แมลงทับ...เพื่อนเก่าที่หายไป
เกมส์ทายปัญหาที่ฮิตติดปากสำหรับเด็กบ้านไร่บ้านนาหรือแม้แต่กระทั่งในเมืองกรุงเมื่อสมัยกว่าสี่สิบปีก่อนนั้น เห็นจะไม่มีปัญหาใดฮิตเกิน "อะไรเอ่ย เขียวเหมือนพระอินทร์ บินเหมือนนก มีศรปักอก ว่านกก็ไม่ใช่?"และคำตอบที่เด็กๆในรุ่นนั้นเฉลยออกมาก็คือ...แมลงทับ...แต่จะมีสักกี่คนที่จะเห็นตัวตนอันแท้จริง วงจรชีวิต และคุณประโยชน์ของแมลงทับ
ครั้งเมื่อเป็นเด็กอาศัยอยู่กับพ่อแม่ที่บ้านสวนตลิ่งชัน จะมองไปที่แห่งใดก็มีแต่ความลำบาก จะหาซื้อโอเลี้ยง กาแฟ หรือเครื่องปรุงอาหารก็ต้องเดินไปร้านค้า ที่ใกล้หน่อยก็ ๒-๓ กม.หนทางที่เดินก็เป็นทางเดินตามร่องสวนของเพื่อนบ้าน ไม่มีแม้กระทั่งแผ่นอิฐปูเรียงให้เดินสะดวกสบาย พระสงฆ์ที่ท่านเดินบิณฑบาตรมาจากวัดไกลๆก็ก้าวเดินอย่างก็ทุลักทุเลพอดู โดยเฉพาะในฤดูฝน พื้นดินเป็นดินเหนียวยามต้องสายฝนนั้นลื่นจนเซไถล เป็นที่ถูกอกถูกใจของเด็กรุ่นก่อนที่ยังไม่มีเครื่องเล่นสไลเดอร์ตามสวนสนุก
ระหว่างทางเดินไปร้านค้าหรือไปทำธุระ บางสวนก็ปลูกต้นมะขามเทศต้นเล็กๆไว้รอบสวนเพื่อเป็นรั้ว ดูแล้วมีความเขียวชอุ่มและป้องกันทรัพย์สิน ตอนสายๆเวลาเดินผ่านสวนดังกล่าวก็จะพบแมลงสวยงามชนิดหนึ่งที่มีปีกสีเขียววาวระยับ ที่เรียกกันว่าแมลงทับ ไม่ใช่หนึ่งหรือสองตัวแต่มีจำนวนมากมาย บางครั้งก็จับเอามาเลี้ยงดูเพราะความงามที่เย้ายวนใจ แต่ก็ไม่เคยเลี้ยงรอดสักตัว
ปัจจุบันสวนดังกล่าวกลายเป็นหมู่บ้านจัดสรร ทางเดินที่เคยใช้สัญจรก็กลายเป็นถนนหนทางแห่งความเจริญ คลองที่ใช้ลำเลียงผลไม้ส่งออกขายตามตลาด ก็ตื้นเขินเพราะความมักง่ายของผู้ที่อยู่ริมคลองและความหย่อนยานของเจ้าหน้าที่ผู้ดูแล น้ำในคลองที่เคยใช้อาบ ว่ายและกระโดดเล่นก็กลายเป็นสีดำ สวนผลไม้ไม่สามารถอยู่ได้เพราะสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไป มนุษย์ยังคงอยู่ได้เพราะมีการปรับตัวตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง โดยคิดไปว่าเรามีชีวิตที่ดีกว่ารุ่นบรรพบุรุษ แต่ในทางกลับกันคุณภาพชีวิตที่พวกเรามีอยู่นั้น ยืนยันได้หรือไม่ว่า พวกเรามีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า
สิ่งที่เราพอจะยืนยันและบอกได้ในที่นี้ก็คือเพื่อนร่วมโลกของเราหลายชนิดหายหน้าหายตาไป หลายครั้งเราบอกลูกหลานไม่ได้ว่า สัตว์ที่เราเรียกอย่างนี้นั้นมีรูปร่างหน้าตาเป็นเช่นใด จะหาดูตามสวนสัตว์ก็แสนยากเพราะเป็นสัตว์ประจำถิ่นที่ถูกลืม เช่นเดียวกันสัตว์ที่เราเรียกว่า แมลงทับที่เคยสร้างความประทับใจในวัยเด็กนั้น นานมาแล้วที่เราไม่เคยพบพานกับพวกมันอีกเลย...อยากภาวนาให้พวกเจ้ากลับมาอีกครั้ง...พวกเรายังคอย
โดย คนบ้านเดียวกัน
ความเห็น (3)
ด.ญ.ธารารัตน์ ทากุดเรือ
หนูอ่านของครูเเร้ว นู๋ยุโรงเรียนวัดโพธินิมิตรค่ะ แมลงสาบทับตายหรอหนูไม่อยากเชื่อ
เมื่อก่อนชอบจับหลายท้องให้กางปีกไถไปกับพื้น สนุกดี
แต่ว่าแมงทับคงไม่สนุกมั้ง ครับ
