เคยไหมครับ...ที่บางครั้งอยากจะเสนอความคิดเห็น...หรือให้คำแนะนำกับเพื่อนร่วมงาน...แต่เค้าก็ไม่สนใจ?
เคยไหมครับ...ที่บางครั้งอยากจะสอบถามข้อมูล...หรือขอคำแนะนำ...แต่กว่าจะหาว่าใครเป็นผู้รู้ได้...ต้องใช้เวลานาน?
ปัญหาและอุปสรรค...เป็นของคู่กับการดำเนินงานขององค์กร...ทุกกลยุทธ์ที่ดี...ก็ย่อมมีปัญหาในการนำไปปฏิบัติเสมอ
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราจะต้องมองหาปัญหา...และดำเนินการปรับปรุงแก้ไข...เราจึงจะได้ผลลัพธ์...ตรงตามเป้าหมายที่วางไว้
การ Transfer Knowledge เป็นเทคนิคในการทำงานที่ดี...แต่ก็ย่อมมีปัญหาในทางปฏิบัติอยู่บ้าง...ปัญหาในการ
Transfer Knowledge มีแตกต่างกันไปในแต่ละองค์กร...ปัญหาที่มักพบได้บ่อย ได้แก่ การแบ่งพรรคแบ่งพวก หรือ การเมืองในองค์กร...ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งซึ่งอยู่ในเกมส์การเมืองขององค์กร...หากอีกฝ่ายหนึ่งเสนอความคิด หรือให้ข้อคิดเห็น
คุณจะยินดีรับฟังได้ด้วยใจที่เป็นกลางหรือเปล่าครับ?...ซึ่งการเมืองในองค์กรจะทำให้ใจของเรามีอคติ...มีอคติต่อความรู้ของผู้อื่น...มีอคติต่อความเห็นของผู้อื่น...ดังนั้นผู้บริหารองค์กรทุกคน...จึงพึงตระหนักที่จะต้องบริหารความขัดแย้ง...บริหารการเมืองในองค์กร...เพื่อให้องค์กรมีการ Transfer Knowledge ได้ดีและประสบความสำเร็จ
ปัญหาอีกเรื่องหนึ่ง ได้แก่ ระบบสายการบังคับบัญชา บางครั้งผู้ใต้บังคับบัญชาบางคนอาจจะมีความรู้ ความสามารถในเรื่องบางเรื่องเป็นพิเศษ...แต่เมื่อนำเสนอความคิดเห็นแก่ผู้ที่เป็นหัวหน้า...กลับได้รับการปฏิเสธที่จะยอมรับ
ทั้งๆที่ยังไม่ได้ใช้ดุลยพินิจ...พิจารณาด้วยใจที่เป็นธรรม...ในความเห็นที่ได้รับ ซึ่งปัญหานี้จะแก้ไขได้ โดยการที่จะ
