนได้ทุกครั้ง ในขณะที่ใจ ที่หมดหวัง ก็จะเกิดอาการปลงตก สภาวะอาจคล้ายเกิดสมาธิขั้นอ่อน ทำให้ใจของวาดจันทร์ มองเห็นตามจริง ไม่มีใครที่จะบงการชีวิตของใครได้ สุดแท้แต่ว่า ใครมีความมุ่งหมายอันใด ก็ต้องไปตามทางของตนตามนั้น จิตของวาดจันทร์เริ่มยอมรับ และเมื่อได้นอนนิ่งก็ได้ทบทวนถึงความตั้งใจของพงศ์พญา ที่มีความต้องการ บวช ซึ่งเป็นสิ่งดีงามประการใด เขาก็จะพูดให้เธอได้ฟังตลอดมา มิหนำซ้ำ ยังชักชวนให้เธอเข้ามาปฎิบัติร่วมกัน สุดท้ายที่ได้ยินว่า เขาต้องบวชแน่นอน เพื่อไถ่บาปให้เธอ ความซาบซึ้งนี้ สร้างความปิติใจให้เกิดแก่เธออย่างมหาศาล ความรักของคนเรามีหลายรูปแบบ รักแบบปลดปล่อย ปล่อยวาง ให้อิสระ เป็นรักที่มีความสุข ที่ควรทำให้แก่กัน ส่วนความรักที่วาดจันทร์ยึดถือมาตลอด มันคับแคบ อึดอัด มืดมน มองไม่เห็นว่าอะไรถูกผิด เป็นการทำร้ายตัวเองโดยเฉพาะ

   ในคืนวันหนึ่ง แม่ของเธอได้มาเข้าฝันว่า ได้เก็บผ้าหอม สีขาว ผืนหนึ่งไว้ให้วาดจันทร์ ซึ่งเมื่อเธอตั้งท้องวาดจันทร์ ได้มีคนมาเข้าฝันและฝากไว้ให้ สั่งไว้ว่า ให้วาดจันทร์ มอบผ้าผืนนี้ แก่คนที่วาดจันทร์รัก ในวันที่เขาบวช วาดจันทร์ฝีนสังขาร ไปเอาผ้า จากตู้ที่แม่เก็บไว้ให้ เป็นผ้าสีขาวผีนใหญ่ มีกลิ่นหอม วาดจันทร์นำผ้ากาษากลับมา ยกขึ้นสาธุเหนือหัว และบอกแก่พงศ์พญาว่า ได้สาธุแล้ว วันใดที่พงศ์พญาบวช ขอให้ห่มผ้าผืนนี้ของเธอด้วย เธอขออนุโมทนาในการบวชของเขา จากนั้น วาดจันทร์ก็หมดสติ แต่ในส่วนลึก เธอกำลังจะตาย ภาพสุดท้ายเป็นมรณานุสติของวาดจันทร์ คือได้เห็น พงศ์พญาปลงผม ห่มผ้ากาษาของเธอ ในขณะเป็นเป็นนาค ก่อนเข้าโบถส์ และบวชเป็นพระภิกษุ เธอมองภาพสุดท้ายด้วยจิตอนุโมทนา และจิตดับไป

    พงศ์พญาได้บวชเป็นภิกษุตลอดชีวิต และค้นคว้าปฎิบัติธรรม เป็นพระธุดงค์ในป่า และทุกวันขึ้น 15 ค่ำ เดือนสิบเอ็ด ของทุกปี ท่านจะมานั่งที่ริมฝั่งโขง เพื่อแผ่เมตตา และอุทิศส่วนกุศลให้แก่วาดจันทร์ และจะภาวนา สอนธรรมะแก่เธอ เมื่อเห็นดวงไฟพญานาค( กล่าวกันว่า เมื่อพญานาคเกิดความปิติต่อบุญก็จะปล่อยดวงไฟอนุโมทนาต่อผู้ปฎิบัติดี) ภิกษุพงศ์พญาก็จะร่วมสาธุกับเธอ

    กาษา นาคา คือผ้าที่พญานาคเป็นผู้ทักทอ ในเมืองบาดาล มีสีขาวกลิ่นหอม ซึ่งก่อนบวชเป็นพระ ทุกท่านต้องเป็นนาคก่อน ผ้านี้ใช้ได้ ในการห่มแต่งเป็นนาคค่ะ

    อวสาน ของกาษา นาคา ผู้บันทึก ก็ต้องขออนุโมทนา กับผู้ประพันธ์ และทุกตัวละคร ที่สามารถแสดง ให้ผู้บันทึก ได้ข้อคิด และปรับปรุงชีวิต สู่ทางไม่ประมาทสืบไป สาธุ



