วันแม่ 2550 .... หลักกิโลบนถนนสาย 2255
วันแม่นี้ มีโอกาสพาแม่ไปเที่ยวค่ะ ถือว่าเป็นอานิสงส์จากพี่สาวที่เป็นตัวตั้งตัวตีงานนี้เพราะปกติเราเองก็ไม่่ได้เป็นลูกที่ดีเท่าไหร่นัก อิอิ
วันนี้ก็ยกบ้าน (แต่ไม่ได้เอาหมา 3 ตัวไปด้วยนะคะ) ไปเที่ยวใกล้ๆค่ะคือที่อุดรธานีนี่เอง แวะกันเรื่อยเปื่อยค่ะ แต่จุดหมายจริงๆคือที่บ้านคำชะโนด เพราะว่าคุณแม่ request ว่าอยากไปที่นั่นเพื่อไปดูบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อว่าเป็นทางเชื่อมเมืองบาดาลกับโลกมนุษย์ที่พญานาคใช้ ซึ่ง claim ว่ามีอยู่ 3 แห่งเท่านั้น คือที่นี่ ที่ธิเบต และที่ไหนแถวๆอินเดีย (มั้ง) อีกที่นึง เราอ่านคร่าวๆจำได้ประมาณนี้ ไปถึงแล้วเพิ่งรู้ว่าเป็นที่เที่ยวที่ขึ้นชื่อเหมือนกัน สังเกตจากที่มีร้านขายของที่ระลึก ขายของกินเยอะไปหมด บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ว่าเนี่ย น้ำใสมากค่ะ ไม่น่าเชื่อ เขาว่าเป็นบ่อที่ลึกมากด้วยนะคะ ขนาดหย่อนต้นไผ่ลงไปมิดทั้งต้นยังไม่ถึงก้นเลย (อันนี้พ่อเล่าค่ะ) เราเลยคิดเล่นๆว่า เขาน่าจะสำีรวจว่าลึกสักเท่าไร อา่จจะเอาคนดำน้ำลงไปก็ได้ แต่ก็อาจจะไม่ได้เพราะเขา่ไม่ให้คนลง ขนาดน้ำยังห้ามเอามาล้างเท้าเลย อืมม์...ถ้างั้นก็เอา sonar สำรวจก็ได้ อยากรู้จังว่าลึกขนาดไหน ไม่แน่ อาจจะมีวังพญานาคอยู่จริงๆก็ได้ คราวนี้ปริศนาเรื่องบั้งไฟพญานาคจะได้พิสูจน์ได้ซักกะที หุหุ
ก่อนไปถึงคำชะโนด เราได้แวะที่บ้านเชียงด้วยค่ะ ส่วนพิพิธภัณฑ์กำลังปรับปรุงค่่ะ ยังไม่เสร็จดีเลย คงอีก 2-3 เดือนนะคะเท่าที่เจ้าหน้าที่เขาว่า ถ้าเรียบร้อยแล้วคงน่าจะไปเดินอยู่เหมือนกัน จากตรงพิพิธภัณฑ์เราก็เดินดูของที่ระลึกใกล้ๆ ก่อนที่จะไปที่วัดซึ่งเป็นหลุมตัวอย่าง (excavation pit) ที่เขาขุดเอาไว้ให้ดูน่ะค่ะ เจ้าหน้าที่บอกว่าที่หมู่บ้านเนี่ย ขุดลงไปตรงไหนก็เจอนะึคะ เราว่าเจอพวกหม้อไหเนี่ยไม่เท่าไหร่ แต่ถ้ามีกระดูกด้วยเนี่ย สงสัยว่าเขาไม่กลัวผีกันบ้างเหรอ อ้อ ถ้าใครได้ไปดูหลุมตัวอย่างที่วัด เีราแนะนำว่าขอให้คุณลุงผูู้แลเปิด DVD เกี่ยวกับบ้านเชียงให้ดูด้วยนะคะ กรมศิลปากรทำ DVD นี้เอาไว้ดีทีเดียวค่ะ มีหลายภาษาด้วย
เย็นวันแม่นี้เราและพี่สาวก็พาแม่และพ่อไปกินอาหารเย็นกันที่อุดรฯค่ะ ก่อนถึงอุดรฯก็แวะช็อปปิ้งเืพื่อเป็นการฆ่าเวลาที่นาข่าค่ะ เพราะเรายืนยันว่าเราจะไม่กินมื้อเย็นก่อน 6 โมง (ตอนนั้นราวๆ 4 โมงครึ่ง) เราแวะกันที่ริมถนนหลักเลยค่ะ ช่วงตรงข้ามโรงเรียนไทยรัฐวิทยา หมายเลขอะไรจำไม่ได้ ร้านเยอะดีค่ะเข้าไปในซอยนะคะ เรากับพี่สาวก็ได้ของกันมาหลา่ยชิ้น มีหลายร้านที่เสื้อผ้าแบบสวยๆ ถึงจะเป็นผ้าฝ้ายทอลายไทยๆ แต่แบบสวยๆเยอะเลยค่ะ ก็สนุกสนานกันไปตามระเบียบ กว่าจะหลุดออกมาได้ก็เกือบทุ่มนึงได้ค่ะ ฮ่าฮ่า ฆ่าเวลาดีจริงๆ
Trip นี้ก็จบด้วยอาหารมื้อเย็นที่อุดรฯค่ะ พาแม่ไปกิน Sizzler (เพราะที่ขอนแก่นไม่มี) ก่อนกลับขอนแก่น ก็ happy ending ค่ะ
ส่วน highlight ฮาประจำวัน ไม่ใช่ที่เล่าๆไปนะคะ แต่้เป็นเรื่องหลักกิโลบนถนนหมายเลข 2255 เรานั่งๆไปร้องเพลงไปและดูหลักกิโลไป ว่าเมื่อไหร่จะถึุงอุดรฯ หลักกิโลนี้บอกว่าอีก 49 ก.ม. นั่งๆไปอีก เอ๊ะ ทำไมยัง 49 ก.ม.หว่า ไปอีกนิด เฮ้ย...ทำไมมันกลายเป็น 51 ก.ม.ได้เนี่ย !!! หันขวับกลับไปถามพี่สาวที่ขับรถว่า แกขับๆมาเนี่ยไม่มีทางแยกอะไรใช่ไหม แล้วทำไมอุดรฯมันอยู่ไกลขึ้นได้ฟะ จากนั้นทุกคนก็ตั้งใจลุ้นระทึกดูหลักกิโลกันเป็นการใหญ่ สรุปว่าหลังจากนั้นมันก็บอกระยะทางปกติค่ะ เฮ้อ.... งานนี้พวกเราคิดว่าคงเป็นเพราะคนที่เอา่หลักกิโลมาตั้ง เขาคงเมา ไม่ก็เบลอแน่ๆเลย
...... ฮั่นแน่ ..... คิดละซี ว่าไปเที่ยวครั้งหน้าต้องจับตาดูหลักกิโลกันหน่อยแล้ว
|
|
หมายเหตุ เส้นทางที่เดินทางเที่ยวครั้งนี้ ช่วงบ้านดุงไปคำชะโนด และสาย 2022 และ 2255 วิวสวยมากค่ะ ถูกใจคนชอบทุ่งนาเขียวขจีอย่างเราเป็นที่ซู๊ดดดดด
