ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน
อย่าให้คนใดคนหนึ่งหยิบยื่น
แต่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการ
ความรักเป็นเพียงสายใยบางๆ
ที่มันถูกหล่อหลอมขึ้นจากความรู้สึกต่างๆ
ทั้งความอาทร ห่วงใย ห่วงหา คิดถึง
ความอดทนจะทำให้อุปสรรคต่างๆ ผ่านพ้นไปด้วยดี
ความพยายามจะทำให้คนสองคนยังคงอยู่
ความไว้ใจจะทำให้ความรักของสองคนมั่นคง
ความเสมอต้น.....เสมอปลายจะทำให้ความรักของสองคนสวยงาม
และสุดท้ายความรักจะก่อตัวเป็นความผูกพัน
สิ่งเหล่านี้จะก่อตัวเป็นสายใยบางๆ ของความรัก กลายเป็นเชือกเส้นหนาผูกมัดคนสองคนไว้ด้วยกัน
เส้นเชือกนี้จะมัดสองคนไว้ด้วยกัน
ไม่มีความอึดอัด ไม่พยายามดิ้นรนที่จะหลุดออกจากเส้นเชือกนี้
เมื่อเจอความรักที่ดี จงทำให้เขารู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว
อย่าปล่อยให้เขารู้สึกโดดเดี่ยว อย่าปล่อยให้เขารู้สึกเดียวดาย
พยายามคิดถึงสิ่งดีๆ ความรู้สึกดี ๆ ในวันแรกที่ได้มีให้กัน
จงพยายามรักษาเขาไว้ เพราะเมื่อหลุดลอยไป
ไม่สามารถเรียกความรู้สึกเก่าๆ ให้กลับย้อนคืนมาได้
เหมือนสายน้ำ และเวลาที่ไม่มีวันเดินย้อนกลับ
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด .... เพราะอดีตไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก
อย่าทิ้งหัวใจไว้กับอดีต
อย่าคิดว่าอดีตไม่มีวันหวนกลับ
อย่าคิดว่าไม่มีวันพรุ่งนี้
อย่าลืมบทเรียนของวันวาน
ทุกชีวิตยังมีความหวัง
จงปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไป
วันหนึ่งเมื่อชีวิตหวนเดินกลับมาทางสายเก่า
ที่เคยทำให้มีความสุข จงอย่าเลี่ยงเดินเลี่ยงมันไปอีก
เพราะน้อยนักที่....ถนนสายเดิมจะคงสภาพ
เพื่อรอให้เราเดินย้อนกลับ
ลองเดินต่อไปสิ..........
บางทีอาจทำให้เราพบจุดหมายที่ค้นหามาตลอดชีวิต
ในเส้นทางที่คุณเคยเดินเลี่ยงมันไปก็ได้....................
ถนนสายเดิม ..
ตรงปลายทาง นั่นคือ เป้าหมาย ซึ่งอีกนานเท่าไหร่ ถึงจะไปถึงตรงจุดนั้น .. เราเองก็ยังไม่รู้
ระหว่างทางเดิน เรายังต้องเจออะไรมากมาย
ใช่ไหมคะ?
ธุค่า ^_^
ใช่ค่ะน้องเนปาลี จุดหมายของแต่ละคน
จะใช้เวลานานเท่าไร ...... ไม่มีใครรู้
อาจจะเป็น 10ปี... 20ปี .. หรืออาจใช้เวลาน้อยกว่า
แต่ระหว่างทางเดิน... สิ่งที่พบเจอมีทั้งสุข..เศร้า..หัวเราะ.. ร้องไห้ หรือเรื่องราวใดๆ ก็ตาม
ขอจงมีสติตั้งรับกับมันเพื่อให้จุดหมายของเรา
พบกับความปราถนาที่เราต้องการ.... นะคะ
สักวันหนึ่ง...ถึงวันนั้น ((วันแห่งความสุข ขอให้ตั้งความหวังไว้ เพื่อกำลังใจ)) ^ - ^