ต้องพิจารณาทั้งผู้บังคับบัญชา และผู้ใต้บังคับบัญชา...ลูกน้องบางคน เมื่อจะเสนองาน หรือความคิดเห็น...ก็มักจะทะลุกลางปล้อง ลืมดูโอกาสและสถานที่ ไม่ได้ให้เกียรติหัวหน้า...อันนี้แสดงว่า...ปัญหาอยู่ที่ลูกน้อง...ไม่ใช่อยู่ที่หัวหน้า ต้องแก้ที่ลูกน้อง ต้องมีการอบรมพัฒนาบุคลากรโดยการพัฒนาบุคลิกภาพ หรือหากหัวหน้าบางคน...ซึ่งลูกน้องดูเวลาและสถานที่เป็นอย่างดีแล้ว...ดูทิศทางลมแล้ว...เสนอความคิดเห็น หรือให้ข้อมูลที่ดีก็ยังไม่ยอมรับ...แต่กลับพูดว่า...ไม่เป็นไร...มีปัญหาผมรับผิดชอบเอง เป็นหัวหน้าประเภท...ไม้อายุมาก ลูกน้องก็คงปวดเศียร...เวียนเกล้าน่าดู ปัญหาเรื่อง
นี้ถ้าจะแก้...ก็ต้องดูอำนาจของผู้แก้ปัญหา ว่ามีแค่ไหน? หากผู้ที่อยากจะแก้ปัญหา...เป็นลูกน้อง บอกได้คำเดียวว่า...ให้อดทนครับ...ทำให้ดีที่สุด...ในสิ่งที่คุณทำได้ และเตือนตัวเองด้วยว่า...วันหน้า ถ้าเราเป็นหัวหน้าเค้า...เราจะไม่เอาเป็นแบบอย่าง แต่ถ้าผู้ที่คิดจะแก้ปัญหา มีอำนาจมากกว่าผู้สร้างปัญหา...ก็ไม่ใช่เรื่องยากซะทีเดียวที่จะแก้ปัญหานี้...ต้องสร้างวัฒนธรรมองค์กรในการทำงานเป็นทีม...การยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น แล้วการ Transfer Knowledge จึงจะสัมฤทธิผล
ปัญหาอีกอย่างหนึ่งที่สำคัญ คือ แรงจูงใจในการทำงาน ... ลองนึกดูสิครับ ถ้าคนคนหนึ่ง ... ทำงานไปวันๆ
เช้าจาน...เย็นจาน เพื่อรอรับเงินเดือนตอนสิ้นเดือนเพียงอย่างเดียว...คุณคิดว่าการที่จะพยายามถ่ายทอดความรู้ต่างๆให้
กับเค้า...เค้าจะสนใจหรือเปล่า? ปัญหาเรื่องนี้ เป็นเสมือนโรคระบาด...ถ้าเป็นกับคนคนหนึ่ง ก็พลอยติดต่อไปยังคนรอบข้างด้วย ถ้าองค์กรมีแต่คนประเภทนี้...การ Transfer Knowledge ก็คงเป็นได้แค่ฝันเท่านนั้นครับ ผู้บริหารทุกคนจึงพึงต้องตระหนักไว้เสมอว่า...จะต้องสร้างแรงจูงใจในการทำงานให้แก่ลูกน้องอยู่เสมอ ให้เขารู้ว่าถ้าเขาตั้งใจทำงาน...เขา
จะได้รับผลตอบแทนอย่างไรบ้าง ให้เค้ารู้สึกมีความหวังในชีวิต...ไม่ใช่รู้สึกว่า...ทำไปก็เท่านั้น...ไม่เห็นจะได้อะไร
อย่างนี้องค์กรแย่แน่ๆครับ
แล้วของคุณละครับ? ...มีปัญหาในการ Transfer Knowledge แบบนี้บ้างรึเปล่า?
