เรื่อง ก้าวสู่เส้นชัย
ดิฉันเป็นครูผู้ช่วย บรรจุเมื่อวันที่ 1 พฤษจิกายน 2549 เมื่อเดือนกรกฎาคม ที่ผ่านมาดิฉันได้รับมอบหมายให้ส่งรายชื่อนักเรียนระดับชั้นอนุบาลเข้าร่วมการแข่งขัน ในงานศิลปหัตถกรรมภาคใต้ ระดับอำเภอ ดิฉันได้ส่งนักเรียนเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ 2 รายการ คือ การปั้นดินนำมันลอยตัวเป็นรูป3 มิติ และการวาดภาพระบายสีตามจินตนาการ ซึ่งจะแข่งขันขึ้นในวันที่ 4 กรกฎาคม ดิฉันมีเวลาแค่อาทิตย์เดียวที่จะฝึกซ้อมนักเรียนและด้วยความที่ดิฉันยังไม่เคยมีประสบการณ์เเละเพิ่งบรรจุใหม่ก็กลัวว่าตัวเองจะทำได้ไม่ดี ในช่วงแรกคณะกรรมการการแข่งขันก็ยังไม่ได้กำหนดเรื่องมาให้ ดิฉันก็ต้องคิดเรื่องเองเพื่อเดาใจกรรมการ ถามคนโน้นที คนนี้ที ว่าเรื่องน่าจะเป็นอะไรเพื่อจะได้มาฝึกให้เด็ก ช่วงที่ซ้อมก็จะยุ่งมาก บางวันเด็กก็ไม่สบายไม่มาโรงเรียน ใหนจะต้องจัดกิจกรรมการเรียนการสอนในชั้นเรียน ใหนจะต้องฝึก ดิฉันต้องเอาเวลาตอนที่เด็กนอนมาซ้อมและช่วงหลังเลิกเรียน เพื่อจะได้ดูแลเด็กอย่างทั่วถึง ตอนคัดตัวแทนชั้นเรียนดิฉันให้เด็กฝึกทำทุกคน แล้วคัดเอาเฉพาะคนที่มีผลงานดีกว่าคนอื่น เพื่อเข้าร่วมแข่งขัน เด็กๆบางคนก็เสียใจที่ครูไม่เลือกเค้า ดิฉันก็ต้องพูดให้เด็กรู้สึกดีและเข้าใจ ในช่วงฝึกซ้อมอุปกรณ์ก็ค่อยไม่มี ดิฉันก็ไปขอความร่วมมือจากครูในโรงเรียนให้ช่วยจัดหาให้ พี่ๆ ก็ให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดี มีอยู่วันหนึ่งช่วงที่กำลังฝึกซ้อมเด็กอยู่ วันนั้นดิฉันได้กำหนดเรื่องให้เด็กปั้นดินน้ำมันเรื่องสัตว์ เด็กๆก็บอกว่าครูครับผมอยากปั้นหมู แต่ผมปั้นไม่เป็น คุณครูช่วยปั้นให้ผมดูหน่อย ดิฉันก็ปั้นแต่เด็กๆกลับบอกว่ามันไม่เหมือนหมูเลยมันเหมือนหมามากกว่า ดิฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงก็กลับบ้านไปค้นหาหนังสือเกี่ยวกับการปั้น ไปดูรูปภาพจากกระดาษห่อดินน้ำมันบ้าง และสอบถามครูอนุบาลที่เค้ามีประสบการณ์และเชิญเค้ามาปั้นให้เด็กดู และขอความร่วมมือกับผู้ปกครองให้ช่วยฝึกช้อมให้ที่บ้าน ปรากฎว่าเด็กก็ปั้นได้ พอถึงวันแข่งขันเด็กก็งอแง ไม่อยากทำดิฉันก็ต้องพูดให้กำลังใจจนกว่าเด็กจะยอมแข่ง และรอลุ้นอยู่หน้าห้อง วันนั้นปรากฎว่าเด็กของเราได้รับรางวัลชนะเลิศการปั้นดินน้ำมัน และการวาดภาพตามจินตนาการได้ที่ 3 เป็นตัวแทนระดับอำเภอคุระบุรี เพื่อเข้าแข่งขันระดับจังหวัดต่อไป ดิฉันภูมิใจมาก
ตั้งใจทำงานนะ เก่งจังเลย
ขอแสดงความยินดี ด้วยครับ สู้ต่อไปนะ...
ความมุ่งมั่นผลักดันสู่ความสำเร็จครับ
เก่งจังปุ้ย
ครูปริม
คิดถึงจังปุ้ย