เมื่อให้เด็กๆ...วาดรูปม้านั่ง…..
วันนี้เข้าช่วยดมยาสลบผ่าตัดทางสมองตอนบ่ายเพราะคุณหมอๆไปเรียนหนังสือกัน
“อ้าว!....ทำไมวันนี้พี่ติ๋วได้มาอยู่ neuro ล่ะ”
“ใครขาขาด...ก็เอาพี่แทนขามั้ง” ฉันตอบ
ฉันมิได้ผ่านมาบ่อยนัก พอน้องscrub nurse พบหน้าก็ดูตื่นเต้น และก็เมาท์กันสนุกสนาน……
ขณะกำลังจะเริ่ม caseใหม่ หลังจากเริ่มดมยาสลบเสร็จ แพทย์ผ่าตัดก็กระหืดกระหอบเข้ามาในห้องผ่าตัด
“โอ๊ย!..บ้านผมถูกงัดๆ” อาจารย์แพทย์ผ่าตัดสมองพูดด้วยความตื่นเต้น ปานหอบหืดจะจับ
“อ้าว...อาจารย์รู้ได้ไง” ฉันถามเพราะฉันเพิ่งเข้ามา เลยรู้ข่าวช้ากว่าใครๆ
“เมื่อกี๊นี้เพื่อนบ้านโทรฯมาบอก ผมเลยรีบไปดู ดีว่ามันเข้าไปไม่ได้ แต่บ้านอาจารย์ข้างๆมันเข้าได้ แต่ไม่ได้อะไรไปเพราะไม่มีของมีค่าให้มันเอา” อาจารย์เล่า
“มันเอาอะไรไปได้บ้างไหม๊” ฉันถาม
“บ้านผมไม่มีของมีค่าอะไรให้มันหรอกพี่...ของมีค่ามากที่สุดของผมคือ thumb drive 2 กิ๊ก.....โอ๊ย! มันอยากได้อะไรมันน่าจะบอก บอกเบอร์บัญชีไว้ด้วย วันหลังจะโอนไปให้” แล้วก็หัวเราะ ….......
แล้วพวกเราก็เมาท์เรื่องขโมยกันต่อ....ไม่มีใครฟังใคร …มือก็ต่างทำงานของใครของมัน ปากก็แย่งกันพูด
สักพักใหญ่
“เอ้าเร็วๆ...มาช่วยเอาพินใส่เครื่องมือให้หน่อยยย.......โอ๊ย..หัวหน่านี่แหม”
อาจารย์แพทย์ผ่าตัดสมองเริ่มงานของท่านหลังจากทุเลาอาการตื่นเต้นจากขโมย....อาจารย์หมายถึงหมุดที่เจาะศีรษะคนไข้เพื่อการจัดท่าที่สะดวกในการผ่าตัด
...แล้วเขาก็พูดคุยออกภาษาลาวเล็กๆกันแล้ว….
“โอ๊ย....ก็เจ้าของฮั่นหละ ผ่าเสร็จแล้วแทนที่จะอยู่ช่วยกัน ก็ออกไปคุยกับอาจารย์ห้องโน้นซะนี่ แล้วก็มายืนยกหัวคนไข้อยู่ซือๆ(เฉยๆ)” น้องหัวหน้า scrub nurse หยอกล้อต่อ
“โอ๊ย...อย่าไปว่าเขาเลย เขายังอยู่ในวัยเด็ก กำลังอยากมีเพื่อนมีฝูง” ฉันหยอก อาจารย์หัวเราะ
ขณะอาจารย์เอาปากกาลากเส้นบนศีรษะผู้ป่วยเพื่อทำแนวการลงมีดผ่าตัด น้องหัวหน้าscrub nursre(พยาบาลห้องผ่าตัด)...ขาฮาเก่าของฉันก็เริ่ม....
“โอ๊ย.....วาดรูป... ฮึ...ฮึ.... มา...จะเล่านิทานให้ฟัง”.
........................................................................................................
ก็มีเด็กนักเรียนโรงเรียนบ้านนอกออกไปเรียนวิชาวาดรูปที่สนาม หมู่บ้านแถบนั้นมีม้าเยอะ คุณครูเลยให้วาดรูป
"นักเรียน ครูจะให้หนูวาด รูปม้าที่กำลังกินหญ้า นะจ๊ะ"
“โอ๊ย...มันยากจังครับคุณครู” เด็กบอก เพราะรูปม้ามีสัดส่วนสวยงามแต่วาดให้สมส่วนยากมากๆ
“อ้าว..ถ้ายากนักเธอก็วาดรูปม้านั่งก็แล้วกัน”
“โอ๊ย!..คุณครูครับ รูปม้ายืนก็ยากแล้ว... รูปม้านั่งก็ยิ่งยากกว่าครับ”
อาจารย์หมายถึงเก้าอี้สี่ขา ที่มีรูปทรงสี่เหลี่ยมเฉยๆ เด็กๆน่าจะวาดได้ง่ายๆ
แต่เด็กๆเข้าใจผิด.....คิดว่าคุณครูจะให้วาดม้ากินหญ้าท่านั่งละซี
...............ฮาๆๆๆๆๆ..........................
เรื่องนี้เลยลดความเครียดเรื่องขโมยเข้าบ้านอาจารย์ไปได้บ้าง
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ คุณพี่กฤษณา
... นี่ขนาดผ่านออนไลน์ ยังฮาตกม้านั่ง เลยค่ะ
... ไม่อยากจะคิดนึก วันจริงที่เชียงใหม่ สงกะสัย จะฮาทั้งยืน เลยกระมังค่ะ
... 5 5 ... ขอบคุณค่ะ
- สังเกตว่าเรื่องฮาของพี่นั้น...มันcopyคนอื่นที่เล่ามาทั้งนั้นค่ะ ....พวกชอบขโมยมุข....ส่วนตัวแล้วพี่เป็นคนเรียบร้อยดุจผ้าพับไว้ค่ะ ใครหวังได้ฮากับพี่บนเวทีอาจจะผิดหวังค่ะ....
- ขอบคุณคุณน้องปูที่มาสนุกด้วยกันค่ะ
นี่ซีคะ...ฮากว่า....มุขอาจารย์แป๋ว...วาดม้าย่อง ม้ากระทืบโรง ......ฮาๆๆๆๆๆ