หมายเลขบันทึก: 121674เขียนเมื่อ 24 สิงหาคม 2007 09:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 กรกฎาคม 2013 22:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (66)
ขอแก้ไข ขึ้น15 ค่ำ เดือนสิบเอ็ด ไม่ใช่ ขึ้น 11ค่ำ เดือน สิบเอ็ดค่ะ

              สวัสดีครับ

                   จบแล้ว ซาบซึ้ง  กินใจ กลัวบาป

                      ***ขอบุคุณมาก ...

สวัสดีค่ะ คุณเกษตรยะลา

   ดีใจจัง ติดตามอ่านจนถึงตอนจบ อ่านเรื่องนี้แล้วได้ข้อคิดเยอะมาก กลัวบาปเหมือนกัน และกลัวความไม่รู้อีกอย่างหนึ่ง เพราะทำให้เราทำบาปมากขึ้น เนื่องจากไม่มีความยับยั้งชั่งใจค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อ่านแล้วซึ้งครับ อยากทำแต่ความดี เพื่อภพหน้าทุกวันนี้ก็ละบาป และทำความดี ให้ทาน เท่าที่จะทำได้ไม่เดือดร้อน อยากให้มีผู้เข้ามาอ่านกันเยอะๆเพื่อน้อมนำจิตใจ ให้ใฝ่แต่เรื่องของการทำความดีและแบ่งปันแด่เพื่อนร่วมโลก เพื่อสังคม และการได้บุญขอบคุณครับที่นำเรื่องดีๆมาอ่านตอนเช้าๆอย่างนี้

สวัสดีคะคุณตันติราพันธ์ติดตามอ่านบันทึกเสมอค่ะ เรื่องของวาดจันทร์เคยดูในทีวี อ่านบันทึกที่คุณเขียนอ่อนโยน ซาบซึ้งในเรื่องราวมากยิ่งขึ้น รอติดตามอ่านทั้งเรื่องปฎิบัติธรรมด้วยคะ ขอบคุณนะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณsuriya

P

  ดิฉันเองเป็นนักเขียนฝึกหัด สำนวนต่างๆ ยังขัดเกลามาไม่ดี แต่ถ้าคุณอ่านแล้วเข้าใจตรงกัน กับที่ดิฉันปรารถนา ก็รู้สึกดีใจค่ะ กฎแห่งกรรม เป็นสิ่งที่เที่ยงตรง ไม่ต้องอาศัยพยานหลักฐาน เหมือนทางโลก ผลนั้นก็จะสนองอย่างเที่ยงธรรม ทั้งดีและเลว ถ้าเราตั้งมั่น เชื่อในกฎนี้เพียงกฎเดียว เราก็จะเอาตัวรอดในชาตินี้ค่ะ

และขออนุโมทนาบุญกับธรรมที่คุณได้ปฎิบัติค่ะ

สวัสดีค่ะคุณmoo

    เขาว่ากันว่าผู้ไม่โกรธ ยังไม่เก่งเท่าคนถูกชมแล้วไม่ยิ้มนะคะ แต่ดิฉันก็ไม่เข้าข่ายเลย พออ่านข้อความของคุณ moo ก็มีอาการยิ้มแป้นทันที ขอบคุณค่ะ ที่ติดตามอ่าน และยังกรุณา แสดงตนให้กำลังใจอีก ค่ะสัญญาว่าจะนำเรื่องราวดีๆ มาถ่ายทอด และขอแจ้งไว้เลยว่า ทุกสิ่งที่เขียน ตั้งใจ และออกมาจากใจทั้งหมด รวมทั้งการปฏิบัติธรรมของตน หากจะเกิดเป็นกุศลผลบุญ ก็ขอให้สมาชิก G2K ทุกท่านได้รับ ในฐานะเพื่อนที่อยู่ในวงโคจรเดียวกัน  สาธุ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ซึ้งใจมากค่ะ ให้ข้อคิดอะไรหลายอย่าง อ่านแล้วรู้สึกอยากทำแต่สิ่งที่ดีเพราะถ้าทำไม่ดีกรรมหรือบาปนั้นก็จะตามติดตัวเราไป ซึ่งมันจะส่งผลให้กับผู้กระทำในไม่ช้า โดยไม่ต้องรอให้ถึงชาติหน้าหรอกค่ะ

สวัสดีค่ะคุณดรีม

รู้สึกดีใจที่มีคนเข้ามาอ่านบันทึกเก่าอีกครั้ง

ถ้าเรื่องราวที่ได้อ่าน

จะทำให้คุณดรีม บังเกิดสัมมาทิฏฐิและเห็นธรรม

ดิฉันก็ขอให้วาดจันทร์ได้รับส่วนบุญนี้ด้วยเทอญ

ขอให้เป็นสัมมาทิฏฐิตลอดไปทุกภพทุกชาติค่ะ

ขอบคุณ และสาธุในกุศลจิตที่เกิดขึ้นมาด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ  ชอบมากเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ อยากให้มีภาค 2 จังเลยค่ะ

