การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์
สืบเนื่องมาจากยุคเศรษฐกิจสังคมฐานความรู้ (Knowledge Base Society) ส่งผลให้หน่วยงาน สถานศึกษา สถานประกอบการ องค์การทั้งภาครัฐ รัฐวิสาหกิจและเอกชน ต่างดิ้นรนที่จะพัฒนาบุคลากรในหน่วยงานของตนให้เป็นผู้ที่มีประสบการณ์ ความรู้ ประสบการณ์ หรือมีทักษะความชำนาญสูงขึ้น สมกับที่เป็น Knowledge worker
จุดเปลี่ยนของการพัฒนา
แต่เดิมเมืองไทยเราคุ้นเคยกับระบบ วิธีการพัฒนาที่ค่อนข้างอนุรักษ์นิยม ทำตามที่เคยทำตามกันมาไม่รู้ว่าถูกหรือผิด ดีหรือไม่ดีไม่มีใครตอบได้ แต่จากนี้เป้นต้นไปเราคงปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เสียใหม่
เริ่มต้นจาก....ความเชื่อที่ว่าคนทุกคนสามารถพัฒนาได้
คนต้องการความก้าวหน้า ความสำเร็จในชีวิต
(ตามทฤษฎีความต้องการของ Maslow)
การพัฒนางานต้องเริ่มที่การพัฒนาคนก่อน
เพราะถ้าคนดีเชื่อว่าจะทำงานได้ดี
หรืออีกนัยหนึ่งคือ "ต้องสร้างคน ก่อนสร้างงาน"
ต่อจากนั้น....จึงเริ่มลงมือทำการพัฒนาโดย
เน้นการพัฒนาในสถานที่ทำงาน/สถานที่ตั้ง
เน้นกระบวนการมีส่วนร่วม
เน้นความสมัครใจ เป็นไปตามความต้องการ
เน้นผลสัมฤทธิ์จากการลงมือปฏิบัติมากกว่าศึกษาจากตำรา
เน้นการจัดการความรู้เป็นเครื่องมือนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน
ฝันที่อยากเห็น"เป็นความจริง" เมื่อได้ดำเนินการดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น
บุคลากรในหน่วยงาน/องค์การเป็น"บุคคลแห่งการเรียนรู้"
องค์การเหล่านั้นเป็น"องค์การแห่งการเรียนรู้"
ไม่มีความเห็น