วัดครึ่งหนึ่ง กรรมการครึ่งหนึ่ง

วิธีคิดและพฤติกรรม

วิธีคิดอย่างที่สองได้จาการทำงาน    ผมสอนนักเรียนที่มีความแตกต่างทางชาติพันธุ์สูง อันประกอบด้วย นักเรียนเผ่าลีซอ มูเซอ กระเหรียง ไทยใหญ่ ไทยพื้นเมือง ม้ง และไทยภาคกลาง รวมถึงลูกครึ่งไทย-ต่างชาติ การเรียนการสอนที่ผ่านมาเคยคิดว่า สาเหตุนักเรียนไม่สามารถแสดงออกว่ามีกระบวนการคิดในเรื่องการเรียนสาระต่างๆเพราะว่านักเรียนเป็นชาวเขา ชนเผ่า เราไม่ใช่เทวดาจะสามารถแก้ปัญหาในเรื่องของภาษาเขาอย่างไร (เนื่องจากกระบวนการคิดจะต้องสื่อมาในรูปแบบของภาษา) ก็ไม่ได้พยายามแก้ไข ในเรื่องของภาษา หลังจากที่ได้ทำวิจัยร่วมกับทางคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ อาจารย์บุปผา  บอกว่าอาจารย์บรรเจิด วัดครึ่งหนึ่งกรรมการครึ่งหนึ่งนะ อาจารย์บอกว่าเราจะไปโทษเรื่องชนเผ่าเขาอย่างเดียวไม่ได้นะ เราเองควรจะแบ่งรับบ้างว่า จริงๆ แล้วเราเองก็ไม่ได้มีกิจกรรมการเรียนการสอนที่เน้นกระบวนกรคิดเท่าไหร่นะ  ผมก็กลับมาคิดว่า จริงสิ เรามัวแต่โทษว่าเป็นเพราะเหตุนั้นบ้าง เหตุนี้บ้าง บางทีเราลืมสำรวจการสอนตัวเองไปว่า เราก็มีส่วนเอี่ยวอยู่ครึ่งหนึ่ง การสอนที่เคยมีอุปสรรคที่คิดว่าใหญ่หลวงในเรื่องชาติพันธุ์ของเขา ก็เบาบางลงและเริ่มพยายามแก้ไขในส่วนที่นักเรียนอยู่กับเรา ปรากฏว่า ตอนนี้มีความสุขกับการทำงาน พยายามคิดตลอดว่าเราจะสามารถลดปัญหา ในเรื่องนักเรียนชนเผ่ากับการแสดงออกทางความคิดอย่างไร และตอนนี้พยายามแก้ไขเรื่อง ภาษาที่เป็นต้นเหตุ อยากทำให้เกิด พลังของภาษา ทำให้นักเรียนมีส่วนร่วม และแสดงออกทางความคิดมากขึ้นครับ  ปัญหาที่เหมือนโยนบาปให้กับเด็กก็ไม่เคยเกิดในความคิดผมอีกเลยเลยครับ

[ถนอมจิตร์]

เป็นครูมัธยมค่ะ เคยอยู่จังหวัดแม่ฮ่องสอนมาก่อน เคยสอนนักเรียนที่มีความแตกต่างทางชาติพันธุ์เหมือนกัน เด็ก ๆ เค้าน่ารักดีออก ไม่มีอะไรหรอกค่ะ อยากให้กำลังใจแสงเทียนที่ส่องอยู่บนยอดดอยน่ะ