เมื่อที่จะเขียนบล็อก แต่ยังไม่รู้ว่าจะเขียนเรื่องอะไรดี ให้ลองนึกถึงเรื่องราวใกล้ตัว ที่เราชอบ เราถนัด เรามีความรู้ เรามีประสบการณ์ เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานที่ทำ หรือเป็นเรื่องงานอดิเรกที่เราชอบ เราสนใจ เรามีข้อมูลที่ทำให้เราสามารเขียนบอกกล่าวได้ โดยอาจจะเริ่มจากเรื่องง่ายๆใกล้ตัวก่อนเช่น หากเราเลี้ยงแมว ชอบแมว มีประสบการณ์การเลี้ยงแมว เราก็เขียนเทคนิคเกี่ยวกับการเลี้ยงแมว ข้อมูลของพันธุ์แมว ข่าวสารวงการแมว การประกวดแมว ข่าวแมวพูดได้ เป็นต้น หรือ ทำงานด้านพัฒนาทรัพยากรบุคคล ก็เขียนเกี่ยวกับงานพัฒนาทรัพยากรบุคลที่เราทำ รวมถึงศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมจากที่อื่นๆ มาเขียนต่อยอดเพิ่มเติมทำให้เราได้ความรู้เพิ่มมากขึ้น ให้ผู้อ่านได้ความรู้เพิ่มมากขึ้น
นึกออกยังค่ะว่ามีเรื่องไหนที่ท่านสนใจ และอยากจะเขียนแล้ว
หากมีหลากหลายเรื่องราวที่เราต้องเขียนให้เจาะลึกและมีทิศทางที่ชัดเจนหลายเรื่องเราควรจะเปิดแยกเป็นบล็อกหลายบล็อก และหากมีการวางแนวทางของเนื้อหาในบล็อกก่อน ว่าเราต้องการจะเสนอข้อเขียนในรูปแบบใด เราจะมีวิธีนำเสนอไปในทางใด สิ่งเหล่านี้ จะทำให้เราไม่หลุดประเด็น จากความตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกในการเปิดบล็อกค่ะ
3. จัดตารางเวลาในการเขียนให้เหมาะสม
เมื่อตอนเริ่มเขียนบล็อก เราอาจใช้เวลาไม่มากนักในการเขียนบทความ แต่เมื่อเราเขียนมากขึ้นเรื่อย ๆ อาจกระทบกับเวลาการทำงานอื่น ๆ หรืองานประจำของเรา ดังนั้นควรจัดสรรเวลาสำหรับเขียนบล็อก อาจจะตื่นเช้าสักนิด ใช้เวลาในช่วงเช้าก่อนไปทำงาน เขียนบทความสักหนึ่งตอน หรือจะเขียนบทความในช่วงดึก ๆ ก่อนนอนก็ได้ ตรงนี้แล้วแต่คนค่ะ ขึ้นกับว่าเราถนัดหรือสะดวกช่วงไหนบางท่านชอบตื่นเช้า แต่บางท่านชอบนอนดึกเป็นนกฮูก หรือมีเวลาว่างในตอนอื่น ๆ ลองปรับให้เหมาะสมกับตัวเองดูนะค่ะ มิฉะนั้นอาจกลายเป็นคนติดบล็อกจนงานเสียได้นะค่ะ (หรือนอนดึก...)
