เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ทำกิจกรรมกัน วันนี้นิสิตต้องปิดตาและเดินไปบริเวณต่างๆของตึก ตอนกลางวันต้องพานิสิตที่พิการจริงๆ ไปตามอาคารเรียน ผู้เขียนได้ตามไปสังเกตการณ์เงียบพบว่านิสิตที่เป็นเอกการศึกษาพิเศษ มีทักษะในการบอกทางที่ดีอยู่แล้ว ผู้เขียนได้ลองปิดตาลงตึกขึ้นตึกด้วย ปรากฏว่าหลงทิศทางเหมือนกัน
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"> ตอนสายท่านอาจารย์ฝรั่งของมหาวิทยามหาสารคาม เข้ามาฝึกการเดินไม้เท้า และการกินอาหารด้วย เนื่องจากอาจารย์ท่านสอนนิสิตกลุ่มนี้ ผู้เขียนเลยสัมภาษณ์ความรู้สึกและสังเกตว่าชาวต่างประเทศเมื่อเขาทำอะไรจะทำจริงและตั้งใจศึกษาเรื่องที่เขาสนใจจนรู้อย่างชัดเจน ลองมาดูรูปก่อนนะครับ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"> อาจารย์ฝรั่ง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"> คู่แข่งอาจารย์ฝรั่ง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p> </p><p> </p><p> </p><p align="justify"> ตอนเย็นสรุปกิจกรรมทำ AAR เลยให้นิสิตของเราที่พิการจริงๆพูดแสดงความคิดเห็น นิสิตเหล่านี้บอกว่าเป็นกิจกรรมที่ดีมากแต่อยากให้มีการฝึกบ่อยๆเขาจะได้จำเส้นทางได้ เหมือนการเรียนภาษาอังกฤษเลย ทำบ่อยๆๆจำบ่อยๆก็จะได้เอง การฝึกจะทำให้เราได้ทักษะ มีคำถามท่านคิดว่านิสิตที่พิการเข้าลิฟต์ และกดชั้นที่ต้องการได้อย่างไร </p>
ตีนเมื่อเดินติดดินกลิ่นจะหอม
ใจเมื่อยอมเสียสละสีจะขาว
มือเปื้อนดินจะปั้นดินเป็นดวงดาว
ใจเหน็บหนาวจะเคี่ยวหนาวเป็นเปลวไฟ...
สวัสดีค่ะอาจารย์
วันนี้ดีใจจังเลยค่ะ ได้เห็นตัวจริงอาจารย์ ขออนุญาตย้ำอีกรอบนะคะ ในดูจากรูปอาจารย์เหมือนตัวสูงมากๆ แต่พอเห็นตัวจริง ก็สูงค่ะแต่น้อยกว่านุ้ยนิดส์นึง อิอิอิ
อาจารย์มีน้ำใจและจิตใจดีจังเลยค่ะ อาสามาช่วย DSS ด้วย นับถือๆๆค่ะ ขอชื่นชมค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีครับ
แทบแยกไม่ออกเลยว่าไหนนิสิต ไหนวิทยากร ดูกลมกลืนไปหมด
หายเหนื่อยรึยังครับ
สวัสดีค่ะ
1 2 3
4 5 6
7 8 9
กรณีลีฟต์ ไม่แน่ใจเพราะบางที่ไม่ได้เรียงตัวเลขแบบนี้ แต่น่าจะมีจุดสังเกตที่สัมผัสได้ อะไรซักอย่าง
สวัสดีครับอ.ดร.ขจิต (จิตอาษา) ผมเปลี่ยนสรรพนามตามหลังชื่อท่านไปเรื่อยตามสถานการณ์บันทึก
ตามมาอ่านบันทึกและเก็บเกี่ยวความรู้
ภาพหมู่เยี่ยมมาก ทั้งสวยและหล่อทุกคนเลย
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ ท่านพี่ดร.
.. จิตอาสา พาคลาย สบายหมู่
... จิตรับรู้ สมาธิ มิหวั่นไหว
... จิตแน่วแน่ มั่นคง เหนือกว่าใคร
... แต่ขจิต เข้มเข้าไว้ สู้ตายค่ะ ...
- เป็นกำลังใจให้ ท่านพี่เลือดเข้ม ตัวเข้ม ใจแกร่ง ค่ะ
.... เป็นภาพสู้ คุณฝรั่ง แล้ว บอกได้คำเดียวว่า เท่ห์ ซะ (ไม่มี) ค่ะ
การเรียนรู้ผู้เรียนเป็นรายบุคคล โดยยึดความแตกต่างระหว่างบุคคล ถือเป็นหัวใจแรกของ "การยึดผู้เรียนเป็นสำคัญ"
เพราะถ้าไม่รู้เขารู้เรา ก็ไม่รู้ว่าจะออกแบบกระบวนการเรียนการสอนอย่างไร
ผมไม่ใช่อาจารย์ผู้สอน แต่เคยเป็นนิสิตครับ
น่าชื่นชมอาจารย์ฝรั่งท่านนี้ ไม่รู้ว่าจะต้องกล่าวคำขอบคุณเป็นภาษาอังกฤษอย่างไร จึงจะสื่อได้
สวัสดีคะอาจารย์
ดีใจที่ได้รู้จักกับอาจารย์ในโครงการนี้ และทำให้รู้ว่ายังมีอีกหลายคนที่เขาให้ความสนใจคนพิการ
หนูได้ยินคำหนึ่งที่อาจารย์บอกว่าคนชายขอบ ที่ผ่านมาเคยคิดว่าคนชายขอบคือกลุ่มที่อยู่แถวชายแดน หรือเขตที่กฏหมายไปไม่ถึงหรือโดนกฎหมายรงแกประมาณนี้ แต่วันนี้ทำให้ได้ข้อคิดดีจากอาจารย์เยอะเลย อาจารย์เป็นคนที่มีเรื่องเล่าเยอะ
มาอ่านต่ออีกด้วยความประทับใจค่ะ...เมื่อลองปิดตาเดิน..เราจะรู้ถึงคุณค่าของดวงตานะคะ..
นำน้องวุธ สอนน้อง"หูปิด"ตีกลอง มาเยี่ยมด้วยค่ะ..
ขอบคุณพี่สิงห์และพี่ใหญ่มากครับ ผมปิดตาเดินลงตึก 7 ชั้นครับ ฮ่าๆๆ