ใบเตยค่ะชอบพี่นุ่นกับพี่นิวค่ะอยากให้เล่นคู่กันนะค่ะ

สlวัสดีค่ะคุณไม่แสดงตน

กาษานาคา เป็นนวนิยาย ที่มีเค้าโครงเรื่องจริงด้วยค่ะ

ถ้าได้ชมจะเห็นถึงคุณของการปฏิบัติธรรม

ที่ทำให้เดรัฐฉานกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ได้

และการเกิดของแต่ละคน ล้วนมีเจตจำนงค์ไม่เหมือนกัน

เรียกว่าทางใครทางมันก็ได้ค่ะ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมบันทึกค่ะ

สวัสดีค่ะคุณใบเตย

ได้ยินชื่อแล้วนึกถึงกลิ่นหอมของใบเตยนะคะ ชื่นใจจัง

ผ้ากาษา มีกลิ่นของนำ้ลึกด้วย

เพราะเป็นผ้าทอจากเมืองบาดาล

ชอบนักแสดงทั้งสองคน เช่นกันค่ะ

ถ้ามีโอกาสแสดงร่วมกันอีก ก็เยี่ยมเลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

โห!บอได้คำเดียวว่าสุดยอด

ชอบดูละครนี้มากๆเลยครับอยากให้มีภาคที่2จังเลย

คุณตันติราพันธ์ครับผมอยากทราบว่าทำไมนางเอกถึงมาตายตอนจบละครับมันไม่ซึ่งเลยละครเรื่องนี้เป็นละครที่ศรัทธาต่อความรักมากๆเลยผมชอบแต่เสียดายตอนที่ละครอวสานผมเสือกเปนไข้แย่จริงๆเลยครับทำไงดีถึงจะไปดูย้อนหลังได้บ้าวงอ่ะพอจะมีบอผมบ้างไหมครับผมชอบละครเรื่องนี้มากๆเลยอ่ะชอบเป็นชีวิตจิตจัย โดยเฉพราะเพลงประกอบละคร โหซึ้งมากๆครับยังไงก็ขอขอบคุณมาเลยนะครับที่มาให้ข้อมูลส่วนนึงขอบคุณมากๆเลยครับ

เรียนคุณหมอรุ่ง

ตอนแรกๆ ผมคิดว่าเป็นเรื่องจริง สถานการณ์จริงครับ

มารับรู้เรื่องราวดีๆ

คุณหมอสบายดีนะครับ เมื่อไหร่จจะไปอินเดีย

สวัสดีค่ะคุณอ๊อฟ

ทุกชีวิตมีภาคสองและภาคต่อๆไปเสมอ

เพราะมีภพนี้ ภพหน้าค่ะ

กาษานาคา เป็นนวนิยายที่มีเค้าโครงเรื่องจริง

ถ้ายังรู้เรื่องอย่าละเอียดสามารถซื้อหนังสือมาอ่านก็ได้นะคะ

รับรองว่าได้เรื่องราวสมใจค่ะ

ขอบคุณที่มาทักทาย

ขอให้มีความสุข

ละทุกข์ได้บ้างเหมือนวาดจันทร์นะคะ

สวัสดีค่ะคุณพรชัย

บันทึกนี้แปลกมากค่ะ

ดิฉันเขียนตั้งแต่ปี 2550

แต่จะมีคนเข้ามาอ่านและทักทายเอาไว้เสมอ

และยอดคนอ่านก็สูง

จำได้ว่าเก็บละเอียดและอารมณ์ของเรื่องได้มากเหมือนกัน

คุณพรชัย ทราบไหมคะ ดิฉันตั้งจิตอธิษฐานเสมอ

ขอให้ได้ไปเป็นอาสาสมัครที่อินเดียอีก

เพื่อช่วยเหลือคนยากจนที่นั่น

ถึงจะลำบากแต่สุขใจเหลือเกินค่ะ

ถ้าคุณพรชัยช่วยอวยพรอีกแรง ปีหน้าคงได้ไปนะคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

ชอบฮ่ะอยากเป็นนาคชอบพญานาคมากฮ่ะอยากเกิดเป็นนาคมากแต่ก่ะรู้ว่าต้องมีความผูกพันกับนาคตั้งแต่ชาตปางก่อนแต่ก่ะไม่มีบุญผมชอบเกล็ด ชอบหงอน ชอบตา ชอบลำตัว พญานาคมีความสวยงามมากรวมถึงเมืองบาดาลที่มีความสวยงามวิจิตรพิสดารไม่เหมือนใคร ถ้าได้มีบุญเห็นซักครั้งก็ยังดีแต่รู้ว่าคงไม่มีวันนั้น ถ้าใครมีเรื่องเกี่ยวกับพญานาคช่วยเล่าต่อกันอ่านด้วยนะฮ่ะชอบมากฮ่ะ ขอบคุนฮ่ะ

