ปีนี้ beeman ได้ร่วมงานสัปดาห์วิทยาศาสตร์อีกเช่นเคย ทำอย่างนี้มา ๒๐ ปีแล้ว แม้ว่าบางปีจะขลุกขลักไปบ้าง
สิ่งที่ทำเป็นหลักในทุกปี คือ ตั้งร้านขายผลิตภัณฑ์จากผึ้ง ทั้งนี้เพื่อเผยแพร่ น้ำผึ้งแท้ และผลิตภัณฑ์ผึ้งแท้ๆ ให้ผู้คนได้รู้จัก และเลือกซื้อหาได้ตามความต้องการ โดยไม่มีการร้องเชิญชวนให้ซื้อหรือคะยั้นคะยอให้ซื้อแบบน่ารำคาญใจ
กรรมการอื่นๆ ก็มีเป็นบ้าง เช่น กรรมการโครงงานวิทยาศาสตร์, กรรมการนิทรรศการภูมิปัญญาไทย เป็นต้น
ผมรู้สึกว่า งานบางอย่างที่ได้รับมอบหมายให้ทำ เมื่องบประมาณมีน้อยงานก็ออกมาไม่ดี และอีกอย่างไม่ได้ทำด้วยใจ เพราะเมื่อให้งานและให้เงินมาแล้ว ยังกำหนดกรอบมาพร้อมเสร็จ แบบเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ด้วย
สำหรับนิทรรศการเกี่ยวกับเรื่องผึ้ง ในแต่ละปี จะให้นิสิตที่เรียนวิชาการเลี้ยงผึ้งได้มีส่วนร่วมด้วย และผมมักทำนิทรรศการที่สามารถตั้งได้ ๒-๓ ปี เป็นอย่างต่ำ
ส่วนนิสิตมักเน้นกิจกรรมที่ทำได้ปีเดียวก็ต้องทิ้ง ทำให้สิ้นเปลืองงบประมาณ เฉพาะในปีนี้ งบประมาณวัสดุที่ใช้ในการจัดงานสูงถึงเกือบ ๓๐,๐๐๐ บาท (รวมนิทรรศการของภาควิชาชีววิทยาทั้งหมด) นี่ยังไม่น้บรวมป้ายโฆษณาไวนิลด้วย
๒-๓ ปี มานี่ คณะวิทยาศาสตร์ติดใจ ให้มีร้านค้าเอกชนเข้ามาจำหน่ายสินค้าในงาน ปีนี้มีร้านค้าเพิ่มขึ้นจากปีที่แล้วเท่าตัว ทำให้มีร้านค้ารายรอบคณะฯ จำนวนมากกว่า ๑๐๐ ร้าน ทำรายได้ให้คณะนับแสนบาท (เฉพาะส่วนนี้)
การจราจรแน่นขนัดไปหมด เพราะนักเรียน นักศึกษา จากสถาบันต่างๆ เข้าชมงาน ๓ วัน (๑๖-๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๐) มากกว่าแสนคน มีเงินสะพัดในงานนี้ ไม่ต่ำกว่า ๑.๕ ล้านบาท (เฉพาะงบในการจัดงาน ก็เกินครึ่งล้านไปแล้ว)
ในแต่ละปี ผมแทบไม่ได้เดินชมงานเลย มัวยุ่งแต่ดูแลงานที่รับผิดชอบ มีความรู้สึกว่า งานในแต่ละปีพัฒนาไปไม่มาก เพราะว่าไม่ได้มีการสะสมองค์ความรู้เอาไว้อย่างมีระบบ
เขียนเท่าไรก็คงไม่หมดครับ ตอนเย็นๆ จะหาภาพมาประกอบบ้างถ้าเน็ตเป็นใจ ชมของแห้งไปก่อนแล้วกันครับ
ขอให้ทุกท่านโชคดีมีเงินใช้ครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Beeman
สวัสดีค่ะอาจารย์ สบายดีใช่ไหมค่ะ เพิ่งได้เริ่มกลับมา gotoknow อีกครั้งเพิ่งจัดการกลับงานได้ลงตัวนะค่ะ
คิดถึงอาจารย์ทุกท่านและมหาลัยมากๆเลยค่ะ
สวัสดีครับ น้องแก่งจัง
สวัสดีครับ ป๋อมแป๋ม