น้ำใจของคนขับรถบัส ม.นเรศวร...

       เมื่อเช้านี้ จ.พิษณูโลก ฝนตกหนักมากเลยค่ะ ตอนแรกก็นึกว่าจะไปทำงานได้ทันหรอกนี้ ยิ่งวันนี้มีการบ้านต้องส่งให้รองบริหาร...ด้วย ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม ตัดสินใจ ไปทำงานดีกว่า... ใครเขาก็เปียกกันทั้งนั้น ถ้าไงฝนหยุดตกก็ค่อย ๆ แอบย่องหนีไปนอนตากแดดคนเดียวก็ได้... ขณะที่คิดอยู่ ก็รอรถบัส ม.นเรศวร เพื่อรับส่งบุคลากรไปทำงาน จากจุดเริ่มต้นที่ ม.นเรศวร (ส่วนสนามบิน - มน.เก่า) ไปยัง ม.นเรศวร (ส่วนหนองอ้อ - มน.ใหม่) พอได้ขึ้นรถบัส ม.นเรศวร ก็เจอพี่โก ซึ่งวันนี้เป็นหน้าที่ของ พี่โก ค่ะ (ชื่อที่เราเรียกๆ พี่คนขับรถ)  ตอนนั่งรถไป ก็แอบนินทาพี่โก เหมือนกันกับน้องเจี๊ยบ - กองคลัง ว่า "พี่โก เท่ห์จัง" เปิดเพลงวัยรุ่นให้เราฟังซะเคลิ้ม ฝนก็ตก อากาศช่างเป็นใจเสียจริงๆ โอ๊ย ! ทำไมวันนี้ ไม่เป็นวันหยุดนะ...จะได้ขยันนอนหลับ..ต่อ Z z z Z Z z Z Z

       แต่พอมาถึงม.นเรศวร (ส่วนหนองอ้อ) พี่โก กับเลี้ยวรถบัส ไม่ไปตามทางเดิม เราก็ งง ! เลย พี่โก จะไปไหนนี้ ....

       คำตอบที่เราได้รู้ความจริง ก็ เกิดขึ้น พี่โก ขับรถบัส พาไปจอดที่ใกล้ๆ ของที่ทำงานแต่ละคนให้ค่ะ เพราะพี่โก จะคุ้นๆ ว่า ใครอยู่คณะไหน ก็จะไปจอดใกล้ๆ โซนตรงคณะนั้นให้เลย....

       ผลปรากฎว่า เราก็เลยไม่ได้เปียกฝน แล้วก็ไม่ได้นอนตากแดด อย่างที่คิดตั้งแต่ครั้งแรก...อดเลยเรา !

       ...ขอบคุณนะคะ ความกรุณาที่มีให้...ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งกับประสบการณ์ของ 1 วัน กับ น้ำใจของใครบางคน.... 

[เจนจิต รังคะอุไร (ตูน)]

• เป็นน้ำใจที่งดงามที่สร้างความอิ่มเอมใจให้กับทั้งผู้ที่ได้รับ  และผู้ที่ได้ฟังด้วยค่ะ
• ขอขอบคุณและชื่นชม "พี่โก มน." ด้วยอีกคนค่ะ

[ผศ.ดร. วิบูลย์ วัฒนาธร]

มีน้ำใจต่อกัน รู้จักชื่นชมกัน เป็นวัฒนธรรมที่ดีที่ควรช่วยกันขยายผล ขอชื่นชมทั้งคุณโกและคุณกมลพรครับ