สวัสดีค่ะคุณอาร์ตตี้

พญานาคเป็นสัตว์ก็จริง

แต่เวลามีศรัทธาในสิ่งใดจะมั่นคงมาก

และเขาก็ศรัทธาในพระพุทธศาสนาด้วยค่ะ

ว่ากันว่า คนชอบสิ่งใดมาก

มากเคยผูกพันธ์กับสิ่งนั้นมาก่อน

ดูบรรยายเรื่องพญานาคและวังพญานาคเสียราวกับเห็นด้วยตามาก่อน

พญานาคท่านมีฤทธิ์ คงรับทราบละค่ะว่ามีคนคิดถึง

ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ

สวัสดีค่ะ อ่านแล้วลึกซึ้งเข้าถึงธรรมมากเลย ตอนดูละคร ดิชั้นก็ดูซ้ำอีกรอบ ก็รู้สึกเข้าใจในสิ่งที่ผู้เขียนถ่ายทอด รวมถึงศรัทธาในพระพุทธศาสนามากขึ้น เกรงกลัวบาปกรรมและความลุ่มหลง ละครสนุกและแฝงข้อคิดแบบนี้ชอบจังค่ะ

สวัสดีค่ะ อ่านแล้วลึกซึ้งเข้าถึงธรรมมากเลย ตอนดูละคร ดิชั้นก็ดูซ้ำอีกรอบ ก็รู้สึกเข้าใจในสิ่งที่ผู้เขียนถ่ายทอด รวมถึงศรัทธาในพระพุทธศาสนามากขึ้น เกรงกลัวบาปกรรมและความลุ่มหลง ละครสนุกและแฝงข้อคิดแบบนี้ชอบจังค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอลิน

กาษานาคา เป็นละครที่ประทับใจ

และสร้างมาจากเค้าโครงเรื่องจริง

ดิฉันเองก็ลึกซึ้งกับเรื่องเช่นกันค่ะ

ได้เห็นแต่ละชีวิตที่เกิดมา

ล้วนมีเจตน์จำนงค์แตกต่างกัน

แต่กรรมก็พาให้มาเชื่อมโยงกัน

จนเกิดการก่อกรรม และสิ้นกรรมต่อกัน

ทำให้ได้คิดว่า เมื่อมีโอกาสพบเจอในชาตินี้

ก็ควรพิจารณาว่า จะต่อ หรือจะตัดจากกันดีนะคะ

ขอบคุณค่ะ ที่ชื่นชอบสิ่งเดียวกัน

สวัสดีค่ะมาช้าไปมั้ยค่ะ ชอบพญานาคเหมือนกันเดี๋ยวต้องไปตามหานวนิยายเรื่องนี้มาอ่านแน่นอนค่ะ แต่ไม่เข้าใจค่ะว่าตอนจบวาดจันทร์กลับไปเกิดเป็นนาคเหมือนเดิมหรือเปล่าและเธอมาเกิดเป็นมนุษย์ได้อย่างไรในเมื่อไม่ได้ศรัทธาพระพุทธศาสนา ขอบคุณค่ะ

สวัสดีคะคุณกังสดาล

ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านเรื่องเล่าของ กาษานาคา

ที่ดิฉันเองก็ชอบเรื่องนี้มาก

สุดท้ายของเรื่องนี้ คุณวาดจันทร์กลับไปเกิดเป็นพญานาคเหมือนเดิม

เพราะจิตยังผูกพันกับความเป็นพญานาคอยู่

และการที่มาเกิดเป็นคนนั้น เป็นแรงอธิษฐานติดตามสามีมา

แม้ไม่ได้ศรัทธาในพระพุทธศาสนา ก็เกิดเป็นมนุษย์ได้ค่ะ

ดิฉันได้เขียนไว้บันทึกต้นๆ ของกาษานาคา

ลองกลับย้อนไปอ่านหน่อยนะคะ

หลายบันทึกของการเขียนถึงกาษานาคา

มีคนเข้ามาอ่านเรื่อยๆ ทั้งๆที่เขียนตั้งแต่ปี 2550 นะค่ะ

รู้สึกดีที่ได้กลับมาบันทึกเก่าๆของตัวเองด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ..กลับไปตามอ่านอย่างที่แนะนำแล้วค่ะยังแอบอิจฉาวาดจันทร์อยู่เลยว่า แม้ไม่ศรัทธาในพระพุทธศาสนาแต่เมื่อมีวาสนาได้เกิดมาเป็นคนเธอก็มีกรรมดี ( เก่า )ติดตัวมามากเช่นกัน เช่น มีกัลยาณมิตรที่คอยรักช่วยเหลือเกื้อกูลคอยชี้ทางดับทุกข์ ให้ เธอเป็นแก้วตาดวงใจของพ่อแม่และพงพญาเลยทีเดียวค่ะ ดิฉันก็ได้แต่หวังว่าเธอกับพงพญาจะได้กลับมาครองคู่กันอีก ( ถ้าบุญถึงกัน )

