ทฤษฎี กับ สมมุติฐานการวิจัย : 1

เราสามารถนิรนัย(Deduce)สมมุติฐานได้มากมายจากทฤษฎีเชิงประจักษ์ ทำให้ไม่มีอุปสรรคในการหาเรื่องวิจัย

สมมุติฐาน(Hypothesis:H)การวิจัยคือคำตอบล่วงหน้าที่ต้องการการทดสอบ(Test)ว่าเป็นจริง(True) หรือเท็จ(False) (อ่านเพิ่มเติมได้จาก http://gotoknow.org/method) เมื่อมันต้องการการทดสอบเชิงประจักษ์ มันจึงต้องกล่าวโดยใช้คำที่ชี้ถึงสิ่งที่สังเกตได้  วัดได้  แหล่งที่อุดมไปด้วยสมมุติฐานก็คือ  ทฤษฎีเชิงประจักษ์  ซึ่งทฤษฎีหนึ่งๆ เราสามารถนิรนัย(Deduce)สมมุติฐานได้มากมาย ดูตัวอย่างต่อไปนี้

ตัวอย่างที่ 1: ทฤษฎีการส่งสารจากเรตินา(Retina)ไปยังสมอง  ของ ดร.ธีระ อาชวเมธี(2521)

เมื่อแสงกระทบเรตินาในดวงตาคน  เซลล์รับแสง(Receptors)จะส่งสัญญาณไปยังสมอง  ถ้าแสงสว่าง(เข้ม)มาก การส่งสัญญาณจะเร็วมาก ถ้าสว่างน้อย การส่งสัญญาณจะช้า.

ดังนั้น ถ้าเราให้ผู้เข้ารับการทดลองดูแถบเส้นแสงสองเส้นที่สว่างไม่เท่ากัน ซึ่งตรึงขนานกันทางกายภาพในห้องมืด  และเคลื่อนไหวไปมาแบบกระดานหก  แล้วผู้รับการทดลองจะเห็นเส้นแสงทั้งสองเคลื่อนไปมาไม่ขนานกัน.

ข้อความตอนแรก(สีแดง)เป็นตัวทฤษฎี ทำหน้าที่เป็นเงื่อนไขมาก่อน  หรือข้ออ้าง(Premise) เพื่อให้เรานิรนัยข้อความตอนหลังหรือผลสรุป ได้อย่างมีตรรก(Logic)  ที่ว่าข้อความตอนนี้เป็ทฤษฎีก็เพราะว่ามันกล่าวถึงสิ่งที่เราสังเกตโดยตรงไม่ได้ ข้อความเหล่านี้ได้แก่ เซลล์รับแสงจะส่งสัญญาณไปยังสมอง  ดังนั้น ข้อความตอนแรกจึงเป็นทฤษฎี

ข้อความตอนหลัง(สีเขียว)เป็นผลจากข้อความตอนแรก  แต่ใช้ข้อความที่ชี้ถึงสิ่งที่สังเกตได้ คือข้อความว่า  แถบเส้นแสงที่สว่างไม่เท่ากัน, แถบเส้นแสงสองเส้นขนานกันทางกายภาพ,เส้นแสงสองเส้นนั้นเคลื่อนไหวแบบกระดานหก, เป็นต้น  เมื่อข้อความกลุ่มแรกที่เป็นตัวทฤษฎีเชื่อมโยงกับกลุ่มข้อความตอนหลังที่ชี้ถึงสิ่งที่สังเกตได้  ทฤษฎีนี้ก็เป็นทฤษฎีเชิงประจักษ์(ดูที่ http://gotoknow.org/theory)

ถ้าเรา ยกเอาข้อความทั้งหมด(ยกเว้นคำว่า ดังนั้น)ของตอนที่สองไปเขียนเป็นสมมุติฐานของการวิจัย  แล้วทำการวิจัยเชิงทดลอง  เราก็จะได้งานวิจัยที่มีคุณค่าหนึ่งเรื่อง(สมมุติฐานนี้มีผู้ทำวิจัยทดสอบแล้ว)  เรายังสามารถที่จะนิรนัยจากทฤษฎีนี้ได้อีกหลายสมมุติฐาน  ลองคิดดู 

 

 

[BM.chaiwut]

โยม อาจารย์

บันทึกนี้ อ่านไม่รู้เรื่องแล้ว เพราะ มึน ค่อยมาอ่านต่อ..

เจริญพร

[ดร.ไสว เลี่ยมแก้ว]

นมัสการพระคุณเจ้า

ผมขออภัยเป็นอย่างยิ่งครับที่ทำให้ท่านรอการตอบสนองอยู่นานถึงสองเดือน  เพิ่งเข้ามาเห็นเมื่อสักครู่นี่เองครับ อ้อ  --  ถ้าท่านอ่านบล็อกเหล่านี้ไปเรื่อยๆ ก็จะคุ้นเคยไปเองครับ

ผมรู้สึกดีใจเหลือเกินที่ท่านให้ความสนใจเรื่องเหล่านี้ครับ 

ดร.ไสว เลี่ยมแก้ว