วันแม่
ใกล้ถึงเทศกาลวันแม่ หลายท่านคงจะเตรียมวางแผนจัดกิจกรรมต่างๆเพื่อคุณแม่กันแล้ว
วันนี้ได้อ่านบทความเรื่องหนึ่ง ซึ่งเขียนเกี่ยวกับวันแม่ และให้แง่คิดอีกมุม ซึ่งคาดว่าหลายท่านอาจจะไม่เคยคิดมาก่อน วันแม่ที่อาจทำให้คนกลุ่มหนึ่งรู้สึกเศร้า โดยเฉพาะเด็กๆที่ไม่มีแม่ ไม่เคยได้รับความรักจากแม่ ไม่เคยรู้ว่าแม่เป็นใคร ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับแม่ แล้วเมื่อวันหนึ่งเด็กกลุ่มนี้ต้องเขียนเรียงความเกี่ยวกับแม่ เค้าจะทำอย่างไร? น่าคิดมั้ยค่ะ
คนที่ไม่เคยผ่านความรู้สึกตรงนี้ไม่มีวันเข้าใจ สำหรับฉัน วันนี้แม้แม่ไม่ได้มีชีวิตอยู่กับฉันแล้ว แต่ฉันก็ยังรับรู้ได้ถึงความรัก ความห่วงใย เพราะเคยได้รับ เคยได้สัมผัสมาก่อน แต่สำหรับคนที่ไม่เคยหล่ะ เค้าจะกลั่นกรองความรู้สึกออกมาเป็นตัวหนังสือได้อย่างไร น่าคิดเหมือนกัน เพราะเรื่องนี้มันต้องใช้ความรู้สึก ความผูกพัน เรียงร้อยเป็นถ้อยคำ เพื่อแม่
แต่กระนั้นก็ตาม ความคิดอีกด้านหนึ่งเกี่ยวกับเด็กๆที่ไม่มีแม่ แต่ว่ามีผู้ปกครองคอยดูแล ผู้ปกครองนั่นแหละคือส่วนสำคัญที่จะทำให้เด็กสัมผัสได้ถึงความรัก ความห่วงใย ผู้ปกครองที่ไม่ใช่แม่ แต่เป็นผู้ปกครองในฐานะผู้ดูแลก็สำคัญไม่น้อยไปกว่าการเป็นแม่ และสำคัญอยู่ที่จะเลี้ยงดูเด็กอย่างไร ไม่ให้เค้าเติบโตขึ้นมามีความคิดที่เป็นปมด้อยแต่ให้เค้าเติบโตขึ้นมาอย่างเด็กที่มีคุณภาพ ทั้งทางร่างกายและจิตใจ โดยเฉพาะจิตใจ ต้องให้เค้าคิดดี ทำดี รู้จักยอมรับความเป็นจริงและรับมือกับปัญหาต่างๆได้ ไม่ใช่ตอกย้ำในปัญหาปมด้อยของตัวเอง
สำหรับฉัน เชื่อว่าการเลี้ยงดูเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะพ่อแม่หรือไม่ก็ตาม ถ้าเราเลี้ยงดูเด็กด้วยความเข้าใจ ในขณะเดียวกันก็สอนเขาให้เขาเข้าใจ ให้เขาซึมซับความรักความห่วงใยที่ผู้ดูแลมีให้ เด็กเหล่านี้ก็จะเติบโตขึ้นมาเป็นคนดีของสังคมได้เช่นเดียวกัน
ยินดีรับความคิดเห็นจากทุกท่านนะคะ สามารถแลกเปลี่ยนความคิด ความรู้สึกกันได้ค่ะ
ความเห็น (2)
ยังมีคนรักเราอีกเยอะ อย่างน้อยเราก็รักตัวเอง และคนทุกคนทีคุณค่าในตัวเอง ถึงแม้แม่จะไม่ได้อยู่ใกล้เรา ไม่ว่าท่านจะจากไปแล้ว หรือท่านอยู่ที่อื่นที่ไกลจากเรา อย่างน้อยที่เราได้เกิดมาก็เพราะท่านอุ้มท้องระมัดระวังจนเราเกิดมา วันแม่จึเป็นอีกวันนึงที่มีเพื่อให้คนเราระลึกถึงผู้ให้กำเนิด
คนที่ไม่มีแม่ จะเป็นเครื่องเตือนใจให้คนที่นังมีอยู่เห็นคุณค่า และรักและดูแลท่าน ก่อนที่ท่านจะไม่อยู่กะเรา ^-^