เบื้องหน้าและฉากหลัง (ต่อ ๓) แด่...ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

   

            ขอเล่าต่อครับ เรื่องควันหลงหลังฉาก และฉากหน้าคงต้องมีต่อไปเรื่อยๆครับ          
          

           ขอต่อด้วยกลุ่มวิทยากรที่มาร่วมงานเพราะถูก “ใจสั่งมา” อีกกลุ่มหนึ่งครับ 

         
          เริ่มด้วย ปูชนียบุคคลแรก คือ ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ผู้เป็นปราชญ์ชาวบ้าน แห่งมหาชีวาลัยอีสาน ที่หลายท่านใน Gotoknow รู้จักคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว

          ผมเอง เมื่อคิดว่าจะเจาะเข้าไปหากลุ่มเครือข่ายที่มีพลังอยู่แล้วในเครือข่ายภาคต่างๆ ก็เห็นกลุ่มพลังทางอีสานนี่แหละที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนมากที่สุด

          ผมจึงเข้าไปสำรวจดู ก็รู้ว่าที่เป็นกลุ่มก้อน เป็นเพราะมีศูนย์รวมใจอยู่ที่ คนๆหนึ่ง “ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ” หรือ ต่อไปผมจะเรียกท่านว่า “พ่อครู” 

          เพราะผมหมายถึง พ่อของครูจริงๆ ที่ครูทั้งหลายน่าเดินตาม

          ดังจะเห็นได้จาก อาจารย์ขจิต ฝอยทอง นักศึกษาปริญญาเอก เดินตามอยู่ต้อยๆ จนเลื่อนฐานะจากลูกศิษย์เป็นลูกชายตัวจริงไปแล้ว

          และผมยังเห็นครูบาอาจารย์อีกหลายๆท่าน หลายๆสถาบัน ที่กำลังเข้าแถวเดินตามท่านทั้งในปัจจุบันและในอนาคต

         พ่อครู เป็นอุบัติการณ์ธรรมชาติทางสังคมที่ก่อให้เกิดขึ้น เพราะเมื่อใดก็ตามสังคมใดเกิดวิกฤตหรือเกิดอาการหลงทาง

         สังคมนั้นก็จะเกิดผู้นำตามธรรมชาติ หรือผู้ที่มีวิสัยทัศน์รู้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและลุกขึ้นมาทำในสิ่งที่ควรทำในสังคมนั้นๆ

          ดังนั้น สิ่งที่พ่อครูพูดและทำให้ดูในขณะนี้ คือการชี้นำด้วยการปฏิบัติจริงเดินหน้าให้สังคมของตนดู สิ่งที่พ่อครูสร้างขึ้น คือ มหาชีวาลัยอีสาน จะเป็นแหล่งเรียนรู้ที่เต็มไปด้วยสรรพวิชา ที่คนอีสานควรรู้และควรทำ

          นอกจากนี้ พ่อครูยังเป็นอุบัติการณ์ ที่หาได้ยากในสังคมปัจจุบัน ด้วยวัยวุฒิและคุณวุฒิที่มีอยู่ พ่อครูทำให้คนที่มาพบต้อง ทึ่ง แต่ไม่อึ้ง เพราะพ่อครูจะมีวิธีที่สื่อสารให้คนที่มาหา ได้รู้ ได้เห็น ได้ปฏิบัติ จนเข้าใจอย่างถ่องแท้กลับไปทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสื่อสารด้วยความรักและเมตตา

          คนที่เคยพบพ่อครูทุกคน ยืนยันได้ว่า แม้พ่อครูยังไม่เอ่ยปากพูดเลยสักคำ กระแสแห่งความรักและเมตตาของพ่อครูยังหลั่งไหลออกมาให้สัมผัสรับรู้ได้

          นี่คือจุดเด่นที่ทำให้ทุกคนรักและอยากชิดใกล้พ่อครู

          ยิ่งกว่านั้น พอพ่อครูเอ่ยปากพูดออกมา คนฟังทุกคนต้องนิ่งและตั้งใจฟังเพราะทั้งลีลาคำพูดและเนื้อความนั้น ช่างมีสาระที่แทงใจคนฟังและมีแง่มุมใหม่ๆที่ช่วยเปิดโลกทัศน์ของผู้ฟังจากมิติเดิมสู่มิติใหม่ได้อย่างน่าอัศจรรย์

          ที่ยอดเยี่ยมไปกว่านั้น คือสิ่งที่ท่านพูดออกไปด้วยลีลาและสำนวนที่สนุกสนาน ธรรมดาๆ มิได้ใช้ศัพท์แสงลึกซึ้งทางวิชาการแต่อย่างใด หากเต็มไปด้วยรสชาติสำนวนแบบพื้นบ้านผสมคำศัพท์แสงสมัยใหม่ที่วัยรุ่นชอบใช้ ทำให้คนฟังต้องฟังไปหัวร่อไป ยิ้มหวัวไปและเข้าใจซึบซาบไปกับสาระที่พ่อครูสื่อออกไปด้วย

          วิธีสื่อสารเช่นนี้เองที่ พ่อครูเรียกว่า “เฮฮาศาสตร์”

          ประกอบด้วยการต้อนรับขับสู้ ผู้มาเยือนแบบกันเองแบบญาติมิตร ช่วยกันหุงหาอาหารทำกับข้าวเลี้ยงกันเอง ผักหญ้ากับปลาก็หาเอาตามละแวกนั้น ชี้ชวนกันดู ชี้ชวนกันเก็บ ต่างคนต่างผลัดช่วยกันทำ ให้ผู้มาแสวงหาความรู้นั้นมีความรู้สึกใกล้ชิดผูกพันเป็นลูกหลาน ชื่นมื่นรื่นหัวใจไปตามกุศโลบายของพ่อครู

          ทีนี้ จะพูดจะสั่งจะสอน จะนำทางอย่างไร ทุกหัวใจก็พร้อม น้อมรับฟัง

          และบางครั้งท่านก็หลุดคำพูดทันสมัยออกมาทำให้คนที่ได้ยิน ฮาบ้าง หรือต้องอมยิ้มไปตามๆกัน

          ท่านจึงเป็นปราชญ์ชาวบ้าน ที่ครองหัวใจของนักวิชาการในมหาวิทยาลัยในขณะนี้ และไม่น่าแปลกใจเลยว่า บรรดาผู้คนที่อยู่ล้อมรอบตัวท่านมีทั้งนักวิชาการระดับศาสตราจารย์ รศ. ดร. ทั้งนั้นที่เข้ามาฝากตัวนับเป็นลูกหลานของท่าน
         
          สิ่งหนึ่งที่ทำให้ท่านโดดเด่นขึ้นมา แตกต่างกับปราชญ์ชาวบ้านโดยทั่วๆไป เพราะท่านมีความทันสมัยและมีจุดยืนในการแสดงตนเป็นคนร่วมสมัย เช่นท่านสามารถใช้เทคโนโลยีในปัจจุบันอย่างไม่เคอะเขินและรู้วิธีการใช้อย่างดี เช่นการใช้อินเตอร์เน็ต การใช้ notebook และการใช้กล้องดิจิตอล ทำให้ดูกลมกลืนและสามารถทำงานร่วมกับคนรุ่นใหม่ได้อย่างปราศจากช่องว่างระหว่างวัย

          ที่ผมประทับใจมากที่สุดในตัวท่าน คือบุคลิกที่ประกอบไปด้วยความสงบนิ่ง เยือกเย็น สมถะ และเด่นชัดด้วยกระแสแห่งเมตตาธรรมที่ฉายออกมาจากใบหน้าที่มีรอยยิ้มอันอบอุ่นอยู่ตลอดเวลา

          นี่คือภาพทั้งหมดที่ผมพอจะฉายภาพของท่าน ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ แห่งมหาชีวาลัยอีสาน ในช่วงเวลาน้อยนิดที่ได้มีโอกาสรู้จักท่าน

          ขอเชิญชวนครับ ใครสามารถเพิ่มเติมแง่มุมหรือมีรูปของครูบาเชิญเลยนะครับ จะได้เป็นบันทึกหนึ่งที่เชิดชูเกียรติท่าน

         

[ขจิต ฝอยทอง]

• จริงๆๆแล้วอ่านงานพ่อครูบาในสานปฏิรูปตอนเป็นนิสิตปริญญาตรี ท่านอาจารย์หมอประเวศท่านเขียนแนะนำ
• เลยเขียนเรื่องไปลงบ้าง
• พบข้อเขียนของพ่อเรื่องการศึกษาที่ดีมาก มีมุมมองที่แตกต่างออกไปแต่สามารถปฏิบัติได้
• พอพบตัวเป็นๆๆเลยไม่ผิดหวัง
• ขอบคุณท่านอาจารย์พิชัยมากครับ

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ไม่พบตัว ยังชื่นชมเลยค่ะ

[มะปรางเปรี้ยว]

  ที่อาจารย์พิชัยบรรยายไว้เห็นด้วยมากๆ ค่ะ

  หนูนั่งข้างๆ พ่อครูตอนงานสัมมนา แอบแซวพ่อครูบ้าง ท่านก็นั่งยิ้มหวานตลอด รู้สึกได้ถึงความมีเมตตาของท่านมากๆ คะ :)

[chainung]

เห็นด้วยกับอาจารย์ครับ เพียงเห็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนของพ่อครู ก็รู้สึกอบอุ่นแล้วครับ เพราะรอยยิ้มท่านเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งเมตตาธรรม

[Little Jazz]

ตอนเจอพ่อครูวันแรกท่านน่ารักมาก มีการแอบบอกเราว่าอยากเจอหนูซูซานมานานแล้ว ไม่รู้ว่าหลอกให้เด็กน้อยดีใจหรือเปล่า ระหว่างงานสัมมนานอกจากช่วงที่พ่อครูขึ้นเวทีแล้ว ได้ยินพ่อครูพูดน้อยมาก ยิ้มอย่างเดียว แต่พอพูดออกมาทีไร มีฮาทุกทีค่ะ อารมณ์ดีมากๆ และทึ่งกับการใช้เทคโนโลยีของพ่อครู ต้องบอกว่าเด็กรุ่นใหม่หลายคนยังใช้ได้ไม่ดีเท่าเลย แอบไปดูในบล็อกท่านบ่อยๆ ค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

เรียน อ.พิชัยค่ะ

• วันนี้พบพ่อครูบาฯ......ท่านมา รพ.ศรีนครินทร์...ติ๋วได้แวบลงไปกราบทักทายได้แป๊บเดียวเพราะมีคนไข้หนักต้องดูแลจึงไม่ได้คุยอะไรมากค่ะ  เห็นท่านยิ้มแล้วโลกสว่าไสวดีจริงๆค่ะ
• ท่านเป็นคนอารมณ์ดีมากๆค่ะ...พูดติดตลกด้วย..ติดใจและชอบมากๆค่ะ
• ขออนุญาตอาจารย์นำภาพลงใน เมื่อ "จอร์ช กับ ซาร่า"มาพบกัน...ในงาน KM เชียงใหม่ นะคะ...
• ขอบคุณค่ะ

[สะ-มะ-นึก]

• มาขอยืนยัน  ว่าท่านพ่อ ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์  เป็นคนที่มีคุณธรรมและความเมตตา  ครบถ้วนทุกประการครับ
• ดีใจที่ได้รู้จักคนดีๆ อย่างท่าน

ขอบคุณครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ครับขอบคุณอ.ขจิต

ที่ตริงอ.ขจิต จะเล่าเรื่องของครูบาได้เป็นอย่างดี

คงจะรายละเอียดมาก

เพียงแต่ขณะนี้ วิ่งรอกช่วยงานทั้ง ม.มหาสารคาม และ UKM. อาจจะกำลังเหนื่อย

ขอบคุณครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีครับ คุณหมอ พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล

หากพบตัวจริง คุณหมอจะหลงรักครับ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

นั่นไง

หนูมะผางส้ม ยังแอบมองทุกวัน :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

จริงๆครับ คุณชายหนึ่ง(ลูกหนึ่ง)

เรื่องพลังเมตตาพิสูจน์ได้ว่าคนอยากอยู่ใกล้ครับ

เพราะชุ่มเย็น

[ลุงปั๋น]

บ่หลับเตื้อป๋ออาจ๋าน

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูแก้มยุ้ย

ครูบาก็ชื่นชมหนูนะครับ

ท่านบอกว่าคนที่ทำอะไรเพื่อผู้อื่นโดยไม่หวังอะไรอย่างหนูและเก่งอย่างหนู หายากครับ

(อาจารย์แอบเติมไปนิดนึงว่า มีนน.อย่างหนูก็ทำให้การหายากเพิ่มทวีคูณ):)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูติ๋ว

ครูบาท่านเป็นคนลึกซึ้งด้วย

สิ่งที่ครูบาเห็นในตัวติ๋ว นั้นเด่นชัด ท่านจึงชวนติ๋วมาเฮฮาศาสตร์ด้วยที่เชียงใหม่

อยากให้ติ๋วทำให้ฮา..จะได้เฮทั่วกัน :)

ซึ่งหนูทำได้สุดยอดครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ดีใจที่คุณสมนึกมายกมือเห็นด้วยครับ

[Little Jazz]

พึ่งรู้ว่าพ่อครูชื่นชมหนู ปลื้มอ่ะ

อ้าว ไง๋ศิษย์พี่ใหญ่แอบเติมวาจาเชือดเฉือนเช่นนี้ ศิษย์น้องตีลังกาสามตลบ ไปนั่งกินข้าวซอยตัดต่อดีกว่า ง่ำๆ แง่มๆ กินล้างแค้น T_T

แม่จ๋า...ศิษย์พี่ใหญ่รังแกหนู แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่บอกว่าเดี๋ยวเวลามาเมืองหลวงจะเลี้ยงแต่ข้าว กับข้าวให้พกมาเอง ติ่มซง ติ่มซำ งดหมด 555

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

โอ้ย! ลุงปั๋น

เตือนให้นอนได้แล้ว

วันนี้ไปหาหมอมา

เริ่มขึ้นที่ริมฝีปากแล้ว หมอว่านอนน้อยครับ

ต้องเชื่อคำสั่งหมอและลุงปั๋นหน่อย

นอนแล้วจ้า :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

นี่ไง!

ผลของปากไม่ดี...ทำให้อดลาภทางปาก

กินแต่ข้าวก็ยังดี แต่ขอเป็นข้าวอบเม็ดบัว ใส่เป็ดย่าง แล้วโรยด้วยเป็ดปักกิ่ง ทับหน้าด้วยหมูหัน เคียงด้วยหูฉลามนิดหน่อยก็พอได้ครับ คุณแม่

อย่าไปเชื่อวาจาของเด็กขี้ฟ้องครับ :)

[มะปรางเปรี้ยว]

  อาจารย์พิชัย  คะ นอนพักผ่อนเยอะๆ นะคะ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

จ้า...นอนแล้วจ้า

แหม มีทั้งลุง มีทั้งหลาน มาคอยเตือนให้นอน

คงนอนหลับฝันดีแน่ๆ :)

รีบนอนแล้ว เดี๋ยวถูกดุ :)

[paew]

สวัสดีค่ะอาจารย์...

