โมฆะวาจา


ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา ทุกคนพึงตระหนักให้มั่น "โดยเฉพาะผู้เป็นหัวหน้าฯ"
โมฆะวาจาวิกูล    โพธิ์นาง๒๓   มิถุนายน    ๒๕๕๐

[email protected]

              ทันทีที่เสียงสัญญาณพักเที่ยงดังขึ้นทุกคนพละจากงานที่ทำมาทั้งสี่ชั่วโมงบ้างไปรับประทานอาหารบ้างก็เข้าไปทำธุระที่ห้องสุขา เชนกับจุกเลือกที่จะไปที่ห้องสุขาก่อน          แม้วันนี้หัวหน้าให้พรแต่เช้าเลยเซ็ง เซ็งมากๆ เชนรำพึงออกมาขณะปลดปล่อยทุกข์ส่วนตัวด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก                 พรก็ดีซิ จุกเย้าในใจก็คิดว่าพรที่ว่าต้องเป็นคำด่าแน่ๆ และเชนคงต้องไปทำผิดมาอีกเป็นแน่                ละก็เป็นอย่างที่คิดเมื่อได้ยินคำตอบจากเชนด้วยน้ำเสียงกระชับปนมากับความขัดข้องใจ          ก็เมื่อวานขาดงานนะซิ          เออสมควรแล้ว โทรมาลาพี่เขาหรือเปล่าละ จุกซักต่อ          เปล่า นี้คือคำตอบสั้นๆเข้าใจง่ายๆ จุกคิดในใจ โถ...ช่างตอบอย่างภูมิใจเหลือเกินนะ แต่ไม่ได้พูดอะไร ทำธุระของตนเองไปพร้อมกับฟังเชนสาธยายต่อจะโทรมาลาได้อย่างไร เมื่อวานตอนรอรถอยู่พระท่านมาบิณฑบาตโดนมอร์เตอร์ไซค์รับจ้างเชี่ยวล้มบาดเจ็บสาหัส จนบาตรกลิ้งรถสิบล้อทับแบนเลย เราพาไปโรงพยาบาล กว่าโยมท่านจะมาเราก็เฝ้าอยู่จนเย็นสงสารท่านนะจุก นึกอนุโมทนาสาธุในใจ มาถึงขณะนี้หน้าของเชนเริ่มมีแววแห่งความปีติยินดี ผิดกับที่เข้าห้องน้ำมาใหม่ๆ จุกทำธุระเสร็จรู้สึกโล่งกายโล่งใจที่ทนมาเกือบครึ่งวันสมกับที่เป็น ห้องสุขา จริงๆ หันไปมองหน้าเชนก็ยังเห็นรัศมีแห่งความปีติอยู่เต็มใบหน้าไม่เหือดหาย          เช้ามาก็น่าจะไปลาพี่เขาก่อนนะจุกแนะนำย้อนหลัง          ลานะลาแล้วแต่ก่อนจะได้พูดอะไรพี่แกให้พรซะก่อน แถมให้เป็นชุดๆต่อหน้าธารกำนัลเลยนะเพื่อนแย่จริงๆเมื่อออกจากห้องสุขาแล้ว ทั้งสองสนทนากันต่อไปเรื่อยจนถึงโรงอาหารคำให้พรที่ว่านั้นเป็นอย่างไรไม่ทราบแต่ก็คงเป็นคำพูดที่ไม่ดี เชนถึงได้มีอารมณ์มาระบายในห้องน้ำ บัดนี้ก็ได้ระบายไปแล้ว  ทั้งยังได้ความอิ่มใจแห่งบุญมาเป็นกำไรชีวิต  จุกรู้ว่าเชนไปทำอะไรมาหัวหน้าจะรู้หรือเปล่ายังไม่มีคำตอบ                 ทั้งเชนและจุกได้รับรู้ความเป็นจริงกันในห้องสุขารู้กันสองคนและอิ่มใจกันทั้งสองคนห้องสุขาแคบๆนั้นช่างสมชื่อเสียจริงๆ ห้องสุขา ที่ให้ได้ทั้งความสุขกายและสุขใจ                แต่ทำไมนะในที่ทำงานกว้างๆและผู้เป็นหัวหน้าก็มีปัญญาระดับหนึ่งจึงไม่รู้ความเป็นจริงของมวลสมาชิกในที่ทำงานเดียวกัน แทนที่จะมีความสุขดังกล่าวบางแห่งกลับคละคลุ้งไปด้วยทุกข์แห่งความขัดข้อง ขัดแย้งในใจ อันเป็นผลมาจาก คำด่า                พร แปลว่า ประเสริฐ สิ่งที่หัวหน้าให้กับเชนเมื่อเช้านี้ไม่ถือว่าเป็นพร   เพราะไม่ได้นำมาซึ่งความเจริญกับลูกน้องเลยแม้แต่น้อย ความเจริญที่เชนได้คือได้ทำความดีพาพระคุณเจ้าไปโรงพยาบาล