เขียนบันทึกเพื่ออะไร ... (บทกวีอารมณ์อยากจะเขียน)


 

เขียนบันทึกเพื่ออะไร

 

 

...

เราจะเขียน บันทึก เพื่ออะไร
เพื่อระบาย ความในใจ ออกมาเขียน
เพื่อเยียวยา ตัวตน ที่วนเวียน
เพื่อแลกเปลี่ยน เรียนรู้ กับผู้คน

หรือเราเขียน บันทึก เพื่อทบทวน
เก็บไว้หวน สิ่งที่ผ่าน หนทางฝัน
เพื่อทบทวน หัวใจ ถึงใครกัน
เธอคนนั้น ผ่านมา แล้วผ่านไป

...

เราเลือกเขียน บันทึก เพื่อความจริง
ว่าบางสิ่ง บางอย่าง นั้นไม่ใช่
คนที่ทำ สิ่งนั้นมี เลศนัย
อย่าวางใจ สิ่งไหนไหน คิดให้ดี

หรือเราเขียน บันทึก เพื่อฝึกฝน
เพื่อฝึกกล วิธี ในการเขียน
เวลาทำ ผลงาน หนังสือเรียน
สุดพากเพียร เขียนให้ทัน นับวันรอ

...

เขียนบันทึก หนึ่งบันทึก ต้องนึกคิด
ถูกหรือผิด ไม่เป็นไร ตามใจฝัน
เขียนไปเถิด เปิดหัวใจ ในทุกวัน
หาเรื่องราว เล่าความฝัน เขียนกันไป

ไม่ต้องยึด ติดกรอบ ไวยากรณ์
มันบั่นทอน ความคิด ที่จะเขียน
ทุกทุกสิ่ง ทุกทุกอย่าง คือร่ำเรียน
อิสระ และพากเพียร แลกเปลี่ยนกัน

...

 

 

 

บ้านปลายดง อยู่หางดอย

ณ เชียงใหม่

๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๔

๒๓.๕๔ น.

 

 

......................................................................................................................................................................

อารมณ์อยากจะเขียน ...

คำถามเริ่มต้นของคนที่เข้ามาใน Gotoknow ว่า จะเขียนไปเพื่ออะไร ?

หรือหากอยากจะเขียนแล้ว จะเขียนเรื่องอะไรกันเล่า

ยิ่งไปกว่านั้น หากมีการจัดอบรมเกี่ยวกับ "การจัดการความรู้" ไปด้วย

ยิ่งมึนกันใหญ่ว่า แล้วจะเขียนอะไรให้มันใช่ "การจัดการความรู้" ล่ะ

คือ อยากจะบอกว่า เขียนไปเถอะ ไม่ต้องกังวลใจเรื่องของกรอบอะไรทั้งนั้น

ปล่อยตัว ปล่อยใจ ให้อิสระ ตราบใดก็ตามที่งานเขียนของเราไม่ไปเบียดเบียน

ทั้งกาย วาจา ใจ ต่อใครแล้ว ย่อมไม่มีปัญหาทั้งสิ้น

 

การเขียน ไม่ใช่ Verb to be ที่ต้องมีอะไรบวกกับอะไร

 

ข้อแนะนำง่าย ๆ คือ ...

เขียนเรื่องใกล้ตัว ง่ายกว่า เขียนเรื่องไกลตัว

เขียนเรื่องที่เรารู้ เขียนง่ายกว่า เรื่องที่เราไม่รู้

 

บุญรักษา กันเถิดครับ ;)...

......................................................................................................................................................................

 

หมายเลขบันทึก: 455158เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2011 00:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 20:21 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

ครับ ผมก็เช่นกัน

ถ้าคิดแล้วคิดอีก...คงยังไม่ได้เขียนสักที

อยากเขียนอะไรก็เขียนนะครับครู

ไม่เบียดเบียนตนเอง และผู้อื่น

ก็น่าจะเพียงพอสำหรับผมนะครับ

ขอบคุณมากครับ คุณหมอ ทิมดาบ ;)...

เป็นเช่นนั้นเลยครับ

*** สองบทสุดท้ายไพเราะและความหมายกระทบใจอย่างแรงเลยค่ะ

*** ต้องพยายามเขียนต่อไป

*** ขอบคุณอาจารย์ค่ะ

ขอบคุณมากครับ คุณครู กิติยา เตชะวรรณวุฒิ แห่งโรงเรียนจ่านกร้อง ;)...

สู้ สู้ ครับ ;)...

โดนใจ>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ตอนหลังมา พอมุขใกล้ตัวเริ่มร่อยหรอ

ก็หยิบประเด็น จากที่คนอื่นเข้ามา comment คะ

ขอบคุณครับ คุณหมอบางเวลา CMUpal ;)...

เขาเรียก JAM หรือ ต่อยอดความรู้กันเนาะ ;)...

เขียน เพราะ ใจ สั่งมา

ร่ายกลอน เปล่า เพราะว่า เธอ

อย่างนี้ ใช่เลย ใช่ไหมคะอ. เสือ :)

ใช่เลยครับ คุณ Poo  ;)...

เพราะเธอเลย ;)...

หยุดเขียนไปนานมากพร้อมกับการเผาบันทึกไปประมาณสิบกว่าเล่ม จำได้ว่าเริ่มเขียนบันทึกตอนสิบสามปี

ด้วยเหตุผลของเพื่อนรักที่หวังดี "เพราะเธอมีสมุดพวกนี้เหตุการณ์ต่างต่างจึงไม่ห่างหายไปจากเธอ"

ไม่ว่าเวลาจะผ่านเลยแค่ไหน "ยังไงก็กลับมาอยู่ที่เดิมอยู่ดี"คุ้นไหมคะคำนี้จำไม่ได้ว่าคุณ Wasawat เขียนไว้ที่บันทึกบทไหน

วันนี้เธอก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีของฉันเสมอทุกครั้งที่ฉันมีปัญหาเธอจะเป็น ผู้รับฟัง ที่ดีมาก

ถึงเธอจะไม่เข้าใจฉันนัก แต่เธอไม่เคยคิดร้ายหวังร้ายต่อฉันหรือใครใครสักครั้งเดียว ฉันอยากจะบอกเธอว่าฉันจะเริ่มกลับมาเขียนไดอารี่ใหม่แล้วนะ เธอห้ามบอกให้ฉันเผาทิ้งอีกละ เพราะครั้งนี้ ฉันจะไม่เชื่อเธอ คิดถึงเพื่อนเสมอ

ปล่อยใจเขียนไปตามอารมณ์อีกแล้วคะ ขอบคุณบันทึกดีดีที่เข้ามาอ่านแล้วทำให้รู้สึกดีขึ้นเรื่อยเรื่อย

               ขอบคุณ   จากใจจริง
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท