กินของป่า..? มันอร่อยลิ้นไปอีกแบบหนึ่ง...
ยามเที่ยงวันก่อนจะทานอาหารเลยนึกถึงเมื่อวันวานช่วงที่ยูมิอยู่ที่บ้านในเขตจังหวัดนครศรีธรรมราช คือยามเช้ามีญาตินำถ้วยใส่ตัวขาว ๆ อ่อน ๆ มองดูแล้วเป็นต่อตัวอ่อนครับ
คือเมื่อคืนวันเสาร์มีการเผารังต่อแล้วรุ่งเช้าพวกเขาแบ่งมาให้เรา...รอแม่ครัวปรุงรสทอดให้อร่อย ๆ แล้วก็เป็นอาหารเช้าวันนั้นด้วยครับ
ผมนึกถึงปีกลายมีรังต่อลำตัวสีเหลืองดำอย่างนี้อยู่บนต้นมะพร้าวใกล้ที่พัก...ผู้ใหญ่เกรงจะเป็นอันตรายต่อหลาน ๆ ที่มาเยี่ยมบ้านจึงสั่งให้ทีมลูกเขยจัดการเผา...
พี่ฤทธิ์มาจากกรุงเทพ ฯ จัดหาลำไม้ไผ่ยาว ๆ แล้วผูกใบมะพร้าวเหมือนไม้กวาด...จัดทำสองอัน...พอ 3 ทุ่มไปแล้ว พวกผู้หญิงและเด็ก ๆ เข้าบ้าน
กลุ่มคอเหล้าและไม่เหล้าต่างมารวมกันวางแผนจัดการกับรังต่อ...ผู้สังเกตอยู่ห่าง ๆ คือยูมิเอง ฮา ๆ เอิก ๆ...ชุดที่หนึ่งเผาแล้วชุดที่สองตามเผาต่อ...แล้วแทงรังลงมา...
ผมมาดูอยู่ใกล้ ๆ ช่วงเก็บลำไม้ไผ่...ปรากฎว่ามีต่อตัวหนึ่งต่อยชอกคอพี่ฤทธิ์เข้าอย่างจัง...คืนนั้นเป็นไข้เลยครับ...นี่คือพิษสงของต่อ...อย่าลองกับต่อนะครับมันมีพิษ...ฮา ๆ เอิก ๆ.
คั่วเกลือครูบา... แซบคัก แต่คนแพ้ถึงตายคือกันเด้อ กินแล้วรู้เลยว่ามีพิษ อิอิอิอิ
Submarine |
เวลากินแม่ต่อยังนึกถึงหนามแหลม ๆ ที่ก้นมันว่าจะเสียบคอเราหรือไม่...แต่อร่อยแบบของป่านะครับผม
ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
รสชาตเหมือนไข่มดแดงไหมครับ...
นึกถึงสมัยเป็นเด็กที่อิสาน ผมนั่งดูก้อยกุ้งเต้น คือพิ่งนำมาจากหนองน้ำก็ทำแบบดีบ ๆ กุ่งตัวน้อย ๆ มันยังเต้นอยูเลยขณะเอาเข้าปาก ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
เคยดูแมลงยักษ์ที่ปราบโดยอุลตร้าแมน...ลูกชายติดเรื่องนี้น่าดูเลย...พอมันโตขึ้นน่ากลัวอย่างว่านะครับ
ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
น่าสงสารมันนะครับ
เคยกินเหมือนกันครับ แต่ไม่กินอีกต่อไปแล้ว
เป็นธรรมดาของสัตว์โลก...กัมมุนา วัตตะตี โลโก.
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมนะครับผม
ขอบคุณครับ