อ่านแล้วทำให้กลัวบาปกรรมมากค่ะ

ชอบมากครับเรื่องนี้ กาษา นาคา เวลาดูกลิ่นจันทร์ทำตาเขียวใส่วินตา เหมือนตัวเองได้พลังยังไงไม่รู้

เอ๊ะ...หรือว่าชาติก่อนเราจะเกิดเป็นนาคหว่า..><" ส่วนตัวแล้วก็ยิ่งชอบและสนใจเรื่องพญานาคอยู่แล้วด้วย

แถมละครก็ทำออกมาได้ดีมากๆ เลยครับ

สวัสดีค่ะคุณกังสดาล

ดีจังเลยค่ะ ที่ได้กลับไปอ่าน กาษา นาคา อีกครั้ง

เก็บรายละเอียดและความประทับใจ

ดิฉันเองจดจำได้เกือบจะทุกตอน

ทั้งอ่านและชมภาพยนต์

ใช่ค่ะ การเกิดของมนุษย์แต่ละชาติ

ก็เป็นไปตามแรงกรรมและจิตที่ผูกพัน

หากกรรมยังไม่หมดจากกัน ย่อมได้พบเจอกันอีก

เป็นกรรมดี ก็จะเป็นกัลยาณมิตรกัน

พงศ์พญาเป็นกัลยาณมิตรให้กับคนที่ตนรักตั้งแต่ชาติก่อน

และมาถึงชาตินี้อีก

แต่อุปนิสัยไม่ศรัทธาในพุทธศาสนาของวาดจันทร์

จึงทำให้พลัดกันไปอีกหนึ่งชาติค่ะ

ได้เขียนถึงเรื่องนี้คราวใด

รู้สึกมีความสุขใจทุกครั้งค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

สวัสดีค่ะคุณจันทร์ณภัทร

โบราณว่า

เมื่อพบความคุ้นเคยมาก่อน

มักทำให้เรามีอาการลึกซึ้งไปกับสิ่งที่เห็น

เป็นไปได้ทั้งความชอบและความเกลียด

ลองทำใจนิ่งๆถามตัวเองดูนะคะว่า

"ใช่หรือเปล่า"

เขาเรียก ฟังเสียงหัวใจค่ะ ห้ามปรุงแต่งนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ชอบมาเลยค่ะ!!อยากติดตามเรื่องราวต่างๆค่ะ มีหนังสืออะไรแนะนำบ้างไหมค่ะ

สวัสดีค่ะคุณDreaM"

ไม่ทราบว่าชอบนวนิยายแนวไหนคะ

ดิฉันชอบอ่านของคุณ ทมยันตี บางครั้งก็ใช้นามแฝงต่างๆ เช่น ลักษณาวดี,โรสลาเรน,เป็นต้น เคยอ่านเรื่องเงาหรือยังคะ จะได้ระลึกถึงภพภูมิต่างๆ และกฎแห่งกรรมด้วยค่ะ วันนี้แนะนำเรื่อเดียวก่อนนะคะ

ขอบคุณค่ะ^ แล้วจะลองไปอ่านนะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณตันติราพันธ์

  • ถ่ายทอดได้ดีมากๆค่ะ อ่านแล้วก็วาดภาพตามไปด้วย
  • ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ

สวัสดีค่ะคุณมนัสดา ขอบคุณมากค่ะที่ชื่นชอบบทความ ผู้ประพันธ์เรื่องนี้ก็ช่างละเอียดอ่อน จนเราสัมผัสได้อย่างลึกซึ้ง ดิฉันเองจดจำเรื่องราวประทับใจมากเช่นกัน อ่านเมื่อไรก็ต้องเแิดเพลงง กาษา นาคา ฟังไปด้วย พลอยนำใจเราเข้าใจและเด็บสาระไปด้วยนะคะ

เมื่อไหร่กาษานาคาจะถูกออกอากาศตอนกลางวันบ้าง รอนานแล้วนิ...อิอิ

สวัสดีค่ะคุณมินตรา อยากชมอีกรอบเหมือนกันค่ะ เป็นละครที่มีสาระมาก ดิฉันเองประทับใจมากค่ะ ขอให้ได้ชมตามที่ปรารถนานะคะ

ชอบละครเรื่องนี้มาก สนุกมาก ข้อคิดมาก ชอบจริงๆนะ กี่ปีก็จะรักละครเรื่องนี้ตลอดไป สัญญา [ kasanaka ] ♥

