จากการจัดการความรู้สู่การจัดการความรัก: อยากบอกรักผ่านg2k

การจัดการความรู้ (Knowledge Manangement) หรือ KM ล้วนเข้ามาอยู่ในสายเลือดของเหล่าบรรดา blogger ใน gotoknow อย่างฝังลึกไปแล้ว

สิ่งหนึ่งที่ทุกคนได้เรียนรู้ผ่านการสัมมนาในช่วงที่ผ่านมา ทุกคนล้วนถอดหัวโขน ตำแหน่งหน้าที่การงานวางไว้

ประสบการณ์หนึ่งที่จะอยู่ในความทรงจำในคืนสุดท้ายก่อนการปิดอบรม คือ การได้เห็นบรรดา blogger หนุ่มๆโชว์ความแมนเกินร้อย ในการพับเก็บโต๊ะและสาวๆ ที่กลายเป็นหญิงเหล็กช่วยกันยกโต๊ะไปเก็บ

เราใช้เวลาจัดโต๊ะทั้งห้องสัมมนาในระยะเวลาไม่นานนัก ทั้งหมดนี้เพราะทุกแรงกายแรงใจเกิดขึ้นจากความรักในจิตที่เป็นกุศล

ในวันนี้เมื่อเราจัดการความรู้แล้วจึงอยากจัดการความรักที่เปี่ยมล้นในจิตใจทุกดวง

ขอบอกรักฝากผ่าน gotoknow ไปถึงทุกคน เริ่มต้นจากเหล่าวิทยากรจากงาน km เชียงใหม่ซึ่งก็ได้บอกรักไป 2 ท่านแล้วดังนี้

