ได้อ่านเรื่องที่เขียนแล้วเป็นเรื่องที่มีประโยชน์มากและเตือนใจได้ดี
ธิยารัตน์
ลิฟต์มรณะ
นึกเอะใจตั้งแต่แรกแล้วว่าทำไมวันนี้ลิฟต์ท่ีใช้ขึ้นลงท่ีสำนักงานอยู่เป็นประจำจึ่งเคลื่อนตัวช้าก่าวปกติ แต่ด้วยความเร่งรีบทำให้ผมไม่สามารถสนใจในความผิดปกตินั้น เมื่อกดปุ่มเลือกขึ้นเสร็จสรรพจึงตั้งตารอให้ลิฟต์เคลื่อนตัวลงไปชั้นหนึ่งด้วยใจจดจ่อ แต่แล้วทันใดนั้นเองลิฟต์กลับดิ่งตัวลงตามแรงโน้มถ่วงของโลกกระแทกพื้นอย่างแรง เมื่อประตูเปิดออก ผมและเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกสองคน ซึ่งหกล้มกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทาง ก็ได้รู้ว่าลิฟต์ท่ีมั่นใจว่าจะพาพวกเราไปถึงจุดหมายอย่างปลอดภัยโดยไม่ต้องออกแรงเดินขึ้นบันไดให้เหนื่อยนั้น อยู่ตำ่ก่าวพื้นอาคารประมาณสามฟุต ซึ่งทั้งมืดและแคบเหมือนตกอยู่ในหลุม แต่โชคดีอยู่บ้างท่ีประตูลิฟต์เปิดออกไม่เช่นนั้นพวกเราคงขาดอากาศหายใจภายในเวลาไม่กีนาที
เราทั้งสามมองหน้ากันเลิ่กลั่ก เวลานั้นผมยังหวังว่าปุ่มขอความช่วยเหลือในลิฟต์จะยังทำงานตามปกติ จึงค่อย ๆ พยุงตัวไปกดปุ่มต่าง ๆ ในลิฟต์ซ้ำ ๆ และได้ในคำตอบในเวลาต่อมาว่า ช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ปุ่มต่าง ๆ ไม่สามารถทำงานได้ตามปกติ การพยายามกดปุ่มขอความช่วยเหลือในขณะลิฟต์ค้างนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่งเพราะอาจทำให้ประตูลิฟต์เลื่อนกลับมาปิดได้ใหม่ ซึ่งหมายความว่าพวกผมอาจตายเร็วขึ้น อากาศท่ีมีอยู่น้อยนิดในห้องสี่เหลี่ยมอันคับแคบนั้นยิ่งลดน้อยลงเมื่อมีมนุษย์อีกสามชีวิตแย่งกันหายใจ ขณะท่ีผมมีความรู้สึกท่ีกำลังกลัวสุดขีด เพื่อนร่วมชะตากรรมของผมคนหนึ่งซึ่งศรีษะกระแทกกับลิฟต์อย่างจังกำลังครวญคางด้วยความเจ็บปวดอีกคนหนึ่งมีเหงื่อเม็ดเป้งผุดพรายเต็มหน้าก่อนจะนั่งลงอย่างคนสิ้นหวังในชีวิต เมื่อปุ่มต่าง ๆท่ีมีอยู่ช่วยเราไม่ได้ ความหวังท่ีจะรอดของเราจึงริบหรี่ ลมหายใจของผมติดขัด แนแล้วอากาศท่ีเหลือในนั้นคงบางเบาเต็มที่ ไม่อยากเชื่อเลยว่าผมจะต้องเอาชีวิตมาทิ้งท่ีนี่ ผมจะต้องไม่ตาย และจะต้องรอดพ้นจากสถานการณ์อันเลวร้ายนี้ให้ได้ เมื่อสติกลับมาผมก็เห็ยแสงสว่าง ผมนึกถึงโทรศัพท์ ใช่ผมจะต้องโทรศัพท์ไปขอความช่วยเหลือจากยาม เราสามคนช่วยกันนึกเบอร์โทรศัพท์และเบอร์ติดต่อของยามรักษาความปลอดภัยอยู่นานก่าวจะนึกออกและดทรฯไปขอความช่วยเหลือ โชคดีท่ีโทรศัพท์มีสัญญาณตอบรับสิบห้านาทีต่อมาผมและเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกสองคนจึงออกจากลิฟต์มรณะนั้นได้อย่างปลอดภัย พร้อมกับความทรงจำอันเลวร้ายท่ีติดตัวไปไม่ลืม แต่เหนือสิ่งอื่นใดเหตุการณ์ท่ีเกิดขึ้นทำให้ผมเป็นคนกลัวลิฟต์และอยากจะบอกทุกคนว่าสิ่งไม่คาดฝีันสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเวลา ดังนั้นควรสำรวจตรวจตราอุปกรณ์ต่าง ๆ ท่ีเราใช้เป็นประจำและความมีสติอยู่เสมอ
ด.ต.สงกรานต์ ดีรัตนพร รหัสนักศึกษา 4930123103709
ได้อ่านเรื่องที่เขียนแล้วเป็นเรื่องที่มีประโยชน์มากและเตือนใจได้ดี
ธิยารัตน์
ผมก็เคยเจอมาแล้วครับ (มานพ )