เวลาที่เหลืออยู่
เวลาที่เหลืออยู่
วันอาสาฬหบูชาที่ผ่านมา ไม่มีโอกาสได้ไปทำบุญเหมือนคนอื่น แต่มีโอกาสได้พบกับสิ่งที่เป็นสติเตือนใจจากพระภิกษุรูปหนึ่ง ซึ่งได้แสดงธรรมแก่พนักงานของบริษัทผลิตเครื่องดื่ม ในเรื่องที่ทำให้ติดตาม และเห็นเป็นสัจธรรม ท่านได้กล่าวถึงการมีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาที่เหลือ ว่าเราควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างไร เพื่อให้ตัวเราและบริษัทดำเนินไปด้วยกันได้ด้วยความสำเร็จ ก็เลยมาคิดพิจารณาตามที่ท่านให้สติเตือนใจ คนเรานั้นเวลาที่จะดำรงชีวิตอยู่แต่ละคนเหลืออยู่มากน้อยแตกต่างกันไปตามอายุขัย หากทุกคนมองย้อนกลับไปดูอดีตจะพบว่า ชีวิตที่ดำเนินมาได้ทำอะไรบ้างที่เป็นสิ่งดีงาม หรือทำสิ่งใดบ้างที่ผิดพลาดทำให้ชีวิตมีความทุกข์ ถ้าเป็นเรื่องดีงามก็รู้สึกมีความสุขและประทับใจ ภาคภูมิใจ ถ้าเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดทุกข์ควรลืม และหันกลับมาตั้งต้นใหม่ เพราะสองสิ่งที่กล่าวมามีความแตกต่างกันในความรู้สึกของจิตใจที่อยู่ในความทรงจำ แล้วทุกคนคิดว่าเราควรจดจำสิ่งใด เราควรใช้ชีวิตที่เหลืออยู่แม้ไม่มากนัก ทำแต่สิ่งที่ดีงาม ทำแต่สิ่งที่ทำให้ใจเราเป็นสุข ให้อภัยผู้ผิดพลาด ให้อภัยตัวเองที่พลาดพลั้งไปแล้ว ซึ่งมันไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ ให้อภัยเพื่อนร่วมงาน หันหน้าเข้าหากัน ช่วยกันคิดว่าทำอย่างไร จะทำให้หน่วยงานของเราพัฒนา ทำอย่างไรจะทำให้ชาติบ้านเมืองมีแต่ความสงบ ไม่เป็นเช่นทุกวันนี้ เพราะถ้าทุกคนคิดกระทำความดี คนโน้นคิด คนนี้คิด โดยไม่รู้หรอกว่า เมื่อรวมความคิดที่ดี ๆ มารวมกันจะเกิดพลังโดยไม่รู้ตัว อย่าไปคิดว่าเราเพียงคนเดียวไม่สามารถทำอะไรได้ จงมองดูมดหรือปลวกตัวน้อย ๆ ตัวเพียงเท่านั้นยังสามารถก่อสร้างรังได้ใหญ่โตด้วยความเพียรพยายาม ดังคำกล่าวที่ว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น สิ่งที่กระทำไม่ว่าจะเรื่องใด หากอยู่สังคมเดียวกันจะเกิดผลเป็นลูกโซ่ จากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่ง ถ้าสมาชิกในสังคมคิดดี ทำดี ผลดีก็จะเกิดเป็นทอด ๆ ไปทั่วสังคมนั้น สุดท้ายสังคมก็จะมีแต่ความสงบ ทุกคนเป็นสุข จงตั้งต้นใหม่ในชีวิตที่เหลืออยู่ ทำดีเพียงวันละน้อยในเรื่องเล็ก ๆ แต่ผลจะเกิดกับใจเรามหาศาล ลองพิสูจน์เรื่องนี้ด้วยตัวท่านเอง เริ่มตั้งแต่เมื่ออ่านเรื่องนี้จบเลยนะ ขอบคุณที่ทุกคนตั้งใจจะเป็นคนดีของสังคม แล้วเล่าสู่กันฟังบ้างว่า ได้ทำอะไรเพื่อลูกโซ่แห่งความดี จะตั้งตาคอยเพื่อร่วมมีความสุขไปกับท่าน
สมาชิก KM สกก.
2 สิงหาคม 2550
ใน การจัดการความรู้ในสำนักการลูกเสือ ยุวกาชาด และกิจการนักเรียน
ความเห็น (2)
เรื่องของการทำความดีเป็นเรื่องที่ต้องมาจากจิตใจ หากทำโดยความตั้งใจหรือสมัครใจแล้ว สิ่งที่จะได้คือความสบายใจ ไม่เครียด ไม่เสียดายสิ่งที่ได้ลงทุนทำดี แต่ถ้าทำด้วยจิตใจที่หวังผลตอบแทน (แม้แต่แค่คำขอบคุณ) จะเกิดความเศร้าหมองขึ้นในจิตใจทันที......... ไม่เชื่อก็ลองดูได้นะครับ.......ขอบคุณในสิ่งดี ๆ ที่นำมาฝากครับ