สวัสดีค่ะคุณเตอร์

 นวนิยายนี้มีเค้าโครงเรื่องมาจากเรื่องจริงนะคะ

ผู้ประพันธ์นำมาแต่งเพิ่มเติมจนพวกเราชื่นชอบมาก

มีทั้งข้อคิดและคติสอนใจ

การพลั้งพลาดบางอย่างก็ทำให้เราต้องรับผลกรรมนั้นอย่างเดียวดายนะคะ

ถึงเวลาทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันไป

เหลือเพียงหัวใจรักที่ปรารถนาดีต่อกันสืบๆไป

เรื่องจริงหรอ ?? ไม่น่าเชื่อ วาดจันทร์ มีจริงอ่ะ หรือว่า บทเป็นบทเกี่ยวกับความรัก ของ 2 คน แล้วต้องแยกจากกัน แค่แต่งเติมให้เป็นละคร พญานาคและพญาครุฑ

สวัสดีค่ะคุณเตอร์

  เพื่อนที่ให้หนังสือมาอ่านเล่าให้ฟังค่ะ จริงเท็จประการใดไม่ยืนยันนะคะ

ประมาณว่าบุตรชายของนายแพทย์ท่านหนึ่ง

มีความเป็นมาคล้ายพระเอกของเรื่องคือมีความเกี่ยวพันกับอดีตชาติที่เป็นพญานาคคล้ายๆเรื่องในละครนี้

และปัจจุบันท่านบวชเป็นพระตลอดชีวิต

ขอบคุณนะคะที่เข้ามาสนทนาด้วยหลายครั้ง


ชอบละครเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ตั้งแต่หกปีที่แล้วที่ดูละครเรื่องนี้จนถึงตอนนี้ละครจะอวสานไปตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังรักละครเรื่องนี้มากๆ และเพลงประกอบละครเพลงนี้ก็ยังจำเนื้อร้องได้อยู่เลย พอนึกถึงทีไรก็คิดถึงละครเรื่องนี้มากๆค่ะ ฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกผูกพันอย่างบอกไม่ถูก แล้วก็ยังมีภาพในสระน้ำลึกแว๊บขึ้นมาด้วยค่ะ

อยากดูตอนจบหาตรงไหนได้บ้างคับ

สวัสดีค่ะคุณจิดาภา

 บางครั้งคนเราก็มีอดีตที่ผ่านมากันหลายภพชาติ

บางทีกาษา นาคา อาจเป็นอดีตที่ใกล้เคียงของใครบางคน

จึงทำให้ผู้เกี่ยวข้องเกิดความระลึกถึงได้

เป็นคลื่นระลึกถึงมังคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบันทึกนะคะ

สวัสดีค่ะคุณอดิศรคะ

น่าจะลองค้นหาในยูทูปดูนะคะ

เชื่อว่ามีการนำขึ้นไว้ตลอดเรื่องค่ะ

สาธุๆ  อนุโมทามิ "แม้นจำพรากจากสิ้นกายสลาย  แต่มิวายรักเราสลายตาม"

สวัสดีค่ะคุณณกรณ์

นั่นคือพลังรักและผูกพัน

แม้พงศพญาที่ตั้งใจปฏิบัติธรรมก็ยังกังวลห่วงใยวาดจันทร์เสมอ

และเป็นกัลยาณมิตรให้ตลอดไป

หนุ่มผู้ผูกพันธ์กับเพลงนี้

ผมชอบแวะมาชทกระทู้นี้ตลอดและอัศจรรย์ใจมากที่ยังมีคนมาอ่านและติชมเป็นระยๆจนถึงปัจจุบันสงสัยด้วยอำนาจแห่งธรรมและความรักของนาคีจะทำให้ธรรมะจากเรื่องนี้อยู่ไปอีกนาน ชอบเพลงกาษานาคามากเลยนอกจากเนื้อหาดีๆดนตรีเพราะแล้ว ผมยังรู้สึกผูกพันธ์เหมือนเคยเป็นนาคีมาก่อนทุกครั้งที่ฟังก็จะรู้สึกสบายผ่อนคลายเหมือนอยู่ใต้ทะเลแถมจะเห็นผู้หญิงคนนึ่งสวมชุดสีทองนอนอยู่บนโขดหินตลอดเวลาฟังเพลงนี้และอยากร้องไห้เลย

