ธรรมะสวัสดีค่ะ...คุณตันติราพันธ์
เมื่อไรที่ "ใจ" สำนึก...ใน "ชั่วที่ตัวกระทำ"...
เมื่อนั้น "จิต".. จะเริ่มผ่องใสและเบิกบาน
มองเห็นทางสว่างมากขึ้น...
...
ขอบคุณสำหรบเรื่องเล่าเช้านี้นะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม
รัก โลภ โกรธ ..ชัง
ประหนึ่งคลื่นคลั่งในดวงจิต
ขับเคี่ยวทุกห้วงแห่งชีวิต
ก้าวพ้น, พลั้งผิด ... เป็นไป
ชนะใจตนเอง....เพลงบทนี้
ดูดี.. และยิ่งใหญ่
แต่จะทำได้หรือไม่..
อยู่ที่ใจ หาญกล้า...ท้าเผชิญ...
....
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณ ka-poom
การได้เขียน ได้คิด เป็นการสอนตัวเองด้วยค่ะ ให้มองเห็นตามความเป็นจริงได้วิธีหนึ่ง ไม่ทราบว่าอ่านกันแล้ว พอจะรู้เรื่องบ้างไหมคะ เนื่องจากประสบการณ์น้อย ถ้อยคำ ที่ใช้สื่อสาร อาจไม่สละสลวย ช่วยแนะนำกันด้วยค่ะ ยินดีน้อมรับ
สวัสดีค่ะ
ยามเช้าได้อ่านเรื่องดีๆแบบนี้ อ่านไปก็เหมือนสอนตัวเองไปด้วย จะรออ่านเรื่องต่อไปนะคะ
สวัสดีครับ
ผมมาตอนดึก เพราะช่วงกลางวันมีงานเยอะมาก ประชุมหลายรายการ ขออนุมัติอีกต่างหาก
ทั้งหมดทั้งสิ้นอยู่ที่ใจของเราเป็นผู้กำหนด รัก โลภ โกรธ หลง / เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ที่สำคัญคือการควบคุมสติอารมรณ์
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ
นึกถึงเพลงของเบริ์ดเลย สัญญาว่ามาต้องมา เพิ่งกลับถึงบ้านเหมือนกันค่ะ มีงานทั้งวัน สุดท้ายงานเลี้ยง เพิ่งจะเลิกลา คุณเกษตรยะลา ฝากข้อคิดไว้รวบยอดดีค่ะ เมื่อดูละคร จะได้ย้อนดูตัวเอง ก็สอนตัวเองไปในตัวค่ะ พรุ่งนี้ ก็จะสนุกอีกวันค่ะ