4. ขนาดของภาพประกอบบทความ
บางเรื่องหรือบางบทความที่เราเขียนนั้น หากทีภาพประกอบจะทำให้เข้าใจมากขึ้น หรือมองเห็นภาพได้ชัดเจนมากขึ้น หรือทำให้เรื่องน่าสนใจมากขึ้น ดังนั้นการลงภาพประกอบก็มีความสำคัญค่ะ หากภาพที่ลงมีขนาดใหญ่มากจะทำให้ต้องรอโหลดภาพที่ใหญ่ ผู้อ่านบางท่านอาจจะเลิกรอเลยค่ะ จึงขอแนะนำว่าภาพที่นำมาลงต้องไม่ใหญ่เกินไป ก่อนโหลดภาพขึ้นไฟล์อัลบั้มขอให้ resize ภาพก่อน หากต้องการให้ภาพเต็มหน้าที่บันทึกก็จะมีความกว้างที่ 550 แต่หากต้องการให้มี 2 ภาพในระดับเดียวกันก็ resize ให้มีขนาดลดหลั่นกันลงมานะค่ะ โดยต้องนึกเสมอว่าเต็มหน้าบนบล็อกพอดีค่ะ กว้าง 550 ค่ะ (ที่สำคัญภาพควรคมชัดค่ะ จึงจะน่าสนใจ)
6. สร้างเพื่อน สร้างเครือข่าย (สร้างคนอ่าน)หลังจากที่เรามีบล็อกที่สวยงามน่าสนใจ และเราได้เขียนบันทึก หรือบทความที่น่าสนใจแล้ว สิ่งต่อมาคือ ทำอย่างไรเราจึงจะมีเพื่อนมาอ่าน มาแลกเปลี่ยน มีวิธีง่ายๆ 2 วิธี คือ
6.1 ไปหาบล็อกอื่นๆ มารวมไว้ในแพลนเนท หลังจากอ่านแล้ว ควรนำบล็อกที่เราสนใจมารวมไว้ในแพลนเนทหรือในชุมชนของเราก่อน ซึ่งชื่อของแพลนเนทของเราก็จะไปปรากฏไปที่บล็อกของ blogger ที่เรานำมารวมไว้ในแพลนเนท (ในเมนู แพลนเนทที่รับบล็อกนี้) นักเขียนบล็อกหลาย ๆ ท่านมักจะใจจดใจจ่อ อยู่แล้วว่า จะมีใครมาอ่าน มาหาบ้าง เมื่อเรานำบล็อกไปรวมไว้ในแพลนเนทเราก่อน บล็อกเราก็อาจจะได้เป็นจุดสนใจ ทำให้เจ้าของบล็อกนั้น ๆ รู้จักบล็อกของเรา และหากเจ้าของบล็อกนั้นเข้ามาอ่านและสนใจ หรือเป็นคนคอเดียวกัน blogger ท่านนั้นก็จะมาหาเราค่ะ หรือถ้าให้แน่ใจ หลังจากที่เรานำบล็อกมาไว้ในแพลนเนทแล้วควรไปบอกเจ้าของบล็อกนั้นด้วยก็ดีค่ะ ว่าเราขอ add บล็อกไว้ในแพลนเนทของเราค่ะ
6.2 ไป Comment ที่บล็อกอื่น เมื่อเราไปอ่านบล็อกคนอื่น ควรเขียนคอมเม้นต์ หรือทิ้งรอยไว้บ้างนะค่ะ หากยังไม่มีอะไรแลกเปลี่ยน ก็อาจจะทิ้งรอยบอกเจ้าของบล็อกว่า เข้ามาอ่าน เข้ามาทักทาย เข้ามา add (เป็นกำลังใจที่ดี) แต่หากอ่านแล้วเป็นประเด็นที่เราสนใจ หรือเรามีความรู้ก็ควรเขียนเสนอแนวคิด ข้อมูล ความเห็นแลกเปลี่ยน อย่างเป็นกัลยาณมิตร ซึ่งจะทำให้เกิดการเรียนรู้ และต่อยอด ก่อให้เกิดมิตรภาพที่ดีระหว่างเราชาวบล็อก
หากท่านใดมีเทคนิคเพิ่มเติมกรุณาต่อยอดเลยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
อาจารย์ค่ะ ขอบคุณคะที่แนะนำ Web เกี่ยวกับ blogger
สวัสดีครับพี่แป๋ว
ดีมากๆ เลยครับที่ทำสรุปพร้อมอธิบายไว้ชัดเจนทีเดียวครับ ผมจะได้เอาไปปรับใช้บ้างเหมือนกันครับ ยังมีหลายๆ อย่างที่ต้องปรับปรุงครับ
ขอบคุณมากๆ นะครับ
อยากไปฟังการบรรยายเหมือนกันครับ ส่งกำลังใจไปแทนนะครับ
สวัสดีค่ะคุณแป๋ว
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
อีกข้อหนึ่งนะอาจารย์ ที่ผมชื่นชมอาจารย์มาก
ไปไหนมาอาจารย์มีรูปสวยมาลงให้ชม มันเป็นเหมือนของฝาก จากญาติที่ไปเที่ยว เป็นของฝากที่ใครๆก็ชอบ อิอิ.
