บางวันเรามีการบนบานว่าจะงดพูดและปลีกวิเวก พวกเราจะไม่พูดสิ่งใดนอกจากการกล่าวซิกรุลลอฮฺและการอ่านอัลกุรอาน เพื่อนนักเรียนบางคนจึงกลั่รแกล้งโดยการไปแจ้งครูใหญ่หรือครูๆ ว่า เพื่อนคนนั้นเป็นโรคพูดไม่ได้ ครูก็มาหาสืบสวน เราก็จะตอบไปด้วยอัลกุรอาน แล้วครูก็ผละจากเราไป การปลีกวิเวกและการงดพูด เป็นการฝึกฝนจิตใจ การละทิ้งสิ่งไร้สาระ ฝึกความมุ่งมั่นของเจตนารมณ์ จนสามารถคุมตนเองได้
ไม่มีความเห็น