ขอให้เห็นความทุกข์เป็นเพื่อน

 มีลูกศิษย์คนหนึ่งเดินเข้ามาหาเพื่อปรึกษาหารือและระบายความในใจเรื่องที่เธอผิดหวังในความรักให้ฟัง และถามเราว่า หนูควรทำอย่างไร

เราตอบว่า...ทำใจ คือทำใจยอมรับความจริงให้ได้ว่า ตอนนี้เขาไม่มีเธอในใจแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคอยถวิลหาคนซึ่งไม่เห็นค่าแห่งรักของเรา ขอให้เธอดึงใจกลับมารักและเอาใจใส่ตัวเองให้มากขึ้น เธอจะรู้ว่าคนที่เห็นค่าแห่งรักแท้คือเราเอง

เราบอกว่า เวลาทุกมาก ๆ ให้เห็นมันเป็นเพื่อน อย่าเห็นมันเป็นศัตรู เพราะถ้าเธอเห็นมันเป็นเพื่อน เธอจะอยู่กับมันได้อย่างมีความสุข เพราะโดยธรรมดา เพื่อนของเรามีหลากหลายไม่ว่าจะยากดีมีจน นิสัยใจคอที่แตกต่างกัน แต่เราก็สามารถอยู่กับเขาได้ แต่ถ้าเธอเห็นมันเป็นศัตรู เธอก็แต่จะคอยวิ่งหนีมันตลอดเวลา แล้วเธอจะมีความสุขได้อย่างไร ขอให้เธอกอดคอกับความทุกข์แล้วเดินไปด้วยกัน เธอจะได้อยู๋กับมันอย่างมีความสุขแบบเต็มอิ่มและยั่งยืน

เราบอกเธอว่า ถ้าไม่มีความทุกข์ เราก็ไม่รู้ว่าความสุขเป็นอย่างไร

                       ถ้าไม่มีอุปสรรค์ เราก็ไม่รู้ว่าความสำเร็จเป็นอย่างไร

เพราะฉะนั้น อย่ากลัวเมื่อมีทุกข์ จงขอบคุณความทุกข์ที่สอนให้เราเข้มแข็งและมีสติมากขึ้น

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

อาจารย์คะ

ฝากไปเยี่ยมบันทึกคุณแผ่นดินค่ะ

คุณแผ่นดินทำงานกับนักศึกษา มีประเด็นหลาย ๆ อย่างเกี่ยวกับการดูแลนักศึกษามาให้เราได้เรียนรู้เสมอ ที่ บันทึกนี้ค่ะ

[chainung]

ผมได้อ่านแล้วครับ โดยส่วนตัวก็ยังเชื่ออยู่ว่า "ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์" เพราะจำได้ว่าเมื่อผมอยู่คนเดียว ผมไปไหน อยากทำอะไร ผมไม่ค่อยรู้สึกว่าต้องกังวลอะไรมากนัก แต่เมื่อมีใครสักคนผ่านเข้ามาในใจ ผมต้องคอยกังวลเสมอว่า เมื่อผมทำอะไรลงไปสักอย่าง เธอจะรู้สึกอะไรไหม จะดีใจหรือเสียใจ จะพอใจหรือไม่พอใจ ความกังวลในใจเรา ก็คือ ทุกข์อย่างหนึ่ง

แต่ไม่ได้หมายความว่า ผมจะเลิกรัก หรือไม่ให้ใครไม่มีรักนะครับ แต่ให้อยู่กับรักอย่างมีสติและเข้าใจในรักแท้ เพื่อที่จะเรียนรู้อยู่กับมันได้อย่างมีความสุขมากและมีทุกข์น้อย