อีกข้อหนึ่งนะอาจารย์แป๋ว
ข้อเขียนมันตัวแทนตัวตนของเรา
สไตล์เราเป็นเหมือนเอกลักษณ์
ให้คนเลือกอ่าน เลื่อกตอบ มันเป็นรสนิยมด้านภาษา
ไม่ได้เข้ามาเขียน Blog ตั้งนาน ก็เลยเข้ามา สวัสดี อ.แป๋ว ครับ
ช่วงนี้ (6 ส.ค - 30 พ.ย. 50) ผมมาอบรม Short Course Research Methodology and Biostatistic ที่คณะแพทย์ฯ มข. ไม่รู้จะได้เจอกันรึปล่าวครับ
สวัสดีครับอาจารย์
เป็นมือใหม่คะ...ได้เรียนรู้เรื่องราวดีๆจาก G2K มานานพึ่งจะเริ่มเขียนคะขอคำแนะนำติชมจากอาจารย์ด้วยนะคะ...
paew cartoon for you.
ขอต่อบ้างครับ
สวัสดีค่ะ พี่แป๋ว
ตามมาเห็นด้วยกับคุณบางทรายค่ะ ในส่วนของสาระที่สื่อค่ะ เพราะถ้าเป็นการใช้ภาษาที่สบาย ๆ เข้าใจง่าย ดูจะดึงดูดผู้อ่านได้มากกว่า ภาษาราชการ ศัพท์แสงทางวิชาการยาก ๆ
อ้อ ขอเพิ่มเติมบางประเด็นนะคะ
เอาใจช่วย blogger หน้าใหม่ ๆ ทุก ๆ ท่านค่ะ
สวัสดีครับ.. อาจารย์
- มีประโยชน์มากสำหรับมือใหม่และคนรู้น้อยอย่างผม จะนำไปปรับใช้ (คงยากเพราะไม่ป็นคอม)แต่จะพยายาม ..ครับอาจารย์
สวัสดีค่ะ คุณสะมะนึกะ
ขอบคุณค่ะ...ไปเชียงใหม่คราวนี้ดีใจที่ในที่สุดพี่ครูอ้อยกับคุณสะมะนึกะก็ไปได้ ... ก็ไม่เชิงเป็นบรรยายหรอกค่ะเป็นการพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์มากกว่า ... คุณสะมะนึกะก็เป็น blogger มืออาชีพค่ะ เพราะมีรางวัลการันตีแล้ว... ส่วนตัวเองยังไม่ถึงขั้นนั้น ... เป็นมือสมัครเล่นค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ MOO
กำลังเตรียมเขียนแนะนำ blogger ที่พี่คิดว่าเป็นมืออาชีพค่ะ
ทราบว่าคุณ MOO อยู่มุกดาหารหรอค่ะ กำลังจะไปสัมมนาที่มุกดาหารในวันที่ 24-25 สิงหาคม ค่ะ ทีโรงแรมพลอยพาเลซค่ะ หากมีโอกาสคงได้พบกันนะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณสิงห์ป่าสัก
05.13 น. นี่เป็นเวลาตื่นของคุรสิงห์ป่าสักหรอค่ะ ตื่นเช้าพอๆกับพ่อครูบาเลยนะค่ะ ...
โห...ไม่ถึงขั้นว่าแฟนๆ ติดกันงอมแงม หรอกค่ะ เราพูดคุยแลกเปลี่ยนกันมากกว่าค่ะ ที่นำมาแนะนำนี้ก็เป็นเทคนิคที่ตนเองพบบ้าง ใช้บ้าง อ่านเจอบ้างค่ะ ..และคิดว่าเป็นแนวทางในการเขียน blog ที่ดี น่าจะทำให้มือใหม่ได้ทราบจะได้เป็นมืออาชีพเร็วๆ...อิอิอิ
คุณสิงห์ป่าสัก เขียน blog ได้ดีมากๆ ... พี่แต่งตั้งให้เป็นมืออาชีพเลยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องเม้ง
น้องเม้งทำได้ดีมากแล้วครับ และนอกจากจะเขียนบล็อกแลกเปลี่ยนแล้ว น้องเม้งยังออนไลน์ MSN แลกเปลี่ยนกับอีกหลายท่านแบบแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ได้สาระจนกระทั่งได้มีการนำมาถ่ายทอดบนบล็อกต่อด้วย ... ชื่มชมมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อย
ดีใจจังเลยค่ะ ที่พี่อ้อยจะไปเชียงใหม่ด้วย ไปไหนไปด้วยกันนะค่ะ รอบต่อไปเป็นดงหลวงนะค่ะ ... อิอิอิ
ขอปรบมือชมพี่อ้อยค่ะ พี่อ้อยนอกจากจะเป็นครูที่ดีมากๆ เป็น blogger มืออาชีพที่เก่งมากๆ (มีรางวัลการันตี) และยังเป็นนักเรียนที่ดีอีกค่ะ... พี่อ้อยเป็นได้ทุกบทบาทและเป็นได้ดีมากๆค่ะ...
