ชีวิตที่พอเพียง : (342) วันอาทิตย์ของผม

         ก่อนนอนเมื่อคืน ผมปิดนาฬิกาปลุก     ปล่อยให้ตัวเองนอนตามธรรมชาติ     ตื่นเมื่อไรก็เมื่อนั้น      ปรากฏว่าภรรยาตื่นก่อนครับ     แล้วผมก็ตื่นตาม     ภรรยาบอกว่าฟ้าสางแล้ว    

         ผมลุกออกไปวิ่งออกกำลัง     วันนี้วิ่งเสีย 3 รอบ 30 นาที     ชดเชยกับที่เมื่อวานไม่ได้วิ่ง     เพราะต้องรีบออกไปขึ้นเครื่องบินเที่ยว 6 น. ไปนครศรีธรรมราช

         วิ่งเสร็จ ภรรยาชวนไปซื้อผลไม้ที่ห้างแมคโครแจ้งวัฒนะ    ระหว่างทางแวะซื้อน้ำส้มคั้นนวิจารณ์ชวนชิม (คือผมชอบกิน) เย็นเจี๊ยบ 1 ขวด 30 บาท ที่หน้า มสธ.     ผ่านตรงนี้ทีไรผมต้องแวะซื้อ เพราะเป็นน้ำส้มคั้นสดคุณภาพเยี่ยม     เป็นร้าน “เปิดท้ายขาย”      คั้นกันตรงนั้น  แช่เย็นเจี๊ยบ      มีหลักอยู่ว่า ต้องซื้อแล้วกินเลย      ถ้าเก็บไว้จนไม่เย็นเจี๊ยบ ความสดชื่นจากการดื่มจะลดไปจน “วิจารณ์ไม่ชวนชิม”  

         พอเลี้ยวซ้ายจะไปทาง อิมแพ็ค ก็พบฝูงรถ     ภรรยาชวนกลับทันที     ไม่ทราบว่ารถเหล่านี้มางาน OTOP หรืองานอื่น     มันมากจนเรารู้ว่าถนนแจ้งวัฒนะก็จะติดด้วย     กลับบ้านเราดีกว่า     แต่เราก็ขับรถเลยไปซื้อของกินที่หมู่บ้านอัมพรไพศาล

         ฉวยนิตยสาร ไทม์ ที่ได้รับเย็นวาน เอามาอ่าน     มีเรื่องดีๆ หลายเรื่อง     เรื่องเด่นประจำฉบับคือ How We Get Addicted     เป็นเรื่องที่ผมสนใจมาก   

         เช็ค บล็อก และลงบันทึกเสีย 2 บันทึก     ใช้เทคนิค ตั้งเรื่องแล้วขอคำแนะนำ      ตอนนี้ผมเปลี่ยนมาใช้ โน้ตบุ๊คตัวใหม่ (Vaio VGN-G1 Model PCG-5E1N มีขายเฉพาะที่ญี่ปุ่นและเตอรกี) หนักกิโลเดียว และ Window Vista แล้ว     พร้อมติดตั้ง DTAC Air Card     เร็วกว่าของ Hutch ที่ใช้อยู่เดิมมาก     โน้ตบุ๊คตัวใหม่ก็ไม่แฮงค์บ่อยๆ อย่างตัวเก่า     ชีวิตสดใสขึ้นเยอะ

         ภรรยาเอาอาหารเช้า มาให้ มีขนมจีบ 5 ชิ้น  กับขนมไทยที่ซื้อมาเมื่อเช้า คือลอดช่องกับเผือก     ภรรยาเขารู้ว่าผมชอบกินเผือก     และชอบกินขนมไทย ไม่ชอบขนมแนวฝรั่ง

วิจารณ์ พานิช
15 ก.ค. 50