เห็นด้วยมากๆค่ะ พ่อครูบาเป็นคนดี มีคุณธรรม น่ารัก อ่อนน้อมถ่อมตน และขี้เกรงใจค่ะ

มาชวนอาจารย์ไปดูภาพ แอ๊บแบ๊ว ของใครบางคนค่ะ

แต่อาจารย์ไปนอนก่อนก็ได้ค่ะ พรุ่งนี้ค่อยดูนะค่ะ

ราตรีสวสัดิ์ค่ะ

[จันทรรัตน์ เจริญสันติ]

อาจารย์เจ้า...

หายป่วยเร็วๆเน้อเจ้า ...อาจารย์ดื่มน้ำเปล่ามากหน่อยเน้อเจ้า..น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ..สูตรรักษาอาการอักเสบของหนูเจ้า

• สำหรับพ่อครูบาที่เคารพมีรูปที่ประทับใจในความสามารถส่วนหนึ่งของท่านมาโตยเจ้า คือรูปนี้

พ่อครูบาจะเป็นคนที่เก็บรายละเอียดของเหตุการณ์ไว้ตลอด จะโดยการถ่ายภาพไว้และนำมาลงประกอบการบันทึก..ทำให้เห็นมหาชีวาลัยของท่านผ่านบล็อกตั้งแต่แรก

• หนูสร้อยประทับใจพ่อครูบาหลายเรื่องค่ะ ท่านทำให้รู้สึกว่าท่านเป็นญาติผู้ใหญ่ที่ดูแลปกครองให้ลูกหลานอยู่สุขสบาย แล้วท่านก็นิ่งมากๆ แม้ในยามที่เห็น พบ อะไรที่ท่านคิดว่าจะต้องแก้ไขปัญหา
• แล้วถ้าอยู่ในวงสนทนา ท่านเป๋นผู้ใหญ่ที่ "ฟัง" คนอื่น ยอมให้คนอื่นได้พูดอธิบาย ขัดแย้งท่านได้ ท่านไม่แสดงอัตตาสูงเลยค่ะ
• เท่าที่เจอแค่ 3 วัน ท่านแสดงให้เห็นถึงความอยู่ง่าย กินง่าย มีเมตตา และเผื่อแผ่ความเมตตาไปถึงคนที่ท่านก็ไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ(คือคณะครูที่โรงเรียนมงคลวิทยา) ฯลฯ
• ใน gotoknow นี้หนูสร้อยยังคิดว่า ท่านเป็นเสาหลัก ดูแลให้คน ละ ลด เลิกอัตตา ผ่อนหนัก ผ่อนเบา หันหน้าเข้าหากัน...ถ้าเรื่องใดที่ท่านเอ่ยปากคือเรื่องที่สำคัญเสมอ....ถ้าท่านกล่าวถึงใคร ก็ควรภูมิใจมากๆ เลยค่ะ
• ได้รู้จักท่านนับเป็นวาสนามากเลยเจ้า

 

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

Little Jazz \(^o^)/  ศิษย์น้องเล็ก

• ถ้ามาม่าเห็นพี่หญิงใหญ่  มาม่าจะต้องหลงยิ่งกว่าตัวเองอีกคอยดู...เกิดเจ้อยากกินอะไรรับรองมาม่าประเคนให้แน่นอน...แล้วตัวจะต้องอิจฉา...
• พี่หญิงใหญ่จะไปวันอาทิตย์.....กลับวันศุกร์...ไม่ต้องชวนกิน-ชวนนอนที่บ้านนะเพราะไปตั้ง 5-6 วัน....มีหวัง  หล่อนเบื่อพี่แน่ๆ....
• ....นอนโรงแรมข้างสวนลุมฯ..ใกล้จุฬาฯหน่อย....(ไปกัน 4 คน..งถ้าจะเที่ยวกลางคืนต้องย่องไป..ไม่งั้นเดี๋ยวเค้าตาม)นี่นัดแนะกันว่าสวนลุมโรแมนติก  เราเดินหลงสักรอบสองรอบถ้าจะดี
• จะไปอบรมฟื้นฟูวิชาการวิสัญญีพยาบาล...ที่รพ.จุฬาฯ....แก่แล้ว  ความรู้ถดถอย  ต้องฟื้นฟู  ไม่งั้นเดี๋ยวคนไข้เสี่ยงแย่เลย
• ...เนี่ย..ที่บอกเพราะเผื่อหนุ่มๆจะนัดแนะไปเที่ยวจะได้จัดคิวถูก....
• อยากได้อะไรจากขอนแก่น...โปรดบอก....จะเอาไปฝาก(แหนมเนืองไหม...มาม่าเคี้ยวไหวหรือเปล่า)

(อุ๊ย!ตาย....ลืมไปค่ะว่าบันทึกท่าน อ.พิชัย  คุยเพลิน....  copy ไปบันทึก"แก้มยุ้ยก่อนpost ก็ไม่ได้...ถ้าไง อาจารย์จะลบก็ไม่ว่ากันค่ะ)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูแป๋ว

อาจารย์เห็นด้วยกับหนูจ๊ะ เรื่องของครูบา

ที่จริงหนูอาจมีมุมของครูบาเล่าสู่กันฟังบ้างครับ

ภาพ แอ๊บแบ้ว ของหนูอาจารย์ย่องไปดูแล้ว ฮิฮิ

แอ๊บแบ้วของคนอื่นทุกคนน่ารัก น่าหยิก หมด

เว้นของอาจารย์ดูน่ารักที่สุด ฮิฮิ!

เพราะต้องลดวัยลงมากเหลือเกิน

ดูไปยิ้มไปเป็นยาอายุวัฒนะครับ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูสร้อย

ขอบคุณมากที่ช่วยเพิ่มเติมให้เห็นภาพของครูบาชัดขึ้นครับ รวมทั้งภาพท่านที่น่ารักด้วย

ผมเองก็เห็นท่านคอยบันทึกภาพพวกเราอยู่ตลอดเวลา และเป็นคนที่ขึ้นยบันทึกใหม่ๆรายงานอย่างฉับไวเสมอ

ได้ข่าวว่าช่วงอบรม ท่านต้องนอนดึกมาก เพราะเน็ตตอนกลางวันสัญญาณไม่ค่อยเป็นใจ

ขอบคุณหนูมากครับ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ อ.พิชัย

• วันนี้ได้ข่าวว่าอาจารย์ไม่สบาย...หายดีหรือยังคะ  เป็นห่วงน่ะค่ะ

[อ.ลูกหว้า]

• คุณพ่อหนูเองค่า...
• พ่อครูเป็นต้นแบบของหว้าค่ะ  หว้าเข้า g2k ก็ได้รู้จักทันเป็นรายแรกๆ
• ท่านเป็นผู้ให้กำลังใจหว้าและทำให้หว้ารู้สึกว่าเรื่องที่เราเขียน  เรื่องที่เราคิดไม่ใช่เรื่องไร้สาระ
• ท่านจะให้กำลังใจและส่งเสริมเราเสมอมาค่ะ
• อยากบอกว่า"รักคุณพ่อค่ะ"

[คนไกลบ้าน]

• สวัสดีค่ะอาจารย์ อยู่ดีมีแฮงหลายๆ
• คึดฮอดคะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีครับหนูติ๋ว

นิดหน่อยครับ

พักผ่อนไม่ค่อยพอ เลยทำให้มีอากรเล็กน้อยถึงปานกลางเป็นธรรมดาของผม หลังจากมีงานติดติดกันครับ

ตอนนี้งานกำลังเยอะ เพราะทุกอย่างจะประดังมาครับ

เลยต้องเหนื่อยหน่อย

ได้ข่าวจะไปหาเรื่อง เอ้ย! เยี่ยมน้องสาว

ขอให้เที่ยวให้สนุกนะครับ

ล้มทับเผื่อด้วย :)

แต่ห้ามนินทาผมล่ะ!

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีหนูหว้า

ไม่ได้คุยกันเลยครับ

เพราะงานยุ่งๆ บางทีเปิดคอมทิ้งไว้ แต่ไม่ได้อยู่หน้าคอมเลยครับ

ครูบาเป็นพ่อหว้าใครๆก็ทราบ เพราะท่านประกาศหาเขยบ่อยๆ สงสัยอยากจะรุลูกสาวคนนี้เต็มทีแล้ว

เมื่อไหร่จะขายออกเสียทีเอ่ย?

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่า ฮ่า!

ได้พรจากหนูหมู

แฮงมาหลายครับ

กึ้ดฮอดเติงเหมือนกันครับ :)

[Little Jazz]

T_T     T_T     T_T

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อ.พิชัยคะ

• ติ๋วนำรูปผู้ใหญ่น่ารัก 3 ท่านมาฝากค่ะ (จิ๊ก อ.แป๋วมาค่ะ)
• ติ๋วเคยฟังพ่อครูบาฯครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน...ที่คณะพยาบาล มข.เชิญมาบรรยาย..ยังทึ่งว่าผู้ชายสูงอายุท่านนี้...ไม่ธรรมดา...
• ...เป็นไปได้ไง...ทำงานสวน  ทำเกษตรเป็นวิจัยแบบติดดิน....คนรุ่นใหม่ได้อายละค่ะ...แล้วคำพูดของท่านหลายครั้ง..กินใจเหลือเกิน....
• ครั้งต่อๆมาก็ได้รับฟังในงานคุณภาพของโรงพยาบาล...พูดทุกครั้งถูกใจทุกครั้งค่ะ...พ่อครูเค้าไม่รู้ตัวหรอกว่ามีคนแอบปลื้มอยู่...เพราะติ๋วเป็นลูกประเภท..รัก...แต่ไม่แสดงออกค่ะ
• เชื่อว่าพวกเรามีความสุขเมื่ออยู่ใกล้ท่านค่ะ

 

• 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อ.พิชัยคะ

• แก้มยุ้ยน้อยใจ....ร้องไห้แงๆเลย..ติ๋วแหย่น้องแรงไปหน่อย....แค่บอกว่าไปกรุงเทพฯจะไม่โทรฯหา...ปิดblog  ร้องไห้แงๆเลย...
• ถ้าอาจารย์เจอน้องฝากบอกว่าติ๋วขอโทษ..หยอกเล่นเฉยๆ...จะโทรฯหาทันทีที่ถึงกรุงเทพฯวันอาทิตย์นี้ค่ะ  เที่ยวบิน 13.00น. คงถึงประมาณบ่ายสองโมง..เอ้อ..แม่แก้มยุ้ยใจน้อย..ทำเอาเราตกใจเลย
• ว้า...แย่จังเรา....

[กมลวัลย์]

สวัสดีค่ะ อ. พิชัย กรรณกุลสุนทร (ศิษย์พี่ใหญ่ ^ ^)

หนูว่าจะเข้ามาเขียนในบันทึกนี้หลายทีแล้วแต่จังหวะไม่ดีค่ะ เพิ่งมีเวลาแล้วก็เพิ่งจำได้ด้วย อิอิ

พ่อครู เป็นผู้ใหญ่ที่น่ารักมากค่ะ หนูเข้ามาใน gotoknow ใหม่ๆ หนูจะเห็นบันทึกครูบาฯ อยู่หน้าแรกบ่อยมาก ตรงบันทึกที่ได้รับความคิดเห็นน่ะค่ะ เห็นทุกวัน สุดท้ายก็กดเข้าไปดู แรกๆ ก็งงกับเรื่อง มหาชีวาลัยอีสาน ไม่เข้าใจว่าเป็นสถาบันอะไร แบบไหน... หลังๆ ก็ไม่สนใจเรื่องชื่อสถาบันแล้ว แต่ดูเนื้อหาที่เขียนในบันทึกที่จริงใจ ตรงประเด็น โดนใจเสียมากกว่า ก็เลยเริ่มติดตามมาตั้งแต่ตอนนั้น...

ก็เลยเริ่มเห็นเลยว่าพ่อครู เป็นผู้ใหญ่ใจดี มีความคิดช่วยเหลือสังคมและผู้อื่น มีลูกศิษย์ ลูกสาว ลูกชายมากมายใน gotoknow ทำให้เราเริ่มเคารพทั้งๆ ที่ไม่เคยเจอตัว พอมีโอกาสได้ไปเฮฮาศาสตร์ และพาพ่อแม่ไปทัวร์อีสานด้วยก็เลยได้มีโอกาสได้เจอตัวจริง

บอกได้อย่างเดียวว่าประทับใจจริงๆ ทั้งตัวครูบาฯ และครอบครัวพ่อครูฯ ด้วยค่ะ ...

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

อ้าว! หนูซิวเยว่น้องหญิง

ไฉนไปเกิดใหม่เป็นทารกน้องเสียแล้ว

ไม่พูดไม่จา...หลับตาเม้มปาก

โอ๋ โอ๋ ถูกใครล้ออะไรหรือป่าว?

ศิษย์พี่ใหญ่ จะร้องเพลงปลอบ

เอ้า! โอ้ใยยุทธจักรนี้ อุปสรรคช่างมากมี

อธรรมล้วนมากหลาย ต้องอาศัยกำลังใจและวรยุทธฟันฝ่าไป

แต่สิ่งที่เป็นอุปสรรคสำคัญในการดำเนินทางของยุทธชน คือการเป็นคนดีมีสัจจะ

แลมีน้ำใจต่อมวลมิตร

จึงจะร่วมกันฟันฝ่าภัยผองได้

(ทำนอง จ้าวยุทธภพ) :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูติ๋ว

อาจารย์ไปร้องเพลงปลอบให้แล้ว

ต่อไปหน้าที่หนูไปงอนง้อเสียดีดี

เฮ้อ! ศิษย์เหล่านี้ เห็นที่ต้องจับมาเรียงแถว แล้วตีก้นคนะละแปะสองแปะ

จะได้หลาบจำ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณหนูตุ๋ย

มาเติมเต็มให้บันทึกนี้แก่ท่านครูบาที่เราเคารพรัก

สังคมไทยจะพัฒนามากขึ้น มีน้ำใจมากขึ้น

คือการแสดงมุทิตาจิต เชิดชูคนดีครับ

ศิษย์น้อง วานเจ้าไปดูเหตุการณ์ของศิษย์น้องน้องกลางและศิษย์น้องเล็ก

และอาจจะสอนวรยุทธให้ท่าสองท่า

เช่นท่าตัวเบาแปดลี้...เหนือสรรพสิ่ง ทำนองนี้ :)

[Little Jazz]

ศิษย์พี่ใหญ่ไม่อยู่ ศิษย์พี่รองไปเที่ยว ทอดทิ้งศิษย์น้องเล็กไว้คนเดียว T_T  เหตุการณ์กลับเป็นปกติแล้วครับพ้ม...