ผูกพันธ์กับเพลงกาษานาคา

สวัสดีครับผม แวะเข้าดูหน้านี้ได้สองสามปีแล้วแต่ก็ประหลาดใจไม่หายว่าถึงกาษานาคาจะจบไปนานแล้วแต่ก็ยังมีผู้เข้ามาติดตามพูดคุยกันจนถึงวันนี้ อาจเป็นเพราะนาคีที่มีความรักคล้ายวาดจันทร์อาจจะดลบันดาลให้เรื่องความรักที่สอดแทรกธรรมมะได้คงอยู่ได้อ่าน อนุโมทนากันต่อไป นอกจากเนื้อหาบทประพันธ์ที่ยอดแล้วยังมีเพลงประกอบที่ไพเราะบรรจง ทั้งเนื้อร้องก และทำนอง ถ้าเทียบกับวัยรุ่ยสมัยนี้อาจจะมองผมโบราณแต่ก็ชอบเพลงนี้จริงๆเพราะเวลาฟังจะรู้สึกเหมือนอยู่ใต้ทะเลร่างกายจะผ่อนคลายจะรู้สึกโหยหา ตอนฟังครั้งแรกๆร้องไห้เลยและทุกครั้งที่ผมฟังเพลงนี้จะเห็นผู้หญิงคนนึงซึ่งในใจบอกว่าผมเคยเป็นนางนาคีตนนี้ที่ผมเห็นในความรู้สึกนางนาคีตนนี้ถึงชุดจะสวยงามสีทองก็จริงแต่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าเห็นแล้วขนลุก ความรู้สึกมันเหมือนรอคนๆนึงมานานมาก

สวัสดีค่ะคุณหนุ่มผู้ผูกพันธ์กับเพลงนี้

ขอบคุณค่ะที่ชื่นชอบบันทึกและเรื่องราวของกาษานาคา

ดิฉันก็อัศจรรย์ใจเช่นกันว่าทำไมเขียนถึงกาษานาคาตั้งหลายบันทึก

แต่คนชอบอ่านบันทึกนี้มากที่สุด

และมีผู้คนมากมายมาคอมเมนท์ทิ้งไว้เสมอ

ดิฉันเองก็ชอบที่จะเข้ามาบันทึกนี้และฟังเพลงอีกครั้งและอีกครั้งเช่นกัน

พญานาคเป็นเดรัจฉานที่พิเศษกว่าทั่วไป

ยังเป็นผู้มีศรัทธาในคำสอนของพระพุทธเจ้าสืบเนื่องมาหลายชั่วอายุ

พญานาคอายุยืน ความทรงจำและเรื่องราวจึงเกิดขึ้นมากมาย

ยิ่งรู้ที่จะมีสมาธิก็ยิ่งทำให้ความทรงจำนั้นแจ่มชัดเสมอ

แม้เมื่อเปลี่ยนภพชาติก็อาจมีความระลึกได้ในสิ่งที่ตราตรึงใจมาก่อน

โดยเฉพาะเมื่อได้รับการกระตุ้นในทางใดๆก็ตาม

ดิฉันนับถือพญานาคนะคะและเข้าใจความรู้สึกที่คุณกล่าวมาทุกประการค่ะ

สวัสดีค่ะคุณผูกพันธ์กับเพลงกาษานาคา

คุยกันต่อนะคะ

บอกแล้วว่าจิตของพญานาคนั้นกลั่นบริสุทธิ์ได้ปฏิบัติธรรมก็ได้

เพียงแต่ไม่อาจบรรลุธรรมชั้นสูงได้เท่านั้น

ดังนั้นไม่น่าแปลกใจว่าทำไมพญานาคจึงอธิษฐานให้ได้เกิดเป็นมนุษย์เหมือนดั่งพงศ์พญา

คือต้องการปฏิบัติธรรมชั้นสูงให้ยิ่งๆขึ้นไปในอัตภาพมนุษย์ค่ะ

ส่วนวาดจันทร์นั้น อธิษฐานให้เกิดเป็นมนุษย์เพื่อตามหาพงศ์พญา

เป้าหมายที่ต่างกันจึงทำให้ได้ก่อกรรมต่อกันในหลายรูปแบบ

แต่สิ่งหนึ่งที่ได้เห็นคือการเป็นกัลยาณมิตรที่ชี้ทางสว่างให้เสมอ

เช่นที่พงศ์พญาพยายามที่สุดจึงถือการบวชอุทิศเป็นกุศลสูงสุดในชาตินี้

พญานาคีที่คุณเห็นว่าเธอเศร้าหมอง

อาจกำลังรอคอยใครสักคนมาพบกันละมังคะ

แต่ละภพก็มีอายุขัยที่แตกต่างกันเหลือเกิน

ขออธิษฐานให้ทุกท่าน ทุกผู้ ทุกนาม ประสบแต่ความสมหวัง

มีแต่ความสุขราบรื่นปราศจากความทุกข์โศกตลอดไป

ขอให้การฟังเพลงกาษา นาคาครั้งต่อไปของคุณ

จงเกิดปิติในหัวใจเสมอนะคะ

คนที่ผูกพันธ์กับเพลงกาษานาคา

ครับถึงแม้จะเกินความเศร้าที่ใจอย่างหนักแต่สำหรับผมมันก็ทำให้รู้สึกจิตดีๆขึ้นมานะครับ คือผมไม่ขนาดเพราะเองในเรื่องที่กลัวนก กลัวอะไรเพราะพึ่งเกิดอาการนี้เมื่อปีสองปีแต่ก็มีอารมณ์ยึดติดอยู่เหมือนกันแต่ตอนนี้ลดลงแล้ว ต่างภพนี้แหละครับความทรมาณ แต่แน่นอนใครจะคิดว่ารักทำให้คนเราสร้างเวรหนักได้เช่นกันจนตกสู่มหานรก

