ฟ้อนวี

          วันนี้ขอนำเสนอการแสดงชุด “ฟ้อนวี” ความจริงแล้วอยากจะนำเสนอ ชุด “ฟ้อนวี”นี้ตั้งแต่ช่วงที่ยังร้อนอยู่ เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศของอากาศแต่เนื่องจากภาพที่จะนำมาประกอบไม่สมบูรณ์ คือถ่ายจากมุมที่ไกลเวทีมาก  

          เมื่อวานนี้ผมและคณะครู ได้มีโอกาสไป ชมร่วมงาน “มหัศจรรย์เด็กไทย” ที่ อิมแพค เมืองทองธานี โดยสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานเป็นผู้จัด ในงานมีนิทรรศการ จากโรงเรียนตัวแทนทั่วประเทศ ถึง ๙ ห้องโถงใหญ่ ห้องที่ประทับใจมากที่สุด คือห้องที่ ๘ “นาฏศึกษาพัฒนาชีวิต”  มีการแสดงมากมายของนักเรียนทุกภาคของประเทศ หนึ่งในการแสดงที่น่าประทับใจคือฟ้อนวี จึงได้โอกาสเก็บภาพนำมาฝากครับ

คำว่า "วี" เป็นคำพื้นเมืองของภาคเหนือ แปลว่า "พัด" ซึ่งนำมาใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง เช่น พัดให้คลายร้อน พัดไล่ยุงหรือแมลง วีของภาคเหนือมีหลายลักษณะ

 วิทยาลัยนาฏศิลปเชียงใหม่ ได้นำวีมาสร้างสรรค์เป็นชุดการแสดง โดยนำวิธีการและประโยชน์ของการใช้ "วี" ในลักษณะต่าง ๆ ตามท่าทางธรรมชาติมาประดิษฐ์เป็นท่ารำที่อ่อนช้อย แสดงให้เห็นถึงอารมณ์รื่นเริงสนุกสนานของหญิงสาวล้านนา

ท่ารำทั้งหมดมี 15 ท่า เช่น ท่าป้าวก๋อยใบ ท่าบัวบาน ท่ารอลม ท่าวีผมตากแดด ท่ายืนกาดกล้าไปมา เป็นต้น

 ดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดงฟ้อนวีนี้ ใช้วงประสมของเครื่องดนตรีพื้นเมืองภาคเหนือ ประกอบด้วย สะล้อใหญ่ สะล้อกลาง สะล้อเล็ก ซึงใหญ่ ซึงกลาง ซึงเล็ก ปี่จุม กลองพื้นเมือง

ทำนองเพลงชื่อ เพลงป้าวก๋อยใบ (พร้าวไกวใบ)

การแต่งกายของผู้แสดง นุ่งซิ่นตีนจก สวมเสื้อคอกลมเข้ารูปแขนสามส่วน สไบคล้องคอ เครื่องประดับเข็มขัด สร้อยคอ กำไลข้อมือ ต่างหู เกล้าผมมวยสูงดึงช่อผมสูงจากมวยปักปิ่น ดัดแปลงปรับปรุงจากข้อมูลการแต่งกายของหญิงสาวล้านนา จากจิตกรรมฝาผนังที่ วัดพระสิงห์วรวิหาร อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ และ วัดภูมินทร์อำเภอเมือง จังหวัดน่าน

สำหรับภาพ “ฟ้อนวี”ที่แสดงในงาน “มหัศจรรย์เด็กไทย” เป็นการแสดงของนักเรียนในจังหวัดพะเยา สวยงามแบบไหนขอเชิญท่านชมครับ