<div style="text-align: center"></div><h2> พ่อครูบาสุทธินันท์และท่านอ.พิชัย </h2><h2> <div style="text-align: center"></div> </h2><h2> ท่านอาจารย์ handy ผู้มีอุดมการณ์และทุ่มเทให้กับนักศึกษา เราขอยึดไว้เป็นแบบอย่างเพราะท่านเหมือนเดินผ่านอุปสรรคต่างๆมาก่อนเรา ปลาบปลื้มใจที่ท่านอาจารย์ยังนึกถึงอาจารย์ธรรมดาๆคนหนึ่ง และให้โอกาสได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับท่าน ยามเมื่อท่านอ้าแขนมาเราก็พร้อมที่จะสวมกอด เพราะรู้สึกถึงความเอื้ออารีย์ของท่าน รู้สึกเหมือนเป็นคุณพ่ออีกท่านหนึ่งค่ะ </h2><div style="text-align: center"></div><h2> คราวนี้มาถึงพี่สาวที่แสนดี อ.แป๋วซึ่งเจอกันเป็นครั้งที่สองแล้ว ยังคงรู้สึกได้ถึงรอยยิ้มที่เป็นมิตรและใจดี คืนหนึ่งที่เชียงใหม่หลังจากกลับเข้าห้องพักคนเดียวตอนเที่ยงคืน ไม่สามารถรูดการ์ดประตูได้ ตอนนั้นมืดมากเลย แล้วพี่แป๋วก็เข้ามาช่วยและชวนลงไปหาเจ้าหน้าที่ชั้นล่าง และรูปสวยๆส่วนใหญ่ในนี้ล้วนเป็นฝีมือพี่สาวคนสวยแสนดีคนนี้เอง….. </h2><h2> นอกจากนี้ความตั้งใจเกินร้อย เพื่อเขียนบันทึกลงทุนนั่งอยู่หน้าห้องสัมมนาจนตี 2 เพื่อให้ได้สัญญาณอินเทอร์เน็ต สุดยอดจริงๆค่ะพี่... </h2><h2 style="text-align: center"></h2><h2 style="text-align: center" align="left">สำหรับรายนี้เรียกร้องขอลัดคิวมาก่อนเลยต้องจัดให้ คุณพี่ขจิต ศิษย์ครูบา พี่ชายที่แสนดีของหลายๆคน แวะมารับสายใยความรักไปร่วมทักถอให้กับทุกๆคน ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมา พี่ให้คำปรึกษาในยามที่เราทุกข์และเห็นความตั้งใจจริงในการทำงานตลอดช่วงเวลาที่เชียงใหม่ และหนูขอโทษด้วยถ้าทำให้กล้องพี่เสีย อิอิอิ....</h2><h2 style="text-align: center" align="left"></h2><h2 style="text-align: center" align="left"> พี่ตุ๋ยขา...พี่เป็นคู่นอนที่หนูภาคภูมิใจ อิอิ..เอ๊ย! เพื่อนร่วมห้องค่ะ พี่มีความน่ารัก เอาการณ์เอางาน รายงานสถานการณ์สดได้เป็นอย่างดี แม้ในยามดึกไม่มีอินเทอร์เน็ตพี่ก็ยังไปซื้อชั่วโมงอินเทอร์เน็ตจากโรงแรมมาเช็คบันทึก มีความรักต่อครอบครัวเป็นอย่างดี แม้จะปล่อยให้หนูนอนเดียวดายหนึ่งคืนก็ตาม มารับรักจากหนูไปด้วยค่ะพี่สาวที่น่ารัก…..</h2><p style="text-align: center" align="left"> </p><h2 style="text-align: center" align="left"> พี่อึ่งอ๊อบ เพื่อนออนเอ็มยามค่ำคืน เป็นพี่สาวที่มีธรรมะในหัวใจ มีความห่วงใยน้องในหลายๆเรื่อง </h2><h2 style="text-align: center" align="left">เราทักทายกันทุกวันอยู่แล้ว อาจจะเขียนถึงไม่มาก แต่อยากบอกว่า </h2><h2 style="text-align: center" align="left">"รักพี่อึ่งอ๊อบจังเลย...มารับรักหนูหน่อยค่ะ"</h2><p style="text-align: center" align="left"></p><h2 style="text-align: center" align="left"> สำหรับพี่สาวรายนี้ พี่ติ๋ว หนูหารูปคู่กับพี่ไม่ได้เลยค่ะ น้อยใจจังเลย มีแต่ท่านอื่นนั่งคั่น แต่ถึงอย่างไรใจก็ถึงใจกันอยู่แล้วนะคะคุณพี่ ยามพี่ติ่วมา…จะพกพาอารมณ์ขันมาให้กับคนรอบข้างเสมอ หลายวันที่เชียงใหม่หนูขอขอบคุณ "ของฟิต"ที่พี่หยิบยื่นให้กับหลายๆคน หนูขอส่งใจจากสองแควถึงขอนแก่นนะคะ </h2><h2 style="text-align: center" align="left"> "รับรักหนูหน่อย" </h2><h2 style="text-align: center" align="left"> <div style="text-align: center"></div> </h2><h2 style="text-align: center" align="left"> รายต่อไปครูอ้อยที่แสนน่ารัก ใครๆก็ว่าเราเป็นคู่แฝด แต่งตัวก็คล้ายกัน ครูอ้อย ผู้ขยันเขียนบันทึกได้อย่างน่าแปลกใจ แต่งกลอนก็แสนเก่ง กราบขอบพระคุณที่พี่อ้อยช่วยส่งเสริม เขียนเชียร์บันทึกของเรา ทำให้เราได้มีวันนี้ ถึงแม้เราจะไม่ค่อยได้คุยเล่นกัน แต่สายตาที่พี่อ้อยแอบมองมาอยู่บ่อยครั้งก็บ่งบอกได้ว่า </h2><h2 style="text-align: center" align="left">"พี่อ้อยก็แอบรักหนูเข้าให้แล้ว..รับรักหนูด้วยนะคะ".</h2><p style="text-align: center" align="left"> </p><h2> เรื่องราวยังไม่จบนะคะ ยังมีคิวขอคุณอยู่ ท่านใดใน g2k เผลอเข้ามาอ่านก่อน กรุณามารับรักไปด้วยค่ะ แต่มีข้อแม้ว่าถ้ารับรักไปแล้ว เรามาร่วมเป็นเครือข่ายชุมชนแห่งการเรียนรู้กันค่ะ มีแต่ความรัก ความปรารถนาดีต่อกัน ช่วยกันสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้เกิดขึ้นกับสังคมของเรากันดีกว่า </h2><p> </p><p> </p><p> </p><h2> </h2>