จุกก็ได้พรคือความเจริญในใจที่ใจได้อนุโมทนาสาธุให้กับเพื่อนที่ทำความดี                หัวหน้า ได้ร่ำเรียนมาสรรพวิชามีทั้งวัยวุฒิ คุณวุฒิ มีสิ่งดีๆในตัวตนของผู้เป็นหัวหน้ามากมายทำไมไม่นำสิ่งนั้นมาแบ่งปันเติมเต็มให้ลูกน้องแทนคำด่า                ด่า คำด่านั้นไม่ได้ร่ำเรียนมาไม่มีสถาบันใดในประเทศหรือต่างประเทศที่เปิดสอนที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะคำด่าเป็น โมฆะวาจา หรือวาจา คำพูดที่หาประโยชน์แก่นสารอะไรไม่ได้เลย หากพูดบ่อยๆจนเป็นนิสัย ท่านจะกลายเป็น โมฆะบุรุษ โดยไม่รู้ตัว                 เหตุไฉนหัวหน้าบางคนจึงมีความสามารถถ่ายถอดคำด่า  วาจาอันเป็นโทษนั้นให้กับผู้อื่นโดยเฉพาะลูกน้องที่ด้อยยศด้อยวัยกว่าให้ช้ำอกช้ำใจ หดหู่ เก็บกด แทบจะเป็นประสาท บางรายฆ่าตัวตายจากสาเหตุวาจาอันเป็นโทษของหัวหน้าตนเองก็มี                  หากยิ่งด่ามากก็เท่ากับนำเชื้อโรคไปบ่มเพาะในใจให้กับลูกน้อง ให้กับคนรอบข้างและตัวท่านเอง ปากที่พูดกับหูของท่านนั้นใกล้กันมากขณะที่ด่าออกไป ทำให้เกิดสนิมในใจด้วยว่าเมื่อท่านจะด่าต้องมีมูลเหตุมาจากความโกรธ ความโกรธเป็นดังสนิมในใจสนิมนั้นก็เกิดกับผู้ได้ยินคำด่าของหัวหน้านั้นเช่นกัน                เรามาแปลงด่าเป็นทุนปัญญาดีกว่าไหม  เมื่อไรคิดจะด่าก็ให้พิจารณาดังนี้                                ด่าใคร                   ด่าด้วยเรื่องอะไร                                ด่าทำไม                                ทำไมต้องด่า                                ไม่ด่าได้ไหม                                ถ้าไม่ด่าจะทำอย่างไร                ถ้าไม่ด่าก็เปลี่ยนคำด่าเป็น พร คือสิ่งประเสริฐที่ออกมาจากปากของเรา เปลี่ยนสิ่งที่จะด่าเป็นความรู้ คำสอน คำเตือน ประกอบด้วยใจรักและเมตตา หากเป็นเช่นนี้ก็จะเป็นหัวหน้าที่เป็นพรหม เพราะได้ประกอบธรรมของพรหมคือ เมตตตา ลูกน้องจะรักและบูชาหัวหน้าจากใจจริงและมีมิตรเพิ่มขึ้นอย่างมากทีเดียวสุนทรภู่ท่านยังสอนไว้ว่า                ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์                มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต                แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร                จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจาฯ          ขอเป็นกำลังใจให้กับหัวหน้าทุกคนที่จะเปลี่ยนคำด่ามาเป็นมธุรสวาจา คำให้พร คำสอนโดยกุศโลบายที่แยบยลเชื่อมั่นว่าในหน่วยงานจะมีแต่ความรักสดชื่น ส่วนลูกน้องก็ต้องทำตัวให้รู้จักหน้าที่ของตนเอง หากไม่ละก็ หัวหน้าก็อย่าลืมคตินี้รักวัวให้ผูกรักลูกน้องให้ตี แต่ต้องตีด้วยสติและปัญญาอย่างอารยะชน
หมายเลขบันทึก: 118861เขียนเมื่อ 11 สิงหาคม 2007 13:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 12:24 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท