12สิงหาคม 50
วันแม่ปีนี้ดิฉันไม่มีกิจกรรมอะไรมากนอกจากพาแม่สามีซึ่งอายุ94 ไปรับประทานอาหารจีนนอกบ้านใกล้ๆ Impact เมืองทองธานี
หลังจากทานแล้วคุณแม่หลงลืมและบอกว่าไม่เห็นมีอะไรทานเลย
ดิฉันและสามีรีบบอกว่าอาหารอยู่ในท้องหมดแล้วแม่
แม่ พูดเบาๆเดี๋ยวคนขายจะตกใจต้องทำให้เราทานใหม่
แต่ปีนี้เป็นพิเศษสำหรับดิฉันมาก
คุณบุญช่วยหัวหน้างานจุลชีววิทยาโทรมาให้พรเนื่องในวันแม่แต่เช้าค่ะ ขอบคุณที่นึกถึงค่ะ
ดิฉันในฐานะของผู้อำนวยการซึ่งจะต้องดูแลน้องๆชาวบำราศรู้สึกว่าเรายังดูแลเจ้าหน้าที่ไม่ได้อย่างที่หวังค่ะ
มีหลายปัจจัยเช่นผู้ที่จะรับนโยบายไปทำที่ต้องเห็นคล้อยกับความคิดเรา
มีหลายเรื่องที่ดิฉันคิดแต่ไม่มีคนไปทำต่อ
ยกตัวอย่างเช่น การตั้งชมรมผู้สูงอายุในสถาบัน
วันแม่ปีนี้ดิฉันรู้สึกมีความสุขมาก
เพราะสัปดาห์ก่อนหมอประสงค์หาปรึกษาเรื่องจะทำแปลงผักให้คนในบำราศได้ปลูกแข่งกันที่บริเวณหน้าแฟลต
ดิฉันอ่านกิจกรรมที่โรงพยาบาลเล็กๆที่ต่างจังหวัดทำแล้วรู้สึกประทับใจมากๆ
อยากให้เจ้าหน้าที่แข่งกันปลูกผัก เล่นกีฬา เป็นอ.ส.ม. พาคนไข้ไปตรวจในเวลาที่ว่าง
ไม่อยากเห็นเจ้าหน้าที่กินเหล้า เล่นหวย ซื้อสินค้าอาหารเสริมขายตรงที่ราคาแพงโดยไม่ได้ประโยชน์
กินโค้กแทนน้ำเปล่า ดื่มกาแฟเย็นวันละหลายแก้วทำให้อ้วนและเกิดโรค
วันนี้อาจจะคิดเลยไปเพราะลูกจริงๆไม่ค่อยมาให้เรายุ่งด้วยเพราะคนหนึ่งก็อยู่วัด อีกคนก็อยู่เวรค่ะ
แต่วันนี้ลูกสาวออกเวรแล้วค่ะ
สามีดิฉันเลยมีโอกาสพาแม่ตัวเองและแม่ของลูกไปทานอาหารด้วยกันค่ะ
อย่าลืมนึกถึงแม่ในวันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่นะคะ
ถ้าท่านจากไปแล้วเราต้องทำบุญไปให้
ถ้าจะตามไปคุยหลังท่านเสียแล้วอาจจะไม่มีโอกาสเพราะอาจจะอยู่คนละภพภูมิค่ะ
ไม่รู้ใครจะไปสวรรค์หรือนรก เราเป็นผู้เลือกซึ่งไม่มีใครช่วยได้ ฝากได้ ไม่มีเส้นสายนอกจากการกระทำของเราค่ะ
ขอให้มีความสุขในวันแม่นะคะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