คุณคือ"ครู" หรือคุณคือใคร
ในสังคมนี้การให้คุณค่าความหมายดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่ง มีใครหลายๆ คนที่พยายามไปสู่จุดมุ่งหมายที่ตนเองตั้งไว้ วันนี้เป็นเรื่องของครู การเลื่อนระดับวิทยฐานะ หรือเลื่อนระดับ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการทำผลงาน ที่จริงแล้วไม่ใช่เรื่องผิด ที่ใครๆ ก้ต้องก้าวไปข้างหน้า
แต่สำหรับตัวฉันแล้ว ฉันรู้สึกว่าสิ่งที่เขากำลังวัดระดับกันอยู่นั้น มันเป็นการแจกแจงและตีความตาม"ตัวหนังสือ" เท่านั้น มีใครบ้างที่ปฏิบัติได้ ตามกฏเกณฑ์ที่ตั้งไว้อย่างแท้จริง
วงการการศึกษา ก็ไม่ต่างอะไรกับกลุ่มคนที่หลงตัวเองอยู่ในวังวนของสิ่งที่ตัวเองตั้งขึ้น ซึ่งในปัจจุบันนี้ แม้แต่การวัดหรือประเมินผู้เรียน วิธีการที่ใช้อยู่นั้นยังไม่สามารถวัดความสามารถที่แท้จริงของผู้เรียนได้เลย แล้วการที่คุณครูทั้งหลายกำลังจะต้องประเมินด้วยกฏเกณฑ์ ที่ตั้งขึ้นหลอกๆ ประเมินไปอย่างนั้นเอง ใครมีลายลักษณ์อักษร ก็ต้องผ่านการประเมินอยู่แล้วแน่นอน มันตกร่องนะ ตกร่องกิเลส ตัณหา และอุปทาน อย่างชนิดที่ไม่ต้องถอนตัวตนออกมาเลย มีแต่อัตตา เต็มไปหมด ใครหลายๆ คนอาจจะไม่สังเกตเห็นว่า เวลาเชิญ"ครู" หรือมีครูในระบบราชการทั้งหลายไปงานสัมมนา หรืองานวิชาการ จะต้องมีการถ่ายรูปกับป้าย ซึ่งมี หลายคน ถึงขนาดไปที่อื่นก่อน แล้วกลับมาถ่ายรูปกับป้ายเพื่อเป็นผลงาน หรือไม่งั้นก็ถ่ายรูปกับป้ายแล้วกลับ มีให้เห็นกันอย่างบ่อยครั้ง
ตัวฉันเองนั้นอาจจะเป็นพวกมองโลกในแง่ลบ แต่ฉันจะต่อต้านการประเมินที่ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานความจริงและเบื่อมากกับเรื่องของการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ผลงานหลายๆ ชิ้นของหลายๆ คนเป็นเรื่องแต่งขึ้น แต่บางคนก็มีผลงานจริง แต่เรื่องจริงคือคนทำมักจะไม่ค่อยแสดง คนแสดงมักจะไม่ได้ทำ คุณครู หลายคนกำลังจะได้เป็นครูชำนาญการ ซึ่งก็เป็นเรื่องดีเพราะสอนมาตั้งนาน ก็น่าจะชำนาญในการสอน ชำนาญการทำงาน แต่ผลงานทั้งหลายนั้นแสดงให้เห็นแล้วในอนุชนคนรุ่นหลังที่ส่วนใหญ่ชอบความสนุก ไม่ชอบคิด เบื่อเรื่องเครียด หมกมุ่นเทคโนโลยีแต่ไม่รู้จักใช้ประโยชน์ ฉันว่าคุณครูทั้งหลายน่าจะประเมินผลงานตัวเองคือ"เด็กนักเรียน" ทั้งโรงเรียน ที่จบออกมามากกว่าจะโชว์เฉพาะคนเก่งๆ เท่านั้น
ความเห็น (1)
เป็นเรื่องน่าหนักใจอยู่นะครับคุณครู เมื่อการศึกษาอยู่ในโลกของธุรกิจ ไม่ได้เห็นด้วยกับความคิดใหม่ แต่ขัดขวางอะไรไม่ได้ เมื่อคนจำนวนมากต้องการ หน้าที่ครูที่ต้องทำในวันนี้คือ กระตุ้นให้เด็กพึ่งพาตนเอง รู้จักตนเอง เท่าที่จะทำให้เป็นไปได้