ฐานการเรียนรู้บ้านโนนสวรรค์ "จับมือหรือจะสู้จับใจ"

....พื้นดินหลังฝน เมื่อผ่านเดือนพฤศจิกายน คนอีสานตอนล่าง(บุรีรัมย์)ต่างพากันรีบเร่งเก็บเกี่ยวผลผลิตอันน้อยนิด เพราะปีนี้วิปริตฝนแล้ง ต่างก็รีบพากันขึ้นรถบรรทุกไปรับจ้างตัดอ้อย รถปีกอัพหรือรถ บขส. เข้ากรุงเทพเพื่อไปทำงานก่อสร้าง เพราะอยู่บ้านจะกินอะไร? รายได้ไม่มี ปราสาทหินเขาพนมรุ้งยังคงอยู่ แม่น้ำมูลก็ยังไหลผ่านบุรีรัมย์ บนท้องฟ้ายังคงเหลือน้ำค้างส่วนล่างของพื้นดินยังมีน้ำบาดาล บนพื้นแผ่นดินเป็นที่อยู่อาศัย ทำไม? เราจึงต้องทิ้งครอบครัว ทิ้งหมู่บ้าน ไปทำมาหากินที่อื่น เอาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ เอาจิตใจมาผูกพันธ์ สร้างความฝันให้เป็นจริงทำมาหากินในถิ่นที่อยู่ เอาความรู้เข้ามาจัดการคงไม่นานเกินรอ ที่จะเกิดสิ่งดี ๆ ขึ้นในท้องถิ่นและชุมชน ฐานการเรียนรู้บ้านโนนสวรรค์ ได้นำความรู้ที่มีอยู่และ จัดการความรู้เพื่อแก้ไขปัญหา การดำรงชีวิตอยู่ในพื้นที่อันแห้งแล้งขาดแคลน เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่อย่างปกติสุข โดยดำเนินงานตามแนวทางพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียง โดยดำเนินงานดังนี้

 

  1. การลงมือทำด้วยตนเองและพึ่งพาอาศัยกันและกันในหมู่บ้าน

 

  2.  ร่วมมือและรวมกลุ่มกันคิด-พูด-ทำ โดยใช้ความสามัคคีช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

 

  3.  นำเสนอผลงานประสานหน่วยงานราษฎร์-รัฐ พัฒนาศักยภาพต่อเติมภูมิปัญาญาบรรพบุรุษ