[กมลวัลย์]

เมื่อกี้ลืมขอบคุณพี่ติ๋วที่เอารูปพ่อกับแม่มาลง

ขอบคุณมากนะคะพี่ติ๋ว ^ ^ กฤษณา สำเร็จ

 

ศิษย์น้องเล็ก... Little Jazz \(^o^)/

ใยเจ้าดูเปลี่ยนไปอีกแล้ว ^ ^ พี่ดีใจยิ่งที่เจ้าตัดสินใจแสดงโฉมเดิมที่น่ารัก(อยู่แล้ว)ของเจ้า... ทำให้พี่ๆ หลายคนคิดถึงไปครึ่งวัน อิอิ  มิเสียดายศิษย์พี่ใหญ่อุตสาห์ถ่ายทอดกระบวนท่าตัวเบาแปดลี้ให้กับเจ้า.... 55555

ตอนนี้ศิษย์พี่มาอยู่ที่สำนักท่านพ่อเรียบร้อยแล้ว กำลังกำจัดไวรัสในเครื่องเก่าเครื่องนี้อยู่...มิได้ไปเที่ยวที่ใด ^ ^

[Little Jazz]

ขอเชิญชวนศิษย์พี่ทั้งหลายไปคุยเล่นได้ที่นี่ค่ะ  http://monitor.gotoknow.org/chat/flashchat.php ของเล่นใหม่โดยความอนุเคราะห์ของคุณ Conductor

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• ศิษย์น้องเล็กร่ำเรียนจบวิชาจากศิษย์พี่ใหญ่แล้ว...เย้...ดีใจจัง..
• ตอนนี้ก็คอยวันที่เจ้าจะพาพี่หญิงใหญ่ขี่คอท่องยุทธจักรสมความตั้งใจที่มีแต่เดิมมา....
• ขอขอบคุณศิษย์พี่ใหญ่ และ ศิษย์น้องรอง  ที่มีความตั้งใจถ่ายทอดวิทยายุทธ....ตลอดรวมถึงศิษย์น้องเล็กที่ตั้งใจฝึกปรือจนสำเร็จได้....
• ขอให้ทั้งสามสายเลือดจงช่วยกันปราบหมู่โจรที่คอยเกาะแกะกวนใจสังคม...พี่หญิงใหญ่จะคอยเป็นกำลังใจจ้ะ

                            รักสายเลือดตระกูลเรน....หญิงใหญ่.

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

อืมมมมส์...

แสนดีใจ หรือดีใจยิ่งนัก

ที่เห็นศิษย์สำนักเดียวกัน ปรองดองกันได้ดังพริบตา

คงเป็นเพราะฝึกวิชาไหมฟ้ามาด้วยกัน :)

ต่อไปนี้

ศิษย์รอง ศิษย์กลาง ศิษย์เล็ก! คุกเข่าลง

จงฟัง...ชีวิตมนุษย์เป็นของสั้นนัก

แม้นว่า อาจมีอายุขัยยืนยาวไปกว่าสัตว์อื่นๆบ้าง

แต่มิอาจประมาทในการสั่งสมความดีงามได้

แมลงในฤดูร้อน มิรู้จักหิมะฉันใด

มนุษย์ย่อมไม่รู้จักวัฏฏะ ฉันนั้น

ความดีงาม เป็นบารมีธรรมที่เราสามารถทำให้แก่ผู้อื่นได้ หากเรามีความดีอะไรที่อยู่ในตน ควรนำออกมาใช้เป็นประโยชน์แด่เพื่อนมนุษย์

ความรู้ใดใด ก็จักเปล่าประโยชน์ ยามร่างกายเสื่อมสลายลง

จงเจริญความดีงามให้เกิดขึ้นในใจตน แล้วเผยแผ่ความดีงามนั้นให้งอกงามนอกตน ด้วยการให้

ให้ความรัก ให้ความเมตตา ให้ความรู้ ให้อภัยฯ

ล้วนเป็นแบบฝึกหัดของชีวิต หากคิดก้าวไปในยุทธจักรนี้

เอาละ...ลุกขึ้นได้ จับมือกันแล้วหมุนรอบตัวสามที

หันหน้าเข้ากัน เปิดยิ้มแล้วแลบลิ้นให้กัน

จงหัวเราะอย่างมีความสุข..ป่วยการคิดถึงรอยตีนกาที่เกิดขึ้น :)

และสวมกอดกันให้แน่นๆ เหนืออ้อมกอดของเจ้าทั้งสาม มีอ้อมกอดของศิษย์พี่ใหญ่สวมกอดโอบไว้ไห้อุ่นอกตลอดไป...

 

[Little Jazz]

สาธุ ^/\^ นัดเจอกันพรุ่งนี้เย็นค่ะ พี่ตุ๋ยก็ไปด้วย

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• ขอบคุณอาจารย์ที่สั่งสอนศิษย์ทุกคนมาค่ะ..นั่นเพราะความดีที่บ่มเพาะและมีกันเป็นทุนในตัว...ความเชื่อมั่นในมิครภาพ..และมีเป้าหมายเดียวกันในการถ่ายทอดความดี จึงทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นไม่มีเรื่องค่ะ....
• โอย....ถูกจับหมุนสามรอบ..เวียนหัว..จะป็นลม..ขอยาดมดีกว่า
• เสียดายเย็นนี้อาจารย์ไม่ได้มาอยู่ด้วย...จะได้รับไออุ่นอย่างแท้จริง.....

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

จงเจริญความดีงามให้เกิดขึ้นในใจตน แล้วเผยแผ่ความดีงามนั้นให้งอกงามนอกตน ด้วยการให้

ให้ความรัก ให้ความเมตตา ให้ความรู้ ให้อภัยฯ

ล้วนเป็นแบบฝึกหัดของชีวิต หากคิดก้าวไปในยุทธจักรนี้

..........ชอบมากๆค่ะ........จะนำไปเตือนตนและปฏิบัติ.........ด้วยรักจากศิษย์.

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ท่านอาจารย์พิชัย...อิอิ

สอนศิษย์ได้เก่งจัง  อ่านแล้วมีความสุขค่ะ

แบบนี้  อยากเป็นศิษย์โข่งด้วยจังค่ะ

แต่ศิษย์นี้เรียนหลายสำนักเหลือเกิน..วาย  ไม่ไหว

กลัวเวียนหัวแบบคุณติ๋วค่ะ...มาทักทายค่ะ

[กมลวัลย์]

คารวะศิษย์พี่ใหญ่  พิชัย กรรณกุลสุนทร

ศิษย์น้องรองขอให้คำมั่นว่าจะทำตัวเป็นเด็กดี..เอ๊ยศิษย์น้องที่ดี..... มึนไปหน่อย หมุนรอบตัว ๓ ที ไม่เหมือนตีลังกา ๑๘ ตลบ 5555

ศิษย์น้องเข้าใจดีว่าชีวิตนี้สั้นนัก จักปฎิบัติตัวให้ดีเจ้าค่ะ   >^ ^<  ยิ้มจนตีนกาโผล่เลยนะคะเนี่ย

ขอบคุณค่ะศิษย์พี่ใหญ่ ที่ช่วยอบรมสั่งสอนพวกเราทุกคน  ^ ^

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่า ฮ่า (แสดงว่าดีใจจนหัวเราะเสียงดังขนาดนี้)

ปีติและปราโมทย์ ที่ศิษย์น้องรอง ศิษย์น้องกลาง และศิษย์น้องเล็ก บรรลุวิชา ต้าเหมยฟ้า(แปลเองน่ะ) แล้ว ทำให้ตัวเบาดั่งนุ่น

ที่เบาเพราะกิเลสมันบางลง หลายกิโล

ชนะอื่นหมื่นแสน ไม่มาตรแม้นชนะใจตน!

คนที่ชนะใจตน เป็นคนที่ประเสริฐเลิศ กว่าคนที่ชอบเอาชนะผู้อื่น :)

ศิษย์พี่ใหญ่จึงอดกลั้นความสุขไม่ได้ จึงต้องเปล่งเสียงแห่งความสุขใจออกมาดังดัง ตั้ง ๒ ฮ่า :)

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ครูอ้อยครับ

มิบังอาจ มิบังอาจ เอื้อมไปสอนครูอ้อย

อันเหมือนเป็นปรมาจารย์แห่งสำนักหนึ่ง

เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันดีกว่าครับ

อนึ่งกลัวว่า ครูอ้อย จะเวียนหัวเอาน่า...:)

เพราะวิชาผมเดียวดี...เดียวเล่น ออกแนวตลกโปกฮา

อาจดูไร้สาระบ้างในบางครั้งครับ :)

 

[Little Jazz]

ศิษย์พี่ใหญ่

รายงานผล วันนี้ศิษย์พี่ศิษย์น้องปรองดองกันไปเจอที่ศาลาสิบลี้สยามพารากอน เปิบอาหารอิตาเลี่ยนกันเต็มอิ่ม เม้าท์กันประหนึ่งไม่เจอกันมาสิบปีจนเกือบจะลืมเวลาไปรับรถ ศิษย์พี่ติ๋วนำแหนมเนืองมาฝากจากขอนแก่นโดยมีศิษย์น้องเล็กเป็นสารถีไปรับไปส่ง เกือบๆ เผลอนินทาศิษย์พี่ แต่นึกได้ว่าสั่งไว้ว่าห้ามนินทา จึงเปลี่ยนไปนินทาผู้อื่นแทน 555 อดไม่ได้

ศิษย์น้องเล็กโดนศิษย์พี่ติ๋วฟัดแก้มยุ้ยน้อยๆ ก่อนจาก เขิลเลยค่า ^ ^ รอติดตามรายงานได้จากศิษย์พี่รองซึ่งพกกล้องมาด้วย ถ่ายรูปกันแบบไม่อายใคร บริกรเดินผ่านเมื่อไหร่เป็นเหยื่อให้เราลากมาช่วยชักภาพให้ เสียดายเหลือเกินที่ศิษย์พี่ใหญ่ไม่ได้มาด้วย...

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ดีใจและเสียใจระคนปนกันชอบกล

ดีใจที่บรรดาน้องๆมีโอกาสเจอกัน

เสียใจที่อดฟาดอิตาเลี่ยนฟู้ด ของโปรดด้วย ฮา!

แต่อย่างไรก็ตาม ส่งญาณไปตามตรวจสอบแล้ว

คนที่กินน้อยที่สุดน่าจะเป็นหนู ต.เต่า ทั้งสอง

ด้วยเหตุผลคนละอย่าง :)

ส่วนหนูแก้มยุ้ย ฟาดจนจุก แถมรดด้วยไวน์ให้ลื่นคอหมดขวด แฮ่!

[Little Jazz]

วันนี้ไม่มีการยอมกันระหว่างศิษย์พี่ศิษย์น้อง อาหารถูกฟาดเรียบไปด้วยความเร็วแปดในสิบส่วน 555 เริ่มจากขนมปังอบร้อนๆ เสริฟพร้อมมะเขือเทศสับผสมกระเทียมในน้ำมันมะกอก คล้ายๆ บูเช็ตต้า ตามด้วยผักโขมอบชีส หอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ราดซอส ตบท้ายด้วยสปาเก็ตตี้ผัดซอสโหระพาใส่กุ้ง

หลังจากสยบอาหารจานสุดท้ายไปด้วยพลังภายใน+พลังกรามสายฟ้าแล่บ ก็ย้ายฐานไปยังร้านขนมเพื่อเม้าท์ต่อ สั่งขนมปังปิ้งราดเครื่อง 3 อย่าง สังขยา ใบเตย และเผือก ศิษย์พี่ติ๋วดื่มไมโลเย็น ส่วนศิษย์พี่รองและศิษย์น้องสั่งลาเต้ จากนั้นก็เม้าท์กันจนลืมเวลา ...

งานนี้ไม่มีไวน์เพราะศิษย์น้องเล็กไมเกรนขึ้น ดื่มไม่ได้ เลยไม่ได้เอามาด้วย ที่สำคัญเมาไม่ขับถ้าจะดื่มก็จะไม่เอารถไปเด็ดขาด ท่านแม่สั่งไว้...

ศิษย์พี่ใหญ่ไม่ต้องเป็นห่วง ถึงไม่ได้ไปก็มีรูปอาหารทุกจานมายั่วน้ำลายถึงที่แน่นอน

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ อ.พิชัย

• แอบมาทักทายว่าเข้าnet ได้แล้ว...จุฬาฯก็ไม่หวงwireless
• เมื่อวานนี้ติ๋วรู้สึกประทับใจศิษย์น้องทั้งสองของอาจารย์มากๆค่ะ...ทั้งน้องตุ๋ยและน้องซูซาน...ที่เธอทั้งสองของอาจารย์ให้ความสำคัญกับการมาครั้งนี้ของติ๋ว...พาไปทานอาหาร  อร่อยมากๆ...ซาบซึ้งใจจนบอกไม่ถูก...รวมทั้งน้องอึ่งอ๊อบเองแม้อยู่ไกลก็โทรฯติดตามโดยตลอดตั้งแต่หน้าสนามบินขอนแก่น   จนจะเข้านอน....ทำให้รู้สึกอบอุ่น  มีความสุขมาก...
• อยากบอกว่าน้องๆทุกคนน่ารัก  และขอบคุณสำหรับทุกๆอย่าง   ...... รวมถึงขอบคุณอาจารย์ที่ทำให้ติ๋วพบเพื่อนที่แสนดีเหล่านี้....ที่อาจจะหาไม่ได้ง่ายนักในปัจจุบันนี้ค่ะ
• รักน้องๆๆทุกคนเหลือเกินค่ะ...
• คิดถึงอาจารย์และน้องๆค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่า ฮ่า ฮ่า!

ศิษย์น้องเล็กเข้ามารายงานแล้ว

ว่ารื่นเริงและรับประทานโดยมิยั่นเป็นรองใคร

ขาดแต่สุราเท่านั้นที่มิให้ร่ำ...เพราะเคารพในวินัย เมาแล้วห้ามเสพ เอ้ย!ห้ามขับ

เห็นบรรยากาศอย่างนี้แล้ว...

เอาไว้คราหน้าศิษย์พี่ใหญ่จะส่งเทียบไป..ว่าจะเหิรฟ้าไปเมื่อใด

วันที่ 4-6 กย. ต้องไปจีน ขาไปแวะที่สุวรรณาภูมิ

แต่ขากลับบินตรงลงเชียงใหม่

จะส่งข่าวผ่านนกพิราบบินอีกครั้ง   :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูติ๋ว

อาจารย์ก็ดีใจด้วย

แท้จริงเป็นเพราะกุศลกรรมบันดาล ที่เป็นบุรพกรรมดีที่เคยทำร่วมกันมาต่างหาก

คนเราหากมาวาสนาพันผูกกัน จะมีผลให้มามีวาสนาต้องกันอย่างนี้แล  :)

[Little Jazz]

ศิษย์พี่ใหญ่ รายงานผลด้วยภาพจากศิษย์พี่รองอยู่ในบันทึกนี้เจ้าค่ะ http://gotoknow.org/blog/higher-edu/122256

[นพ. วัลลภ พรเรืองวงศ์]

ขอขอบคุณอาจารย์พรชัย...

• ขอขอบคุณสำหรับบันทึกแห่งความทรงจำดีๆ...
• ขอแสดงความเคารพท่านครูบาสุทธินันท์ผ่านบล็อกนี้มาด้วยคนครับ
• สาธุ สาธุ สาธุ

[Little Jazz]

แว่บมาบอกศิษย์พี่ใหญ่ว่าส่งคำถามไว้ค่ะ รบกวนช่วยดูด้วย

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณน้องเล็ก

พี่ใหญ่ใช้กำลังภายใน เผ่นไปดูเรียบร้อยโรงเรียนจีนแล้ว :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณครับ คุณหมอที่กรุณาแวะมาอ่าน

สาธุด้วยครับ

และขอบคุณที่กรุณาตั้งชื่อให้หลายชื่อครับ

ตั้งแต่ พรชัย และ วิชัย แต่...

นามนั้นสำคัญไฉน

ขอให้คุณหมอส่งจิตถึงผมก็พอแล้ว

[Sasinand]

สวัสดีค่ะอาจารย์คะชื่นชมอาจารย์มากๆอีกครั้งนะคะ ในการจัดงานอันยิ่งใหญ่ที่เชียงใหม่ สำหรับท่านครูบาฯ  แม้ไม่เคยพบตัวเป็นๆ ก็ชื่นชมท่านเช่นเดียวกันค่ะ เป็นบุคคลที่น่าเคารพยกย่อง สมเป็นปราชญ์จริงๆค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

มารับความคิดถึงครับ

ขอบคุณศิษย์น้องกลางมาก

อร่อยแปร้เลยใช่ไหมครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณ คุณ sasinanda ครับ

ในกำลังใจและคำชม

และร่วมกันแสดงมุทิตาจิตร่วมกัน

ในความดีงานของครูบาครับ :)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• ช่วงนี้อิ่มอร่อย...และมีความสุขทุกวันค่ะ 
• อาจารย์สบายดีนะคะ...
• ไปเมืองจีนแค่สองวัน...ไม่ทันไรก็กลับ  จะได้หนุ่มมาฝากใครบางคนหรือคะ...ท่าจะลำบากหน่อยค่ะ  (ยกเว้นแพ็คใส่กระเป๋ามาด้วยเลย)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

พิชัย กรรณกุลสุนทร ฉิงอ้ายเตอ

• อู่อัน...ค่ะ....
• ห่าวมา....คะ
• หนี่เหินเข่ออ้าย ...ค่ะ

(อิ..อิ...มีน้องอยู่เมืองจีนสอนมาค่ะ  เลยลองหัดพูดดู..อุ้ย...มีคนตามมาอีกแล้ว)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หวัดดีหนูติ๋ว

อาจารย์ก็เริ่มติดสำนวนจีนแบบโก้วเล้ง

มาสักพัก พอจะไปเมืองจีน ก็เริ่มมีคนสอนภาษาจีน

หนีห่าว...หนีห่าว จนหาวไปหลายรอบ

แต่อู่อัน นี้รู้ดี เพระเคยมีลูกสองแต่ซื้ออู่อันเดียวใช้อยู่นาน :)

แต่ ฉิงอ้ายเตอ นี้ฟังดูคุ้นๆนะ

คล้ายๆจะเป็นกวางตุ้งหรือแมนดาริน ?

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

วันนี้น้องแป๋วแหววมาเยี่ยมถึงคณะ

เอา กระยาสาทร จากอยุธยามาฝาก 3 ห่อ

พร้อมรอยยิ้มอันสดใส :)

พอน้องกลับไป หนุ่มแก่ๆในคณะก็รี่มารุมกระยาสาทรของเธอ และบ่นอุบอิบว่าติดฟันปลอมดีแท้

บางคนกินแล้วอ้าปากไม่ได้ เพราะฟันปลอมมันรักกันอย่างแนบแน่นอยู่ข้างเดียวไม่ยอมแยก :)

บางคนก็มาถามว่าเธอมาจากไหน

พอรู้ว่ามาจาก gotoknow ก็อ้าปากค้าง

เข็มขัดสั้นไปตามๆกัน(สำนวนน้องสร้อย)

ขอบคุณหนูแหววมากครับ :)

[Little Jazz]

ไหง พี่หญิงหาว่าหนูมาจากแผ่นดินใหญ่ล่ะค้า แถมไปจิ๊กคำที่หนูเอามาลงไว้ให้อีก จะแตกสามัคคีอีกรอบมั้ยเนี่ยงานนี้ ตอนนี้อยู่ใกล้แค่นี้เดี๋ยวก็ตามไปหยิกแก้มถึงที่หรอก http://gotoknow.org/blog/higher-edu/122256#363099

[พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์]

สวัสดีค่ะ...อาจารย์

• กลับมาถึงบ้านที่ รพ.มีแต่ข่าวร้ายเรื่องเจ้าหน้าที่และญาติเจ้าหน้าที่...ล้วนเรื่องอุบัติเหตุเกี่ยวข้องกับหลายกลุ่มแม้กระทั่งคนที่รู้จักในกรุงเทพฯ ก็ยังมามีอุบัติเหตุที่นี่...ความจริงแล้วมีคนทักแหววไว้ด้วยว่าช่วงนี้อย่าเดินทางไกลวันอังคาร..แต่แหววคิดว่าอะไรจะเกิด...แม้เราไม่ประมาท..มันก็ต้องเกิดอยู่ดี...มาถึงบ้านด้วยปลอดภัย...แต่อาการป่วยเดิมคือคออักเสบเรื้อรังมาหลายวัน และดื้อยา ทำให้แหววปวดหูมากๆ ช่วงเครื่องบินลงซึ่งไม่เคยเป็นมาก่อน  เล่นเอากลัวไปพักหนึ่ง..ตอนนี้ยังหูอื้ออยู่เลยค่ะ...
• ดีใจมากๆค่ะ..ที่ได้เจออาจารย์วันนี้...และแหววอยากบอกว่าช่วงระยะเวลาสั้นๆที่อยู่ในมหาวิทยาลัยนั้น...แหววมีความสุขมากๆ ทั้งบรรยากาศด้านสิ่งแวดล้อม และผู้คนเริ่มตั้งแต่น้องๆนักศึกษา และเจ้าหน้าที่ ที่มีบุคลิกภาพดี..ยิ้มแย้มแจ่มใส..ตอบคำถามและให้การต้อนรับ (เชิงรุก) ที่ประทับใจมากๆค่ะ..

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีครับหนูแหวว

ขอบคุณสำหรับกระยาสาทรและรอยยิ้มอันสดใสของหนู ถึงแม้จะไม่ค่อยสบายก็ตาม

ทำให้ชีวิตที่แข็งตึงไปด้วยการประชุมของอาจารย์สดชื่นขึ้นมาบ้าง

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ครับ

มีดี มีร้าย สบาย ป่วยไข้

ต้องเจริญสติติดตามไปเสมอ

เพื่อฝึกใจไม่ฟูไม่แฟบครับ

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมากล่าวทักทายยามเช้าค่ะอาจารย์...วันนี้อาจจะได้ไปเที่ยวตอนเย็นๆด้วยแหละค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีครับหนูติ๋ว

อบรมคราวนี้ดูท่าจะสนุกตอบแว่บได้นี่แหละ

จับวิทยากรดมยาเสียก็สิ้นเรื่อง :)

หวังว่าเมื่อคืนไม่ได้นอนใต้ตึกที่อบรมนะ

เดี๋ยวจะเป็นอย่างหนูตุ๋ยว่า :)

เหมือนเพลงนึง...

ในตอนกลางวันเธอคือนางวิสัญญี พอตกกลางคืน เธอกลายเป็นผีเสื้อราตรี....

ที่หาแสวงหาเหยื่อที่เป็นชายชาตรี ที่เหยียดหยามสตรี ด้วยการจับ ดูด ดูด... กินเลือดจนหมดร่าง

จนเธอกลายเป็น นางสาวสวยสองพันปี

แฮ่ะ แฮ่ะ ทำนองนี้...บรื้อ!

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อาจารย์ขา...

• ตามมาฮาก๊ากๆๆๆๆๆค่ะ...
• ตกลงหนูเป็น.....นางค้างคาวดูดเลือด....หรือนาง(แม่)แมวยั่วสวาท....คะ....กิ๊กๆๆๆๆ.....

[เนปาลี]

• สวัสดีค่ะ อาจารย์ ..

ขอร่วมชื่นชมท่านด้วยคนค่ะ  ^_^

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมาอรุณสวัสดิ์ค่ะ

• ต้นไผ่สีเขียวที่อาจารย์นำมาใช้....สวยมากๆค่ะ  ดูแล้วสดชื่น  หัวใจมีชีวิตชีวามากขึ้น ...คล้ายต้นไม้ที่ได้น้ำรดราดอยู่เสมอ
• เมื่อคืนนี้ทานไอศครีมมะพร้าวอ่อน  หวานหอม  เย็นชื่นใจ...เผื่ออาจารย์แล้วค่ะ
• และ...เมื่อคืนนี้ต้องยกความงามทั้งหมดให้ซูซานค่ะ...ประทับใจน้องมากๆค่ะ 
• คิดถึงค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณมากครับ

หนูเปรียบเหมือน แวมไพร์ดูดความรักของชนใน gotoknow ครับ :)

สำหรับธีมใหม่สวย ยกความดีให้น้องแก้มยุ้ยของหนูครับ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมาบอกอาจารย์ว่า...วันนี้SUSANไม่สบายค่ะ...เวียนศรีษะและก้อาเจียนด้วย...ได้ทานยาแล้ว

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

(ต่อค่ะ...เขาบันทึกไปเองเลย  ติ๋วยังไม่ได้กดอะไรเลย)

• ตอนนี้นอนพักผ่อนอยู่ที่บ้านค่ะ

[กมลวัลย์]

ศิษย์น้องเล็กไม่สบาย...น่าสงสารจัง..

เดี๋ยวจะช่วยภาวนาส่งแรงใจไปให้หายเร็วๆ นะ... ทำงานหนักไป หรือเป็นภูิมิแพ้อะไรแน่เลย...

ศิษย์พี่ใหญ่ส่งพลังจิตรักษาหน่อยค่ะ ^ ^ 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ข่าวด่วน!

ในGotoknow ดีอย่างนี้เอง มีอะไรถึงกันไว

อาจารย์เพิ่งวางหูจากศิษย์น้องเล็ก กำลังนอนอยู่ที่บ้าน พักผ่อน อาจเป็นเพราะพักผ่อนน้อย นอนดึก

พี่ใหญ่จึงบังคับให้นอน ห้ามเปิดเวปชั่วคราว

จนกว่าจะหาย

แล้วชวนพี่ๆน้อง ส่งเมตตาจิต ขอให้น้องเล็กหายไวๆ ส่งไปที่บันทึกเธอ พอหายเปิดมาเห็นจะได้ชื่นใจ

ส่วนตอนอยู่บ้านอาจารย์จะแผ่เมตตาให้จ๊ะ ชวนน้องๆทั้งหลายทำด้วย ไหว้พระสวดมนต์เสร็จ ตั้งจิตระลึกถึงกุศลคุณงามความดีที่เราทำ แล้วส่งจิตเมตตาคือความรักและปรารถนาดีไปให้

หากทำไม่เป็น อ่านได้ที่นี่ครับ http://gotoknow.org/blog/jalearnsati/99904

[Little Jazz]

^ /\ ^ ขอบคุณทุกๆ คนที่เป็นห่วงค่ะ นี่พึ่งตื่นขึ้นมากินข้าว พักแป๊บนึงก็จะไปนอนต่อแล้ะ ต้องรีบหาย งานรออยู่เป็นกุรุด ห้ามป่วย ห้ามตาย ถ้าจะตายต้องลาล่วงหน้า 15 วันทำการ และได้รับอนุมัติจากกรรมการบริษัทเป็นลายลักษณ์อักษรจึงจะสามารถตายได้ 555 โอ้...ชีวิต ล้อเล่นแต่เศร้าจริง T_T

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ อ.พิชัย

• เมื่อคืนส่งใจไปให้น้องเล็กซะหมดใจเลยค่ะ
• ดีใจที่น้องเล็กดีขึ้นแล้ว..เชื่อว่าเธอไม่เป็นไรหรอกค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

(ต่อค่ะ....มันขึ้นว่า..อะไรๆ display นี่แหละค่ะ)....

• เพราะเธอเป็นหญิงเหล็ก

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะไปอ่านมาแล้วค่ะ  http://gotoknow.org/blog/jalearnsati/99904 ดีมากๆเลย...   ขอบคุณค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณหนูติ๋ว

คิดว่าอาการดีขึ้นแล้วครับ

เพราะเห็นเที่ยวมาอ่านเวปอีกแล้ว

กำลังจะไปตีก้นออนไลน์ สักสองสามแปะ โทษฐานดื้อ!

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ถ้าเจอน้องฝากบอกว่า...วันนี้ให้เธอพักผ่อนต่อนะคะ  ไม่ให้ออกไปทำงานหักโหม  เดี๋ยวเป็นขึ้นมาอีกก็จะยุ่งกันไปใหญ่ค่ะ....

[มะปรางเปรี้ยว]

โอ้... เพิ่งเห็น Theme ใหม่ของอาจารย์พิชัย ดูแล้วสบายตา เย็นใจดีแท้ อาจารย์สบายดีไหมค่ะ :)

เห็นเค้ามีศิษย์พี่ ศิษย์น้องกัน หนูขอสมัครเป็นศิษย์น้องเล็ก (เพราะอายุน้อยสุด ฮ่า ฮ่า....) จะได้ไหมค่ะ

พี่ซูซานไม่สบายหายไวจริงๆ แสดงให้เห็นว่าไม่มีอะไรจะหยุดเธอจากการทำงานได้ ผู้หญิงคนนี้ได้ใจจริงๆ

[สิทธิรักษ์]

สวัสดีครับอาจารณ์

พิชัย กรรณกุลสุนทร

ขออนุญาตินำข้อความบางตอนไปรวมในรวมตะกอนครับ  ขอบคุณมากครับ  http://gotoknow.org/blog/mrschuai/117622#

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณหนูมะผางส้ม

ลงจากแม่น้ำในหลวงพระบางแล้วเหรอ :)

จึงมีเวลามาเยี่ยม :)

ทำงานไปเฮฮาไป ใจมีสุข ไกลจากทุกข์ ครับ

ธีมใหม่ยกนิ้วให้หนูแก้มยุ้ย ซึ่งกำลังจะยวบเพราะอดนอน ภูมิต้านทานบล็อกต่ำ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณคุณสิทธิรักษ์

ตามมาเก็บ เห็นรูปแล้วรู้สึกดีที่มีหน้าตาคุ้นๆเหมือนร่วมญาติกัน

ในที่นี้มีหลายคน

ขอบตาเหมือนกันเป๊ะเลย

[ลุงปั๋น]

ป้ออาจ๋าน...หง้อมหาเด้อครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ลุงปั๋น

หง่อม ก่ไปฮ้องเพลงก่า

แต่งเพลงเสร็จแล้วก่า

มาแอ่วที่คณะพ่อง สาวๆมาใหม่จ๊าดนัก :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูมะผางส้ม ยินดีรับเข้าก๊วน

เอ้ย!เข้าก๊ก

เอาเป็นศิษย์น้องเล็กนินจา(เพราะแต่งชุดดำ) ก็แล้วกัน

ฮะฮะ เดี๋ยวจะทำพิธีสาบานตัวให้

ศิษย์น้องรอง น้องกลาง น้องเล็ก จงฟัง

มีสมาชิกขอเข้ามาใหม่อีกแล้ว...

เรื่องทำพิธีกรีดเลือดสาบานตน(ต้องรอให้น้องเล็กแก้มตอบหายดีแล้วมาจัดการ)

ส่วนศิษย์พี่จะทำพิธีสาบานปฏิญาณต่อฟ้าดิน

สมมุติว่าอยู่กลางป่า มีไผ่ล้อมรอบแบบในบันทึกนี่แหละ

สายลมหวีดหวิว ลมแรงกรรโชกมา เสียงชายเสื้อสะบัดดังพึบพั่บ

ศิษย์พี่ใหญ่ลุกขึ้นยืนเด่นตระหง่าน มีเงาดำของอิสตรีสี่ร่างยืนล้อมเป็นวงกลม มีสองร่างที่มีความต่างกันมาก คือร่างของศิษย์น้องเล็กกับศิษย์น้องเล็กนินจาล่าสุด(คงไม่ต้องบรรยายว่าต่างกันตรงไหนนะ)

เอาละ ศิษย์น้องเล็กนินจา คุกเข่าลง คงรู้ว่าสมญานามของเจ้ามีที่มาจากที่ใด เฮอะ วิทยายุทธของเจ้าเหมาะสมกับภารกิจที่จะมอบให้เป็นแน่แท้

ในยามราตรี ที่ผู้คนหลับไหล มิจฉาชีพย่อมตื่น

ดุจราตรียามมืดมิด ย่อมเป็นโอกาสให้แสงจันทราหรือดาราเปล่งแสง

เจ้าจงจรไปทั่วยุทธจักร ยามราตรี ใช้วิชาที่เจ้ามีซ่อนเร้นตัวไป(ไม่ยากอยู่แล้ว)

เพียงแต่ไม่ยิ้มและหลับตา ก็ยากที่ใครจะมองเห็น

แล้วเปิดหูรับฟัง ทั้งความชั่วและความดีของผู้คน

เพื่อเป็นข้อมูลในการบำบัดทุกข์บำรุงสุข

แล้วใช้แขนอันยาวเหยียดของเจ้า โหนกิ่งใผ่ต่างเถาวัลย์(เป็นประโยชน์กว่าใช้ถ่ายรูปตัวเอง)เก็บหนอนรถด่วน(ด้วงไม้ใผ่)มาตากแห้งรอทอดกรอบใส่ถุงขาย(เป็นไซค์ไลน์)

ฮิฮิ ต่อไปค่อยฟังโอวาทจากบรรดาเหล่าศิษญ์พี่หญิงทั้งหลายจะอบรม :)

 

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาดูว่าอะไรอยู่ในกอไผ่
• โห มีแต่หมีแพนด้า
• ขอบตาช้ำๆๆๆ
• อยากสมัครเป็นนินจาเหมือนกันแต่ไม่กล้า
• กลัวเป็นแบบนี้

• แล้วใช้แขนอันยาวเหยียดของเจ้า โหนกิ่งไผต่างเถาวัลย์(เป็นประโยชน์กว่าใช้ถ่ายรูปตัวเอง)เก็บหนอนรถด่วน(ด้วงไม้ไผ่)มาตากแห้งรอทอดกรอบใส่ถุงขาย(เป็นไซค์ไลน์)

  ฮิฮิ ต่อไปค่อยฟังโอวาทจากบรรดาเหล่าศิษญ์พี่หญิงทั้งหลายจะอบรม :)

   

[Little Jazz]

มาดูน้องใหม่ อ๋อ น้องก้านยาวนี่เอง ยินดีๆ มีศิษย์น้องใหม่ มิกล้าอบรมหรอกเจ้าเพราะแขนน้องมันยาว เดี๋ยวจะเอื้อมมาหยิกแก้มศิษย์พี่ซะก่อน

แหม...ศิษย์พี่ใหญ่จะรับศิษย์ใหม่ยังมิวายกระทบกระเทียบศิษย์เก่า เฮ้อ ไม่ผอมสูงบ้างแล้วไป แต่อย่างนี้ดีออกไฮเทคดี 010101

ถ้าไม่มีศิษย์ที่มีคุณสมบัติแตกต่างกันเลยศิษย์พี่ใหญ่จะเลือกใช้ใครล่ะ มีแต่ซ้ำๆ ตอนนี้จะคุยเรื่องธรรมะก็เลือกศิษย์พี่รอง อยากจะวางยาใครก็เลือกศิษย์พี่กลาง ต้องการงานด่วนสั่งได้ก็ศิษย์น้องเล็ก ล่าสุดจะจัดการใครในยุทธภพ GotoKnow ก็ใช้ศิษย์น้องเล็กนินจาได้ (คนวงในอยู่แล้ว)

แนะนำเบื้องต้นนอกจากงานไซต์ไลน์ ขอให้ศิษย์พี่ใหญ่ใช้ศิษย์น้องเล็กนินจาจัดการคนที่มาป่วนกลางพิธีรับศิษย์ใหม่ของสำนักเรา มาหาว่าเหล่าศิษย์ทั้งหลายเป็นแพนด้า อย่างนี้ต้องจัดการในทางลับ ต้องทำตอนมืดๆ ซึ่งเหมาะสมกับคุณสมบัติของศิษย์น้องเล็กนินจาเป็นอย่างยิ่ง : )

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์น้องเล็กแก้มยุ้ย

กลับมาจากการบอบช้ำจากยุทธจักรงานโฆษณา จนเลือดลมปรานแตกซ่านย้อนกลับ

จนต้องกระอักเอาของดีดีที่กินเข้าไปเช่นลาซานญ่า ออกมาจนหมดสิ้น

บัดนี้หายดีแล้ว มาเผ่นโจนสู่ยุทธจักรโก๋ทูโน๋วต่อไป

อันศิษย์พี่ใหญ่แนะนำศิษย์น้องนินจานั้น เป็นไซค์ไลน์พิเศษ เผื่อสองด็อกเตอร์ท่านหมดงาน ศิษย์น้องน้อยนินจาเราก็จะไร้ที่พึ่ง

จะได้ใช้แขนอันยาวเหยียดได้เป็นประโยชน์ โหนกิ่งไผ่หากินไปวันๆได้ ฮิฮิ...แต่ห้ามร้องออกมาดังดัง

น้องเล็กแก้มยุ้ยพูดจาก็มีเหตุผล

บรรดาศิษย์ที่รับไว้ล้วนแต่มีคุณสมบัติพิเศษ ศิษย์น้องรองนั้น ก็เอาไว้เจรจาการฑูด และเอาไว้อุ้มชูเลี้ยงเรายามชราภาพ พาเราไปกินของดีดีตามโรงเตี้ยมหรูๆ

ศิษย์น้องกลางนั้น ก็เยี่ยมยอดในวิทยายุทธวางยาผู้คน จะเอาแค่หลับไหลกี่ชั่วยาม หรือหลับรวดตื่นไม่มีนั้นย่อมสั่งได้ และสามารถเล่าเรื่องที่ธรรมดาให้ฮาได้อย่างเหลือเชื่อ

ส่วนศิษย์น้องแก้มยุ้ย ก็เอาไว้ใช้งานศิลป์ส่งเทียบเชิญและจัดงานเลี้ยงกินอาหาร แถมเอนเดอเท้นเม้นร้องเพลงยามร่ำสูรา

แต่ศิษย์น้องเล็กนินจานั้น ต้องคอยดูว่าจะมีวิทยายุทธใดเพิ่มเติมบ้าง นอกจากทำท่าแอ๊บแบ๊วอยู่หน้ากล้อง ไว้หลอกผู้คน :)

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

เข้ามาอ่านคอมเม้นท์แล้วขำก๊ากเลยครับ เป็นยาคลายเครียดได้ดี

อิอิ

[กมลวัลย์]

ศิษย์พี่ใหญ่ พิชัย กรรณกุลสุนทร

ศิษยพี่หญิงใหญ่ นาง กฤษณา สำเร็จ

ศิษย์น้องเล็ก Little Jazz \(^o^)/ 

และศิษย์น้องเล็กกว่า มะปรางเปรี้ยว

หลังจากที่ให้ศิษย์น้องเล็กนินจาคุกเข่าอยู่เป็นเวลานาน พี่ขอต้อนรับเข้าสู่ก๊วน เอ๊ย สำนักศิษย์พี่เรน..ซึ่งปัจจุบันมิได้ฝึกกังฟูอีกต่อไป แต่หันไปเอาดีทางนินจาแทน... 55555  

พี่ขอให้น้องจงเชื่อฟัง (เฉพาะเรื่องที่พิจารณาแล้วว่าเชื่อได้) ศิษย์พี่อย่างเคร่งครัดทุกคน..  ^ ^

แล้วเจ้าจะได้ดี รุ่งเรืองเป็นน้องเล็ก ได้วิชาความรู้ทุกกระบวนท่าที่ถ่ายทอดมาจากศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่หญิงใหญ่ ตัวศิษย์พี่เอง และศิษย์น้องเล็ก(ที่ไม่เล็กสุด)...

กระบวนท่าที่ถ่ายทอดมาถึงตัวเจ้านั้นผ่านศิษย์พี่หลายคน..นับว่าเป็นวรยุทธอันหาตัวตนมาเทียบและจับต้องมิได้..เพราะไร้ซึ่งกระบวนท่า..หากจะฝึกให้คุมสติให้ดีๆ มิให้ตกหล่น แล้วเจ้าจะได้วรยุทธนินจา+กังฟูจากเหล่าศิษย์พี่ไป...  หาไม่แล้ว...ศิษย์ีพี่ไม่รับประกันว่าเจ้าจักได้วรยุทธใดจากศิษย์พี่ไปหรือไม่...55555

 

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

สวัสดีครับจอมยุทธและศิษย์ญาติมิตรทั้งหลาย

• อ่านเพลินตาร่มรื่น เพลินใจ เพลินสมอง
• เพลินมิตรภาพ ที่พัดจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง ผ่านลมทิวไผ่งามในบล็อก
• มีหยดน้ำเล็กๆ เกาะตามผิวต้นไผ่ เป็นหยดน้ำใจที่กลั่นออกมาจากหัวใจมิตรพี่น้องผองจอมยุทธ
• อบอุ่น รื่นรมย์ สมอุรา
• คาราวะท่านจอมยุทธ์ทั้งหลายครับ

[Little Jazz]

อืมม์ ศิษย์พี่รองกล่าวเป็นปรัชญายิ่งนัก หรืออีกนัยหนึ่งคือพี่ท่านกล่าวได้งงยิ่งนัก 555 ศิษย์น้องเล็กนินจาจะงงมั้ยเนี่ย อาจจะขอค่าลงทะเบียนคืน ไม่ลงไม่เรียนมันแล้วสำนักนี้ แต่อยากจะบอกศิษย์น้องเล็กที่สุดว่าลงทะเบียนออนไลน์เขาไม่จ่ายตังค์คืนเน้อ 555 666

[มะปรางเปรี้ยว]

ศิษย์พี่ใหญ่  พิชัย กรรณกุลสุนทร 

น้องเล็กนินจาน้อย ขอน้อมรับโอวาส แต่น้องเล็กนินจาน้อยไม่ค่อยถนัดโหนกิ่งไผ่ เนื่องจากเกรงกิ่งมันว่าจะหักเสียก่อน (ฮ่า ฮ่า) และวิทยายุทธเยี่ยมยอดของศิษย์น้องเล็กนินจาน้อย คือ เป็นนางแบบค่า...... ต่อมาก็เรื่องกิน และเม้าท์แตก ถ้าไม่เชื่อก็ต้องถามศิษย์น้องเล็กแก้มยุ้ย Little Jazz \(^o^)/ นะคะ ศิษย์พี่ใหญ่

ส่วนศิษย์พี่กลาง  กมลวัลย์ หนูแวะมารับโอวาสและพร้อมฝึกกระบวนท่าแล้วค่ะ

เหลือแต่พี่หญิงใหญ่ นาง กฤษณา สำเร็จ  ยังไม่มาให้โอวาส เลยค่ะ รออยู่ค่า......

ว่าแต่ จะจัดงานรับศิษย์น้องเมื่อไหร่ค่ะ....... :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีครับน้องเอก

เหงาๆ เครียดๆ เบื่อๆ

ก็เข้ามาคลายได้ครับ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องเม้ง

ศิษย์พี่พิจารณาดูหน่วยก้านและส่วนสัดสรีระแล้ว

คาดว่าคงเอาดีทางวรยุทธนี้ได้อย่างยอดเยี่ยม

และจะโด่งดังต่อไปในยุทธภพโก๋วทูโน๋วนี้

หากน้องประสงค์จะเข้ามาในสำนักนี้

(เพราะยังไม่มีศิษย์น้องชาย)

ศิษย์พี่ก็ยินดีจะรับไว้(เอาไว้ทำให้ใจพวกศิษย์พี่หญิงชื่นใจ)

จะได้จัดพิธีรับพร้อมกับนินจามะผางส้ม :)

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ส่วนอ.ขจิต

จงใช้ความกล้ามาเข้าสำนักเสียดีดี

คุณสมบัติทั้งหลายมากมี ก็มีดีอยู่แล้ว

โดยเฉพาะหากไปดำเนินวรยุทธคู่กับน้องน้อยนินจามะผางส้ม ผู้คนทั้งหลายจะตะลึง

เพราะคนอะไร! หายตัวได้ทั้งคู่!

เพียงแต่ไม่ยิ้มและหลับตาไว้

ผู้คนทั้งก็จะเดินผ่านไป...โห

หากรับ...สมญานามก็คือ นินจาไร้ยิ้ม :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์น้องรอง

พี่ใหญ่ชื่นชมในโอวาทที่ลึกซึ้ง

ประหนึ่งเขาวงกตของเจ้ายิ่งนัก

เป็นการลับสมองของศิษญ์น้องน้อยนินจาได้อย่างยอดเยี่ยม

ศิษย์พี่เห็นกำลังฝึกห้อยโหนทำท่าชนี เอ้ย! ท่าวรยุทธเพียงเขย่งสองสามทีก็เอื้อมถึงยอดกิ่งไผ่ได้แล้ว

แถมยังทำท่าแอ๊บแบ๊วถ่ายรูปโชว์ด้วย :)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

คารวะอาจารย์เจ้าสำนัก...เรนนี่ค่ะ

• ศิษย์พี่หญิงใหญ่  ...มัวแต่เหินหาวกลางเวหาอยู่ค่ะ....กว่าจะถึงสำนักเฮียนน่อย...ก็เกือบๆสามทุ่ม....เลยมาช้าแต่ไม่ธรรมดา.....
• เอ้า!...มาครบทีมแล้ว...ศิษย์น้องเล็กสุด(แต่ตัวโตสุด)  จงกรีดเลือดรักสาบานได้...เอาเลือดดำ(เหมือนตัวเจ้า)นะ  ถ้าเป็นเลือดแดงเดี๋ยวไหลไม่หยุด
• วิทยายุทธ์ วิชานินทา...เอ๊ย!นินจา และ วิชากามฟู....เอ๊ย!กังฟูอันนั้นน่ะ..เบ..เบ...เดี๋ยวศิษย์พี่ใหญ่  จะทะยอยสอนเจ้าเอง...แต่มีเทคนิคว่า...เจ้าต้องหมั่นมาที่สำนักเพื่อฝึกปรือบ่อยๆ   แวะมาทุกๆวัน(ที่ว่าง)ยิ่งดี.....ศิษย์พี่ใหญ่จะเติมเต็มอยู่เรื่อยๆ.....ถ้าขืนห่างหายไป...เจ้าจะตามบทเรียนไม่ทัน 
• การท่องราตรีคงไม่ลำบากสำหรับเจ้า...จะมีก็ศิษย์น้องเล็กแก้มยุ้ย  ที่คงต้องเอาถ่านทาผิวก่อน...เพราะขาวอวบจัง
• ส่วนศิษย์พี่กลาง  นั้น...เตือนสติเจ้าได้ดี...โปรด..ใช้วิจารณญานในการเรียน  เพราะที่เราเรียนนั้นไม่ธรรมดา...อาจสอดแทรกวิชาตอนไหนก็ไม่รู้...ต้องคิดตามดูดีๆ...ตาดีได้...ตาร้ายไม่เห็นวิชา...
• ส่วนตัวพี่...มีวิทยายุทธ์ศิษย์พี่ใหญ่  สอนมาดี  แต่พี่ประเภทชอบดัดแปลง  ไม่ธรรมดา....จึงทำให้วิชา "หลับสลบสยบมาร" ของพี่นั้น หากจะต้องถ่ายทอดให้เจ้านั้น  ต้องประเมินตัวเจ้าก่อนว่าจะทนทานต่อการฝึกวิชาแค่ไหน....ไม่งั้นเดี๋ยวจะเวียนหัว  ลมปราณกระอักออกปาก  ต้องนอนพัก 3 วัน 8 วัน..(ชวนให้น่าสงสารยิ่งนัก)...
• .....เอ้า...จะประเมินตัวเจ้า  ละนะ....ไหน...ลองเหยียดแขนอันขาวยาวของเจ้าไปจับกิ่งไผ่ดูซิ....เอ้า...ทำ....สลับแขนซ้าย..ขวา...ซ้าย..ขวา...ไปเรื่อยๆ....อ้อร้องด้วย....ผัวววว...ผัว...ผัว..ผัวๆๆๆๆ....เฮ้!...ศิษย์น้องเล็กสุด....ดังๆให้ลั่นป่าไผ่เลย....ดังอีก...ดังอีก...เอ้อๆ....ดี...ดีมากไอ้น้อง...ซ้อมให้คล่องก่อน...แล้วที่เหลือค่อยว่ากัน
• ...คราวนี้จะรวมตัวกันลองวิชาให้เจ้าดูเป็นขวัญตา.....
• เอ้า!...พวกเรา.   ช่วยกันปราบมารที่ก่อกวนพิธีเราได้...ลุย....

[มะปรางเปรี้ยว]

ศิษย์พี่หญิงใหญ่   ค่ะ

กิ่งไผ่ มีไว้ให้แพนด้า ค่ะ อันที่พี่สอนวิชาหนูอ่ะ มันคนละเรื่องกันคะ เพราะว่าสำนักเราเป็นแพนด้า กินกิ่งไผ่ ฮ่าๆ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

เฮ้อ!...ศิษย์น้องเล็กสุดouj  ...ไม่getเลย...สงสัยต้องสอนกันอีกนาน..เอ้าน้องเล็ก    สอนเอาก็แล้วกัน

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อ้อ...อีกอย่างหนึ่งที่จะเตือนน้องเล็กสุด...

• อันคำสอนใดๆ  หากไม่เข้าใจ ให้ถามให้แตกฉานซะก่อน....อย่าตีความไปเองในทางลบ  เพราะมันอาจจจะเกิดลมปราณแตกซ่าน...
• ต้องตั้งมั่นและเชื่อมั่นในกันและกัน  ว่าเหล่าศิษย์ทุกคน...เป็นคนดี...บางคราวคำสอนอาจไม่เว้นวรรค  อาจลืมถอนหายใจ   อย่าคิดไปเองในทางร้าย  จงมีความเชื่อมั่นในตัวกันและกัน....คิดบวกเข้าไว้...จิตใจจะสบายจ้ะ...เชื่อเจ๊นะ.....เอ้า...ฝึกต่อไป......

 

 

[Little Jazz]

โอ้ ตื่นสายหน่อยเดียวมาอบรมศิษย์ใหม่กันยาวเหยียด เอ้างี้ ศิษย์น้องนินจาน้อยฟังพี่ ในฐานะเป็นศิษย์ generation ใกล้เคียงกัน ศิษย์พี่นี้ได้ตำรา "ฝึกยุทธเองก็ได้ง่ายนิดเดียว" มาจากสุสานปรมาจารย์ ท่องตามศิษย์พี่วันเดียวเห็นผล เอานะ...

"ฉันเป็งแพงด้ามาจากญี่ปุ่ง สำนักศิษย์พี่เรนให้ความสดชื่น" ท่องจบแล้วก็ดูดนามะชะหนึ่งจ๊วบ 555 ทำแบบนี้ 3 เวลาหลังอาหารเจ้าก็จะบรรลุกลายเป็นหมีแพนด้าท่องเที่ยวไปอย่างองอาจกลางป่าไผ่เหมือนศิษย์พี่

เรื่องแปลงร่างแล้วร้องแบบพี่หญิงใหญ่นั้นเป็นความสามารถเฉพาะตัว เจ้าอย่าได้คิดเลียนแบบ เดี๋ยวลมปราณจะแตกซ่านเสียก่อน 555

เดี๋ยวไว้ศิษย์พี่จะนัดศิษย์น้องน้อยไปเที่ยวเยี่ยมเยียนศิษย์พี่ใหญ่ ถ้าโอกาสอำนวย จะได้ไปทัศนศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมให้มวลหมู่แพนด้ารุ่นใหม่เยี่ยงเรา

[จันทรรัตน์ เจริญสันติ]

ฮ่าๆๆ

ขอหัวเราะกับสำนวนอันเหลือร้ายของอาจารย์และศิษย์ค่ะ

 

เล่นมั่ง....

ในป่าไผ่อันสงบ ไฉนเลยมีเงาร่างผู้คนซ่อนไว้มากมายปานนี้

กลางป่าไผ่มีเงาร่างสูงๆ ต่ำๆ แก้มยุ้ย แก้มตอบ หยัดยืน...พวกนางล้วนเป็นจอมยุทธ์สาวใต้กลางตะวันออกเฉียงเหนือมายืนล้อมวง เซียนเหนือฉายากระบี่เทียมเทพ ผู้เป็นที่กล่าวขวัญสะท้านยุทธภพ

ที่แท้เป็นพิธีสาบานตนเข้าเป็นศิษย์ของจอมยุทธ์สาวใต้ ฉายานินจาก้านยาว

เงาร่างไม่เคลื่อนไฉนเลยผู้ที่แฝงกายเร้นลับวงนอกจะกล้าก่อกวน

มิคาดฝัน..กลับมีเงาร่างจอมยุทธ์นินจาผู้มีฉายานินจาไร้ยิ้มเสนอกายเข้าไปกลางวงล้อมก่อกวนจนเหล่าจอมยุทธ์สาวแตกฮือ แล้วกลับรวมตัวอย่างรวดเร็วเข้าปะทะ

หยุดก่อน เซียนกระบี่เทียมเทพ ร้องบอกบรรดาศิษย์ แล้วถามนินจาไร้ยิ้มว่า

เจ้าซิเป๋นจั๋งใด๋ หายตั๋วไป๋หายตั๋วมาบ่อได้หยุด มาเป็นศิษย์เราเถิด

มิคาด..มิทันขาดคำ

เงาร่างหนึ่งก็วูบเข้าไปประคองมือคารวะ..อ่า..ที่แท้ก็จอมยุทธ์เรียกลมฝนจากเมืองเยอรมันนี่เอง ทั้งประคองมือทั้งนอบน้อม สมกับที่ได้รับการประกาศในกลุ่มจอมยุทธว่าเป็นบุรุษสุดคะนึง

 

เซียนกระบี่เทียมเทพ ร้อง ฮาๆ ...ตบมือฉาดๆ ..มาเถิดมา ท่านจอมยุทธ์หน่วยก้านดี ...มาเถิดมา เราล้วนต่างชอบพอคบหาคนดีจากทุกแดน...มาเถิดมา....

เซียนกระบี่เทียมเทพ ทอดถอนหายใจอย่างมีความสุข...

 

อิอิ......

....

 

อิอิ....

..

หัวเราะแผ่วพริ้มก่อนจะกระโจนหนีฝักกระบี่ของเซียน...

 

อิอิ...

เสียงหัวเราะจางไปพร้อมกับใบไผ่ที่พริ้วร่วงกลางแสงจันทร์

 

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่า ฮ่า

มิคาดคิด มิคาดคิด

ว่าสร้อยยี้ ก็มีฝีมือเกินท่าสองท่า

มิเสียแรงที่ชื่อเสียงระบือมาก่อนตัว ว่าเคยเข้าสำนัก ว. ณ เมืองลุง หรือ น.นพรัตน์มาครั้งครั้งเยาว์

เจ้าลงสมรภูมิครั้งนี้แล้ว ยากที่จะถอนตัว!

เอ้าศิษย์น้องทั้งหลาย จะให้อยู่ในฐานะใดใดดี

จะพิจารณาที่หน้าตาท่วงที หรือวาจา

สมกับฉายาใด ก็ให้เสนอมาอย่าช้า

เดี๋ยวสร้อยยี้ จะเปลี่ยนใจเลิกเล่น

ด้วยศิษย์พี่ใหญ่ติดใจในลีลาสำนวนจอมยุทธของเธอนัก หากมิเข้าร่วมวง ก็เปรียบเหมือน

ต้นซากุระที่ไร้ดอก

จอกเหล้าที่ไร้สุรา

ต้นหลิวริมธารา ที่ไร้น้ำ

มะขามที่ไร้ความเปรี้ยว

หมู่คนเซี้ยว ที่ไร้น้องสร้อย :)

ฮ่า ฮ่า ตกลงนะ :)

[Little Jazz]

สำนวนพี่สร้อยน้องๆ โกวเล้ง + กิมย้ง มิเบาๆ ศิษย์พี่ใหญ่นี้ก็เข้าใจเปรียบ แต่อันสุดท้ายรู้สึกแหม่งๆ นา - - "

ถ้าให้ศิษย์น้องเล็กมอบฉายาให้ในยุทธภพ GotoKnow ให้พี่สร้อยเห็นจะไม่พ้น "บัณฑิตเทพอุดร" เปี่ยมด้วยความเมตตา ไปมาประดุจผีเสื้อโฉบ วรยุทธเด็ดพิชิตเจ็ดย่านน้ำด้วยกระบวนท่า "เมตตามหานิยม" (คิดซะลมปราณถดถอยกลับ ปกตินึกให้คนอื่นเขาดูดีๆ ไม่ค่อยจะเป็น 555 เรื่องคะนองนี่ศิษย์น้องถนัดนัก)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ผู้ใดจะคิด...ว่าศิษย์(เพื่อน)สร้อย....มีวาทะที่เยี่ยมยุทธ์ปานนี้....นับถือ...นับถือ......สมเป็นศิษย์สร้อย(500)ซ่อนคม...ฮ่าๆๆ....

[ขจิต ฝอยทอง]

• ข้าผู้น้อยมาคารวะพี่ท่าน
• นินจาไร้ยิ้ม ต่ำต้อยนัก (ตัวเตี้ย...) ไม่คู่ควรกับสำนักอันสูงส่งนี้
• ข้าผู้น้อย ต้องเดินทางนับหมื่นลี้แสนลี้ไปเมืองอันไกลโพ้น ไม่สามารถมาร่วมสำนักได้
• แต่จะเอาแหม่มๆๆมาเย้ย...(เผื่อพันธุ์จะได้สูงขึ้นบ้าง)....
• ข้าผู้น้อยขอคารวะหนึ่งจอก....แล้วร่างนินจาไร้ยิ้มก็หายไปแว๊บ........

 

[moo]

ท่านเจ้าสำนักและเหล่าเซียนทั้งหลาย ข้าฯผู้ไร้ซึ่งวิทยายทธ์ ทั้งวิชาตัวเบา สำนักของท่านชื่อเสียงระบือในปฐพีนี้ ข้าฯขอคาระวะ 2 จอก(ถ้ามากเกรงว่าท่านจะไม่สบาย)

[นาย วรชัย หลักคำ]

    สนุกดี ครับ

[กมลวัลย์]

เป็นไปได้เช่นไร.....การสาบานตนเข้าเป็นศิษย์ใหม่ของสำนักศิษย์พี่เรนของน้องเล็ก ทำให้ีเจ้าวรยุทธทั้งหลายเข้ามาร่วมวงขนาดนี้... 5555 

สำนวนศิษย์พี่สร้อยนี้ มิเป็นรองใครในยุทธภพ เพราะต่างมีลีลาโกวเล้งและกิมย้งแตกต่างกันไปเล็กน้อยตามความเก๋า(ในการอ่านนิยายจีน) 5555 

ข้าขอนับถือๆๆๆ ขอคารวะหนึ่งจอก (น้ำชา)...

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่า ฮ่า

ศิษย์น้องเล็ก

ให้ฉาญาสร้อยยี้แล้ว

บัณฑิตเทพอุดร

อืมมม? รับ รับไว้

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

เหตุไฉน นินจาไร้ยิ้ม

เจรจาถ่อมตัวยิ่งนัก

ใช่ว่าท่านจะต่ำต้อยเยี่ยงคำปาก หากวรยุทธสูงส่งยิ่ง

และเรื่องต่ำต้อยมิใช่ปัญหาเหมือนคนเลี้ยงต้อยมี

สำนักเรายินดีจะทอนความสูงของประตูลงเพื่อท่านทันที

เอาเถิด ข้าเข้าใจท่าน นินจาผู้ไร้ยิ้มแต่ไม่ไร้ความเมตตา

ท่านคงต้องเดินทางยาวไกลเกินแสนลี้ วรยุทธที่ท่านมีอยู่ล้วนเป็นจุดเด่น เฉกเช่นหน่วยก้านของท่าน

ท่านจะเป็นขวัญใจในหมู่คนขาว และสูงโย่ง

หากท่านไปแล้ว จงเปิดรอยยิ้มอันเป็นสุดยอดวิชาของท่าน

รอยยิ้มอันจับใจ ที่น่าลุ่มหลงจะเปิดทัศนวิสัยของเขา ให้เห็นท่าน

แสงจันทร์พลันสลัวลง สายลมหยุดนิ่ง ใบไผ่ไม่พริว

หากโน้มกิ่งลงเหมือนเศร้าใจ

นินจาไร้ยิ้มจงไปดี พี่คิดถึงเจ้ายิ่งนัก ต่อไปในยุทธจักรจะขาดรอยยิ้มและคำว่า โห

จงนำเอาความสำเร็จกลับมาโดยเร็ว...

พี่จะรอแหม่ม ที่น้องนินจาไร้ยิ้มรับปากจะมาฝาก

ขอให้ผู้คนในโก๋วทูโน๋ว เป็นพยาน!

 

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องหญิงหมู

วรยุทธท่านมีอยู่แต่ยังขาดการนำมาใช้

เพราะนิสัยเกรงใจคน

หากเข้าสำนักแล้ว วรยุทธจะสูงส่ง เพราะศิษย์พี่หญิงหลายคนจะถ่ายทอดเคล็ดวิชา

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีครับ คุณวรชัย

เขียนบันทึกอีกนะครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์น้องรองและศิษย์น้องกลาง

พี่ใหญ่คิดว่า ความสนใจในยุทธจักรที่มีต่อสำนักเราครานี้

สมควรนำมาปรับ ให้มีความกระจ่างชัด

ดุจหม้อข้าวขัดใหม่ หรือดุจอิสตรีที่ขัดสีสรีระเสร็จแล้ว

เรื่องฉายาที่เรียกกันไปมา บางครั้งพี่ใหญ่ก็ยังสับสน

และงงงง เหมือนดื่มสุราเกินสิบจอก

มิรู้ว่า...ใครสมควรเป็นศิษย์น้องลำดับใด

ฮ่า ฮ่า สมเป็นสำนักแห่งมายา แม้ฉายายังเลื่อนลอย :)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ..ท่านพี่

• ถ้าว่าตามอายุน่ะ...น้องนี้น่าจะเป็นศิษย์รอง  เพราะแก่กว่า...น้อง"กมลวัวย์"น่าจะเป็นศิษย์กลาง  ...แต่ท่านพี่ให้น้องเป็น ศิษย์น้องกลาง...เลยดีใจใหญ่  รู้สึกสาวขึ้น...หากท่านพี่งงๆ มากนักเรียก"ศิษย์หญิงใหญ่"ก็ได้ค่ะ
•  เมื่อเช้านี้ตื่นมาแล้ว...จะแวะมาทักทายท่านพี่  เกรงใจ  กลัวว่ายังไม่ตื่นเลยไปท่องยุทธจักรก่อน
• คิดถึงท่านพี่เสมอค่ะ....เมื่อคืนนี้ก็ฝันถึง....(จริงๆนา...)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

(ขอโทษค่ะ...ยังไม่ได้ตรวจทานเลย...มันบันทึกเองอีกแล้ว)

• กมลวัวย์...ขอแก้เป็น "กมลวัลย์"...ค่ะ  ขอโทษย์นะคะ น้อง(รองหรือกลาง)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีศิษย์หญิงใหญ่

(ค่อยลงตัวหน่อย ตามคิวอายุ)

บางครั้งก็งง เหมือนกับตอนเห็นจอกสุรามาตั้ง

พอยกมาเป็นชาเขียวทุกที :)

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ ท่านพี่

• วิ่งตามมาเกือบไม่ทันได้พบท่านพี่...เฉียดกันเส้นยาแดง...อิ..อิ...

[Little Jazz]

ดีๆ ลงตัวเรื่องลำดับศิษย์ในสำนักซะที

ศิษย์พี่ใหญ่: ต้าเกอเรนนี่
ศิษย์พี่หญิงใหญ่: พี่ตะหลิวติ๋ว
ศิษย์พี่รอง: พี่ตุ๋ย
ศิษย์น้องเล็ก: น้องแก้มยุ้ย
ศิษย์น้องนินจาน้อย (ศิษย์น้องน้อย): หนูมะปราง

เอาล่ะ อย่างนี้จะได้ไม่สับสนในการเรียก 555 ไม่งั้นมั่วไปมั่วมา เหล่าชาวยุทธจะเซ็งแซ่ถึงความไร้รูปแบบของสำนักเรา

วันนี้คิวของศิษย์น้องเล็กช่างยุ่งเหยิง เดี๋ยวต้องไปดูละครเพลงเย้ยยุทธจักร (Ruth the Musical) ถ้ากลับมาจะหาโอกาสเขียนเป็นบันทึกเล่าประสบการณ์ให้เหล่าศิษย์พี่ศิษย์น้องได้ฟังกัน

[naree suwan]

• เข้ามาขอคาระวะท่านเจ้าสำนัก..
• กับบรรดามวลหมู่ศิษย์น้อยใหญ่
• ข้าน้อย....เป็นศิษย์ไร้สำนัก
• มิบังอาจฝากตัวเป็นลูกศิษย์ท่าน
• เพียงแวะมาแค่ชั่วยาม...ก็ได้เรียนรู้วรยุทธ์อันแสนล้ำเลิศ
• หากแม้นท่านเปิดสำนักรับลูกศิย์รุ่นใหม่
• ขอท่านจงป่าวประกาศใน G2K
• ข้าจักรีบแล่นมาสมัครโดยเร็วพลัน
• ขอคารวะท่านเจ้าสำนักกับศิษย์ผู้พี่ทั้งหลายอีกสักหนึ่งจอก

[จันทรรัตน์ เจริญสันติ]

ฮ่าๆๆ

ก๊ากๆๆ

อิอิๆๆ

อุอุๆๆ

 

 

สนุกดีค่ะ....น้อมคารวะหนึ่งจอก...ขอมอบตัวเป็นเสี่ยวเอ้อ...อิอิ....

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์หญิงใหญ่

พบแล้วพลันต้องลาจาก

เป็นเพราะกรรมจำพราก มีภารกิจมากเกินเอ่ย

ผู้คนมากหน้าล้วนขอพบ เพื่อบรรเทาทุกข์ให้ผู้คน

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์น้องเล็กแก้มเดี๋ยวยุ้ยเดี๋ยวยวบ

ตกลงเอาตามที่เจ้าว่ามานี้

เป็นตำแหน่งตามอาวุโส หาใช่ที่หน้าตาและสัดส่วนหน่วยก้านไม่

ศิษย์พี่ใหญ่: ต้าเกอเรนนี่
ศิษย์พี่หญิงใหญ่: พี่ตะหลิวติ๋ว
ศิษย์พี่รอง: พี่ตุ๋ย
ศิษย์น้องเล็ก: น้องแก้มยุ้ย
ศิษย์น้องนินจาน้อย (ศิษย์น้องน้อย): หนูมะปราง

หากมีศิษย์อื่นๆเข้ามา จะทำฉันใด?

ฝากคิดเป็นการบ้าน คงมีศิษย์พี่รองรองน้องตุ๋ย

กับศิษย์น้องเล็กเล็กกว่าเล็กมาอีก

ฮ่า! ฮ่า! เหนือฟ้ายังมีฟ้า

เหนือชะตามีพรหมลิขิต

เหนือชีวิต มี เกิด แก่ เจ็บตาย

เหนือแม่ยาย มี น้องเมีย

อย่ากระนั้นเลย ต่อไปจะยึดฉายาเป็นตัวตั้ง แล้วกำกับด้วยอาวุโสอีกครา

ดีกว่ามั้ย?

[อ.ลูกหว้า]

• อิอิอิ...
• นึกว่าเข้ามาผิดบันทึก
• ป่าไผ่นี่ของโปรดหนูเลย...
• เพื่อนๆที่ทำงานบอก...

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ท่านพี่มีภารกิจเยอะนัก    คงต้องรีบสะสางให้แล้วเสร็จก่อนไปเมืองจีน.....ส่วนน้องนั้นมิเป็นไรค่ะ  เวรกรรมจำพรากอยู่เรื่อยๆ...ชินซะและ....

[คนไกลบ้าน]

คาระวะท่านเจ้าสำนัก ท่านขานนามข้าพเจ้าพร้อมเอ่ยชวนอนุญาตเข้าเป็นศิษย์ฝึกวิทยายุทธจากบรรดาเหล่าเซียนซึ้งเป็นศิษย์ของท่าน ขอคาระวะน้ำใจท่านและศิษย์ด้วยชาเขียวโฮอิชิคนละ 1 จอก

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูหว้า

ไม่ผิดดอกครับ เปลี่ยนลุคใหม่ โดยหนูแก้มยุ้ยจัดการให้ บอกว่าเข้ากับบุคลิกผมดี

นัยว่า พอตื่นเช้าขึ้นมาก็หยิบใบไผ่เข้าปากได้เลย :)

แพนด้า เลิฟเวอร์ครับ

หนูก็เป็นกลุ่มเป้าหมายนะ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์หญิงใหญ่

กำลังง่วนกับเคลียงานเหมือนกันครับ

ตัวเป็นเกลียวเหมือนน็อตตัวผู้อยู่เนี่ย

คิดถึงเหมือนกันครับ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

เอ้า! ศิษย์น้องทั้งหลาย มีน้องใหม่มาร่วมก๊ง เอ้ย! ก๊กอีกแล้ว

น้องสร้อย ฉายาบัณฑิตเทพอุดร อมรช้างเผือกที่มีเมตตาจิตคิดปฏิบัติธรรมกับการสังเกตุเฝ้าดูชีวิตอย่างพินิจ พร้อมมีอารมณ์ขันอย่างลึกและกว้าง

ส่วนน้องหมูนั้นมาสมัครพร้อมจอกคารวะหลายจอกแล้ว ช่วยคิดฉายาหน่อยเร๊ว! :)

[พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์]

• แหววแวะมาขอบพระคุณ พร้อมกับนำช่อดอกไม้มามอบเป็นกำลังใจให้กับอาจารย์แห่งธรรมซึ่งกำลังเจริญสติในเวทนาพร้อมกับส่งกระแสเมตตาจิตที่ยังอ่อนปวกเปียกในการปฏิบัติ (แต่ช่วงนี้เริ่มดีขึ้นมาเพราะความเพียร) พร้อมกับช่อดอกไม้ด้วย

                

• ส่วนคำขอบพระคุณโดยละเอียดอยู่ที่ KM for Life นะคะ
• ขอให้พุทธรักษาและธรรมะคุ้มครองอาจารย์ค่ะ.

[ครูเสือ แซ่เฮ]

สวัสดีครับท่านอาจารย์พิชัย  

• เห็นด้วยครับกับอาจารย์พิชัย และท่านอื่นๆ
• ผมรู้จักท่านไม่นาน แต่ที่สัผัสได้คือท่าน อบอุ่น มีเมตตา มีภูมิรู้มากมาย อยู่ใกล้ท่านแล้วรู้สึกว่าท่านคือพ่อจริงๆ ก็เลยเรียกท่านว่าพ่อครู เหมือนท่านอื่นๆ
• วันที่ 8-9 กันยายน นี้ก็จะไปช่วยท่าน จัดกิจกรรม ที่มหาชีวาลัย ท่านใดว่างก็เรียนเชิญนะครับ

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีศิษย์พี่ทุกท่าน

หลังจากที่เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้วิทยายุทธกันมาสักระยะหนึ่งแล้วนั้น จะเห็นว่าสมาชิกใน GotoKnow นั้น ชอบดูหนังจีนกันทุกคน เนื่องจากอ่านจากสำนวนที่ทุกท่านๆ ได้ใช้แสดงความคิดเห็นนั้น แสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจน

ศิษย์น้องคิดว่าอีกไม่นาน ศิษย์พี่ใหญ่ คงต้องเปิดรับสมาชิกในสำนักเราเพิ่มเติมเป็นแน่แท้

ดังนั้นเราควรมีการทดสอบผู้ที่ต้องการเข้ามาร่วมยุทธจักรเดียวกัน ว่าแต่จะทดสอบอย่างไรนั้น ต้องขอแรงจากศิษย์พี่ในการช่วยออกความคิดเห็น ฮ่าๆ

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

อาจารย์ครับ ไปเฮฮาศาสตร์ ที่ ดงหลวง กับผมนะครับ ผมจะช่วยยกกระเป๋า และ เดินตามอาจารย์(เหมือนเด็กวัดตามตุ๊เจ้า)

- - --

[นาย วรชัย หลักคำ]

     สวัสดีครับ

    ขึ้นต้นเป็น พ่อครูบา

    ทำไปทำมาเป็นกำลังภายใน

    และลำดับญาติ

    สมานฉันท์ ดีครับ

[ZAMCMU]

สวัสดีครับ อาจารย์

ช่วงนี้งานหนักครับเลยหายหน้าหายตาไป

ถ้าพูดถึง ครูบา(คนทางเหนืออาจจะงงๆ) หรือพ่อครู

สิ่งที่ผมเห็นได้ชัดจากครูบาสุทธินันท์ คือ ความเป็นกันเอง และ การเข้าถึงเทคโนโลยีอย่างไม่เขินอาย

ทำให้เป็นเสน่ห์ในตัวท่านครับ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมาทักทายอาจารย์.....ด้วยความคิดถึงเสมอค่ะ

[Little Jazz]

อาจารย์น่าจะรีบนอนนะคะ ยิ่งไอเยอะๆ อยู่ ศิษย์น้องเล็กเป็นห่วง ภารกิจที่มอบหมายไว้มิต้องกังวล เดี๋ยวจัดการให้เอง สบายบรื๋อ สะดือโบ๋

555 เล่นไปจุดประกายพี่ติ๋วอย่างนี้ เดี๋ยวคืนนี้ก็น้ำตาท่วม GotoKnow หรอกค่ะ : P

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ศิษย์น้องเล็ก

• อาจารย์ไม่สบายเหรอ...ทำไมไม่บอกกันบ้างเลย..น่าสงสารจัง

[paew]

แวะมาคาระท่านชายใหญ่ ท่านหญิงใหญ่ ท่านหญิงรอง ท่านหญิงเล็ก จอมยุทธเทพบัณฑิต จอมยุทธไร้ยิ้ม นินจาสาว... ข้าเป็นเพียงผู้ผ่านมาเยือนพร้อมกับสายฝนในป่าไผ่ ... ด้วยต่ำต้อยในวรยุทธของโกว้เล้งยิ่งนัก เพราะมีอาจจำชื่อของจอมยุทธทั้งหลายได้ ... แต่ก็หลงไหลมังกรหยก... หวังว่าเมื่อข้าผ่านไป อาจมีวรยุทธจากท่านทั้งหลายติดตัวกลับสู่สำนักบ้าง...ว่าแล้วก็กระโดดตัวเบาลอยผ่านยอดไผ่ มิเหลือร่องให้แกะรอยได้......

 

[กมลวัลย์]

แวะมาบอกว่าให้ศิษย์พี่ใหญ่พักผ่อน..เห็นศิษย์น้องเล็กบอกว่าไอ

ใ้ห้ศิษย์น้องเล็กที่น่าจะยังอยู่ที่ ที่ทำงาน  รีบกลับบ้านแล้วพักผ่อนได้แล้ว..

ให้ศิษย์พี่หญิงใหญ่ไม่เหงา..never ever lonesome again in gotoknow  ^ ^

และให้ศิษย์พี่แป๋วเข้าร่วมสำนักศิษย์พี่เรนอีกคนคะ อิ อิ ...

จะรู้เรื่องกันไหมนี่...55555 

[มะปรางเปรี้ยว]

  แวะมารายงานข่าวคะ เมื่อกี้เพิ่งจะโทรคุยกับศิษย์พี่ใหญ่  อาการของศิษย์พี่ใหญ่ดีขึ้นแล้วคะ ยังไออยู่บ้างเหมือนที่ศิษย์พี่น้องเล็กบอกไว้ แต่เสียงยังใสอยู่คะ ..... จบข่าว

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

เออ...หญิงแป๋วมาแปลก...มาแวบๆๆๆ...ไปแวบๆๆๆเหลือแต่กลิ่นกายเนื้อสาวทิ้งไว้ให้ชื่นใจ....อิ..อิ...

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ศิษย์น้องรอง...มาให้กำลังใจ  ทำให้มีแฮงประดุจม้าแข่ง....(แล้วจะนอนหลับไหมเนี่ย..คืนเนี้ย..)...ใครนอนก่อนนอนเผื่อด้วยก็แล้วกัน

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ศิษย์น้องเล็กสุด..ใช้ได้ๆ....รายงานไวทันใจแฟนคลับ...แบบนี้ผ่านการทดสอบระดับต้น...รอประเมินขั้นต่อไป..อิ..อิ...

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านพี่

• ตื่นหรือยังคะ   หายป่วยหรือยัง  ท่านพี่เป็นอะไรไม่เห็นบอกน้องหญิงใหญ่  ปล่อยให้น้องกวนใจอยู่ได้ตั้งนาน...ไม่งั้นน้องจะให้ท่านพี่หลับพักผ่อนให้สบายดีกว่า
• เตรียมตัวไปเมืองจีนเรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ  เดินทางกี่โมง วันไหน...อย่าลืมพกยาแก้ปวด  ลดไข้และยาพื้นฐานนิดๆหน่อยๆเช่นแก้ปวดท้อง  ท้องเสีย  เวียนศีรษะติดไปบ้างนะคะ  จะได้ไม่ต้องพึงพยาบาลสาวจีน...อิ...อิ....

              เป็นห่วงท่านพี่เสมอ...หญิงใหญ่.

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• น้องนี้เชยนัก...ไม่ยักกะรู้ว่าพี่ท่านบินไปเมืองจีนซะและ...เดี๋ยวคงกลับมา   จึงทำโทษตัวเองฐานไม่รู้เรื่องด้วยการแวะมาเฝ้าสำนักให้...(ประหนึ่งอยู่เวรบ่าย)  ว่าทุกอย่างOK ค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ ศิษย์พี่ใหญ่

• แวะมารายงานค่ะว่าตอนที่พี่ใหญ่ไม่อยู่เหตุการณ์ปกติค่ะ....พวกเราสามัคคีกันดีค่ะ  ไม่ทะเลาะกัน
• น้องรองมีบันทึกดีๆเรื่อง"น้ำ"ให้ได้อ่านกันค่ะ(พี่ใหญ่อ่านแล้ว)  และกำลังบินไปเชียงใหม่   ถ้าโชคดีเธอคงได้พบพี่ใหญ่ค่ะ...พวกเราฝากความคิดถึงมาด้วยแล้ว
• น้องเล็กกำลังง่วนอยู่กับการแจกโบนัสลูกน้องค่ะ...และแถมใจดีช่วยน้องมะปรางค์ดูระบบอีกด้วย...เก่งจริงๆน้องเรา
• ส่วนหญิงใหญ่สบายดีค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ...วันนี้อาจารย์คงกลับมาถึงแล้ว...
• แวะมาบอกว่าไม่ต้องตกใจในบันทึกนะคะ  ที่ comment เก่าๆหายไป...ตอนพี่ใหญ่ไม่อยู่  เขาเปลี่ยนแปลงบางอย่างค่ะ...เลื่อนหน้าอ่านดูก็จะพบcomment เดิมๆค่ะ.....
• น้องๆสบายกันดีค่ะ

                                              ......หญิงใหญ่.

[อาณัติ]

เคยได้ยินชื่ออาจารย์...เคยอ่านเรื่องราวของอาจารย์ ปราชญ์อีสานคนนี้..จะลองศึกษาและหาโอกาสไปพบท่านครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

กลับมาแย้ว

ประหลาดใจนิดหน่อยครับ ว่าไปสามวัน มีสิ่งเปลี่ยนแปลงในโกทูโนว์เพิ่มขึ้น ผมจึงต้องรีบทำงานหลายอย่างชดเชย

1. กำลังเขียนเรื่องใหม่ลงครับ
2. ขอบคุณหนูติ๋ว ที่มาเฝ้าบันทึกประจำยามให้ :) และคอยสั่งเสียดูแลเรื่องหยูกยา ทำให้เดินทางปลอดภัย มีแพ้อากาศนิดหน่อยเพราะอากาศเย็นกว่าบ้านเรามาก ประมาณ 18-20 องศา เลยจามนิดหน่อย พยายามมองหาพยาบาลสาวๆสวยของจีนมาซบไออุ่นหน่อย แต่ไม่มีโอกาส :) อาศัยยาเหลืองดมประทังไปครับ
3. มิกล้า มิกล้า หนูแป๋ว   จอมยุทธแห่งมังกรหยกมาคาราวะ ต้องยกจอกน้ำชาคำนับรับ อันศิษย์พี่ก็มึนๆกับวัยและฉายาของศิษย์น้องๆเหมือนกัน ฮ่า ฮ่า! แต่ยุทธจักรของเราจะเฟื่องฟูหรือถดถอย ก็คอยน้องเจ้าอยู่นี่แหละ! กำลังคิดฉายาให้และขอความเห็นจากศิษย์น้องทั้งหลายๆ ด่วน!
4. หนูตุ๋ย ขอบคุณในความระลึกถึงและห่วงใย มิกล้าไอแล้ว กลัวว่าไปเมืองจีนจะไปติดเป็นไอเลิฟยู ..ยิ่งรู้ว่าสวยๆอยู่ด้วย แฮ่!
5. ขอบคุณหนูมะผางส้มหรือนินนาน้องน้อย ผู้มีความลึกลับ(ดำมืด) ที่โทรมาถามอาการและรายงานข่าวให้ทราบกัน ที่จริงไม่เป็นอะไรมากครับ เป็นโรคภูมิแพ้(ใจอ่อน)เท่านั้นครับ
6. สวัสดีคุณที่มาแวะอ่านครับ

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

เย้...พีใหญ่กลับบ้านแล้ว

• ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ 
• ดูท่าจะสดชื่นยิ่งกว่าขาไป...สงสัยได้ยาดีจากสาว(พยาบาล)จีนกลับมาด้วย...อิ...อิ...

[Little Jazz]

Welcome back ค่ะ เดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้จะเขียนโครงสร้างงานเรื่องที่รับปากศิษย์พี่ใหญ่ไว้ พอดียุ่งเหยิงมาทั้งอาทิตย์ พึ่งจะเรียบร้อยวันนี้ ต้องรีบทำ ไม่งั้นอาทิตย์หน้างานรออยู่เต็มเพียบก็จะไม่ว่างอีกค่ะ

[Little Jazz]

555 เมื่อกี้นึกอะไรก็ไม่รู้เลยถามแม่ว่ารู้จักเบอร์นาดีนหรือเปล่า ปรากฏว่าแม่ร้องให้ฟังใหญ่เลย แสดงว่าเพลงนี้ต้องดังมากแน่ๆ แม่บอกว่าเคยฟังบ่อยๆ สมัยวัยรุ่นจากวิทยุ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์หญิงใหญ่

ศิษย์พี่รอนแรมไกลคราวนี้ จะว่าสุขก็ทุกข์

จะว่าทุกข์ก็สุข ระคนปนกันอยู่

เสมือนสายน้ำยามหน้าฝน ที่ไหลปนเปื้อนกับดิน

กลายเป็นน้ำในธาราหรือแม่น้ำ ที่ยากจะแยกออกจากกันได้ว่า อะไรเป็นน้ำอะไรเป็นดินฉะนั้น

รอนแรมครานี้ ไกลเกินหมื่นลี้ ต้องตื่นแต่ตีห้า

เหิรเวหามากรุงเทพแล้วค่อยจรลีขึ้นเหนือไปคุนหมิง

ใช้เวลาเกือบสี่ชั่วโมงบิน

พอถึงมิทันพัก ถูกเชิญใส่รถบัสไปหวงเหอทันที

นั่งรถอีกห้าชั่วโมง ไปถึงหวงเหอหนึ่งทุ่มพอดี

กินข้าวแล้วหลับ...หมดไปหนึ่งวัน

ขอบคุณน้องหญิงใหญ่ที่เป็นห่วงใย

สรุปแล้วสบายดี ฮ่าฮ่า(ลงท้ายด้วยเสียงเพื่อให้รู้ว่าสบายจริงๆ :)

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์น้องเล็กเด็กแก้มยุ้ย

ดีใจที่นักที่พบว่าเจ้ายังมิลืมเลือนภาระกิจ

ด้วยเกรงว่าจะกระทบงานประจำของเจ้า ทำให้มิค่อยกล้าออกปาก

แต่ได้ประกาศเกียรติคุณไปแล้วว่า

น้องเล็กจะดูแลออกแบบเวปของมูลนิธิศูนย์วิปัสสนาเชียงใหม่ให้ แทนอันเก่าที่กระปลกกระเปลี้ยดุจคนง่อยเปลี้ยเสียขา( vipassanacm.com )

งานนี้ศาสนาก็มิอาจกั้นจิตที่คิดทำดีมีเมตตาได้

จึงหวังว่าเวปนี้คงจะงามดังใจของเจ้า :)

เพลงเบอนาดีนนั้น หากมารดา มาม้า อาแม่ ร้องได้ไซร้ ชรอยจะอายุร่วมสมัย comtemperary เดียวกับพี่ใหญ่(ถ้าจะต้องเปลี่ยนฐานะเสียแล้ว) :)

ฮ่าฮ่า ดี! วันหลังจะขอไปคำนับและร่วมร้องประสานเสียงกัน

Oh Bernadine... oh oh oh bernadine

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ศิษย์พี่ใหญ่คะ

•  น่าสงสารยิ่งนัก...สุขทุกข์ปนสลับไปมา..มั่วไปหมด...เอาเป็นว่าแม้เป็นน้ำขี้โคลนก็ยังให้ความเย็นชุ่มฉ่ำแก่ต้นไม้ที่จะเฉาตาย(ก็และกัน)....แม้คนจะอาบไม่ได้ก็ยังเป็นประโยชน์ต่อกบ เขียด และอึ่งอ่าง(เมืองจีนมีไหม๊ไม่รู้....สัตว์พวกนี้)
• ไปต่างแดนครานี้  แม้โหดหฤหรรษ์กับการเดินทางขนาดนั้น...แต่ด้วยความมุ่งมั่นในภาระกิจที่พี่ใหญ่ต้องปฏิบัติ  ก็ทำให้มีสุขได้...พี่ใหญ่นี่สุดยอดจอมยุทธ์จริงๆ..นับถือ...นับถือ....ดูท่าจะมิได้แวบไปไหน.....(แต่ขอแนะนำให้คราวหน้าทำตัวเป็นนินจา..หายตัวได้ไปดีกว่า...เผื่อแวบไปแวบมานอกเส้นทางบรรดาผู้ติดตามก็มิอาจจับได้...อิ...อิ)
• ....แล้วไหนล่ะ..ชายหนุ่มจีนรูปหล่อที่หนีบกลับมาฝากน้องเล็กน่ะค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ศิษย์น้องเล็กแก้มยุ้ย

• พี่หญิงไม่อยากบอกว่าเพลง Bernadine ....น่ะ พี่หญิงก็ร้องได้  อายจัง  กลัวท่านพี่เรียกเข้าวงพร้อมๆกัน....ฉันละเขิน
• ดีใจที่แม่น้องเล็กร้องได้...แล้งเป็นไง...เพราะไหมล่ะ
• KM แห่งชาติพี่อาจจะไม่ได้มา คงดูก่อนว่ามีงานอะไรติดไหมและเห็นค่าลงทะเบียนแล้วต้องร้อง...โอ้โห...จริงๆ  (รอเก็บงบไปKMเชียงใหม่ปีหน้าดีกว่า...อิ...อิ....)