เมื่อวานนี้ (13 ส.ค.) หลังจากที่เลิกจากการสัมมนา พวกเรา 4 คน หลบไปเที่ยวเล่นรอบๆ โรงแรมด้วยจักรยานคนละคัน..
ควบจักรยาน(ของโรงแรม)กันไปเรื่อยๆ เห็นที่ไหนวิวสวยก็หยุดถ่ายรูป ผลัดกันถ่ายบ้าง ถ้าอยากถ่ายครบ 4 คน แต่ไม่ได้เอาขาตั้งกล้องมา ก็ใช้เสาปูน หรือไม่ก็ต้นไม้ ทำหน้าที่เป็นขาตั้งกล้องชั่วคราวไปก่อน
ระหว่างที่พวกเรากำลังวุ่นวายตั้งท่าถ่ายรูปกับบ้านไม้ชั้นเดียวหลังงาม ก็มีผู้ชายใจดีท่านหนึ่ง เดินออกกำลังกายผ่านมา และก็ไม่ได้ผ่านเลยไปอย่างไร้น้ำใจ ด้วยการเอื้อเฟื้อและถามไถ่ว่า
"ผมช่วยถ่ายให้มั้ยครับ?"
แน่นอนสิคะ..พวกเรายินดีมากๆ เลยค่ะ (แบบว่าวิญญาณนางแบบเก่าเข้าสิงน่ะค่ะ)
เมื่อถ่ายเสร็จ ผู้ชายใจดีคืนกล้องให้แล้วบอกว่า"ถ้าอยากถ่ายภาพคนกระโดดให้สวย คนถ่ายต้องนั่งถ่ายแล้วยกกล้องขึ้นสูงๆ นะครับ"
แฮ่ๆ...แสดงว่าแอบเห็นพวกเราพยายามถ่ายรูปกระโดดกลางถนนกันอยู่แน่ๆ สงสัยเห็นแล้วท่าทางจะไม่ไหวเอาซะเลยใช่มั้ยเอ่ย? (^,^)
“ลองถ่ายดูมั้ยครับ?”
ก็.....ยินดีอีกแล้วค่ะ ตั้งท่ากันใหญ่ แล้วภาพที่ออกมาสวยมากๆ เสียด้วยค่ะ รับรองได้เลยว่าเป็นเพราะช่างภาพแน่นอน ไม่ใช่เป็นเพราะนางแบบค่ะ
ใช่แล้วค่ะ ผู้ชายใจดีท่านนั้น คือ คุณหมอวัลลภ พรเรืองวงศ์ หนึ่งในวิทยากรในงานสัมมนา KM ของเรานี่เองค่ะ
คุณหมอคะ พวกเราขอขอบคุณในน้ำใจและเทคนิคถ่ายภาพของคุณหมอมากๆ นะคะ ปลาบปลื้ม...ปลาบปลื้มมากๆ ค่ะ
มาร่วมสัมมนาคราวนี้ มีแต่ได้กับได้.. ได้ทั้งความรู้ ได้เพื่อน และได้รู้จักคนใจดี ..
สิ่งดีๆ ทำให้โลกนี้สวยงาม (^,^)
ขอบคุณครับ
-_-'
แวะมาดูรูปคะ...ขอดูหน่อยนะคะ...น่า...ไม่ต้องเขินคะมีของดีต้องอวดน่านอิๆ..ห้ามเลียนแบบคะแวะมาทักทายคะ...
อยากเห็นรูปด้วยคน
สวัสดีค่ะ คุณโอ๋
เย้ๆๆๆ มีทางติดต่อคุณโอ๋อีกทางแล้ววว อิอิ
อ.ขจิต เอา link ไปฝากน่ะค่ะ เปิดมา อ้าววว คุณโอ๋นี่เอง
ตายละ จะเขียนบันทึกอะไร ต้องแอบระวังแล้วสิเนี่ย น่ากลัวจริงๆ เดี๋ยวโดนรายงาน เอิ๊กๆๆๆ
Par จ๋า..
อาจารย์ขจิตคะ...สวัสดีค่ะ
อ้าว!!.... มือกดไปโดนปุ่ม "บันทึก" ทั้งๆ ที่ยังเขียนไม่เสร็จเลยอะค่ะ ฮึ่ม!! >_<
อาจารย์ขจิต ขา... ต่ออีกนิดค่ะ
คุณ naree suwan
อาจารย์ฟ้า
ส่วนเรื่องรูป อยากเอาลงให้ดู (ใจแทบขาด) แต่ เพื่อนๆ ในรูปคนนึง ไม่อนุญาต เนื่องจาก.. หากเอารูปมาโชว์ นอกจากจะได้เห็นฝีมือถ่ายภาพของคุณหมอแล้ว ยังแถมโชว์ระบำหน้าท้อง(ลาย)ของใครบางคนในรูปด้วยค่ะ !!!
จึงเกรงว่า หากลงรูปไปแล้ว กระทรวง ICT คงตามมาปิดบันทึกดิฉันแน่ๆ ...(น่ากลัวค่ะ น่ากลัว)
ดังนั้น จึงขออภัยทุกสายตาที่เตรียมตั้งไว้รอ มา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ (^,^)