กว่าจะ (กลับ) ออกมาเป็น "เสียงซึง"

ความฝันที่เป็นจริง..อย่างแรกหลังจากมาเป็นอาจารย์

หนังสือพิมพ์ฝึกปฏิบัติ "เสียงซึง" เป็นหนังสือพิมพ์ฝึกปฏิบัติของนักศึกษาในสาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ จริง ๆ แล้วหนังสือพิมพ์ "เสียงซึง" นี้อะมีขึ้นมาตั้งนานแล้ว นับจริง ๆ ก็ตั้ง 16 ปี (โอ้โฮ...นานเหมือนกันเน๊าะ) โดยเริ่มทำสมัยนั้นก็ใช้วิธีการตัดแปะเอา เนื้อหาก็เป็นข่าวในมหาวิทยาลัยบ้าง ข่าวท้องถิ่นบ้าง ข่าวหนักบ้าง ข่าวเบาบ้าง ทำมาเรื่อย ๆ โดยนักศึกษาเรานี่แหล่ะ แล้วจู่ ๆ ก็เงียบหายไป (ไม่รู้ด้วยเหตุอันใด อิอิ) 

ก่อนหน้านี้ นักศึกษามักบ่นกันตลอดเวลา ทำไมต้องเรียนวิชาข่าวด้วย เขียนข่าวน่าเบื่อบ้าง เขียนข่าวไม่เป็นบ้าง เรียนวิชาข่าวไปไม่เห็นได้ใช้ในชีวิตประจำวันบ้าง คนเป็นอาจารย์ฟังแล้วบางทีก็อ่อนใจว่า เฮ้อ...แล้วแบบนี้หนังสือพิมพ์ "เสียงซึง" มันจะออกมาได้หรือเปล่าน๊า? จะมีนักศึกษาอยากจะทำกันบ้างหรือเปล่าน๊า? แต่ด้วยจิตวิญญาณความเป็น (อาจารย์) ที่มีอยู่ บวกกับความฟิตที่เคยทำหนังสือพิมพ์ (ฝึกปฏิบัติมาเหมือนกัน) ผนวกไปกับอารมณ์ที่ว่ายังไง๊ยังไงนิเทศศาสตร์ก็จะต้องมีหนังสือพิมพ์เป็นของตัวเอง ก็เลยพยายามผลักดัน ปลุกจิตวิญญาณ จิตสำนึก รวบรวมพลนักศึกษาที่รักการเขียน และอยากจะทำข่าว หรือทำหนังสือพิมพ์กันจริง ๆ ขึ้นมา ช่วยกันจนทำให้ฉบับแรก (แห่งปี) ฉบับที่เท่าไหร่ไม่รู้แล้ว (ในรอบ 16 ปีนี้) จนกระทั่งออกมาเป็นหนังสือพิมพ์ฝึกปฏิบัติ "เสียงซึง" ในที่สุด

ซึ่งวัตถุประสงค์หลักของหนังสือพิมพ์ "เสียงซึง" นี้ก็เพื่อให้นักศึกษาได้มีโอกาสได้ใช้ความรู้ความสามารถที่ได้เรียนมาในห้องเรียนมาใช้ในการฝึกปฏิบัติจริง และเป็นเวทีที่ให้นักศึกษาได้แสดงความคิดเห็นและใช้ความสามารถ (กำลังภายในทั้งหมด) ที่มีในการทำข่าว และการเขียนได้อย่างเต็มที่ ก่อนที่จะออกไปเป็นนักนิเทศศาสตร์ และนักสื่อสารมวลชนอย่างเต็มตัว

จะว่าไปหนังสือพิมพ์ "เสียงซึง" นี้ก็ยังคงต้องมีการพัฒนาต่อไปเรื่อย ๆ ทั้งในเรื่องของรูปแบบ และเนื้อหาในการนำเสนอ อาจารย์พยามให้นักศึกษาได้มีโอกาสแสดงความคิด และใช้ความรู้ความสามารถอย่างเต็มที่ผ่านงานเขียน (ไม่ว่าจะเป็นข่าว บทความ หรือสารคดี) โดยแรก ๆ นี้แม้ว่าจะเริ่มจากนักศึกษาเพียงกลุ่มเล็ก ๆ แต่ก็จะพยามให้งานออกมาอย่างมีคุณภาพ

ทั้งนี้ข้อมูลต่าง ๆ ในเว็บบล๊อกนี้แม้จะเป็นเพียงข่าวสารต่าง ๆ ในแง่มุมของนักศึกษา ซึ่งถึงแม้ว่าจะเป็นเสียงสะท้อนอันน้อยนิด แต่ก็แฝงไปด้วยความแข็งแกร่งและความมุ่งมั่นของนักศึกษาที่พยายามใช้ความรู้ที่ได้เรียนมา บวกกับความสามารถอันน้อยนิดมาผนวกกัน แล้วกลั่นกรองออกมาเป็นตัวหนังสือ แต่ก็สามารถใช้เป็นแหล่งแลกเปลี่ยนทัศนะ ความคิดเห็น และความคิดต่าง ๆ เพิ่มเติมจากแหล่งอื่น ๆ ได้

[pa_daeng]

• สวัสดีค่ะ วันนี้ตามอ่านบันทึกไม่ทันเลยค่ะ อิอิอิ