วันเกิดหลวงพ่อจรัญแห่งวัดอัมพวันจังหวัดสิงห์บุรีและคำสอนทำให้คลายทุกข์

15-8-50

วันนี้ดิฉันลาพักร้อนเพื่อไปร่วมทำบุญวันเกิดหลวงพ่อจรัญแห่งวัดอัมพวัน    จังหวัดสิงห์บุรีค่ะ

ดิฉันออกเดินทางแต่เช้า    ไปทานอาหารตามทาง

ไปถึงวัดประมาณแปดโมงกว่า      ดิฉันเห็นคนมาร่วมงานมากที่สุดที่เคยมาร่วมงานค่ะ    

คงเป็นเพราะว่าท่านเป็นเจ้าคณะจังหวัดทำให้ทั้งพระและโยมมาร่วมงานมากเป็นพิเศษ

มีทั้งคนออกร้านอาหารและคนร่วมทำบุญ 

ดิฉัน เจอหลวงพ่อขณะที่ท่านเดินมาพร้อมอดีตปลัด   นายแพทย์ วิชัย เทียนถาวร  เพื่อมาที่ศาลาใหญ่ 

ดิฉันเดินตามไม่ทัน       จึงเดินกินอาหารที่คนมาออกร้าน

ปกติอาหารที่นี่ดิฉันจะชอบ ข้าวเหนียส้มตำมากที่สุดค่ะ

ดิฉันชอบเพราะมีลูกศิษย์ท่านตำอร่อยมากๆๆๆ 

กล้วยแขกทอดก็อร่อยค่ะ

ปกติดิฉันจะงดกล้วยแขกทอดทั้งๆที่ชอบมาก     แต่ครั้งนี้อยากทานทำให้อดใจไม่ไหว     (แอบคิดว่าทำบุญ  บุญคงช่วยไม่ให้เป็นโรคหัวใจ  แต่จริงๆช่วยไม่ได้เพราะเป็นกรรมที่เราทำไม่ดีค่ะ   )

ดิฉันเจอลูกน้องที่สถาบัน คือ คุณรสสุคนธ์จากผู้ป่วยนอก เพราะนัดกันไว้ค่ะ

ปีนี้ดิฉันตั้งใจทำบุญแต่ดิฉันจะไม่ได้ถวายหลวงพ่อเพราะคนเยอะมาก

ดิฉันหาทางขึ้นศาลาไม่ได้เพราะแถวยาวมาก

เดินๆไป พบคนรู้จักทั้งๆที่จำไม่ได้ว่าใคร

ดิฉันรีบสวัสดีไว้ก่อนและ ยิ้มทักทาย

คุยกันไปทราบว่าเราพบกันที่ศิริราชในวันที่หลวงพ่อไปตรวจสุขภาพ  ดิฉันบอกว่ายังไม่ได้ทำบุญกับท่านทำให้ท่านผู้นี้พาดิฉันขึ้นทางลัดค่ะ

บุญทำให้ทำเจอและถวายซองด้วยมือกับหลวงพ่อค่ะ

ดิฉันชอบอธิฐานให้บุญที่เราเคยทำช่วยเวลาทุกข์ค่ะ

แต่ไม่ได้ขอมากเกินกว่าเหตุนะคะ

เวลาดิฉัน อธิฐานให้บุญกุศลช่วย        มักจะได้ผลเพราะดิฉันไม่ได้ขอเกินไปหรือค้ากำไรเกินควรค่ะ

เมื่อขึ้นไปที่ศาลาก็เจอปลัดวิชัยนั่งข้างๆหลวงพ่อพร้อมๆกับคุณรสสุคนธ์ลูกน้องดิฉันเอง     แต่ไม่เจอคุณและ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่จากห้องเอกเรย์    คุณนุชเจ้าหน้าที่จากธุรการ  ที่ขอมาปฏิบัติธรรมตลอดสัปดาห์ค่ะ 

สิบกว่าปีที่หลวงพ่อจรัญ ช่วยดิฉันให้คลายทุกข์      โดยดิฉัยจดคำสอนของท่านลงในหนังสือเล่มเล็กๆไว้เปิดอ่านและเตือนใจเวลาทุกข์ใจ

ปีนี้ท่านแจกหนังสือกฎแห่งกรรมเล่มที่21ซึ่งดิฉันอ่านหมดทุกเล่มค่ะ

พระอาจารย์ปราโมทย์ให้สอนให้ดูจิต      แต่หลวงพ่อสอนให้ฝึกปฏิบัติเพื่อมีสติโดยนั่งสมาธิและเดินจงกรม

ดิฉันไม่เคยมาฝึกเพราไม่ถนัดในการดูท้องยุบพอง

ดิฉันก็เลือกทำตามแต่ที่ชอบค่ะ

เฉพาะคำสอนของท่านแต่ละประโยค ดิฉันรู้สึกว่าให้ความรู้สึกที่ดี มีสติ และดำรงค์ชีวิตอย่างเป็นคนที่มีปัญญามากขึ้น      

คำสอนถูกกลั่นออกมาทำให้เข้าใจระดับชาวบ้านจริงๆค่ะ

สิ่งที่สำคัญท่านไม่เคยเรี่ยไร บอกบุญ  มีแต่ให้ไปทานอาหารฟรีและสอนให้สวดมนตร์ไว้พระ   อนิสงค์ของการสวด   ทำไมต้องสวด   สวดแล้วได้อะไร    สิ่งที่ได้จริงๆคือมีสติและทำอย่างไรจะมีสติค่ะ

ท่านพูดบ่อยๆว่า     สวดมนตร์เป็นยาทา วิปัสสนาเป็นยากิน 

ปีนี้ท่านปลัดนายแพทย์วิชัยเขียนลงในกฎแห่งกรรมเล่มใหม่ 

ประสบการณ์ของปลัดทำให้พิสูจน์คำกล่าวหาได้ในอดีตได้

ดิฉันอ่านหนังสือทั้งหลวงปู่ทางอิสาน   ท่านพุทธทาส      หลวงพ่อปราโมทย์

แต่ละท่านดีๆทั้งนั้นแต่ไม่ได้นำมาเล่าเพราะบางท่านก็เน้นสวรรค์นรก   บางท่านก็บอกว่าไม่มีมีแต่ปัจจุบัน    บางท่านสอนให้ดูแต่จิตแต่ไม่พูดถึงชีวิตฆราวาศมากนัก

ดิฉันไม่เอ่ยถึงเพราะไม่อยากให้คนทะเลาะกันค่ะ

มีโอกาสจะนำคำสอนที่ประทับใจและที่จดไว้มาเล่าให้คนสนใจอ่านเผื่อจะคลายทุกข์ได้บ้างเหมือนที่ดิฉันเคยคลายทุกข์จากคำสอนของท่านค่ะ

 

[พัชรา]

ขออนุโมทนาบุญกับท่านผอ.ด้วยค่ะ

[แบม]

ยินดีด้วยค่ะ

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ขอบคุณ คุณแบมที่มาทักทายค่ะ