แป๋วไม่ได้บรรยายหรอกค่ะ คงเป็นการพูดคุยแลกเปลี่ยนค่ะ ดีไม่ดีก็เอาบันทึกนี้แหละไปพูด...อิอิอิ
จุ๊ จุ๊ ! หนูแป๋ว อย่าบอกเคล็ดลับหมด
เดี๋ยวคนจะไม่ตามไปเชียงใหม่
แต่ที่จริงนี่เป็นหัวข้อที่สุดยอดที่ควรไปเล่า งานนี้จะมีแต่เล่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ใช่บรรยาย
เล่าจากใจและฟังด้วยใจ
แซวกันไปด้วย...ฮาฮา อาจารย์กลัวว่าคนฟังจะแย่งพูดจนวิทยากรต้องกลายเป็นวิทยาเกินนั่งอ้าปากหวอๆ
แต่หนูแป๋ว...ไม่ต้องเล่ามากก็ได้ แค่ยิ้มหวานเหมือนในรูป ก็คุ้มค่าตั๋วเครื่องบินแล้ว :)
สวัสดีค่ะ นายสายลม สมสมัย ใจมุ่งมั่น สร้างสรรค์สังคม (เอ๊ะ...พี่ก็ชักเขียนแบบนี้เป็นเหมือนกัน...อิอิอิ)
ขอบคุณค่ะ คำแนะนำในบันทึกนี้ พี่ก็คิดว่าหากเราทำได้ดี จะทำให้เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับหลายๆท่านได้ ...นอกจากคำแนะนำที่พี่เขียนนี้ ยังมีคำแนะนำที่ทุกๆท่านเข้ามาแนะนำเพิ่มเติมต่อยอด ทำให้คำแนะนำสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น หากเราทำได้พี่ว่าเราจะได้เป็น blogger มืออาชีพค่ะ
พี่ชอบบันทึกนี้มากเลยค่ะ เพราะมีหลายท่านมาต่อยอด ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างดีมากๆ
นอนดึกค่ะ นานๆนอนดึกๆ เขาว่าจะทำให้สดชื่นได้นะ (จริงรึปล่าวไม่รู้...ว่าไปเรื่อยค่ะ...อิอิอิ)....
การเขียนบันทึกเสมือนเป็นไดอารี่ประจำวันก็ดีค่ะ มีประโยชน์ด้วยเพราะพี่ก็ได้ใช้ประโยชน์ค่ะ โดยนำเอาบันทึกที่เราบันทุกกิจกรรมต่างๆที่เกิดขึ้นในหน่วยงานเราบนบล็อก มาทำเป็นข่าวรายเดือนของสำนักงานค่ะ เพราะหากเดือนหนึ่งผ่านไป แล้วมาเขียนก็คงไม่ได้อรรถรสเหมือนกับที่เราเขียนหลังเหตุการณ์เกิดไปไม่กี่วัน...ว่าแล้วสารข่าวรายเดือนที่พี่ทำ ตอนนี้ฉบับที่ 2 กำลังจะคลอดเร็วๆนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะครูบาฯที่เคารพ
ขอบพระคุณมากค่ะ จุใจมากๆเลยค่ะบันทึกนี้ ที่ท่านครูบา comment มา 5 comment ... ขอบพระคุณมากๆค่ะ
พ่อครูบาได้ต่อยอดแนะที่สำคัญๆ เพิ่มเติมได้ดีมากๆค่ะ มีประโยชน์มากเลยค่ะ เชื่อแน่เลยค่ะว่า น้องใหม่ น้องเก่าที่อยากเขียนบล็อกคงได้ เป็นมืออาขีพกันทุกคนเหตุที่หลายๆท่านชอบ blog ที่มีบรรยากาศผ่อนคลาย อ่านแล้วสบายๆ ได้พักผ่อน เพราะชีวิตทุกวันนี้ก็เครียดพอแล้วจึงไม่อยากเครียดอีกค่ะการเขียนเรื่องราวสบายๆ เป็นกันเอง ก็ทำให้ผู้อ่านสบายๆ เป็นกันเองไปด้วยเห็นด้วยค่ะ ... ยิ้ม 2 ที ครึ่ง ค่ะ...ยิ้ม ยิ้ม ยิ.....