ไปเมืองกระบี่

 

เพิ่งนึกได้ค่ะ ที่กระบี่ ดิฉันก็ยังไม่เคยไปเลย ... เพิ่งจะไปครั้งนี้จริงๆ แต่ว่า เจอแต่ฝน ... แต่ทว่าได้ผู้อำนวยทีมที่ดีมาก เพราะเธอมีคนคุ้นเคยอยู่กระบี่ (พี่ชายค่ะ) จึงได้ราชรถพอที่จะพาไปผ่อทะเลเมืองกระบี่บ้าง ก็คือ อ่าวพระนาง และหาดนพรัตน์ละค่ะ

มาครั้งนี้ก็มาประชุมสัมมนา "การติดตามผลการดำเนินงานส่งเสริมสุขภาพในรอบ 9 เดือน ปี 2550" ที่ รร.กระบี่มารีไทม์ ปาร์ค แอนด์ สปา รีสอร์ท ละค่ะ ... หน่วยงานของดิฉัน กองทันตสาธารณสุข ก็นำเสนอผลการดำเนินงานนี้ด้วย แต่จะมาเล่าเรื่องให้ฟัง ถึงข้อความกล่าวเปิดของท่านอธิบดี นายแพทย์ณรงค์ศักดิ์ อังคะสุวพลา ที่ปิ๊งแว่บ ละค่ะ

• ... เราได้ทำงานไปแล้ว จบโครงการ 9 เดือน ก็เป็นช่วงระหว่างกลางก่อนที่จะจบปีงบประมาณ ที่เราจะมาพูดคุยกัน เหมือนๆ กับเป็นกึ่งๆ monitoring / evaluation ... แม้จะไม่ได้เป็นในรูปของ study แต่เราก็เอาผลจากการที่เป็นรูปของรายงานที่เทียบกับเป้าหมาย กับผลของการที่เจ้าของโครงการต่างๆ เจ้าของพื้นที่ หรือตามศูนย์ฯ ได้ไปทำงานร่วมกับพันธมิตรเครือข่ายของเรา ได้แลกเปลี่ยนในกลุ่มด้วยกันเอง รวมทั้งจังหวัด และ อปท. รวมทั้งที่เราได้ติดตามนิเทศจากพื้นที่ต่างๆ และมาพูดคุยกันว่า ในงาน ภายใต้แผนงาน/โครงการต่างๆ ที่เราทำกันอยู่นั้นเป็นอย่างไร
• ... เราอย่ากลัวความจริง ถ้าความจริงออกมาว่า มันไม่ได้เรื่องก็ต้องไม่ได้เรื่อง ... แต่ในความที่ไม่ได้เรื่องนี่ มันเป็นเพราะคนทำไม่ได้เรื่อง หรือว่าคนคิดไม่ได้เรื่อง หรือไม่ได้เรื่องทั้งคู่ ... ไม่ได้เรื่องตรงจุดไหนก็ต้องไปแก้ ... เพราะว่าสำคัญที่สุดก็คือ เราต้องไม่กลัวความจริง
• และเราอยู่ตรงจุดกึ่งกลางของประเทศ ถ้าเราคิดถูก และก็ส่งสัญญาณลงไปถูก ... การปฏิบัติก็ถูก ... ปลายทางคือ ประชาชนได้ประโยชน์
• ... แต่ถ้าเราคิดผิด ส่งสัญญาณผิด ก็เกิดการกระทำผิด และเรารู้ว่าผิด และเรายังเดินหน้าต่อ ประชาชนทั้งประเทศได้รับผลกระทบจากความที่เราไม่ยอมรับความจริง มันเกิดความเสียหายอย่างมาก
• ... พวกเรา realized อยู่อย่างหนึ่งก็คือ พวกเราคนเดียว หน่วยเดียว ทำไม่ได้ มัน need collective health form ซึ่งเป็น concept ของ Primary health care ซึ่งทำตั้งแต่สมัย สสม. ซึ่ง อ.อมร พูดอยู่เสมอว่า มันต้องเป็น collective leader
• เพราะฉะนั้นถ้าที่ไหน หน่วยงานไหนมีผู้นำชูธงอยู่คนเดียว ตอบได้เลยว่า ไปไม่รอด ว่า need คนนำทุกคน ถ้าเป็นไปได้ ก็ทุกคนเป็นผู้นำ และชูธง แต่ตกลงกันให้ดีก่อนว่า ธงสีเดียวกัน จะเดินไปตรงจุดนี้ด้วยกัน ... อันนี้เป็น afford มหาศาล
• แต่การที่จะถือธงอันเดียวกัน มันต้องเป็นธงที่ในการบริหารสมัยใหม่ เราเรียกว่าเป็นการ share value, share vision, share target หรืออะไรก็แล้วแต่ ที่จะมีความเห็นร่วมกัน และได้ข้อยุติ มันคงไม่ใช่ concensus ทุกคนเห็นด้วยกันหมด
• แต่ว่าโดยส่วนใหญ่ เพราะว่าความแตกต่างเชิงความคิดเป็นเรื่องที่ดี และสร้างสรรค์ และแนวคิดส่วนใหญ่ ณ วันนั้น ถ้าไปทำ M&E แล้ว รู้ว่ามันไม่ได้เรื่องนะ เราก็มาปรับ ก็จะมี list ไว้ว่าเคยมีคนให้ความเห็นอย่างนี้ เอาต้องโน้นมาปรับไหม เพราะฉะนั้นเราจะไม่มีการทิ้งแนวคิดที่ถูกเสนอ มันถูกกลั่นมาจากความรู้ประสบการณ์ มันจะเกิด recurrent หรือความถนัดของแต่ละคน ซึ่งมันก็มีข้อดี
• แต่เราอย่าไปเอาสิ่งที่เรานำเสนอ ว่า ถ้าเราเสนอแล้วแพ้ไม่ได้ ถ้าแพ้เราจะคอยขัดขาเขา ถ้ายังงั้นเราไม่ใช่นักวิชาการที่แท้จริง
• เพราะนักวิชาการที่แท้จริง ต้องใจกว้าง และยอมรับในการที่จะเกิด มันเป็นเรื่องของคนกลุ่มใหญ่ มี unique อะไรออกไป ถ้า area ของคุณ ไป modify ไม่ว่ากัน แต่ถ้าคุณมีคำตอบแล้วว่า มันดีกับพื้นที่ของคุณ OK คุณ นวก แต่ถ้าคุณรับ study มาแล้ว บอกไม่รู้ ช่างมัน ฉันไม่สน ฉันจะทำแบบนี้ นี่พวกหัวดื้อ เพราะว่าเชื่อมั่นในตัวเอง อธิบายไม่ได้ ...
• ผมเชื่อในกระบวนการทำ KM ... มันไม่มี absolute answer ทุกอย่างมี relative ทั้งนั้น ไม่มีใครผิดที่สุด ไม่มีใครถูกที่สุด มันจะ relative ตาม factor ตามปัจจัยที่เป็นทั้งภายนอก ภายใน ทั้งความพร้อมของทรัพยากร stakeholder ของแต่ละพื้นที่ก็ไม่เหมือนกัน และเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
• นักกลยุทธ์คนไหนที่ fixed idea ??? … เพราะฉะนั้น หูต้องเปิดตลอด ตาต้องมองยาวๆ แต่ปากไม่ยาว เพราะจะไปหาเรื่องเขา ปากก็ต้องพูดในสิ่งที่ควรพูด แต่ว่าเราต้องหูตาไว ได้ยินอะไรไกลๆ

อีกปิ๊งแว่บหนึ่งค่ะ จากท่านอธิบดี 

 

[ครูยอด วิสุทธิ์ เหล็กสมบูรณ์]

แวะมาตามคำเชิญขอรับพี่อัมพร

•              นี่ผมเพิ่งเคยเข้ามาเยี่ยมในบันทึกเป็นครั้งแรกนะครับเนื้อหาในบันทึกนี่เข้มข้นดีครับ ผมชอบเนื้อๆอย่างนี้ กาแฟดีๆต้องขมๆ น้ำตาลมากไม่ดีครับ เดี๋ยวเบาหวานจะถามหา
•               พักหลังๆเห็นคนชอบใส่น้ำตาลในบล็อกกันเยอะ ผมก็เลยเอายาป้องกัน "เบาหวาน" ไปแจก พี่อาจจะอ่านเจอในบันทึกของผม และ "เรื่องเล่าจากดงหลวง" http://gotoknow.org/blog/dongluang-1/119643บ้างแล้วก็ได้ (แนะนำให้ไปตามอ่านนะครับ)
• ผมไม่ได้ไปประชุมสัมมนานวัตกรรมที่เมืองทองธานี 21-22 ส.ค.นี้นะครับ เพราะติดประชุมกับกรมคุ้มครองสิทธิเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรมที่เชียงใหม่ (ไประดมความเห็นประเด็นปัญหาสิทธิมนุษยชน) เลยมอบหมายให้นวัตกรตัวจริงคือผู้นำกลุ่มแม่บ้านนวดแผนไทย และยุวสตรีจากสโมสรเยาวชนที่ผมเป็นประธานอยู่ ไปร่วมเก็บเกี่ยวประสบการณ์แทนผม ถ้าจะอ่านเรื่องเล่า ก็อาจจะได้จากเด็กๆทั้งสองนี่แหละครับ พวกเธออาจจะได้มาปรากฏโฉมอยู่ในบล็อกของผมพร้อมเรื่องเล่าของพวกเธอ คอยติดตามอ่านนะครับ

