คุณภาพ มาตรฐาน ความพึงพอใจ ขึ้นกับคน หรือ ระบบ
การจัดการความรู้ เอาความรู้ที่อยู่ในตัวคนมาใช้ให้มากขึ้น หรือที่เรียกว่า best practice และพยายามที่จะถ่ายทอดออกไป เพื่อให้คนอื่นได้ลองทำตามบ้าง ก็น่าจะเป็นสิ่งท้าทาย
ส้มตำเจ้าประจำ พอเปลี่ยนคนทำก็ไม่อร่อยเหมือนเคย ทั้งๆที่อุปกรณ์และกระบวนการก็เหมือนกัน นี่เป็นเพราะคนหรือกระบวนการ
วันนี้ไปกินส้มตำร้านประจำ แต่คนที่เคยทำให้ทานประจำกลับไม่ใช่คนเดิม ครั้งจะบอกยกเลิกก็เกรงว่าเขาจะเสียใจไม่พอใจ เลยต้องเลยตามเลย เพราะคนนี้ตำทีไร เป็นไม่ถูกปากทุกที
ก็น่าแปลกนะ อุปกรณ์ในการใช้ทำส้มตำ กระบวนการ ตำส้มตำของร้านนี้ ก็เหมือนกันทุกอย่างไม่ได้เปลี่ยนไปตามคนทำเลย นั่งมองเหมือนกันว่า คนนี้ก็มีขั้นตอนเหมือนกับคนที่เราชอบฝีมือเลยนี่นา ไม่ได้ลัดขั้นตอน หรือ ข้ามขั้นตอนอะไรไปเลย
พอรับส้มตำมาทาน แน่นอนทานไม่ได้ เค็มไป แม้แม่ค้าจะพยายามแก้ไขให้ใหม่ ก็ไม่ได้ดีขึ้น เลยไม่ได้ว่าอย่างไร เพียงแต่นั่งคิดและทบทวนเรื่องราวต่างๆว่า แม้กระบวนการ ขั้นตอนและอุปกรณ์ ที่เหมือนกัน แต่สิ่งที่แตกต่าง นั่นคือ ทักษะและศิลปะ ซึ่งแต่ละคนมีไม่เหมือนกัน รวมถึงความรู้สึกและลิ้นของผู้รับผลงานที่แตกต่าง ความพึงพอใจหรือความคาดหวังมีไม่เท่ากัน
หากจะเปรียบกับงานบริการของโรงพยาบาล ที่มีระเบียบปฏิบัติและวิธีปฏิบัติที่เขียนไว้อย่างชัดเจน และสามารถปฏิบัติได้อย่างถูกต้องมาช้านาน แต่สิ่งหนึ่งที่เราไม่สามารถเขียนไว้ก็คือศิลปะและทักษะของแต่ละคน ดังนั้นจึงมักจะเกิดกรณีความไม่พึงพอใจหรือความพอใจของผู้รับบริการอยู่เสมอ
เพราะฉะนั้น หากเราต้องการที่จะพัฒนากิจการอย่างเป็นพลวัต ไม่หยุดนิ่ง การจัดการความรู้ เอาความรู้ที่อยู่ในตัวคนมาใช้ให้มากขึ้น หรือ best practice และพยายามที่จะถ่ายทอดออกไป เพื่อให้คนอื่นได้ลองทำตามบ้าง ก็น่าจะเป็นสิ่งท้าทาย
คำสำคัญ (Tags): #การพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล#การจัดการความรู้
หมายเลขบันทึก: 119311เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2007 17:13 น. ()ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ
- หิว หิว ป้าแดงคะ อ่านไปกลืนน้ำลายไป
- เผ็ดหรือเปล่าคะ
- เห็นด้วยค่ะสิ่งที่เคยทำได้ดีต้องพัฒนาอย่างสม่ำเสมอ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ นู๋รักษ์
- คิดถึงส้มตำ ก็ต้อง คิดถึงอิสานบ้านเฮาใช่มั้ยคะ
- ดูสิ ปลาแดกเป็นต่อนๆๆเลยค่ะ อิอิอิ
- เราต้องพัฒนาฝีมือแรงงานกันให้มากๆๆนะคะ
ปล. คึดฮอด ส้มตำสารคาม ครกไม้อันใหญ่ ปลาร้า กลิ่นแรง เดี๋ยวนี้ยังมีแบบนี้ อยู่รึป่าวนะ
เอ เป็นไปได้มั๊ยครับว่า
คนตำไม่ถาม เพราะทำเป็นประจำ คนอื่นกินได้ คนนี้ก็คงกินได้
คนกินก็เกรงใจ ไม่กล้าบอก
บางทีคนไปโรงพยาบาล
ก็เกรงใจ&กลัวไม่กล้าพูดเหมือนกัน
- สวัสดีค่ะคุณ dreamer
- มาโรงพยาบาลไม่กล้าพูดก็เขียนเอาไว้ก็ได้ค่ะ
- ปัจจุบัน โรงพยาบาลพัฒนากันเยอะแล้วค่ะ ภาพเดิมๆที่ใครๆกลัวน่ะหายไปแล้วค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
- สวัสดีครับ คุณป้าแดง
- ส้มตำในภาพท่าทางน่าอร่อยนะครับ แต่น่าจะหนักไปทางเค็ม สังเกตความเข้มข้นของน้ำปลาร้าครับ
- ขั้นตอนเหมือนกัน อุปกรณ์ชิ้นเดียวกัน ร้านเดียวกัน แต่คนทำคนละคน อาจขึ้นอยู่กับน้ำหนักมือในการใส่เครื่องปรุงครับ
- ผมเคยเจอมาแล้วครับ แม่ครัวบางประหยัดเครื่องปรุง บางคนมือหนักใส่เครื่องปรุงเยอะไป แต่บางคนก็พอดี ถูกปาก ถูกใจ ครับ
- สวัสดีค่ะ อาจารย์บัวชูฝัก
- ขอบคุณที่แวะมา คงจะอยู่ที่น้ำหนักมือ จริงๆด้วยนะคะ เพราะเวลาทำจริง เราไม่ได้ชั่ง ตวง ให้ได้มาตรฐานเป๊ะๆๆนะคะ