สวัสดีค่ะคุณคนที่ผูกพันกับเพลงกาษา นาคา

คนเราเมื่อได้ระบายความรู้สึกส่วนลึกจากใจไปบ้าง

จะด้วยการได้ฟังเพลงที่สอดคล้องกับเรื่องของเรา

หรือการได้ทัศนาภาพทั้งในมโนสำนึกหรือสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย

ก็ทำให้หัวใจของเราได้เยียวยาปลอบประโลมไปได้บ้าง

ใจคนเราตัดยากค่ะโดยเฉพาะเรื่องทีสร้างความสะเทือนใจต่อจิตวิญญาณที่ผ่านมา

เขาเรียกว่า รอยอาลัย

เมื่อได้คิดถึงบ้างแล้ว ความหม่นหมองคลายลงบ้างแล้วก็วางไว้ข้างๆใจนั่นแหละค่ะ

คิดจบไปแล้ว ไม่ต้องพยายามสืม

ประเดี๋ยวเราก็จะได้กลับมาสู่ปัจจุบันขณะได้เอง

ขอบคุณนะคะที่เข้ามาบอกกล่าวเรื่องราวน่าสนใจค่ะ

เราชอบเรื่อง กาษานาคาที่สุดเลย ถึงแม้จะไม่ได้รางวัลประจำปี 2550 แต่ชอบมากๆ ทำให้ชอบนุ่น วรนุช มาจนปัจจุบัน และชื่นชอบพญานาคมาจนปัจจุบัน ไม่รู้ว่าอินหรืออะไรนะ แต่ชอบที่สุดจริงๆจ้ะ

สวัสดีค่ะคุณเตอร์

อาจเป็นเพราะเนื้อหาสาระของเรื่องนี้

ที่ทำให้เห็นความเป็นมาและทางออกของหลายๆคน

เข้าใจและทำให้ใจเราเจริญขึ้นด้วย

ชื่นชอบกาษา นาคามากเช่นกันค่ะ

แล้วตอนจบ วินตา ได้คู่กับ พงศ์ รึป่าวค้ะ ? // อยากให้มีภาคสองมากๆเลย >.<

ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปกติเปนคนไม่ดูละคร เพราะไม่ชอบการนินทา อิจฉาตาร้อน แต่เรื่องนี่ทำให้ซึ้งในพระธรรมมาก รักเลย

ใช่จริงๆเนื้อหาสาระดี คนเล่นละครก็ดี แต่ไม่ได้รางวัลกับเขาบ้างเลย นับตั้งแต่ดูเรื่องกาษานาคา ก็ทำให้ติดตามนุ่น และดูช่อง 7 มาตลอด

ลัดดาวัลย์ ถนอมสงวน

"สังขาร" เป็นตัวปรุงแต่งให้เกิดภพเกิดชาติ ความหลงในสังขารนั้นทำให้เป็นทุกข์ เพราะสังขารหลอกลวงให้หลง หลงในความรัก ความเกลียด ร้อนรุ่มด้วยกิเลสตัณหา เกิด แก่ เจ็บ ตาย จึงเป็นอริยสัจจธรรม ไม่มีวันสูญหายไปจากโลกโลกีย์ เวียนว่ายตายเกิดอยู่เช่นนี้เร่ื่อยไป เพราะสังขาร....

เป็นธรรมะของหลวงพ่อปุ่น ตอนที่ 14 ตอนอวสาน ที่ดิฉันจำมาค่ะ ไม่ได้ไปก็อปที่เว็บไหน เพราะชอบในธรรมบทนี้มาก "เพราะสังขาร" เราจึงไม่ยอมหลุดพ้นห้วงวัฎฎสงสาร

คนที่ผูกพันธ์กับเพลงกาษานาคา

ไม่น่าเชื่อว่าแปดปีมาแล้วแต่กระทู้นี้ไม่เก่าเลยนะครับ

ขอบพระคุณค่ะ แปลกใจเช่นกัน คงทีความลับในบันทึกนี้ที่ต้องการสื่อสาร ผู้เขียนบันทึกกลับมาอ่านแล้วรู้สึกว่สต้องกลับมาดขียนต่อ ไปติดกับเฟสบุ๊คเสียนานค่ะ

ชอบละครเรื่องนี้มากเช่นกัน

สุดยอดครับเขียนได้ดีมาก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท