วันนี้ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนที่เรียนปริญญาเอก โทรมาปรับทุกข์ ทุกข์แสนสาหัสของเค้าตอนนี้คือ อยู่ปี 3 (หลักสูตรจริงๆของการเรียนปริญญาเอกคือ 3 ปี) ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะทำวิทยานิพนธ์เรื่องอะไรดี โอ้...เป็นปัญหาใหญ่จริงๆ นั่นแหละ เพราะว่าการทำวิทยานิพนธ์จะถือว่าเป็นหัวใจของการเรียนปริญญาเอกเลยก็ว่าได้ ตัวเองรู้ดีว่าปัญหาเรื่องนี้มันหนักหนาสาหัสเพียงไร เพราะเคยผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว ยังจำได้ดีตอนที่จะหาหัวข้อวิทยานิพนธ์ มันนึกไม่ออกจริงๆ ว่าจะทำอะไร บางทีนึกออกแล้ว ไปปรึกษาอาจารย์ ก็ไม่ได้รับความสนใจ ถ้าไม่มีใครสนใจเรื่องที่เราทำและรับเป็นที่ปรึกษา งานนี้ก็ต้องพับใส่กระเป๋า บางที่ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว พอลงมือค้นคว้า ปรากฏว่ามีคนทำเรื่องนี้ไปซะแล้ว(ใครนะ ช่างมีความคิดเหมือนเรา) ก็สรุปได้ว่ากว่าจะได้หัวข้อมาทำเนี่ย เล่นเอาแทบแย่ ตอนคิดอะไรไม่ออกถึงขนาด นอนมองจิ้งจกกัดกันเล่นในห้องก็เคยมาแล้ว แต่พอบทจะคิดออกก็คิดออกมาได้ซะเฉยๆ วันนี้ก็เลยได้แต่ปลอบเพื่อนไปตามเรื่องว่า ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็จะคิดออกเอง (เพื่อนมันคงอยากบีบคอ กับการแนะนำแบบนี้)
แต่หลังจากคุยกับเพื่อนแล้ว เราก็มาคิดได้ว่าปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของการเรียนปริญญาเอกนี่คือการไม่มีปัญหา ก็มันไม่มีปัญหาอะไรนี่ ไม่สงสัยอะไรซักอย่าง เห็นอะไรก็คิดว่าเป็นปกติวิสัยไปซะหมด ก็เลยไม่รู้ว่าจะกำหนดปัญหาของการทำวิทยานิพนธ์ได้อย่างไร แล้วอีกอย่างคนรุ่นเราเนี่ยไม่เคยถูกสอนให้มองอะไรที่เป็นปัญหามาก่อน การทำวิจัยเพิ่งจะมารู้จักตอนเรียนปริญญาโทเอง ในเมื่อสมองไม่เคยถูกฝึกให้คิดมาเป็นเวลา ตั้ง 20 กว่าปี จะให้มาเริ่มคิดตอนเรียนปริญญาเอกก็ดูจะเป็นเรื่องยากอยู่ แต่เด็กสมัยนี้โชคดีกว่า ตรงที่ว่าที่โรงเรียนมีการให้ทำโครงงาน ซึ่งเราถือว่าเป็นการวิจัยชนิดหนึ่งตั้งแต่มัธยม คงทำให้เค้าคุ้นเคยกับการทำวิจัยมากกว่าเด็กรุ่นก่อน
จากประสบการณ์ที่เคยไปอยู่ญี่ปุ่นพบว่า ที่โรงเรียนมีการให้เด็กทำวิจัยตั้งแต่ชั้นประถม เค้าไม่ได้เรียกว่าโครงงานด้วยนะเรียกว่า วิจัยเลย จะเริ่มให้เด็กวิจัยจาก ชั้นไหนตัวเองไม่แน่ใจ แต่ชั้นที่เข้าไปดูงานคือชั้น ป.3 เด็กทำวิจัยแล้วมานำเสนออย่างเป็นเรื่องเป็นราว (ไปเมื่อ 6 ปีที่แล้ว) เอาไว้บันทึกคราวหน้าจะเล่ารายละเอียดให้ฟัง
ไม่รู้ว่าตอนนี้การส่งเสริมให้คนทำวิจัยเข้าไปถึงในโรงเรียนประถมรึยัง ตัวเองขอยืนยันเลยว่าเด็กเล็กๆ สามารถที่จะเข้าใจกระบวนการทำวิจัย ทำได้จริงๆ
จริงอย่างที่ว่าทุกอย่าง ตอนนี้ตัวเองกำลังเรียน ป.โท บริหารการศึกษา ก็ยังมองไม่เห็นปัญหาไรเลย คิดไม่ออกจริงๆว่าจะหาหัวข้ออะไรในการทำวิจัย ทำวิทยานิพนธ์ สงสัยคงต้องนอนมองจิ้งจกกัดกันบ้างแล้วมั้ง เผื่อจะคิดออก
สวัสดีค่ะ..ทะเลใจ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณทะเลใจ
สะดุดตาตั้งแต่ชื่อของบันทึก "ปัญหาของว่าที่ดอกเตอร์" แถมมาสะดุดใจในนามแฝงของคุณ "ทะเลใจ" เพลงโปรดสุดๆของแป๋มอีก วันหน้าแป๋มจะมาแจมบ้างนะคะกับเรื่องของ "ว่าที่ดอกเตอร์"...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
คนที่ไม่เคยเรียนไม่รู้หรอกว่า
การเ รียนปริญญาเ อก มันสาหัสแค่ไหน
เรียน ป.เอกเหมือนกันค่ะ ใครไม่เรียนไม่รู้หรอกว่าเอาชีวิตเข้าแลกเลยทีเดียว