Blog ป้าจุ๋ม

 

การเขียนบล็อกสำหรับมือใหม่หัดเขียน ไม่ใช่เรื่อง่ายหรือยาก แต่มันจำเป็นต้องมีการบ่มเพาะความสุกงอมของพลังที่จะกระหายใครเขียน วัตถุดิบมีกันทุกคน ไม่งั้นพวกKM.จะพูดถึงชุดความรู้ในตัวคนกันรึ เพียงการตั้งต้นเขียนมีเบื้องหลังและที่มาแตกต่างกัน อย่างเช่นป้าจุ๋มของผมท่านนี้ แอบอ่านของคนอื่นมาเป็นปีๆ เดินรอบๆวนเวียนรั้ว G2K.จนรอยเป็นเทือก พอถึงจุดระเบิดก็มานั่งหน้าคอมฯไล่ถามคนโน้นคนนี้จ้าละหวั่น เพราะมาทีไรก็จเห็นใครๆเขียนบล็อกกันอย่างมีชีวิตชีวา แถมยังฮาเป็นระยะๆ บางทีก็นั่งหันหลังชนกันใช้ความคิดถ่ายทอดวิชาที่ตนเองกำลังคันในอารมณ์

แต่ก็นั่นแหละ ระบบรองรับของG2K.ยังไม่สะดวกเสียทีเดียว ต้องเรียนรู้ขั้นตอนที่จะปรับตัวหนังสือ การทำวรรคตอน การใส่ภาพใส่สีใส่เสียง ตรงนี้ได้อาศัยกัลยาณมิตรช่วยกันประคับประคองสมาชิกใหม่ใจสู้ ให้ปรับงานทั้งหมดให้สดสวยและโดนใจเจ้าตัวและสมาชิกที่เข้ามาอ่านผลงาน

ซึ่งตรงส่วนนี้มีความสำคัญมาก ที่ความรู้ในตัวของคนจะไม่สูญหาย แต่ได้มีการคัดกรองออกมาเสนอต่อสาธารณชน บางทีจะเป็นประโยชน์ในวงกว้างกว่าตอนที่คนนั้นทำงานในระบบก็อาจเป็นได้  ความรู้ในบล็อกจึงเป็นคุณูประการ  เป็นบุญ เป็นทาน เป็นอานิสงฆ์ที่ส่งต่อส่งถึงกันได้อย่างมีอิสระ เป็นบ่อเกิดความความดีงาม ความรัก ความผูกพันที่จะนำไปสู่การสร้างสังคมสมานฉันท์ ที่เป็นจริงได้มากกว่าการคิดทำนโยบายร้อยแปดพันประการในเวลานี้ (กระบวนการBlogน่าจะเป็นการเตรียมตั้งไข่ที่จะนำไปสู่การฟักตัวอ่อนของการนโยบายสาธารณะต่างๆ) ไม่เชื่อลองไปสังเกตชาวบล็อกเขาเมาส์กันที่เชียงใหม่ดูเถิด แล้วจะรู้ว่า สังคมชาวBlogger นั้นน่ารักน่าอิจฉายังไง

ตัวอย่างข้างล่างนี้เป็นข้อเขียนของป้าจุ๋มครั้งที่2 ที่ผมขออนุญาตนำมาปรับให้อ่านง่าย ต้นฉบับเข้าไปอ่านค้นอ่านได้blogที่ สมพิศ ไม้เรียง

นานๆจะได้มีโอกาสส่งblogกับเขาบ้าง   แต่ก็มีเวลาอ่านตลอดเลยไม่พลาดโอกาสได้ไปร่วมในเฮฮาศาสตร์2   ขอยอมรับว่าโชคดี-ประทับใจและสนุกจนลืมแก่ไปเลย   ชาวเฮฮาฯ ทุกท่านน่ารัก  หลายท่านมาทั้งครอบครัว มีครอบครัว คุณสิงห์ป่าสัก-ศรีภรรยา-น้องฝ้าย-น้องไผ่ และครอบครัวอ.อ้อย–คุณสะมะนึกะ-น้องขวัญ มาพร้อมกับผัดหมี่โคราชแสนอร่อยต้นตำรับ ก็เลยไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะไปขอเป็นลูกมือคุณสะมะนึกะ เพื่อจะได้มีวิชาผัดหมี่โคราชกลับไปผัดให้สามีและลูกๆทานที่บ้านบ้างตามประสาแม่บ้านที่ดี ( รึเปล่า??? )  ขอบอกว่าแซบอีหลีจ้า 

และยังมีเมนูเด็ดคือต้มปลาร้าใส่ปลาดุกสดนี่ก็เด็ดมากเช่นกัน จิ้มกับผักนาๆพันธุ์ที่เก็บเกี่ยวจากในสวนท่านครูบานั่นแหละสดๆมีทั้งเพกา ดอกเพกา ชะอม และอื่นที่ทั้งงามและสด เพราะช่วงนี้ฝนฟ้าก็อำนวยเลยทำให้ผักที่สวนป่าเหล่านี้น่ารับประทานมาก สำหรับเมนูอาหารแต่ละมื้อไม่มีซ้ำ หลายๆท่านได้โชว์ฝีมือทั้งมีน้ำใจบรรจงปรุงแต่งให้พวกเรารับประทานเลยยิ่งเพิ่มรสชาด    อ.องุ่นมากับหวานใจอ.เสือหนุ่มสุดเท่ห์ควบChopperคู่ใจเท่ห์สะไม่มี และอ.องุ่นยังแสดงฝีมือเป็นหัวหน้าทีมพาน้องออย(ลูกรักครูบา-แม่หวี)และน้องขวัญคอยบรรจงจัดแต่งผลไม้ ใส่ถาดสวยงามมาให้พวกเราได้รับประทาน คุณสายลมหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงที่มีบุคลิกดีน่ารักแต่แฝงความเป็นตัวของตัวเองและมีความมาดมั่นสมชายชาตรี 

อันนี้บอกได้ว่าเป็นผลพวงที่ได้ถูกหล่อหลอมมาจากครอบครัวที่มีความรัก-ความอบอุ่นและมีความใกล้ชิด ลูกหลานที่เกิดจากครอบครัวเหล่านี้จะไม่มีทางเป็นปัญหากับสังคม  และดูจากแววตาแล้วหนุ่มน้อยคนนี้พร้อมจะสู้ชีวิตและช่วยสังคม   ต้องขอชื่นชมคุณพ่อคุณแม่ด้วยค่ะ และอีกคนคือ  ดร.กมลวัลย์ก็เช่นกันเป็นคนเก่ง ที่มีความน่ารักและมาดมั่นก็ได้พาคุณพ่อคุณแม่มาด้วย ก็เลยไม่ต้องสงสัยเพราะทั้งคุณพ่อคุณแม่ดูท่านเป็นคนดีมีเมตตาและความอบอุ่น   หากลูกหลานไทยทุกครอบครัวได้รับความรัก-ความอบอุ่นและพ่อแม่มีความใกล้ชิดกับลูกๆเช่นนี้สังคมไทยคงจะดีไม่น้อย ปัญหาหลายๆอย่างของชาติที่ประสพอยู่ในขณะนี้คงไม่ต้องมานั่งแก้ไข   เคยคิดอยู่ตลอดเวลาว่าถ้าทุกครอบครัวซึ่งเป็นunitหนึ่งของสังคม ถ้าหากดีประเทศก็น่าจะดีด้วย  อยากให้ทุกครอบครัวตั้งใจดูแลรับผิดชอบตัวเองและลูกๆอย่าให้เป็นภาระของสังคมคงจะดีไม่น้อย

พอพูดถึงความประทับใจหนุ่มสายลมและดร.กมลวัลย์ก็เลยเถิดไปไกล  มีความประทับใจทุกท่านที่ได้พบในครั้งนี้แต่ละท่านมีบุคลิกเฉพาะตัวมีความรู้ความสามารถไปคนละอย่าง คงกล่าวรายละเอียดรายบุคคลไม่หมดในครั้งนี้ เพราะขณะที่นั่งบันทึกในครั้งนี้ดึกมากแล้ว และวันนี้เหนื่อยมากๆเลยเพราะไปดูแลแปลงสมุนไพรทั้งถากหญ้าและปลูกซ่อมเนื่องจากช่วงที่ผ่านมาฝนทิ้งช่วง ทำให้สมุนไพรที่ปลูกไว้ชงักการเจริญเติบโตบางหลุมไม่งอกก็มี  และพรุ่งนี้ต้องขับรถกลับกรุงเทพฯแต่เช้าเพื่อกลับไปทำหน้าที่หลายๆอย่างต่อที่กรุงเทพฯจ้า

ขอบอกว่ารักและคิดถึงทุกท่าน ดร.แป๋ว คนเก่ง   น้องดอกแก้ว(คนสวยและน่ารักของพี่)  คุณออตหนุ่มที่มีบุคลิกเป็นartist  และขอขอบพระคุณ อ.Handy  อ.บางทรายทีได้กรุณาให้ความรู้หลายอย่างทั้งด้านเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และปรัชญาชีวิตมากมาย ดร.แสวงอีกท่านที่ได้คุยกันครั้งใดก็มีอะไรดีๆที่ฝรั่งเรียกว่าbrillian ideas มานำเสนออย่างน่าสนใจตลอด แต่อยากขอเตือนอ.แสวงสักนิดด้วยความรัก จากคนรักกันนะคะด้วยสุภาษิตโบราณบทหนึ่งที่ว่า “ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนพูดความจริงทีไรเห็นตายทุกที” ท้ายที่สุดคงจะไม่กล่าวถึงไม่ได้แน่คือท่านครูบาและศรีภรรยาของท่านที่ต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดีต้องขอขอบคุณ สำหรับตัวดิฉันเองมาที่นี่หลายครั้งมากแล้วและก็มีความประทับใจกลับไปทุกครั้ง

อยากกลับมาที่นี่อีกและกลับไปพร้อมกับมีการบ้านในใจกลับไปด้วยว่าต่อไปจะมีอะไรมาเติมเต็มมหาชีวาลัยให้ได้เติบโตและสมบูรณ์แบบเสียที  ตามเจตนารมณ์ที่ท่านครูบาท่านคิดเพื่อสังคมและประเทศชาติ ก็ได้แต่คิดๆๆๆแล้วก็คิด แต่มาในครั้งนี้เริ่มมีกำลังใจและมีความหวังคิดว่าชาวเฮฮาศาสตร์ที่รักทุกท่านคงคิดเช่นเดียวกัน วันนี้คงขอลาไปนอนก่อนเหนื่อยจริงๆค่ะวันนี้  ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ดูเอาเถอะค่ะบรรยายไม่ถูกจริงๆ และยังได้กระทบไหล่ดาราอย่างน้องPatricคุณป้าจุ๋มยังได้สอนหลานในการเขย่าไข่นกกระจอกเทศเพื่อนำมาเจียว ปรากฏว่าไข่นกกระจอกเทศสองฟองเลี้ยงแขกได้20คนสบายๆ มีเห็ดละโงกที่เก็บในสวนป่านำมาต้มแซบ โอยไม่ได้ชิมก็ไม่มีทางรู้หรอกว่าอร่อยแค่ไหน ดูผัดไทยกระทะใหญ่คุณพ่อครัวใหญ่สะมะนึกะควบคุมการผัดแบบต้นตำรับเอง ไม่ต้องพูดถึงเรื่องความอร่อยเช่นกัน 

[สิงห์ ป่าสัก]

• แวะมาอ่านบันทึกของป้าจุ๋มผ่านบล็อกของครูบา 
• ป้าจุ๋มเขียนเล่าได้บรรยากาศดีมากเลยครับ
• หากเขียนบ่อยๆ รับรองมีแฟนพันธุ์แท้คอยติดตามอย่างแน่นอนเหมือนบล็อกของพ่อครูบา..อิๆๆ
• พวกเราทุกคนก็ประทับใจป้าจุ๋มเช่นกันนะครับ
• ด้วยจิตวิญญาณของนักส่งเสริมฯ โอกาศต่อไปคงได้นำผลงานทดลอง/องค์ความรู้ที่ได้ของป้าจุ๋มไปขยายผลให้แก่ผู้สนใจนะครับ
• ขอบพระคุณมากครับ

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

• ขอบคุณครับ ที่ช่วยเติมกำลังใจ ให้ป้าจุ๋ม
• หลานๆ..เจ้าตัวเล็กนี่สุดยอด แฟนพันธุ์แท้จริงๆ
• เป็นขวัญใจพี่ป้าน้าอา

[บางทราย]

จากส่วนตัวจริงๆ ให้ดิ้นตายสิ..ผมชอบงานเขียนป้าจุ๋มตั้งแต่แรกแล้วครับ  มันอาจจะเรียกว่า ถูกกิเลสก็ได้ ตรงๆ ไม่อ้อมค้อม (อย่างผม) ไหลไปตามสาระเหมือนนั่งฟังป้าจุ๋มเล่ากับตัวเอง  นี่แหละธรรมชาติครับ เอ้าผมชอบจริงๆครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• วันที่อ่านบันทึกพี่จุ๋ม
• พี่เขาบอกว่า ขจิตอย่าเพิ่งนอนช่วยพี่ก่อน
• ฮ่าๆๆๆๆ เพิ่งตี 1 เอง
• แหมเช้าๆๆพี่เขามาลงรูปอีก
• โห ขยันจริงๆๆ
• ขอบคุณครับ

[Handy]

มายืนยันว่าป้าจุ๋มมีหลายอย่างที่น่าประทับใจครับ

• ความรอบรู้เรื่องพืชสมุนไพร
• ความใส่ใจ มีเมตตากับคนรอบข้าง
• ความมีสำรึกต่อสังคม - ประเทศชาติ
• อารมณ์ขันก็มีไม่ขาด อยู่ใกล้ๆ เป็นได้ฮา
• ฯลฯ
• สรุปว่า ป้า น่ารัก และแสนดีครับ

[ออต ญาณพิสิษฐ์]

พ่อครูครับ

• บันทึกอาจารย์จุ๋มน่าอ่านมาก
• เอาไปใช้ได้กับการกินอยู่ในปัจจุบันได้
• จะตามอ่านงานของอาจารย์จุ๋มครับ
• ท่านไปเสนอแนะเรื่องดอกมะแว้งให้ออตด้วยครับ น่ารักจริง ๆ

[ออต ญาณพิสิษฐ์]

อาจารย์น่ารักครับ

• รอบรู้เรื่องสมุนไพรและช่วยแนะนำการกินอยู่ได้ดีมาก
• น่ารักครับ ออตได้ความรู้ที่กรองเอามาได้มากในการพูดของอาจารย์จุ๋ม

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

พี่จุ๋มครับ

พี่จุ๋มบอกผมช้าไป ๕๖ ปีครับ

ถ้าทันผมจะรีบกลับไปเกิดใหม่ครับ

ผมเกิดมาด้วยดวงที่

• จะปกป้องความยุติธรรมเหนือชีวิต
• -------------------------------
• จะแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด
• จะรักชาติจนชีวิตเป็นผุยผง
• จะยอมตายหมายให้เกียรติดำรง
• จะปิดทองหลังองคืพระปฏิมา
• -----------------------------
• -----------------------------
• ไม่เคืองแค้นน้อยใจในโชคชตา
• ไม่เสียดายชีวา ถ้าสิ้นไป
• ------------------------
• ยอมอาสัญก็เพราะปองเทิดผองไทย

ขอบคุณครับที่เป็นห่วง

[บัว]

• ประทับใจทุกครั้งที่ได้พบกับท่าน
• รวมทั้งความเมตตาที่มีต่อนักเรียนเม็กดำ
• ขอบคุณครับ
  
  

[โค้ชส้ม Citrus]

สวัสดีค่ะ ครูบาอ่านแล้วเห็นด้วยทีเดียวค่ะ ยังงงอยู่เหมือนกัน เรามีเพื่อนผ่าน blog ที่ไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็คุยกันได้สนิทสนม 

ทุกอย่างย่อมมีจุดเริ่มต้น ถ้าจุดติดได้แล้ว ก็เหมือนเครื่องยนต์ที่แล่นฉิวค่ะ และเมื่อเขียนแล้ว มีมิตรรักแฟนบล็อก เข้ามาทักทายให้กำลังใจกัน ก็ยิ่งเสริมแรงเขียนให้ดียิ่งๆ ขึ้นไปอีกค่ะ (ขยันเขียน เขียนเอง อ่านเอง ก็มี 555…)