ความโชคดี...เป็นเหตุบังเอิญหรือเป็นเพราะเราคิดว่ามันเป็น

มีคนอธิบายว่าเป็นเพราะความเชื่อมโยงของทุกสิ่งทุกอย่าง แต่เรารู้ไปไม่ถึง

ช่วงที่ผ่านมามีเรื่องโชคดีมากมายเกิดขึ้นกับตัวเอง ความจริงก็เป็นเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนะคะ แต่หลายๆครั้งที่

• มีปัญหาและกำลังมองหาทางออก ก็มีอะไรเกิดขึ้นแบบที่ไม่คาดคิดทำให้เราแก้ปัญหานั้นได้ หรือทำให้ปัญหาหมดไป
• หรือมีคนมาขอให้ทำอะไรที่เราอยากทำให้ แต่ดูเหมือนว่าน่าจะจัดการได้ยาก แต่พอรับปากไปปั๊บก็จะมีเหตุอะไรมาช่วยให้เรื่องที่รับจะทำสำเร็จได้
• มีเพื่อนเก่าแก่ที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันของเราเลย แต่อยู่ดีๆเราก็คิดถึงและอยากรู้ว่าเพื่อนเป็นอย่างไรอยู่ที่ไหน แล้ววันต่อมาก็ได้รับเมลจากเพื่อนคนนั้นบอกว่าค้นเจอเราจากอินเตอร์เน็ต

มีเรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นบ่อยๆจนทำให้มาฉุกคิด และอยากจะเขียนความคิดนี้

ทุกๆครั้งที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ก็จะคิดว่า แหม เรานี้โชคดีจัง แต่คิดไปคิดมาเกิดสงสัยขึ้นมาว่า เอ๊ะ เรื่องแบบนี้เป็นเหตุบังเอิญจริงๆหรือเปล่า เพราะอะไรๆก็ต้องมีเหตุมีปัจจัยทั้งนั้น น่าจะเป็นเพราะความเชื่อมโยงอะไรที่เรายังไม่รู้มากกว่า แต่ก็มีบางทฤษฎีบอกว่า เป็นเพราะเราจะจำสิ่งที่"เป็นผล" มากกว่าสิ่งที่ "ไร้ผล" เสียมากกว่า บางทฤษฎีก็ว่าเป็นเพราะเราไม่คาดหวังกับอะไรมากนัก คือไร้รูปแบบ ทำให้เวลาเกิดผลอะไรขึ้นมา เราก็จะคิดว่าเป็นโชคดี เป็นเหตุบังเอิญไปโน่น

เขียนบันทึกนี้ เพราะมีความรู้สึกอะไรบางอย่างบอกว่าให้เขียน ตอนนี้ยังไม่เข้าใจแต่คงจะได้เข้าใจในวันข้างหน้า (ว่าไปโน่นอีกเหมือนกัน) แต่ปกติเป็นคนที่เชื่อจิตสำนึกของตัวเอง และเขียนเพราะอยากรู้ด้วยว่า มีใครคิดเหมือนเรา และมีเรื่องเล่าที่เป็นเหตุบังเอิญอันน่าประทับใจมาแบ่งปันกันบ้างไหมคะ  

[ธนพันธ์ ชูบุญ]

ผมก็เจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อยครับ แล้วก็คิดเสมอว่าเราโชคดีแฮะ

แต่เรื่องหนึ่งที่ไม่ค่อยสมความตั้งใจก็คือเรื่องกิน เพราะเมื่อไหร่อยากกิน ต้องไม่ขายซะทุกที เรื่องนี้ถามจิ๋มได้เลย เราทั้งคู่เจอเหมือนกันหลายครั้งแล้ว