ตอนที่ 1 (เด็กหนุ่มกับนักมายากลและนักบวช)

ตอนที่ 1 (เด็กหนุ่มกับนักมายากลและนักบวช)

นานมาแล้ว...ในสมัยประชาชาติก่อนหน้าพวกเจ้า มีกษัตริย์องค์หนึ่ง พระองค์ทรงมีนักมายากลส่วนพระองค์คนหนึ่ง หลังจากที่เขาได้ชราภาพลง เขาจึงกล่าวแก่กษัตริย์พระองค์นั้นว่า

"ข้าน้อยอายุมากแล้ว อายุขัยกำลังย่างกรายมาหาข้าน้อยแล้ว ดังนั้น ขอพระองค์ทรงส่งมอบเด็กหนุ่มให้แก่ข้าน้อยสักคนหนึ่ง เพื่อที่ข้าน้อยจะได้เสี้ยมสอนวิชามายากลให้แก่ (ก่อนที่ข้าน้อยจะลาจากโลกนี้ไป)" กษัตริย์จึงได้ (คัดเลือกและ) ส่งเด็กหนุ่มคนหนึ่งไป (ร่ำเรียนวิชามายากล) กับนักมายากลคนนั้น ดังนั้นนักมายากลผู้แก่ชราคนนั้นจึงได้เริ่มสั่งสอนวิชา (การต่างๆเกี่ยวกับ) มายากล (แก่เด็กหนุ่มคนนั้น)

ในระหว่าง (เส้นทางจากตำหนักของ) กษัตริย์ (บ้านพักของเด็กหนุ่ม) กับ (บ้านพักของ) นักมายากลนั้นมีนักบวช อยู่คนหนึ่งอาศัยอยู่ ทุกครั้งที่เด็กหนุ่มคนนั้นเดินผ่านยัง (ที่พักของ) นักบวชคนนั้น เด็กหนุ่มก็จะแวะนั่งฟังคำเทศนาของนักบวชท่านนั้น และติดใจและเคลิ้มในเส้นทางและคำพูดของเขา (จนทำให้เด็กหนุ่มเดินทางไปหานักมายากลสาย) ดังนั้นพอเด็กหนุ่มเดินทางไปถึงยังบ้านพักของนักมายากล นักมายากลก็จะเฆี่ยนตีเขา และถามเขาว่า "สิ่งใดได้กักตัวเจ้าไว้ (ทำไมเจ้าถึงได้มาสาย)?" (พอเด็กหนุ่มเดินทางกลับบ้าน เด็กหนุ่มก็จะแวะนั่งฟังคำเทศนาของนักบวชจนเพลินอีก) พอเด็กหนุ่มกลับไปถึงบ้าน ครอบครัวที่บ้านก็จะเฆี่ยนตีเขาอีก และจะถามเขาว่า "สิ่งใดได้กักตัวเจ้าไว้ (ทำไมเจ้าถึงได้กลับมาถึงบ้านสาย)?"

(วันต่อมา) เด็กหนุ่มคนนั้นจึงได้เล่าเรื่องราวที่เขาถูกทางบ้านและนักมายากลเฆี่ยนตีเพราะไปเรียนสายและกลับบ้านสายให้แก่นักบวชฟัง นักบวชจึงสอน (วิธีหลีกเลี่ยงจากการถูกเฆี่ยนตีว่า) "เมื่อนักมายากลจะเฆี่ยนตีเจ้า เจ้าก็จงตอบเขาไปว่า "ครอบครัวของผมได้กักตัวผมไว้" และเมื่อครอบครัวของเจ้าจะเฆี่ยนตีเจ้า เจ้าก็จงตอบพวกเขาไปว่า "นักมายากล (อาจารย์) ได้กักตัวผมไว้"...