เรื่องการบอกประวัติก็เป็นอีกสิ่งหนึง ที่จะทำให้ใครๆรู้จักตัวตนของเรา และอยากจะแลกเปลี่ยนด้วย ถ้าไม่มีประวัติก็เป็นคนแปลกหน้า ขอบพระคุณค่ะ จะพยายามเก็บภาพมาฝากชาวบล็อกต่อไปค่ะ...อันนี้แหละค่ะ สำคัญ ความเป็นตัวตนของแต่ละท่าน แสดงออกมาจากข้อเขียน อ่านมากๆแล้วจะทราบว่า แต่ละท่านมีเอกลักษณ์ ไม่เหมือนกัน แต่ความต่างตรงนี้ ก็มีจุดร่วมค่ะ ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนที่สมบูรณ์ ช่วยกันเติมเต็มในส่วนที่อีกฝ่ายหนึ่งขาดได้ตามที่ท่านครูบาฯ ได้สรุปลักษณะการเขียนแต่ละท่านนั้น แป๋วขอเอาไปต่อยอดในบันทึกถัดไปนะค่ะขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ป้าแดง
ขอบคุณมากค่ะ ... เช่นกันค่ะ เขียนไม่เก่งค่ะ การเปิดบล็อกเพื่อฝึกเขียนฝึกคิดก็เป็นเหตุผลหนึ่งสำหรับตัวเองด้วยเช่นกันค่ะ ... คาดหวังว่าสักวันเราก็คงจะเก่งบ้างค่ะ...สู้ๆๆๆ
ป้าแดงน่ารัก เห็นป้าแดงแวะเวียนอ่านหลายบันทึก และมีการทิ้งรอยและ comment ไว้หลายแห่งมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
หากอาจารย์พอมีเวลาหลังการอบรม ก็แวะมาที่สำนักทะเบียนและประมวลผล หรือสำนักบริหารและพัฒนาวิชาการ อาคารศูนย์วิชาการ ข้างๆ ศาลาพระราชทานปริญญาบัตรเดิมค่ะ แวะมาทานกาแฟตอนเย็นๆ ก็ได้นะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
ขอบคุณมากค่ะ เป็นข้อคิดแนวทางการวางรูปแบบการเขียนบันทึก หรือบทความที่ดีมากๆค่ะ ทำให้เรามีประเด็นที่จะนำมาเขียนบทความได้อย่างชัดเจน ไม่หลงประเด็น .... สมกับเป็นมืออาชีพค่ะ ... แป๋วแต่งตั้งเองค่ะ เดี่ยวคำสั่งออกในบันทึกต่อไปค่ะ ...อิอิอิ
สวัสดีค่ะ พี่ศศินันท์
บทความหรือบันทึก ในบล็อกของพี่ศศินันท์ เขียนได้ดีมากๆ ค่ะ ตรงนี้แหละค่ะต้องขอเรียนรู้ด้วยค่ะ ... เพราะแต่ละบันทึกมีผู้คนเข้าอ่านไม่ต่ำกว่า 500-600 คน .... ตรงนี้แหละค่ะ อยากให้ blogger ทั้งหลายศึกษาค่ะ
แค่นั้นไม่พอ พี่ยังขยันอ่านและขยันทิ้งรอย และร่วมแสดงความคิดเห็นไว้ในหลายบล็อกมากๆ ...
แป๋วขออนุญาตแต่งตั้งพี่เป็น blogger มืออาชีพนะค่ะ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณข้ามสีทันดร
พี่ตามไปอ่านประวัติของคุณข้ามสีทันดรแล้วก็ยังไม่เห็นเพิ่มเติมรายละเอียดนี่ค่ะ ... อิอิอิ
ดีใจค่ะ ที่บทความนี้มีประโยชน์สำหรับ blogger ทุกๆท่านค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ naree suwan
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ของ G2K ...พี่กำลังจะเขียนแนะนำชาวบล็อก ที่พี่คิดว่าน่าจะช่วยให้น้องใหม่ไม่ต้องไปตามอ่านสะเปะสะปะ แต่ได้เจอคนคอเดียวกันเลยทันที...
