การประชุมย่อยกลุ่มที่ 6 ( รุ่งอรุณ )
วันนี้ ( 8 ส.ค. 50 ) นักศึกษามหาวิทยาลัยชีวิตกลุ่มที่ 6 ( รุ่งอรุณ ) ได้นัดหมายประชุมกลุ่มย่อยกัน ซึ่งบรรยากาศในที่ประชุมเต็มไปด้วยความสนุกสนาน เพราะการประชุมวันนี้เป็นการตรวจสอบชิ้นงานที่ต้องส่งอาจารย์ทั้งงานเดี่ยวและงานกลุ่ม และที่สำคัญวันนี้เราได้ช่วยกันทำงานที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์เสร็จเรียบร้อยเกือบทุกคน จะเหลือก็ไม่กี่ชิ้นงาน และวันนี้ผมได้เห็นรอยยิ้มปนความเครียดของเพื่อนๆสมาชิกในกลุ่มของเราโดยเฉพาะเจ๊ปุ๊พี่สาวคนหล่อ ทำให้ความเครียดความกังวลใจที่มีอยู่ได้หายไปหมด ทำให้รู้สึกสบายใจขึ้น อย่างน้อยรอยยิ้มของเพื่อนๆนักศึกษาในกลุ่มยังคอยเป็นกำลังใจที่จะช่วยนำพาพวกเราทั้งกลุ่มเดินทางไปสู่เป้าหมายแห่งความสำเร็จด้วยกัน ทำให้คิดได้ว่าปัญหาและอุปสรรคไม่ได้เป็นครื่องหมายที่จะมากีดกั้นหนทางสู่ความสำเร็จของพวกเราได้ หากแต่ว่าพวกเราต้องมีความรักความสามัคคีมีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ช่วยพยุงกันไปทีละก้าวๆ ปัญหาและอุปสรรคนั้นก็จะไม่สามารถมากีดขวางความสำเร็จของพวกราได้
ดาบตำรวจไพบูลย์ ดาวเวียงกัน
การทำงานหากไม่พบปัญหา ก็เหมือนเรากินก๋วยเตี๋ยวไม่ได้ปรุงรส
ทำให้ขาดสีสันขาดรสชาด หากเป็นเช่นนั้นขออยู่เฉยๆจะดีกว่า
ใน กลุ่มที่ ๖ (รุ่งอรุณ) ศูนย์เรียนรู้เชียงใหม่ ๑ อ.ดอยสะเก็ด จว.เชียงใหม่
ความเห็น (6)
สวัสดีครับเพื่อนนักศึกษากลุ่มรุ่งอรุณกระผมสมาชิกเด็กหลังห้องจากกระนวนขอแนะนำตัวและเข้ามาเยี่ยนทักทายกลุ่มรุ่งอรุณและข้อเป็นกำลังใจให้พวกเราประสบผลสำเร็จในการศึกษาและขอแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับกลุ่มของท่านด้วยนะครับสวัสดีครับ
สวัสดีเช่นกันค่ะคุณตุ๋ยแว่นสมาชิกเด็กหลังห้องแห่งกระนวน(อยู่ที่ไหนคะ) ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้พวกเราและขอมอบกำลังใจนั้นให้กับสมาชิกคุณตุ๋ยเช่นกันนะคะ ยินดีที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับกลุ่มของท่านเช่นกันค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย มีอะไรแนะนำเชิญได้นะคะ ดิฉันเป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่ม 6 รุ่งอรุณค่ะ /จันทร์สวย
แล้วค่อยค่อย ปรุงปรับ กระฉับกระเฉง
ยากจะหาย ง่ายจะมา อย่ากริ่งเกรง
คนที่เก่ง คือคนกล้า ฝ่างานเอยฯ
(อภัย จันทวิมล)
มีปราชญ์ประจำกลุ่มท่านหนึ่งมีพฤติการณ์กลั่นแกล้งคนที่เขาไม่ค่อยรู้ความเป็นไป งานกลุ่ม งานเดี่ยว (งานกลุ่มเสร็จแล้วทุกวิชาแต่ไม่บอกเพื่อน อำไว้ เหมือนคนยืนอยู่บนเนินสูงข่ม มองเห็นคนปิดตาเดินอยู่ข้างล่าง คอยบอกทางว่ามาทางนี้ ไปทางนู้น พอเขาเดินเอาหัวชนต้นไม้ก็ขำ สนุก เอ้อสักวันต้องเอาคืน) โทรศัพท์เรียกประชุม โดยให้ไปพบที่นิวาสสถาน ขุนเขาโงลังกั๋งป่าไม้แดง เมื่อสมาชิกพร้อมหน้า ยกสำรับอาหารหวานคาวมาต้อนรับ อิ่มหนำ สำราญ ร้อยจอกมิลืมเลือน เพื่อนรู้ใจ ดินแดนแห่งการเรียนรู้ ไม่ว่าจะไปทางไหน แม้แต่เด็กเลี้ยงควายก็ร่ายคำกลอน รุ่งอรุณแห่งบ้านนาพาสดชื่น หอมระรื่นดอกลำดวนชวนพาฝัน ถิ่นป่าไม้แดงพึ่งพาตนเองมานานวัน มุ่งสู่ฝันวันเข้มแข็งของชุมชน พรรณาถึงความหลากหลายทางชีวภาพของชุมชน ผสมผสานเพลงรักท้องถิ่นดอกไม้บานยามรุ่งอรุณ คุกรุ่นไอดินท้องถิ่นบ้านป่าไม้แดง รอยยิ้มแห่งความสุขออกจากก้นบึ้งของหัวใจผู้คนในชุมชน เพราะเขาหลุดพ้นจากวิธีคิดแบบพึ่งพา ณ วันนี้ชุมชนบ้านป่าไม้แดงพึ่งพาตนเองได้อยู่อย่างมีศักดิ์ศรี อันเกิดจากการสร้างเวทีการเรียนรู้ครั้งแล้วครั้งเล่า สู่แผนแม่บทชุมชนของกลุ่มนักศึกษาเราชาวรุ่งอรุณ จนเกิดการรวมกลุ่มจากพลังความคิดสร้างสรรค์ บนพื้นฐานภูมิปัญญาท้องถิ่น ผนึกพลัง คัดสรรจากทรัพยากรธรรมชาติที่หลากหลาย จนได้ความรู้ใหม่ ๆ ถ่ายทอดออกมาเป็นนวัตกรรม แห่งชุมชนบ้านป่าไม้แดง เช่น ขนมพื้นบ้าน ข้าวซ้อมมือ ปุ๋ยหมักอินทรีย์เคมีชีวภาพ แตงโมทรงกลม (ทรงเหลี่ยมกำลังวิจัยค้นคว้าโดยหัวหน้ากลุ่มเกษตร ธีรกานต์ฯ กับอ้ายแจ้)
จาก เทพแห่งขุนเขาผีปันน้ำ / ธีรกานต์ฯ
เจอกันใหม่ บล๊อคหน้านะครับ /พี่ดาบไพบูลย์ บิ๊กบราเดอร์ ต้องขออภัยค่ะช่วงนี้ปุ๊อาจทำหน้าเครียดไปหน่อยก็ด้วยพิษเศรษฐกิจนั่นแลแต่ตอนนี้เริ่มคลี่คลาย งานเดี่ยวก็จะเสร็จหมดแล้ว...เย้...ยิ้มได้สดใสเหมือนเดิม..ขอบคุณเจ้า.
