กุบกาบไผ่

ภูมิปัญญาไทย

กุบกาบไผ่
โดย  จุลจันทร์ นันทมาลา 

 

                              กุบคือหมวก แต่เดิมหมายถึงหมวกทุกชนิด ต่อมาเมื่อสังคมคลี่คลายขยายตัว มีหมวกชนิดใหม่เข้ามาในสังคม เมื่อของเข้ามา คำก็มักเข้ามาในภาษาด้วย คำว่ากุบเลยหดขอบเขต เหลือความหมายว่าหมายถึงหมวกโบราณแบบที่สานด้วยใบตาล ใบลานหรือใบตอง 

            กุบใบนี้ที่เอารูปมาลงให้ดู ไม่ใช่กุบดั้งเดิมของคนล้านนา แต่เป็นกุบไตหรือกุบไทใหญ่ รูปร่างทรวดทรงแผกเพี้ยนไปจากกุบใบตาลของล้านนาอยู่บ้าง แต่ก็สวยงามคงทนดี ซื้อมาใช้ได้สิบปีแล้วยังใช้การได้ดีอยู่ ราคาที่ซื้อ ๒๕ บาทเท่านั้นเอง เป็นกุบกาบไผ่ เขาเอากาบไผ่มาตัดแล้วเรียงซ้อนกัน ประดับตกแต่งลวดลายด้วยกาบไผ่ ตัดกับก้านตอกหักคดไปคดมา เป็นงานฝีมือที่ประณีตงดงาม

            ความงามกับคนขาดกันไม่ได้

            ไม่ว่าจะเป็นคนที่ไหน ป่าเถื่อนล้าหลังหรือศิวิไลซ์สุดขีด ความงามเป็นส่วนประกอบหนึ่งของคนด้วยกันทั้งนั้น

            มีความงามแล้วอย่าลืมความดีนะเออ

            กุบใช้สุบหัว แปลว่าหมวกใช้สวมหัว ป้องกันไอแดด ป้องกันฝน นั่นคือประโยชน์หรือจุดมุ่งหมายของการใช้กุบ เมื่อจะเอามาใช้งาน คนผู้สร้างยังรังสรรค์ตกแต่งนั่นนี่เพื่อความสวยงามเข้าไปด้วย เป็นความงามตามทัศนะของเขา บางทีก็เป็นความงามที่ร่วมกับทัศนะของเรา แต่บางทีเขาเห็นว่างาม แต่เราเห็นว่ารุงรังก็มี

            มันคือความแตกต่าง...เท่านั้นเอง 

            กุบหรืองอบมีหลายรูปแบบ แต่ละท้องถิ่นมีภูมิปัญญาของตนเอง อาจรังสรรค์เสกสร้างต่างรูปต่างทรงออกไป ขึ้นอยู่กับภูมิศาสตร์วัฒนธรรม ขึ้นอยู่กับวัสดุพื้นฐานภายในท้องถิ่น ขึ้นอยู่กับความคิดฝันปั้นแต่งของคนในถิ่นนั้นๆ อย่างใบที่เอารูปมาลงให้ดู ท้องถิ่นของเขาคงมีไผ่มาก กาบไผ่หล่นเปล่าก็เปล่าดายกลายเป็นขยะอย่างเดียว เขาใส่ความคิดเข้าไป ประดิษฐ์ออกมาเป็นข้าวของเครื่องใช้     นอกจากได้ใช้ประโยชน์ ยังมีความงามให้เสพ เป็นอาหารตา เป็นอาหารใจ ใครเข้าถึงความงามมักเป็นคนร้ายไปไม่ได้หรอก ธรรมชาติสองตัวนี้มันขัดแย้งกันเอง ความงามโน้มนำไปทางความดี ชุบชูจิตใจให้ผ่องแผ้วเบางาม ใจสบาย อารมณ์อิ่มเอิบ ความคิดทางร้ายไม่ค่อยกำเริบหรอก

 

[เฟิร์น]

ข้อมูลพวกนี้ดีมากๆ เก็บเป็นความรู้ได้ด้วย สุดยอดๆ