มีเหมือนกันค่ะ แต่ประมาณว่าคนไม่รับฟังเรามีเยอะ ถึงมีรับฟัง แต่เค้าก็ได้แค่เฉยค่ะ เพราะว่าเค้าคิดว่าเข้าเหมืองตาหลิวก็หลิ่วตาตามซะจะอยู่รอด
บางทีก็ท้อ เพราะว่าบางครั้งเราคิดว่าเค้ามองการเสนอความเห็นเป็นการเสียเวลา พูดไปก็เหมือนเดิม บ่อยครั้งเข้าเลยกลายเป็น "ชินจัง" (เหมือนเคยอ่านบทความชินจังน่ะค่ะ)
และแล้ว การจะคิดจะ create อะไรพวกเค้าเลยไม่มี งานเค้าจึงกลายเป็น routine ไปโดยอัตโนมัติ รอแต่คำสั่ง รอแต่หัวหน้าตรวจทานติติง ไม่เพิ่ม ไม่เติม ไม่ประยุกต์ค่ะ
อยู่ที่นี่(ที่ทำงานเนี่ยแหล่ะค่ะ) มาจะสองปีแล้ว ยิ่งอยู่ยิ่งได้เข้ามาค้นหาบทความแบบนี้อ่าน ว่าองค์กรที่อื่นเค้าแก้ยังไง แก้ไม่ตกหรือไม่มีทางแก้...ฯลฯ สารพัดจะตั้งคำถามค่ะ
คือถ้าหน่วยงานใดที่มีคนเป็น "general เบ๊" ให้คิดว่าหน่วยงานนั้นไม่มีการบริหารจัดการคนที่ดีได้เลย (สำหรับตัวเองนะให้คิดแบบนี้ได้เลยค่ะ 555+)
วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ
ปัญหาของผมที่เจอคือ
-ความไม่เท่าเทียมในองค์กร พวกผู้ใหญ่ threat คนต่างกัน มีการมองว่า คนนี้คือแขนขา คนนี้ทำให้บริษัทอยู่รอด คิดกันแบบนี้แล้ว คนอื่นล่ะเขาเป็นอ่ะไร คนอื่นไม่มีค่าหรือไง ส่วนเกินอย่างงั้นหรอ และที่สำคัญ คนระดับผู้บริหาร พ่นคำแบบนี้ออกมาได้ยังไง
-ปัญหาหัวหน้า ไม่ได้คุณภาพ ชอบวางมาดเป็นว่าตัวเองรู้ดี เก่ง เทพ อันนี้ผมเบื่อมากๆ ในความคิดผม คนเราไม่ได้รู้ไปซะทุกเรื่องหรอกครับ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องด้วย อะไรที่เราไม่รู้ บอกมาว่าเราไม่รู้มันก็ไม่ได้ผิดครับ ยิ่งเวลาที่ปรึกษางาน ผมก็อยากให้ทุกอย่างมันไปได้ดี จบเร็วๆ จะได้ไปทำอย่างอื่น แต่มันไม่จบนี่ซิ คุยไปก็คุยมา ไม่ได้อะไร เอาแต่วิจารณ์งานเรา เรามีปัญหาไงถึงได้มาถามคุณ แต่คุณเอาแต่พูดอะไรก็ไม่รู้ที่มันไม่มีสาระ พูดไปทำไม
หึหึ แอบเก็บกด
เรามันผู้น้อย มีแต่เขาจะมองว่าเรา ไม่ดี และไม่มีความอดทน
แต่ผมว่าของแบบนี้ คนเราถ้ารู้ตัวก็อย่าทำอะไรที่ต้องให้คนอื่นมาอดทนเรยครับ
บ้านมีกระจกก็ส่องดูอย่างอื่นมั่ง นอกจากจะเอาให้ตัวเองดูดี
ขอบคุณครับ
อ.อุไรวรรณ อยู่ชา วิทยากรซึ่งคลุกคลีกับสารพัดปัญหาในองค์กร
ได้เคยแชร์ประสบการณ์ให้ฟัง ในหลักสูตร HR Internal Consult
ว่า ทุกองค์กรไม่ว่าใหญ่เล็ก มีปัญหาเหมือนกันหมด เพียงแต่ว่า
ระดับปัญหาแตกต่างกัน ซึ้่งปัญหา ่ส่วนใหญ่เกิดจาก คน ทั้งสิ้น
ดังนั้น การบริหารคน จึงเป็นเรื่องใหญ่ อาจารย์ชี้ให้เห็นประเด็น
ทีี่มาของปัญหา และยกตัวอย่างการแก้ไขป้องกันขององค์กรต่าง ๆ
ทั้งสำเร็จและล้มเหลว ได้ประโยชน์มากครับ อาจารย์ประสบการณ์
สูง และ ถ่ายทอดได้อย่างมืออาชีพจริง ๆ ผมจะขอ Slide จาก
อาจารย์มาแชร์ให้ครับ