บันทึก KM สัญจร ครั้งที่ ๒ (๓)

อย่าลืม ให้ชาวบ้านร่วมกันเรียนรู้ อย่าเข้าไปทำแทน อย่าเข้าไปเป็น "คุณกิจ" ต้องเป็น "คุณอำนวย"

บันทึก KM สัญจร ครั้งที่ ๒ (๓)

พบเพื่อนเก่า

อ้อมตาดีเห็นคุณธัญญวิตต์ บรรเจิดกิจ  สมาชิกกลุ่มเครือข่ายแสงตะวัน ที่หน้าโรงแรมพิจิตรพลาซ่า ที่เราไปพัก     จึงได้พบแกนนำกลุ่มเครือข่ายแสงตะวัน เพื่อนเก่า      ได้แก่คุณตระการ คุณาวุฒิ    คุณสิทธิพจน์ เกบุ้ย   และคุณธัญญวิตต์ 
หลังอาหารเย็นเราจึงไปนั่งคุยกันที่สำนักงานผู้สื่อข่าวสารพัดสำนักข่าวของคุณสิทธิพจน์     ได้รับทราบว่าขณะนี้กลุ่มเครือข่ายแสงตะวันกำลังเข้าไปช่วยรวมกลุ่มเกษตรกรปลูกส้มโอท่าข่อย ซึ่งเป็นพันธุ์ท้องถิ่น    มีรสหวานอมเปรี้ยว    ฉ่ำน้ำ   และเมื่อผลแก่เต็มที่จะไม่มีเมล็ด    ถือเป็นส้มโอพันธุ์คู่บ้านคู่เมืองพิจิตร     ช่วยเหลือให้เกษตรกรผลิตอย่างมีการประกันคุณภาพ     และช่วยเจรจากับร้าน Top Supermarket    ให้เอาไปทำตลาด     ซึ่งจะทำให้มีตลาดกว้างมาก

นอกจากนั้นกลุ่มเครือข่ายแสงตะวันยังมีแผนจะดำเนินการโรงเรียนชาวนาตามแบบของมูลนิธิข้าวขวัญ สุพรรณบุรี     โดยจะดำเนินการในปีงบประมาณ ๒๕๕๐    ทำเป็นเครือข่าย ๓๐ โรงเรียนทั่วจังหวัด เป็นเวลา ๓ ปี     ผมได้แนะนำให้ไปขอเรียนรู้ประสบการณ์ของ นครสวรรค์ ฟอรั่ม ของ นพ. สมพงษ์ ยูงทอง     และถ้าจะทำอย่างเข้มข้นแบบ รร. ชาวนา มขข. จะต้องฝึกอบรม “คุณอำนวย” ตั้ง ๓๐ คน    ซึ่งคงต้องขอความช่วยเหลือจากทีมคุณทรงพล เจตนาวณิชย์ด้วย

ผมเป็นคนชอบกินส้มโอ    ที่โรงแรมพิจิตรพลาซ่าที่เราไปพักมีส้มโอท่าข่อยให้บริการเป็นผลไม้ในเมนูอาหารเช้าด้วย     ผมจึงได้มีประสบการณ์ตรง     ว่าส้มโอท่าข่อยไม่มีเมล็ดจริงๆ     รสเปรี้ยวอมหวานแบบที่ผมชอบ    และเนื้อนุ่ม ฉ่ำ     ถือเป็นส้มโอในอุดมคติสำหรับผม     แต่เรื่องทำความตกลงตลาดเดียวให้แก่กลุ่มเกษตรกรนั้นผมเป็นห่วงมาก ว่าในที่สุดเกษตรกรจะเสียเปรียบ    เพราะเกษตรกรจะตกอยู่ในสภาพไม่มีประสบการณ์การ ดิ้นรน/เรียนรู้ ทางการตลาดเลย     พอ Top บอกว่าไม่รับขายให้ เกษตรกรก็จะช่วยตัวเองไม่ได้    ขอส่งความเป็นห่วงนี้มายังทีมกลุ่มเครือข่ายแสงตะวันด้วยนะครับ   
วิจารณ์ พานิช
๑๒ มค. ๔๙