ระบบการเรียนของนักศึกษาแพทย์หลายแห่งในปัจจุบัน ยังใช้เนื้อหาวิชาที่ปรากฎในตำราเป็นหลัก (content-based) ทั้งผู้สอนและผู้เรียนยังวิธีเรียนและประเมินผลโดยวัดความจำเป็นหลัก (recall-based) แม้ว่าผู้สอนเองอ้างว่าพัฒนาการสอนมาเป็นแบบ clinical application-related ซึ่งเน้นการประยุกต์ใช้ความรู้
ปัญหาด้านผู้สอนอาจมีจาก 2 กลุ่ม คือ
กลุ่มอาจารย์รุ่นเก่า ที่ยังนิยมสอนแบบท่องจำ และ content-based
กลุ่มอาจารย์รุ่นใหม่ ที่ไม่มีแนวคิดหรือฐานความรู้เกี่ยวกับการเรียนการสอน เพราะส่วนหนึ่งผ่านการเรียนแบบท่องจำมา
เหตุนี้ การปฏิรูปการเรียนการสอนนักศึกษาแพทย์ โดยเฉพาะระดับ pre-clinic จึงยังวนเวียนอยู่กับ ความรู้สึกของผู้สอน ว่า นักศึกษาจะไม่รู้ ถ้าไม่มี การสอนแบบป้อน (feeding)
เหล่านี้ทำให้นักศึกษาไม่เป็น “นักเรียนรู้” และเป็นแค่ “นักขอความรู้ในชั้นเรียน” (สองคำนี้ ผมยืมอาจารย์เจิมศักดิ์ ปิ่นทองมาใช้)
คาดหวังว่า มหาวิทยาลัยมหิดล จะพัฒนาแบบอย่างการเรียนการสอนนักศึกษาแพทย์ที่ดี สำหรับประเทศไทยต่อไป
ไม่มีความเห็น