สวัสดีค่ะน้องซูซาน
ประสบการณ์ที่แต่ละท่าน ได้เรียนรู้ ได้เผชิญ ในด้านต่างๆ จะช่วยเป็นข้อมูลในการเขียนบันทึก ... ขอบคุณค่ะ ...
สวัสดีค่ะ อ.ต้อม ได้รับภาพการ์ตูน แล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.Handy
เห็นด้วยมากๆค่ะ .... Oyasuminasai ค่ะ
ขอบคุณคุณสิงห์ป่าสักมากค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป๊ด
คิดถึงจังเลยค่ะ
เห็นด้วยกับน้องแป๊ดมากค่ะ ที่กล่าวว่า " เมื่อมีอารมณ์ที่จะเขียน ขอให้เขียนทันทีค่ะ " เพราะมันเกิดขึ้นกับพี่หลายครั้งค่ะ แล้วสุดท้ายก็ไม่ได้บันทึกค่ะ,,,,,คิดแล้วก็เสียดายค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณเกษตรยะลา ขอบคุณและยินดีต้อนรับน้องใหม่
ยินดีและดีใจเป็นอย่างมากค่ะ ที่บทความใน g2k จะเป็นประโยชน์ต่อชาวบล็อก...แล้วพบกันนะค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบคุณค่ะ ...ดีใจและยินดีมากค่ะที่บทความนี้จะไปเป็นประโยชน์ต่อ blogger ...
เห็นด้วยมากๆค่ะ สำหรับ "ข้อ ๖.๓ จับคู่ให้เขา" เคยแนะนำน้องคนหนึ่งให้รู้จักกับ Blogger ที่เป็นแนวเดียวกันกับน้องเขาค่ะ และได้ผลดีค่ะ ก็กำลังคิดว่าจะเขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะครูเสือ
ดีใจที่ครูเสือแวะเวียนมาเก็บเกี่ยวค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
อีกไม่กี่วันก็จะได้ร่วมเล่าๆ สู่กันฟัง ที่เชียงใหม่แล้วค่ะ แป๋วก็คิดว่า การให้ผู้เข้าร่วมมีส่วนแชร์ด้วยน่าจะสนุกค่ะ (วิทยากรสบาย...อิอิอิ) และอาจเป็นอย่างอาจารย์ว่าค่ะ คือวิทยากรอาจไม่ได้พูด
เรื่องไม่ให้บอกเคล็ดลับหมดนั้น...ทำยังไงดีค่ะอาจารย์แป๋วบอกไปหมดไส้หมดพุงแล้วค่ะ"
ง่วงมากแล้วค่ะ ไปนอนก่อนค่ะ
หมายเหตุ...กลับมาอ่านที่ตอบไปเมื่อคืน เนื่องจากประเภทง่วงสุดๆ อ่านที่ตัวเองตอบแล้วก็งงค่ะ พิมพ์ไปฝันไป โชคดีไม่มีอะไรหลุดๆ มากนัก .... ขอแก้ไขใหม่ค่ะอาจารย์ จึงขอตอบใหม่ค่ะ
เป็นมือใหม่หัดเขียน blog ค่ะ มีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในแต่ละวันในชีวิตของคนเรา แต่บางทีก็ไม่รู้ว่าจะเขียนลงไปได้ไหม? หรือเริ่มต้นอย่างไรดี? ก็เอาล่ะ เขียนเรื่องที่ตัวเองชอบและถนัดดีกว่า น่ะค่ะ
เข้ามาอ่าน blog ของแต่ละท่าน ก็ซึมซับเอาวิถีคิดและมุมมองในแต่ละเรื่องไปด้วย
ขอบคุณนะคะ ^_^
สวัสดีค่ะน้องเนปาลี
น้องเนปาลีเขียนดีมากค่ะ อ่านสนุกเป็นกันเอง อ่านแล้วสื่อถึงอารมณ์ความรู้สึกได้ในขณะนั้นไม่ว่าจะเป็นอารมณ์สนุก สนาน ตื่นเต้น หรือกำลังเบื่อเซ็ง ...