 

[สะ-มะ-นึก]

สวัสดีครับคุณหมอนนท์

• "เราต้องไม่กลัวความจริง"... เพราะว่าความจริงเป็นสิ่งที่ไม่ตาย
• แต่คนที่อยากพูดความจริงมักจะไม่ค่อยกล้า...เพราะกลัวความตาย
• ใช่ไหมครับคุณหมอ
• กระบี่..ผมยังไม่เคยไปเลยครับ

ขอบคุณครับ

[เพื่อนร่วมทาง]

• สวัสดีค่ะ คุณยอดดอย
• ดีใจที่แวะมาเยี่ยมค่ะ แต่เป็นพี่นน นะคะ บ่ใช่พี่อัมพร (ชักอยากตามไปรู้จัก ว่า พี่อัมพร คือผู้ใด๋)
• บันทึกของคุณยอดดอย จริงใจมากค่ะ ... คงจะเป็นบริบทของคนที่แตกต่างกันละค่ะ
• เรามีสิ่งละอันพันละน้อยที่หลากหลายในวง KM ก็คงจะถือว่า มีสิ่งที่จะได้เรียนรู้กันเยอะแยะมากมาย ก็เพิ่มรสชาติให้ชีวิตไปอีกแบบนะคะ

[เพื่อนร่วมทาง]

• ดีใจค่ะ ที่คุณสะ-มะ-นึ-กะ เข้ามาเยี่ยม
• แว่บแรก นึกถึงครูอ้อยขึ้นมาทันที
• "แต่คนที่อยากพูดความจริงมักจะไม่ค่อยกล้า...เพราะกลัวความตาย" ... ความตายนี้ คงหมายถึงหลายๆ อย่างใช่ไหมคะ
• เมืองกระบี่ ช่วงที่ไปนี่ อากาศไม่ร้อนเลยค่ะ
• แต่คนเดินทางไปนี่ เห็นเป็นต่างชาติซะเยอะ มาก ก ก ก
• ต่างชาติเขาคงเห็นของดีเมืองไทยนะคะ
• เชียร์คนไทยให้ไปค่ะ
• มีโอกาสลองไปสักครั้งสิคะ อย่าดีเหน็บครูอ้อย และน้องขวัญไปด้วยนะคะ
• ขอบคุณค่ะ

[ครูนงเมืองคอน]

สวัสดีครับคุณหมอนนทลี

• ชอบมากๆกับการลิขิตของคุณหมอ...ชอบทุกข้อความเลย โดยเฉพาะที่ท่านอธิบดีท่านกล่าวว่า ....เราอย่ากลัวความจริง ถ้าความจริงออกมาว่า มันไม่ได้เรื่องก็ต้องไม่ได้เรื่อง ... แต่ในความที่ไม่ได้เรื่องนี่ มันเป็นเพราะคนทำไม่ได้เรื่อง หรือว่าคนคิดไม่ได้เรื่อง หรือไม่ได้เรื่องทั้งคู่ ... ไม่ได้เรื่องตรงจุดไหนก็ต้องไปแก้ ... เพราะว่าสำคัญที่สุดก็คือ เราต้องไม่กลัวความจริง
• เรามักจะติดโน่นติดนี่กันเยอะ คำนึงแต่หน้าตา ชื่อเสียง เกียรติยศ จนไม่ได้ทำการประเมินตามสภาพจริงกันเท่าที่ควร บิดๆเบี้ยว บ้านเมืองเสียหายไปเยอะ.....ที่ท่านอธิบดีพูดอย่างนี้จึงโดนใจผมมากๆคร้บ
• เสร็จจากกระบี่ก็เข้านครศรีฯหรือเปล่าละครับ ส่งสัญญษณบ้างนะครับ...ขอบคุณครับ

[เพื่อนร่วมทาง]

• ขอบคุณค่ะ ครูนง
• เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่พบกันบ่อยๆ ละค่ะ ... เขาคงทำกันจนชิน จนไม่รู้สึกว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรกระมังคะ
• ถ้าไปถึงนครศรีฯ จะบอก ครูนง แน่นอนละค่ะ