โทรศัพท์จากอาจารย์บุญเรือง
เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 2550 ผมได้รับโทรศัพท์จากอาจารย์บุญเรือง ขุนศรีสุขขา ให้ไปเยี่ยมแวะหาเพราะว่าพืชผักสวนครัวปลอดภัยจากสารพิษกำลังออกมาก อยากให้ไปพูดคุยประสาคนที่เคารพนับถือกันมานาน ประวัติโดยย่อของอาจารย์บุญเรือง นั้นผมได้เขียนลงในบล็อกแรกของผม ซึ่งมีผู้อ่านหลายท่านได้เข้ามาอ่านและให้กำลังใจตั้งแต่แรกเลยทีเดียว
ช่วงเวลาหลังเลิกงานราชการ ผมรีบขับรถยนต์คู่ชีพ มุ่งตรงไปหาอาจารย์บุญเรืองที่บ้านห้วยน้อย หมู่ที่4 ตำบลมหาชัย อำเภอไทรงาม จังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งระยะทางประมาณ 40 กม. ทันที่ที่ไปถึงบ้านอาจารย์บุญเรืองมีอาจารย์บุญเรืองและภรรยา (ป้าเตียง)มาให้การต้อนรับ จากนั้นอาจารย์บุญเรืองก็ได้นำเสนอเรื่องเล่าว่าการทำกิจกรรมของเขานั้น ปัจจุบันได้ปล่อยปลากินพืชลงไปในบ่อเลี้ยงปลา ซึ่งปล่อยไปแล้วประมาณ 1 เดือนเศษแล้ว ซึ่งพันธุ์ปลาได้ไปติดต่อขอรับที่สถานีประมงน้ำจืดกำแพงเพชรมาปล่อย จากนั้นได้ติดหลอดไฟเพื่อล่อแมลงศัตรูพืชบินไปเล่นไฟแล้วตกลงไปที่บ่อปลา ซึ่งเป็นอาหารของปลาไปในที่สุด บริเวณใกล้บ่อปลานั้นได้ปลูกข้าวไว้บริโภคในครอบครัวและยังเหลือผลผลิตข้าวไว้เลี้ยงไก่พื้นบ้านอีกด้วย
บริเวณรอบฯบ้าน ได้ปลูกผักสวนครัวผักพื้นบ้านประกอบไปด้วย บวบงู บวบเหลี่ยม แฝง พันงู ตำลึง มะระพื้นเมือง พริกขี้หนู ฟักทอง นอกจากนี้ยังได้ทดลองปลูก แก้วมังกร สำหรับแก้วมังกรนั้นอาจารย์บุญเรืองมีประสบการณ์คือต้องใช้ตาข่ายพรางแสงแดด เพื่อ ลดความร้อน
ไม้ผลที่ปลูกไว้คือมะม่วง ลำไย น้อยหน่า ส่วนรายได้ที่ได้เป็นกรอบเป็นกำคือมะม่วงครับ นอกจากนี้ยังได้ขยายกิ่งพันธุ์จำหน่ายให้เพื่อนบ้านอีกด้วย
จากนั้นผมได้ขอตัว อาจารย์บุญเรืองกลับบ้านพักที่ตัวเมืองจังหวัดกำแพงเพชร
ดูภาพแล้ว อยากลงไปดูพื้นที่จริง และพบอ.บุญเรืองด้วยคะ ขอบคุณมากนะคะที่มีเรื่องราวดี ๆ มาให้รับรู้อยูเสมอ
เรียนอาจารย์ธุวนันท์ครับ ขอบคุณมากครับที่มาแวะเยี่ยมและให้กำลังใจมาโดยตลอด หากมีโอกาสเชิญ มาร่วมปฏิบัติงานเครือข่ายคนทำงานให้แก่เกษตรกรและชุมชนด้วยกันครับ