การอ่านของท่านอื่นนอกจากจะทำให้ได้เรียนรู้ต่างๆแล้วยังทำให้นำมาปรับใช้กับการเขียนของเราได้ แต่พี่คิดว่าปรับอย่างไรเราก็ยังเป็นสไตล์ของเราแหละค่ะดีที่สุด
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีคะอาจารย์แป๋ว 24-25 สิงหาคมนี้ที่อาจารย์จะไปสัมนาที่มุก หนูคิดว่าช้าไปคะขอมารออาจารย์ที่ KM เชียงใหม่นะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ MOO
ดีจังเลยค่ะ คุณ MOO ไปร่วมงาน KM ที่เชียงใหม่ด้วยหรอค่ะ ... ดีจัง จะได้รู้จักอาจารย์ Moo ก่อนไปมุก
สวัสดีค่ะ
เช้าขึ้นมา เห็นอาจารย์มาเยี่ยมที่บล็อก ดีใจจัง ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ จะคอยติดตามบันทึอาจารย์ค่ะ อายพรด้วยดอกกล้วยไม้ค่ะ
ตามมาอ่าน...สวัสดีค่ะ อ.แป๋ว...สุดยอดจริงๆบันทึกนี้...พร้อมกันนี้มาแสดงความเห็น....เชื่อมั้ยคะว่าตัวเองไม่เคยอ่านประวัติใครใน blog เลย...ตามอ่านงานเขียนเท่านั้นเองค่ะ
อ.แป๋วขา
ตามมาทำการบ้านว่า blogger มืออาชีพเค้าเขียนกันอย่างไร ก่อนไปฟังจริง ๆ ที่งาน อิอิอิ
ห่างหายจาก blog ไปนาน
คิดถึงทุกคนจัง ดีใจได้กอด อ.แป๋ววันนี้แล้ว
หลับฝันดีนะคะ
จุ๊บ ๆ ๆ
ตามมาช้าหน่อย เลยได้รับความรู้ไปเพียบเลยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับดอกไม้สวยมากๆ เป็นดอกกล้วยไม้ที่บ้านพี่รึปล่าวค่ะ สวยมากเลยค่ะ น้องปิติเป็นอย่างไรบ้างค่ะ หายไข้ยังค่ะ
สวัสดีค่ะ
ถ้างานเยอะๆ ก็จำเป็นค่ะว่าคงเข้าบล็อกยากค่ะ เพราะเข้าบล็อกต้องใช้เวลา บางทีเข้าไปแล้วก็ติดอยู่ในบล็อก
แต่ถ้าเวลามี และอยากเขียนให้สม่ำเสมอก็คงต้องตั้งเป้าหมายเพื่อเป็นแรงกระตุ้นค่ะพี่เคยใช้ แต่พอหยุดก็หลุดเหมือนกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณจิ๊บ
ขอบคุณค่ะ คิดว่าบันทึก/บทความนี้พอจะเป็นแนวทางให้ blogger หน้าใหม่ได้บ้างค่ะ
สวัสดีค่ะน้องอึ่งอ๊อบ
ไม่รู้เหมือนกันว่าพรุ่งนี้จะคุยอะไรให้ฟัง บอกให้อ่านเองในบล็อกดีมั้ย ...อิอิอิ
สวัสดีค่ะคุณใบบุญ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์
ผมมาเรียนให้ทราบว่าได้ update ประวัติส่วนตัวแล้วครับ ยอมรับเลยครับว่าอาจารย์ไฟแรงจริงๆ ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยครับที่ทำให้อาจารย์ไปเก้อในรอบแรก หุหุ
เรียน อ.Panda ที่เคารพค่ะ
อย่างอาจารย์ ต้องเรียกว่าอาจารย์ของมืออาชีพค่ะ ... แต่บอกว่า มืออาชีพเรียกพี่ก็ดีนะค่ะ....อิอิอิ
สวัสดีค่ะ อ.Beeman
ขอบคุณมากค่ะ
แป๋วเองก็ชอบบันทึกนี้มากค่ะ เหตุที่ชอบเพราะมีหลายท่านต่อยอดค่ะ ทำให้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการเขียน การปฏิสัมพันธืผ่านบล็อกมากขึ้นค่ะ